Zespół krupu – najważniejsze pytania i odpowiedzi

• Authors: Adam J. Sybilski

Title variants

EN

Croup – the most important questions and answers

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Do połowy XX wieku krup kojarzony był głównie z dyfterytem (błonicą) wywołanym przez Corynebacterium diphtheriae. Tymczasem określenie „zespół krupu” obejmuje całą grupę chorób krtani, tchawicy i oskrzeli. Pod pojęciem tym kryje się szereg jednostek chorobowych uwzględnionych w klasyfikacji ICD-10 i może ono być używane jako synonim ostrego zapalenia krtani, zapalenia krtani i tchawicy oraz zapalenia krtani, tchawicy i oskrzeli. Grupa chorób mieszcząca się pod terminem „zespół krupu” jest szczególnie niebezpieczna dla dzieci – z uwagi na ich specyficzne uwarunkowania anatomiczne i fizjologiczne, które powodują, że stridor może występować tylko wtedy, kiedy dziecko płacze lub się porusza. Najczęstszymi czynnikami etiologicznymi ostrego zapalenia krtani i tchawicy są wirusy (np. paragrypy). Zespół krupu może zostać wywołany także przez bakterie. Do typowych objawów należą: stridor, kaszel (szczekający, foczy), chrypa, uruchomienie dodatkowych mięśni oddechowych. Wraz z postępem choroby nasila się niedrożność górnych dróg oddechowych, wzmaga duszność krtaniowa, pojawia się tachypnoe z wydłużoną fazą wdechową. Wzrasta niepokój dziecka. Przebieg choroby i ostateczny stopień niedrożności dróg oddechowych mogą być różne. Rozpoznanie symptomów zespołu krupu opiera się na badaniu przedmiotowym i podmiotowym. Początkowo należy ocenić nasilenie objawów na podstawie skali Westleya. W farmakoterapii stosuje się glikokortykosteroidy (w nebulizacji, doustnie, parenteralnie) oraz adrenalinę (w nebulizacji). W Polsce podstawowym lekiem w terapii zespołu krupu są glikokortykosteroidy w nebulizacji. Doustna i inhalacyjna forma podania glikokortykosteroidów są jednakowo rekomendowane. W ciężkich postaciach krupu można podać tlen do oddychania

EN

Until the end of the first half of the 20th century croup was associated mainly with diphtheria caused by Corynebacterium diphtheriae. However, now the term “croup” covers a whole group of disorders of the larynx, trachea and bronchi. The term refers to a number of disorders included in ICD-10 and may be used as a synonym for acute laryngitis, laryngotracheitis and laryngotracheobronchitis. The group of diseases included under the term “croup” is particularly dangerous for children: due to specific anatomical and physiological features stridor may only occur when a child is crying or moving. The most common aetiological factors for acute laryngotracheitis are viruses (e.g. parainfluenza). Croup may also be caused by bacteria. Typical symptoms include stridor, cough (barking, seal-like), hoarseness and activation of accessory respiratory muscles. As the disease progresses, upper airway obstruction and laryngeal dyspnoea increase and the patient develops tachypnoea with a prolonged inspiratory phase. The child’s anxiety increases. The course of the disease and the ultimate level of airway obstruction may vary. The diagnosis of croup symptoms is based on physical examination and interview. Initially, the severity of symptoms should be assessed using the Westley score. Pharmacotherapy includes glucocorticoids (nebulised, oral, parenteral) and adrenaline (nebulised). In Poland, the first line therapy for croup is nebulised glucocorticoids. The oral and inhaled route of administration of glucocorticoids are equally recommended. In severe forms of croup oxygen may be administered.

Keywords

EN

dzieci; glikokortykosteroidy; niedrożność oddechowa; ostre zapalenie krtani i tchawicy; zespół krupu

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2019
• Volume: 15
• Issue: 1
• Pages: 6–11

Contributors

author

Adam J. Sybilski

• Zakład Profilaktyki Zagrożeń Środowiskowych i Alergologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa, Polska; Oddział Chorób Dziecięcych i Noworodkowych z Centrum Alergologii i Dermatologii, Centralny Szpital Kliniczny MSWiA w Warszawie, Warszawa, Polska

References

• Tovar Padua LJ, Cherry JD: Croup (laryngitis, laryngotracheitis, spasmodic croup, laryngotracheobronchitis, bacterial tracheitis, and laryngotracheobronchopneumonitis) and epiglottitis (supraglottitis). In: Cherry JD, Harrison GJ, Kaplan SL et al. (eds.): Feigin and Cherry’s Textbook of Pediatric Infectious Diseases. 8th ed., Elsevier, Philadelphia 2019: 175–190.
• Szczepionka przeciw błonicy. Available from: http://szczepienia. pzh.gov.pl/szczepionki/blonica/ [cited: 20 July 2018].
• Emeryk A: Zespół krupu u dzieci – epidemiologia, diagnostyka, postępowanie. Klin Pediatr 2014; 22: 17–22.
• Mandal A, Kabra SK, Lodha R: Upper airway obstruction in children. Indian J Pediatr 2015; 82: 737–744.
• Wani TM, Bissonnette B, Rafiq Malik M et al.: Age-based analysis of pediatric upper airway dimensions using computed tomography imaging. Pediatr Pulmonol 2016; 51: 267–271.
• Marchese A, Langhan ML: Management of airway obstruction and stridor in pediatric patients. Pediatr Emerg Med Pract 2017; 14: 1–24.
• Bjornson CL, Johnson DW: Croup. Lancet 2008; 371: 329–339.
• Cherry JD: Clinical practice. Croup. N Engl J Med 2008; 358: 384–391.
• Tachibana T, Orita Y, Makino T et al.: Prognostic factors and importance of recognition of adult croup. Acta Otolaryngol 2018; 138: 579–583.
• Patel JJ, Kitchin E, Pfeifer K: A narrowing diagnosis: a rare cause of adult croup and literature review. Case Rep Crit Care 2017; 2017: 9870762.
• Lee DR, Lee CH, Won YK et al.: Clinical characteristics of children and adolescents with croup and epiglottitis who visited 146 Emergency Departments in Korea. Korean J Pediatr 2015; 58: 380–385.
• Pruikkonen H, Dunder T, Renko M et al.: Risk factors for croup in children with recurrent respiratory infections: a case-control study. Paediatr Perinat Epidemiol 2009; 23: 153–159.
• Weinberg GA, Hall CB, Iwane MK et al.; New Vaccine Surveillance Network: Parainfluenza virus infection of young children: estimates of the population-based burden of hospitalization. J Pediatr 2009; 154: 694–699.
• Petrocheilou A, Tanou K, Kalampouka E et al.: Viral croup: diagnosis and a treatment algorithm. Pediatr Pulmonol 2014; 49: 421–429.
• Westley CR, Cotton EK, Brooks JG: Nebulized racemic epinephrine by IPPB for the treatment of croup: a double-blind study. Am J Dis Child 1978; 132: 484–487.
• Nierengarten MB: Diagnosis and management of croup in children. Contemp Pediatr 2015; 32: 31–33.
• Ortiz-Alvarez O: Acute management of croup in the emergency department. Paediatr Child Health 2017; 22: 166–173.
• Rittichier KK: The role of corticosteroids in the treatment of croup. Treat Respir Med 2004; 3: 139–145.
• Russell KF, Liang Y, O’Gorman K et al.: Glucocorticoids for croup. Cochrane Database Syst Rev 2011; (1): CD001955.
• Moraa I, Sturman N, McGuire T et al.: Heliox for croup in children. Cochrane Database Syst Rev 2013; (12): CD006822.
• Neto GM, Kentab O, Klassen TP et al.: A randomized controlled trial of mist in the acute treatment of moderate croup. Acad Emerg Med 2002; 9: 873–879.
• Scolnik D, Coates AL, Stephens D et al.: Controlled delivery of high vs low humidity vs mist therapy for croup in emergency departments: a randomized controlled trial. JAMA 2006; 295: 1274–1280.
• A: Ostre infekcje krtani, czyli jednostki chorobowe z kręgu zespołu krupu u dzieci. Alergoprofil 2017; 13: 131–134.

• Document Type: article