Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 7

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The Programme and Results of Rehabilitation Treatment after Surgical Anastomosis of the Tendon of the Flexor Pollicis Longus

100%
Wańczyk A., Pieniążek M.
Medical Rehabilitation
|
2008
|
vol. 12(3)
9-14
EN
Introduction: Damage to the tendon of the flexor pollicis longus (FPL) is a very frequent sequel of injuries in the region of the thumb. The mechanism of injuries can be very different; most often, these are cuts by sharp tools. Damage to other tissues frequently accompanies these injuries. In such cases, surgical junction of a lesioned tendon is the treatment of choice followed by specialistic rehabilitation.Aim of paper: The aim of this study is to present a therapy program and the results of rehabilitation treatment in patients after surgical FPL junction.Material and methods: The study involved patients with damage to FPL tendon, who were treated in the Malopolskie Hand Rehabilitation Centre of the L. Rydygier Hospital in Krakow. The investigation method included physiotherapeutic diagnostic studies comprising measurements of the range of movements, dynamometric measurements of muscle strength, examination of sensation and the NHP test of manipulative capacity. For the assessment of hand function, Swanson’s methodology was applied.Results: Based on twice repeated assessments (at the beginning and at the end of rehabilitation) and their analysis, effectiveness and correctness of applied rehabilitation program were confirmed. Conclusions: Surgical treatment FPL damage requires the immediate introduction of rehabilitation. A broad selection of resources and physiotherapeutic methods applied during such therapy increase the effectiveness of treatment.
2
Publication available in full text mode
Content available

Rehabilitation of patients after traumatic injuries to the hand and during the course of upper limb enthesopathic syndromes using personal electronic devices - a preliminary report

100%
Szczechowicz J., Pieniążek M.
Medical Rehabilitation
|
2018
|
vol. 22(1)
49-53
PL
Wstęp: Wraz z postępem technologicznym coraz częściej w usprawnianiu kończyny górnej po jej uszkodzeniach urazowych wykorzystuje się różnego rodzaju skomputeryzowane systemy badania, oceny i dokumentacji przebiegu leczenia. Podkreśla się także konieczność indywidualizacji programów ćwiczeń i wskazuje na duże możliwości adaptacji wykorzystywanych w trakcie leczenia nowoczesnych zdobyczy technologicznych dla osiągnięcia oczekiwanych i zamierzonych celów w procesie usprawniania. Cel badań: Celem pracy jest prezentacja możliwości wykorzystania tabletu w czasie usprawniania chorych po wybranych uszkodzeniach urazowych kończyny górnej. Materiał i metoda badań: Materiał pracy stanowią chorzy usprawniani z powodu różnego rodzaju uszkodzeń urazowych oraz zespołów entezopatycznych kończyny górnej w Specjalistycznym Ośrodku Rehabilitacji Ręki w Krakowie. Prezentowane ćwiczenia były częścią szerszego, kompleksowego programu usprawniania tych chorych, który był także realizowany w warunkach domowych. Szczególną uwagę zwrócono na możliwości wykorzystania w jego przebiegu tabletu i osobistych telefonów komórkowych (smartfonów). Podsumowanie: Literatura fachowa dotycząca problematyki usprawniania chorych po uszkodzeniach urazowych ręki, a także w przebiegu zespołów entezopatycznych, coraz częściej odnosi się do możliwości wykorzystania w tym procesie nowoczesnych programów i urządzeń elektronicznych, w tym tabletów i osobistych telefonów komórkowych. Zastosowanie tych urządzeń pozwala na prowadzenie programu rehabilitacji zarówno w ambulatoryjnych warunkach klinicznych jak i domowych.
EN
Introduction: Along with technological progress, various types of computerized testing systems, assessment and documentation of the course of treatment are used more and more often in upper limb rehabilitation after traumatic injuries. The necessity to individualize exercise programs is also emphasized. The large possibilities of adapting modern technological achievements used during treatment to achieve the expected and intended goals in the rehabilitation process are emphasized. Study aim: The aim of the work is to present the possibility of using a tablet during rehabilitation of patients after selected traumatic upper limb injuries. Research material and methods: This study material comprises patients rehabilitated due to various traumatic injuries and entesopathic syndromes of the upper limb at the Specialist Centre of Hand Rehabilitation in Krakow. The presented exercises, which were part of a wider, comprehensive program to rehabilitate these patients, were also carried out at home. Particular attention was paid to the possibility of using a tablet and personal mobile phone (smartphones) in its course. Summary: Professional literature on the issues of rehabilitation in patients after traumatic injuries to the hand, as well as in the course of entesopathic syndromes, more and more frequently refers to the possibility of using modern programs and electronic devices in this process, including tablets and personal mobile phones. The use of these devices allows to conduct a rehabilitation program both in outpatient clinical conditions and home settings. physical therapy, hand rehabilitation, innovation in rehabilitation, smartphone, tablet
3
Publication available in full text mode
Content available

Comparison of rehabilitation after two-stage reconstruction with results in patients after primary junction of injured flexor tendons in the second area

81%
Ziółko A., Kucia K., Pieniążek M.
Medical Rehabilitation
|
2010
|
vol. 14(1)
16-24
EN
Introduction: Damage to flexor tendons constitutes the prevailing area of traumatic injuries to a hand. Without appropriate, instantaneous postoperative rehabilitation various secondary changes like adhesions to surrounding tissues occur and it makes complete restitution of skills in the hand impossible. Generally, traumatic tendons of flexors injuries are treated primarily. However, some patients for various reasons require repeated surgery procedures, for example: two-stage flexor tendon reconstruction.Aim of the study: To compare rehabilitation results in patients after two-stage flexor tendon reconstruction with the results of individuals following one-stage surgical treatment of injured flexor tendons in the second area.Material and methods: The research group was composed of 17 patients after second stage flexor tendon reconstruction from the second to the fifth finger, for whom there primarily appeared a tendon injury in the second area. The control group consisted of 17 persons, who had had surgical fusion of the corresponding tendons performed. Routine physiotherapeutic diagnostics constituted the method of examination, composed of details, as follows: range of movement measurements, dynamometric measurements, examination of sensory and manipulative skills. Functioning of hand assessment was based on Swanson’s methodology. All patients underwent an individual program of rehabilitation which was based on physiotherapeutic, kinesitherapeutic and apparating procedures individually matched for each patient. The program was completed by exercises performing by the patients at home.Results: Both in the research group and control group, significant improvement of hand functioning between the first and the last examination was noticed. However, when compared to the research group, the hand functioning defect in both examinations was lesser in the control group. The rehabilitation duration of patients from the research group was significantly longer than in the control group. Conclusion: Rehabilitation after two-stage flexor tendon reconstruction leads to a significant improvement of hand functioning, however the treatment duration is longer.
4
Publication available in full text mode
Content available

Comparing the effectiveness of mobilization techniques with movement and myofascial techniques in patients following distal radius fractures treated conservatively

81%
Jamka K., Szczechowicz J., Pieniążek M., Kubasiak K.
Medical Rehabilitation
|
2017
|
vol. 21(4)
31-37
PL
Wstęp: Złamania dalszej nasady kości promieniowej należą do jednych z najczęstszych złamań w obrębie kończyny górnej. Prowadzą do znacznego ograniczenia zakresu ruchomości, osłabienia siły mięśniowej oraz występowania poważnych dolegliwości bólowych. Materiał i metody: Badaniami objęto 20 pacjentów Specjalistycznego Ośrodka Rehabilitacji Ręki w Krakowie, którzy trafili na rehabilitację po złamaniu dalszej nasady kości promieniowej. Zostali oni podzieleni losowo na 2 grupy. W grupie A (n=10) znaleźli się pacjenci, u których w ramach pracy manualnej wykonywano techniki mobilizacji z ruchem według Mulligana. Grupę B (n=10) stanowili pacjenci, u których wykonywano techniki mięśniowo-powięziowe. Badania funkcjonalne ręki przeprowadzono dwukrotnie, przed rozpoczęciem rehabilitacji i po jej zakończeniu. Badano zakres czynnej ruchomości, siłę mięśniową, czucie powierzchowne. Na podstawie uzyskanych wyników obliczono ubytek funkcjonalny według Swansona, Total Active Motion oraz wskaźnik czucia. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej w programie Excel 10. Wyniki: Uzyskano istotną poprawę funkcji ręki i siły mięśniowej w obu badanych grupach. W grupie pacjentów leczonych technikami mięśniowo-powięziowymi uzyskano lepsze wskaźniki poprawy badanych parametrów niż w grupie leczonej za pomocą technik mobilizacji stawowych. Wnioski: 1. Zastosowany program usprawniania pacjentów po złamaniach dalszej nasady kości promieniowej cechuje istotna statystycznie poprawa funkcji ręki. 2. Stosowanie technik miękkotkankowych jest skuteczniejszą metodą restytucji funkcji ręki niż metoda mobilizacji z ruchem.
EN
Introduction: Fractures of the distal radius are one of the most common types in the upper limb area. They lead to significant reduction in range of mobility, muscle weakness and the occurrence of serious pain. Material and methods: The research involved 20 patients from the Specialist Hand Rehabilitation Centre in Krakow, who were rehabilitated after fractures to the distal radial bone. They were randomly divided into two groups. In group A (n = 10), there were patients who underwent mobilization techniques with movement according to the Mulligan concept as part of their manual work. Group B (n = 10) consisted of patients subjected to myofascial techniques. Functional examination of the hand was carried out twice before and after beginning rehabilitation. The range of active mobility, muscle strength and superficial feeling were examined. Based on the obtained results, functional loss was calculated according to Swanson’s method, Total Active Motion and the sensory index. The obtained results were subjected to statistical analysis using the Excel 10 programme. Results: Significant improvement in hand and muscle strength was noted in both groups. In the group of patients treated with myofascial techniques, better rates of improvement for the tested parameters were obtained than in the group treated with the use of joint mobilization techniques. Conclusions: 1. The applied programme of rehabilitating patients following fracture of the distal radial bone is characterized by statistically significant improvement in hand function. 2. The use of soft-tissue techniques is a more effective method of hand function restitution than the method of mobilization with movement. myofascial techniques, forearm fractures, physiotherapy
5
Publication available in full text mode
Content available

A proposal for the application of the Carpal Tunnel Syndrome evaluation method using surface electromyography: A pilot study

81%
Oleksy Ł., Mika A., Pieniążek M., Marchewka A.
Medical Rehabilitation
|
2009
|
vol. 13(4)
9-16
PL
Wstęp: Zespół kanału nadgarstka (CTS) jako najczęstsza postać neuropatii uciskowej kończyny górnej, pomimo licznych objawów jest trudny w diagnostyce, szczególnie w początkowym okresie choroby, gdy uszkodzenie nerwu jest niewielkie i trudno jest jednoznacznie stwierdzić charakterystyczne objawy ubytkowe. Cel pracy: Ocena aktywności bioelektrycznej wybranych mięśni będąca podstawą do opracowania wstępnych wytycznych diagnostyki różnicowej zespołu kanału nadgarstka z wykorzystaniem sEMG. Materiał i Metoda: Przebadano 30 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem kanału nadgarstka, u których dokonano chirurgicznego uwolnienia nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka oraz 15 osób zdrowych. Ocenę sEMG mięśni przykręgosłupowych w odcinku szyjnym, mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych, zginaczy promieniowych nadgarstka oraz prostowników promieniowych długich nadgarstka przeprowadzono w sekwencji testów funkcjonalnych dla odcinka szyjnego kręgosłupa, oraz podczas testu zmęczenia dla zginaczy promieniowych nadgarstka i prostowników promieniowych długich nadgarstka. Wyniki: W teście sekwencyjnym dla odcinka szyjnego kręgosłupa w grupie osób zdrowych zaobserwowano prawidłowy, asymetryczny wzorzec aktywności podczas rotacji i zgięcia bocznego, zarówno w obrębie mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych jak i przykręgosłupowych w odcinku szyjnym. Natomiast u pacjentów z CTS mięśnie mostkowo-obojczykowo-sutkowe wykazywały podobną aktywność bioelektryczną po obu stronach, zarówno podczas ruchów rotacji jak i podczas zgięć bocznych, a różnica pomiędzy prawym i lewym mięśniem w danym ruchu nie była istotna statystycznie (p>0,05). W obrębie mięśni przykręgosłupowych nie zaobserwowano statystycznie istotnej różnicy w aktywności po prawej i lewej stronie podczas rotacji. Natomiast podczas zgięć bocznych różnica była istotna statystycznie, lecz mniejsza niŜ u osób zdrowych. U pacjentów z CTS obserwowano po zmęczeniu statystycznie istotnie zwiększoną aktywność spoczynkową prostowników promieniowych długich nadgarstka i statystycznie istotnie zmniejszoną aktywność tych mięśni u osób zdrowych. Wnioski: Pomimo, iŜ za pomocą sEMG nie jesteśmy w stanie jednoznacznie zdiagnozować zespołu kanału nadgarstka, jednakŜe obserwowana po zmęczeniu u pacjentów z CTS zwiększona aktywność spoczynkowa prostowników promieniowych nadgarstka i zmniejszona aktywność tych mięśni u osób zdrowych pozwala przypuszczać, Ŝe ocena zmęczenia mięśni za pomocą sEMG jest właściwą metodą diagnostyczną zaburzeń ich aktywności bioelektrycznej.
EN
Background: Carpal Tunnel Syndrome (CTS), frequently considered to be an occupational disease, is difficult to diagnose because of the many additional factors which may mask its real symptoms. A significant part of differential diagnosis is to find a method that is adequately sensitive and noninvasive.Aim: Evaluation of selected muscles’ bioelectrical activity in order to attain preliminary guidelines in a differential diagnosis of CTS.Material and method: 30 patients with CTS after surgical carpal tunnel release and 15 healthy controls were examined. Thebioelectrical activity of the cervical paraspinal muscles, sternocleidomastoideus, flexores carpi radialis and extensors carpi radialis longus were measured during cervical functional tests, and during a fatigue test for flexores carpi radialis and extensors carpi radialis longus.Results: In the cervical sequence test the correct asymmetrical activity pattern was observed in the control group during cervical rotation and cervical flexion both in the sternocleidomastoideus and cervical paraspinal muscles. In CTS patients no significant difference (p>0,05) between the right and left sternocleidomastoideus was observed in cervical rotation and cervical flexion. In cervical paraspinal there was no significant difference during rotation, but during the flexion activity of the right and left side muscles there was noted significant difference, though less than in the control group. After the fatigue test there was observed a significant increase in the CTS group and a significant decrease in the control group in extensors carpi radialis activity.Conclusion: Even if we are unable to unambiguously diagnose CTS symptoms using sEMG, the increased resting extensors carpi radialis bioelectrical activity observed after fatigue test in CTS patients, yet decreased in the control group, allow us to suggest that the evaluation of muscles fatigue using sEMG is an appropriate method in the evaluation of muscles’ bioelectrical activity disorders.
6
Publication available in full text mode
Content available

Comparison of impairment and restitution of hand function in a group of patients with total damage to the extensor pollicis longus and in a group of patients with damage to the flexor pollicis longus tendon after surgical treatment

81%
Szczechowicz J., Jamka K., Pieniążek M.
Medical Rehabilitation
|
2016
|
vol. 20(3)
5-12
PL
Wstęp: Kciuk stanowi o 40% funkcji całej ręki, a uszkodzenie ścięgna prostownika długiego kciuka (EPL) i/lub ścięgna zginacza długiego kciuka (FPL) prowadzi do jej znacznego ograniczenia. Głównymi czynnikami wpływającymi na uszkodzenie ścięgna EPL i/lub FPL są urazy mechaniczne – przecięcia i samoistne zerwania. Cel badań: Celem pracy było porównanie wartości ubytku oraz odbudowy funkcji kciuka i całej ręki w efekcie wdrożonej fizjoterapii w grupie pacjentów z całkowitym uszkodzeniem ścięgna EPL z grupą kontrolną pacjentów z uszkodzeniem ścięgna FPL. Materiał i metody: Badaniami objęto 25 pacjentów Specjalistycznego Ośrodka Rehabilitacji Ręki w Krakowie. U 15 z nich doszło do przerwania ciągłości ścięgna EPL (grupa badana 1), a u 10 uszkodzeniu uległo ścięgno FPL (grupa badana 2). Przeprowadzone badania obejmowały pomiary czynnej ruchomości kciuka i nadgarstka oraz czucia powierzchownego. Na podstawie tych badań obliczono ubytek funkcjonalny wg metodyki Swansona. Badania objęły również ocenę siły mięśniowej w zakresie ścisku globalnego i chwytów precyzyjnych przy użyciu dynamometru. Wyniki: Wykazano istotną statystycznie poprawę funkcjonalną kciuka i całej ręki oraz siły mięśniowej w obu badanych grupach. Wartości ubytku funkcjonalnego różniły się pomiędzy badanymi grupami. Wskaźniki poprawy funkcji były większe w grupie pacjentów z uszkodzeniem ścięgna EPL. Wnioski: Fizjoterapia funkcjonalna jest ważnym czynnikiem decydującym o powrocie funkcji kciuka i całej ręki po całkowitych uszkodzeniach ścięgien EPL i FPL.
EN
The thumb constitutes 40% of the whole hand function, and damage to the extensor pollicis longus (EPL) and/or the flexor pollicis longus (FPL) tendons of the thumb results in its significant limitation. The main factors contributing to damage of the EPL and/or FPL tendons are mechanical injuries - cuts and spontaneous ruptures. The aim of the study was to compare values of thumb and whole hand function loss and restoration as a result of the implemented physical therapy in patients with total damage to the EPL tendon with the values obtained by the study group 2 comprised of patients with damage to the FPL tendon. The study involved 25 patients of the Specialized Hand Therapy Center in Krakow. 15 of them had ruptured continuity of the EPL tendon (study group), and 10 suffered damage to the FPL tendons (control group). The study included measurements of active motion of the thumb and wrist and superficial sensation. On the basis of these tests, functional impairment was measured using the methodology according to Swanson. The study included assessment of muscle strength in terms of global and precision grips using a dynamometer. Statistically signifcant functional improvement was noted for the thumb and whole hand as well as muscle strength in both groups. The values of functional loss differed between the two groups. The indicators of functional improvement were greater in patients with damage to the EPL tendon. Functional physical therapy is an important factor determining the return of function in the thumb and whole hand after total damage to the EPL and FPL tendons. Szczechowicz J., Jamka K., Pieniążek M. Comparison of impairment and restitution of hand function in a group of patients with total damage to the extensor pollicis longus and in a group of patients with damage to the flexor pollicis longus tendon after surgical treatment. Med Rehabil 2016; 20(3): 5-12. DOI: 10.5604/01.3001.0009.5009
7
Publication available in full text mode
Content available

Restitution of sensation and possibilities of daily living activities in patients after surgical treatment of carpal tunnel syndrome

81%
Szczechowicz J., Pieniążek M., Pelczar-Pieniążek M., Wątroba J.
Medical Rehabilitation
|
2008
|
vol. 12(1)
16-24
EN
Objectives: The aim of the study was to evaluate the effectiveness of applied rehabilitation program and compare sensation levels with functional possibilities of the operated hand in a group of patients after surgery due to carpal tunnel syndrome. Material and methods: Fourty patients who underwent rehabilitation were admitted to the hand rehabilitation centre after surgical release of the median nerve within the carpal tunnel. Fifty hands were treated and evaluated. The rehabilitation program was established on an individual basis for each patient and included patient’s education, home exercises and physiotherapy treatment in outpatient centers. Skin sensation of the hands was evaluated by static two-point discrimination test. Based on this examination, sensibility indices for the median and ulnar nerves were calculated. Final results were compared to the Alderson-McGall Hand Function Questionnaire for Patients with Carpal Tunnel Syndrome.Results: After rehabilitation, skin sensation in the area of the median nerve improved, as measured by the sensibility index. Improvement was observed for most of the evaluated functions of the rehabilitated hands, while a different degree of improvement was noted. Sensibility index showed weak correlation with functional status and was observed only for some functions. Conclusion: In patients operated because of carpal tunnel syndrome, improvement in skin sensibility and functional abilities are observed in the operated hands after a rehabilitation program involving education, home exercises and outpatient sessions.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.