Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Tests of the functional performance of patients with COPD: A proposal for the application of the Expanded Timed ‘Get Up and Go Test’ (ETGUG)

100%
Bromboszcz J., Włoch T.
Medical Rehabilitation
|
2010
|
vol. 14(1)
30-42
PL
Badanie sprawności czynnościowej nie jest częstą praktyką w postępowaniu z chorymi na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Test marszu 6-minutowego (6MWT) znajduje zastosowanie w diagnostyce i ewaluacji wyników rehabilitacji jedynie w wyspecjalizowanych ośrodkach pulmonologicznych. Zastosowanie innych badań, bezpośrednio lub pośrednio oceniających sprawność czynnościową, jest na ogół ograniczone do placówek badawczych. Stan wiedzy o uwarunkowaniach i konsekwencjach POChP wskazuje na konieczność oceniania sprawności czynnościowej, a w przypadku prowadzenia rehabilitacji pulmonologicznej powinno to być rutynowe postępowanie. Upowszechnione powinno być stosowanie testu 6MWT i innych testów przedstawianych w artykule, jednak potrzebne jest takŜe poszukiwanie nowych testów czynnościowych. Potrzebne są zwłaszcza testy do badania chorych z zaawansowaną postacią POChP, którzy mają trudności ze skutecznym wykonaniem testu 6MWT. Interesującą propozycją wydaje się w tym względzie Wydłużony Test Wstań i Idź (ang. Expanded Timed ‘Up and Go Test’, ETGUG), którego jak dotąd nie stosowano w grupie chorych z POChP. MoŜliwość odniesienia wyników testu do siły i wytrzymałości mięśni kończyn dolnych, do zdolności utrzymywania równowagi oraz aktywności ruchowej typowej dla Ŝycia codziennego, odpowiada zmianom patologicznym i ograniczeniom spotykanym w POChP. Badania dotyczące Testu „Wstań i Idź” (ang. Timed ‘Up and Go Test’, TUG) pokazują, że może on być stosowany u chorych z POChP, jednak bardzo krótki dystans marszu zastosowany w tym teście ogranicza możliwość interpretacji jego wyników tylko do oceny sprawności wstawania z pozycji siedzącej i siadania oraz zdolności utrzymywania równowagi. Wydaje się, Ŝe 20- metrowy dystans marszu w teście ETGUG może być wystarczający do ocenienia zdolności chodzenia chorych z POChP, szczególnie z grup zaawansowania choroby III i IV wg GOLD. Niezbędne są zatem badania testu ETGUG dotyczące trafności, rzetelności i zdolności reagowania na zmiany stanu chorych z POChP
EN
The testing of physical performance is not a common practice in the treatment of patients with COPD. Only a 6-minute walking test (6MWT) is more often used in the diagnosis and evaluation of the results of rehabilitation conducted in specialist pulmonary clinics. The use of other tests either directly or indirectly assessing physical performance is generally limited to research units. The state of knowledge about the conditioning and consequences of COPD point to the necessity of evaluating physical performance, while in the case of conducting pulmonary rehabilitation it should constitute a routine procedure. Without doubt the 6MWT and other tests presented in the paper should be widely used, though there exists the need to find other activity tests easier to conduct amongst patients with an advanced form of COPD, who have difficulty with effectively carrying out the 6MWT. An interesting proposition appears to be in this case Expanded Timed ‘Get Up and Go Test’ (ETGUG) which has previously not been used with COPD patients. The possibility of relating the results to the strength and endurance of the muscles of the lower limbs, to the ability of maintaining balance as well as physical activity typical for everyday life, corresponds to the pathological changes and limitations encountered in COPD. Research into the TUG test shows that it may be used in patients with COPD, however the extremely short walking distance in this test limits the possibility for result interpretation to an evaluation of the ability to stand from a seated position and to sit as well as the ability to maintain balance. It appears that a 20 metre walking distance for the ETGUG test would be sufficient to assess the walking abilities of patients with COPD, particularly for groups with advanced stages III and IV of the disease according to GOLD. Hence it is necessary to examine the ETGUG test in relation to its validity, reliability and responsiveness for patients with COPD.
2
Publication available in full text mode
Content available

Immediate prosthesis fitting and comprehensive rehabilitation following lower limb amputation – the most important components of physiotherapy

81%
Pirowska A., Włoch T., Nowobilski R.
Medical Rehabilitation
|
2006
|
vol. 10(1)
9-26
PL
W pracy przedstawiono model rehabilitacji i szybkiego protezowania po amputacji kończyn dolnych. Wskazano zalety prowadzenia usprawniania chorego po amputacji w wyspecjalizowanym ośrodku kompleksowej rehabilitacji, począwszy od pierwszych dni hospitalizacji, aż do momentu uzyskania optymalnej sprawności fizycznej i samodzielności, pozwalających na jego opuszczenie. Uwzględniono oferowane pacjentom wsparcie psychologiczne. Przedstawiona została specyfika zakresu działań fizjoterapeuty zarówno w rehabilitacji, jak i protezowaniu pacjentów. Wskazano rolę wczesnego protezowania, prezentując kolejne etapy powstawania protezy tymczasowej, a później definitywnej, począwszy od pobrania miary, wykonania pozytywu kikuta, a następnie poszczególnych elementów protezy, aż do zakończenia jej regulacji, połączenia definitywnego wszystkich jej części i wykończenia. Opisane i pokazane zostały przykładowe rozwiązania protetyczne dla zaaparatowania kikuta o nieregularnym kształcie. Zaznaczono istotę prawidłowego układania kikuta w profilaktyce przeciw powstawaniu przykurczy, oraz jego bandażowania, w walce z obrzękiem pooperacyjnym, w celu ograniczenia dolegliwości bólowych, przyspieszenia gojenia się rany pooperacyjnej i formowania kikuta. Wyszczególnione zostały kolejne etapy uruchamiania pacjenta, pionizacji i nauki chodu, wraz z poruszaniem się po schodach, nierównym podłożu i pokonywaniem przeszkód oraz rodzaje wykonywanych ćwiczeń kinezyterapeutycznych i najczęściej stosowanych zabiegów fizykoterapeutycznych. Omówiono formy prowadzonych z pacjentami zajęć aktywności sportowo-rekreacyjnej i działań integracyjnych, mających na celu jak najlepsze przygotowanie pacjenta do samodzielnego życia. Dodatkowo przedstawiony został zakres działań ergoterapeuty, z uwzględnieniem przeprowadzanych przez niego wizyt w domu pacjenta, w celu przystosowania warunków mieszkaniowych do nowych potrzeb chorego. Na końcu, na przykładzie opisu przypadku pacjenta w zaawansowanym wieku, z długo gojącym się kikutem, pokazano cały proces szybkiego protezowania i kompleksowej rehabilitacji od dnia przyjęcia do ośrodka rehabilitacji aż do momentu definitywnego zaprotezowania. i uzyskania pełnej samodzielności.
EN
In this paper, a model of rehabilitation and immediate prosthesis fitting following lower limb amputation was presented. Advantages of amputee’s treatment in a specialised centre for comprehensive rehabilitation, beginning with the first days of hospitalisation up to the point of achievement of optimal physical fitness and independence allowing hospital discharge, were emphasised. Psychological support offered to the patients was addressed. Peculiar character of physiotherapist’s range of activity both in patients’ rehabilitation and prosthesis fitting was presented. The role of early prosthesis application was emphasised by presenting successive stages of fabrication of the temporary and then the definitive prosthesis, from taking the measure, formation of stump positive and, subsequently, of particular components of the prosthesis, up to its regulation, definitive assembly of all parts and finishing. Examples of prosthetic solutions for instrumentation of irregularly shaped stumps were described and shown. The essence of correct stump positioning for preventing contractures as well as its bandaging to combat post-operation oedema, to reduce pain, accelerate post-surgery wound healing and stump formation was denoted. Successive stages of patient’s mobilisation, assuming the erect posture and gait learning, including walking on a stairway, uneven ground and overcoming obstacles, as well as types of the performed kinesitherapeutic exercises and most frequently used physiotherapeutic procedures were distinguished. Forms of sport-recreational treatment and integration activities aiming at patient’s best possible preparation for independent life were discussed. Additionally, the spectrum of ergotherapist’s activities, including patient home visits to adjust household conditions to new patient’s needs, was presented. Finally, based on a case report of a patient in advanced age with prolonged stump healing, the whole process of immediate prosthetic fitting and comprehensive rehabilitation, starting with the day of admission to the rehabilitation centre up to the point of definitive application of the prosthesis and achievement of complete independence, was described.
3
Publication available in full text mode
Content available

Learning effect of the six-minute walk test in healthy young persons

71%
Włoch T., Mrozińska A., Piliński R., Śliwka A., Nowobilski R.
Medical Rehabilitation
|
2015
|
vol. 19(1)
15-24
EN
Introduction: The six-minute walk test is a standardised and frequently used measure of tolerance for exercise. It is usually applied to patients with disorders of the respiratory and circulatory systems. Researchers differ in their opinion about whether what is referred to as the learning effect exists, and consequently, whether a preliminary test should be conducted prior to the actual test. Aim: The aim of this study was to determine whether a learning effect occurs in the six-minute walk test, by conducting the test twice with healthy young persons for whom the test should not constitute an excessive strain. The obtained results will be used for further research aimed at assessing the learning effect in patients with interstitial lung diseases. Material and Methods: The study participants comprised 30 students of physiotherapy at the University of Physical Education in Krakow (22 women and 8 men) aged between 20 to 26 years (with a mean age of 23.2 ± 1.56 years). The participants underwent two trials of the six-minute walk test at an interval of at least 15 minutes (i.e., after the following parameters had returned to their resting values: exhaustion, shortness of breath, heart rate, and blood pressure). Both trials of the test were conducted in the same conditions. None of the study participants were informed about the aim of the experiment. Results: The mean of the six-minute walk distance among all study participants was 748.13 ± 56.81 m in the first trial and 773.88 ± 70.32 m in the second trial. Thus, a statistically significant difference was found in the walk distance of the first and the second trial. Most participants (90%) improved their distance in the second trial. a statistical analysis showed that the difference in the obtained distance between Trial 1 and Trial 2 was statistically significant among all participants and for both men and women (p<0.05), even though as much as 80% of the participants declared after the first trial that they would be unable to walk faster. The mean differences between Trials 1 and 2 for the entire sample amounted to 25.75 ± 34.85 m. Conclusions: The results indicate the existence of the learning effect in the six-minute walk test among young healthy persons. Consequently, a preliminary test should be conducted with the study participants prior to the main test, as a routine procedure to prevent an incorrect interpretation of the results. The analysis should be based on the results obtained in the second test. This will guarantee the elimination of the learning effect and the correct interpretation of the potential improvement in the achieved distance as an effect of physical training or a therapeutic procedure. Further research should involve testing for the existence of the learning effect in persons with a decreased tolerance for exercise and/or with different chronic disorders of the respiratory system.
PL
Wprowadzenie: 6-minutowy test marszowy jest ustandaryzowanym i często stosowanym miernikiem tolerancji wysiłku. Stosuje się go zazwyczaj u chorych ze schorzeniami układu oddechowego oraz układu krążenia. Istnieją różnice poglądów na temat istnienia tzw. efektu uczenia się, a co za tym idzie konieczności wykonywania testu próbnego przed wykonaniem właściwej próby. Cel: Celem pracy było sprawdzenie, czy występuje efekt uczenia w dwukrotnie przeprowadzonym teście 6-minutowego marszu u młodych, zdrowych osób, dla których test 6-minutowego marszu nie powinien być zbyt dużym obciążeniem. Otrzymane wyniki wykorzystane będą w kolejnych badaniach, mających na celu ocenę efektu uczenia u chorych z chorobami śródmiąższowymi płuc. Metody: Badaniami objęto 30 studentów kierunku Fizjoterapia Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie (22 kobiety i 8 mężczyzn) w wieku od 20 do 26 lat (średnia 23,2 ± 1,56 lat). Badanie polegało na przeprowadzeniu dwóch prób testu 6-minutowego marszu w co najmniej 15-minutowym odstępie (po powrocie do wartości spoczynkowych parametrów: zmęczenia, duszności, tętna i ciśnienia krwi tętniczej). Warunki przeprowadzania obu prób były identyczne. Żadnej spośród badanych osób nie udzielono informacji na temat celu przeprowadzanego doświadczenia. Wyniki: Średni dystans marszu 6-minutowego w całej grupie wyniósł: w pierwszej próbie 748,13 ± 56,81, w drugiej 773,88 ± 70,32. Wykazano istotną statystycznie różnicę w dystansie marszu 6-minutowego zarówno w pierwszym, jak i w drugim teście marszowym. Większość badanych osób (90%) poprawiło swój dystans w drugiej próbie marszowej. Analiza statystyczna wykazała, że różnica w uzyskanych dystansach próby 1 i 2 jest istotna statystycznie zarówno w całej grupie, jak i w grupach kobiet i mężczyzn (p < 0,05), pomimo że aż 80% badanych stwierdziło po 1 próbie, że nie było w stanie iść szybciej. Średnia różnica między rezultatem 1 i 2 próby dla całej grupy wynosiła 25,75 ± 34,85 m. Wnioski: Wyniki niniejszego badania wskazują na istnienie w grupie młodych, zdrowych osób efektu uczenia w przypadku testu marszu 6-minutowego. W związku z tym, w celu uniknięcia niewłaściwej interpretacji wyników testu, konieczne jest w tej grupie osób wykonywanie próby wstępnej przed testem właściwym jako rutynowej procedury. Do analizy powinno się brać pod uwagę wyniki drugiej próby. Zagwarantuje to wyeliminowanie efektu uczenia i właściwe zinterpretowanie ewentualnej poprawy dystansu jako efektu treningu fizycznego/procedury terapeutycznej. W dalszej kolejności konieczne jest także sprawdzenie istnienia efektu uczenia u osób z obniżoną tolerancją wysiłku i/lub z różnymi przewlekłymi schorzeniami układu oddechowego.
4
Publication available in full text mode
Content available

Reliability of the “Expanded Get-Up-and-Go-Test” (ETGUG) in assessing basic movement ability in patients qualified for surgery due to pulmonary cancer

71%
Bromboszcz J., Włoch T., Nikiel M., Kużdżał J., Mnich M.
Medical Rehabilitation
|
2011
|
vol. 15(4)
15-20
PL
Założenia: Łatwy w wykonaniu Wydłużony Test ‘Wstań i Idź’ (ETGUG) umożliwia pomiar podstawowych w Ŝyciu codziennym funkcji ruchowych. Test ten nie jest dotąd powszechnie stosowany i nie przeprowadzono wystarczających badań jego wiarygodności.Cel: Zbadanie zgodności powtarzanych pomiarów wykonywanych testem ETGUG przez jednego badającego (intra-rater) i przez dwóch badających (inter-rater), przeprowadzonych u chorych na raka płuca. Projekt badawczy: Ocena wiarygodności narzędzia diagnostycznego. Metoda: Badano 22 mężczyzn w wieku od 24 do 85 lat (śr. 64,45 ±11,38) przyjętych do oddziału torakochirurgicznego celem wykonania lobektomii. Test ETGUG, przeprowadzili trzykrotnie dwaj badający. Rejestrowano czas całkowity wykonania testu oraz czasy etapów testu: od rozpoczęcia wstawania z krzesła do osiągnięcia 2. metra (0-2), marsz po prostej od 2. do 8. metra (2-8), zwrot o 180˚ (8-12), marsz powrotny po prostej od 12. do 18. metra (12-18), zahamowanie marszu – zwrot o 180˚ – siadanie na krześle (18-20). Dla sprawdzenia niezawodności pomiarów wykonywanych przez jednego badającego (intra-rater) porównano wyniki prób 1 i 3; dla sprawdzenia niezawodności pomiarów wykonywanych przez dwóch badających (inter-rater) porównano wyniki prób 2 i 3. Obliczono współczynniki korelacji wewnątrzklasowej (ICC). Dla sprawdzenia, czy występuje efekt uczenia się wykonywania testu przez badanego, porównano testem t-Studenta wartości czasu całkowitego 1. i 3. próby. Wyniki: W przypadku pomiarów powtarzanych przez jednego badającego uzyskano dobrą zgodność dla pomiarów czasu całkowitego (ICC=0,78) oraz umiarkowanego stopnia zgodność pomiarów czasów etapów 0-2, 2-8, 8-12, 12-18, 18-20 (ICC odpowiednio: 0,71; 0,74; 0,62; 0,58; 0,70). W przypadku pomiarów powtarzanych przez dwóch badających uzyskano dobrą zgodność dla pomiarów czasu całkowitego (ICC=0,88), oraz pomiarów czasów etapów 2-8, 8-12, 18-20 (ICC odpowiednio: 0,83; 0,77; 0,80) oraz umiarkowaną zgodność pomiarów czasów 0-2 oraz 12-18 (ICC odpowiednio 0,63, 0,73). Czas wykonania próby 1. (15,94 ±2,48) był istotnie dłuższy niŜ próby 3. (15,21 ±2,42). Wnioski: Test ETGUG wykazuje dobrą niezawodność pomiarów wykonywanych przez różnych badających. Ze względu na stwierdzony efekt uczenia się wykonywania testu przez badanego rekomendowane jest wykonywanie testu próbnego i konieczne jest powtórzenie badania zgodności pomiarów wykonywanych przez jednego badającego po wcześniejszym wykonaniu testu próbnego
EN
Background: The Expanded Get-Up-and-Go-Test (ETGUG) allows for the measurement of the basic movement functions of daily life. This test has not been universally applied to date and no sufficient surveys as to its reliability have so far been conducted.Aim: To examine the intra-rater and inter-rater reliability of measurements done using ETGUG in patients admitted for surgery treatment as a result of lung cancer. Research project: Assessment of the diagnostic test.Method: 22 men aged from 24 to 85 years (mean 64.45 ±11.38) were examined before a planned lobectomy due to lung cancer. The test was performed three times during one hour; examinations 1 and 3 were conducted by the same examiner. The total test time and times of the test stages were registered: from the initiation of rising from a chair up to reaching the 2-nd meter (0-2), march from the 2-nd to the 8-th meter (2-8), 180° turn (8-12), march from the 12-th to the 18-th meter (12-18) march stopping, 180° turn – chair sitting (18-20).The Intraclass Correlation Coefficients (ICC) of the measurements 1 and 3 (intra-rater), and measurements 2 and 3 (inter-rater) were calculated. The total times of the 1-st and the 3-rd measurement were compared (test t) to check if a possible learning effect occurs.Outcomes: The reliability of the intra-rater measurements demonstrated a good degree of relevance (ICC >0.75) for total time measurements (ICC = 0.78) and medium grade relevance (ICC > 0.50 < 0.75) of the stage times measurements 0-2, 2-8, 8-12, 12-18, 18-20 (ICC respectively: 0.71; 0.74; 0.62; 0.58; 0.70). In the case of an inter-rater examination, a good relevance for the total time (ICC=0.88) and of the measurements of the stage times 2-8, 8-12, 18-20 (ICC respectively: 0.83; 0.77; 0.80) and the medium grade relevance of measurements 0-2 and 12-18 (ICC respectively: 0.63, 0.73) were achieved. The time of the Test 1 performance (15.94 ±2.48) was significantly longer than for Test 3 (15.21 ±2.42).Conclusions: The Expanded Get-Up-and-Go-Test demonstrates a good reliability of measurements as conducted by various surveyors. As a test performance a learning effect was noted, it is recommended to apply a trial test and to repeat the examination of intrarater reliability after a preliminary trial test performance.
5
Publication available in full text mode
Content available

Phantom phenomena in limb amputees – a review article

52%
Krawczyk P., Włoch T., Pirowska A., Śliwka A., Piliński R., Maga P., Golec E., Nowobilski R.
Medical Rehabilitation
|
2017
|
vol. 21(4)
50-59
PL
Amputacja prowadząca do utraty części ciała wiąże się nie tylko ze znacznymi kosztami ekonomicznymi, ale i poważnymi konsekwencjami natury medycznej i społeczno-psychologicznej. Jest ostatecznym środkiem mającym na celu ochronę życia lub poprawę jego jakości. Do najtrudniejszych wyzwań, z jakimi przychodzi mierzyć się osobom po amputacji należy zaliczyć zaakceptowanie zmian we własnej fizjonomii oraz wynikające z nich, ograniczenia życiowe. Pacjent po amputacji ma przed sobą niezwykle trudny okres adaptacyjny, w trakcie którego powinien dążyć do maksymalnego stopnia samodzielności. Niestety duża ich grupa zmaga się także z różnego rodzaju doznaniami i dolegliwościami bólowymi umiejscowionymi w obrębie utraconej kończyny − tak zwanymi wrażeniami fantomowymi. Jest to szczególna grupa odczuć o zróżnicowanym charakterze „umiejscowionych” w obrębie utraconej kończyny. Występowanie zespołu kończyny fantomowej u pacjentów po amputacjach jest niezwykle częste. Problem ten dotyka od 45% do nawet 98% z nich po amputacji jednej lub obu kończyn górnych i dolnych. Głównym celem artykułu było opisanie wrażeń fantomowych, obserwowanych u chorych po amputacji kończyn w świetle aktualnej literatury. Przedstawiono definicję wrażeń fantomowych i ich rodzaje, rys historyczny, hipotetyczne patomechanizmy, czynniki wpływające na częstość i intensywność wrażeń fantomowych oraz dostępne sposoby leczenia. Praca powstała w oparciu o liczne źródła tekstowe i doświadczenia własne.
EN
Amputation leading to the loss of a body part is associated not only with significant economic costs, but also serious consequences of medical and socio-psychological nature. It is the ultimate means to save a life or improve its quality. The most difficult challenges faced by amputees include accepting changes regarding their own physiognomy and the resulting life restrictions. The patient subjected to amputation is faced with an extremely difficult adaptation process, during which s/he should strive for a maximum degree of independence. Unfortunately, a large group of patients also struggles with various types of sensations and pain located within the lost limb − i.e., so-called phantom phenomena. This is a special group of phenomena of diverse nature, “located” within the lost limb. The occurrence of phantom limb syndrome in amputee patients is extremely common. This problem affects from 45% to even 98% of patients after amputation of one or both upper and lower limbs. The main purpose of this article is to describe phantom phenomena observed in patients after limb amputation in light of current literature. The definition, historical outline, types of phantom phenomena are presented, as well as hypothetical pathomechanisms, factors influencing the frequency and intensity of phantom phenomena and available treatment methods. The work was based on numerous text sources and the author’s own experience.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.