Search results

szpitalnego w ich codziennych zmaganiach, ale opublikowano niewiele prac poświęconych perspektywie pacjenta. Cel: Celem niniejszego badania jest określenie, jak pacjent postrzega poddanie się planowemu zabiegowi chirurgicznemu w czasie trwania pandemii COVID-19. Materiały i metody: Przeprowadzono badanie ankietowe wśród 285 kolejnych pacjentów, którzy zostali przyjęci do Oddziału Chirurgii Ogólnej Szpitala Zakonu Bonifratrów Św. Jana Grandego w Krakowie w celu poddania się planowemu zabiegowi chirurgicznemu w okresie po zniesieniu lockdownu związanego z koronawirusem w Polsce. Ankieta koncentrowała się na tym, w jaki sposób pacjenci postrzegają zaistniałą sytuację oraz jak determinuje ona ich zachowania zdrowotne. Wyniki: 285 kolejnych pacjentów, przyjętych do Oddziału Chirurgii Ogólnej w celu przeprowadzenia planowych zabiegów chirurgicznych od 1 lipca do 1 sierpnia, zostało poproszonych o wypełnienie badania ankietowego przy przyjęciu. Zebrano 252 w pełni wypełnionych kwestionariuszy. Z badania wyłączono 33 ankiety, ze względu na ich niekompletność. Z powodu pandemii u 40% pacjentów doszło do różnego rodzaju zmian planów związanych z leczeniem chirurgicznym. 88,8% chorych zadeklarowało brak lub niewielki strach związany z wirusem, jednak 54% czuło się w szpitalu mniej bezpiecznie niż przed pandemią. Mediana w ocenie sposobu przygotowania szpitala wyniosła 9 na 10, a średni uzyskany wynik to 8,72. Większość pacjentów nie posiadała zdania, czy przed przyjęciem do szpitala należało poddać się badaniu na obecność koronawirusa. Prawie żaden z chorych (3,2%) nie był skłonny zapłacić za test komercyjny przed hospitalizacją, ale większość (76,6%) była gotowa, w razie potrzeby, poddać się kwarantannie przed operacją. Szczegółowe wyniki ankiety zostały przedstawione w dalszej części pracy. Wnioski: Wydaje się, że pandemia nie wpłynęła w znaczący sposób na zachowania zdrowotne pacjentów. Ogólny stosunek chorych do pandemii jest raczej spokojny. Większość z nich czuje się w szpitalu mniej bezpiecznie niż przed pandemią, ale poziom strachu jest niewielki. Tylko nieliczni zrezygnowali z zabiegów chirurgicznych wyłącznie z powodu pandemii.

their daily struggle, but little has been published on the patient’s perspective. Aim: The aim of this study is to determine patient’s perception of undergoing elective surgical procedure during COVID pandemic. Materials and methods: We surveyed 285 consecutive patients that were admitted for elective surgery to the General Surgery Department of St John Grande’s Hospital in Krakow after the national COVID lock-down had been lifted. The survey focused on how patients see this situation and how it determined their health-related behaviors. Results: A total of 285 consecutive patients admitted to the Surgical Department for elective surgery between July 1st and August 1st were asked to fill out a survey on admission. As many as 252 fully filled out surveys were gathered. Thirty-three surveys were excluded from the study due to their incompletion. As many as 40% of the patients had their surgical plans altered in some way due to the pandemic. No fear or slight fear of the virus was declared by 88.8% of the patients. However, 54% feel less safe in the hospital than before the pandemic. Median evaluation of preparation of the hospital was 9 out of 10, average score being 8.72. The majority of the patients have no opinion on whether they should be tested for coronavirus before admission. Almost no one (3.2%) is willing to pay for a commercial test prior to admission, but the majority (76.6%) is willing to self-quarantine before surgery if needed. Detailed results of the survey are described in the manuscript. Conclusions: The pandemic does not seem to have greatly influenced patients’ health-related behaviors. The general attitude towards the pandemic by patients is rather calm. Most of them feel less safe in the hospital than before the pandemic, but the level of fear is low. Very few resigned from surgery solely because of the pandemic.

poddanych temu leczeniu zgłasza występujące po operacji dolegliwości bólowe i zaburzenia dyspeptyczne. Ocena jakości życia chorych poddanych laparoskopowej cholecystektomii, w oparciu o standaryzowane kwestionariusze, powinna być jednym z elementów pozwalających oceniać wpływ leczenia na życie chorych. Cel: Celem niniejszego retrospektywnego badania jest ocena wpływu laparoskopowej cholecystektomii na jakość życia chorych operowanych w jednym ośrodku. Materiał i metody: Badanie zostało przeprowadzone retrospektywnie, w formie kwestionariusza GIQLI, wypełnianego internetowo przez pacjentów 6 miesięcy po laparoskopowej cholecystektomii. Do badania włączono chorych powyżej 18. roku życia, u których nie wystąpiły powikłania w okresie okołooperacyjnym i nie zaistniała konieczność konwersji do zabiegu otwartego. Badaną grupę podzielono na dwie podgrupy w zależności od występowania ostrych objawów kamicy żółciowej w okresie przedoperacyjnym. Wyniki: Grupa badana składała się z 205 chorych (53 mężczyzn, 152 kobiety, w wieku 19 do 87 lat, średnia 54,3). Podgrupa z bezobjawową kamicą żółciową (zaburzenia dyspeptyczne, bez epizodów kolki żółciowej) liczyła 47 chorych (18 mężczyzn, 29 kobiet w wieku od 19 do 87 lat). Objawowa kamica występowała u 158 osób (35 mężczyzn, 123 kobiety w wieku 22 do 81 lat). Stwierdzono znamienne statystycznie różnice w ocenie stanu zdrowia po operacji pomiędzy grupą chorych z objawami kamicy żółciowej a chorymi bezobjawowymi. 94,3% chorych objawowych uznało, że ich stan się poprawił, a 5,7%, że pozostał bez zmian. Wśród chorych bezobjawowych tylko 53,2% chorych uznało, że czuje się lepiej po operacji, 44,7%, że bez zmian (p < 0,001). Nie stwierdzono znamiennych różnic pomiędzy ogólną punktacją kwestionariusza QIQLI pomiędzy tymi podgrupami, ale pacjenci objawowi lepiej oceniali swoje społeczne funkcjonowanie (8,9 ± 1,5 vs. 8,11 ± 2,08, p = 0,004). Występowały różnice pomiędzy mężczyznami i kobietami w ocenie jakości życia w kontekście występowania objawów kluczowych (M: 28,87 ± 4,23, K: 26,77 ± 5,0, p = 0,007). Wnioski: Chorzy z objawową kamicą żółciową po laparoskopowej cholecystektomii lepiej oceniają swoje samopoczucie w porównaniu z grupą chorych bezobjawowych. Ogólna ocena QOL, mierzona formularzem GIQLI, nie zależy od występowania objawów w okresie przedoperacyjnym. Mężczyźni odnoszą większą korzyść z leczenia operacyjnego w odniesieniu do objawów kluczowych.

third of patients undergoing such treatment report pain and dyspeptic disorders following the surgery. The assessment of the quality of life of patients undergoing laparoscopic cholecystectomy, based on standardized questionnaires, should be one of the elements allowing for the assessment of the impact of the applied treatment on patients' lives. Aim: The aim of this retrospective study is to evaluate the impact of laparoscopic cholecystectomy on the quality of life of patients operated in one center. Materials and methods: The study has been carried out retrospectively with the use of a GIQLI questionnaire completed online by the patients 6 months after undergoing laparoscopic cholecystectomy. The study included patients over 18 years of age who have not experienced any complications within the perioperative period and did not require open surgery. The study group has been divided into two subgroups depending on the presence of symptoms of acute gallstone disease in the pre-operative period. Results: The study group consisted of 205 patients (53 men, 152 women, aged 19 to 87, with an average of 54.3). The subgroup with an asymptomatic gallstone disease (dyspeptic disorders, without biliary colic) consisted of 47 patients (18 men, 29 women, aged 19–87). Symptomatic gallstone disease occurred in 158 people (35 men, 123 women aged 22 to 81). There have been certain statistically significant differences in the post-operative health condition between the group of patients with symptoms of gallstone disease and the asymptomatic patients. 94.3% of symptomatic patients concluded that their condition has improved and 5.7% that it remained unchanged. Among asymptomatic patients, only 53.2% of patients stated that they felt better post-surgery, 44.7% reported no changes (p < 0.001). There have been no significant differences in the overall QIQLI scores between these subgroups, although symptomatic patients assessed their social functioning better (8.9 ±1.5 vs 8.11 ±2.08, p = 0.004). There have been certain differences between men and women in the assessment of the quality of life in the context of the presence of key symptoms (M: 28.87 ±4.23, F: 26.77 ±5.0, p = 0.007). Conclusion: The patients with a symptomatic gallstone disease report they feel better after laparoscopic cholecystectomy as compared to the group of asymptomatic patients. The overall QOL score measured by the GIQLI form does not depend on the presence of symptoms in the preoperative period. Men benefited more from surgery as regards key symptoms.