Przypadek zespołu Gianottiego-Crostiego u 20-miesięcznego chłopca

• Authors: Piotr Brzeziński

Title variants

EN

Gianotti-Crosti syndrome in a 20 months old boy. Case report

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Gianotti-Crosti syndrome (GCS) was first described in 1955 by Gianotti. This condition usually affects children aged 1-6. Only isolated cases of GCS in persons over 20 have been reported. Several factors may play a role in the pathogenesis of GCS. GCS is associated mainly with viral infection or immunization. Currently, Epstein-Barr virus (EBV) infection is considered the leading cause of GCS. Vaccination-associated cases of GCS also have been described. Peak incidence of GCS is seen during spring-summer season. Typical findings include multiple uniform pink or red-brown papules. A characteristic feature is their symmetric distribution, encompassing cheeks, extensor aspect of extremities and buttocks. Papules may persist for several weeks. About 30% of patients present with cervical or axillary lymphadenopathy. In order to facilitate diagnosis, a list of 12 key clinical signs of GCS has been developed. We present a case of a 20 months’ old boy, who developed red-brown papules over extensor aspect of extremities 3 weeks after the second dose of DTP (diphtheria, tetanus, pertussis) vaccine. Directly prior to vaccination, the boy has been coughing for 5 days. Skin lesions coexisted with cervical and axillary lymphadenopathy. Child’s overall condition was satisfactory. Lab tests did not reveal hepatitis B antigen. Treatment included oral antihistaminics and topical 1% hydrocortisone ointment. Papules persisted for about 50 days and resolved. It appears that in this case DTP vaccine was the triggering factor, but a coexisting viral infection can not be excluded.

PL

Zespół Gianottiego-Crostiego (ZGC) został opisany po raz pierwszy w 1955 roku przez Gianottiego. Jest schorzeniem występującym głównie u dzieci w wieku 1-6 lat. Odnotowano pojedyncze przypadki zachorowań u osób powyżej 20. roku życia. Istnieje szereg czynników, które mogą mieć udział w etiopatogenezie ZGC. Występowanie ZGC ma głównie związek z infekcją wirusową lub immunizacją. Obecnie uważa się, że najczęstszą przyczyną zakażeń jest wirus Epsteina-Barr (EBV). Opisywano również przypadki ZGC po szczepieniach. Najczęściej obserwowano występowanie ZGC w okresie wiosenno-letnim. Typowe są monomorficzne grudki barwy od różowej do czerwonej. Za charakterystyczną można uznać symetrię zmian skórnych: policzki, wyprostne części kończyn, pośladki. Zmiany utrzymują się kilka tygodni. U 30% pacjentów stwierdza się limfadenopatię (szyjną i pachową). W celu ułatwienia rozpoznania zaproponowano listę 12 klinicznych kryteriów ZGC. W pracy przedstawiono przypadek 20-miesięcznego chłopca, u którego zmiany skórne, pod postacią czerwono-brązowych grudek na wyprostnych częściach kończyn, pojawiły się mniej więcej 3 tygodnie po dawce przypominającej szczepionki DTP (dur – tężec – krztusiec). Tuż przez szczepieniem chłopiec miał kaszel trwający około 5 dni. Zmianom skórnym towarzyszyły powiększone węzły chłonne szyjne i karkowe. Ogólny stan zdrowia dziecka był dobry. W badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono antygenu HBs. W leczeniu stosowano leki przeciwhistaminowe i 1% maść hydrokortyzonową. Zmiany skórne utrzymywały się około 50 dni, po czym wchłonęły się. Wydaje się, że czynnikiem wywołującym schorzenie u pacjenta mogła być szczepionka DTP, nie można również wykluczyć współistnienia infekcji wirusowej.

Keywords

EN

children; choroby skóry; dzieci; grudkowa dermatoza skóry kończyn dzieci; infekcja wirusowa; papular acrodermatitis of childhood; skin diseases; szczepionka; vaccination; viral infection

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Pediatria i Medycyna Rodzinna
• Year: 2008
• Volume: 4
• Issue: 4
• Pages: 274-277

Contributors

author

Piotr Brzeziński

• Klinika Dermatologii Wojskowego Instytutu Medycznego. Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Stanisław Zabielski

References

• 1. Gianotti F.: Rilievi di una particolare casistica tossinfettiva caratterizzato da eruzione eritemato-infiltrativa desqua-mativa a focolai lenticolari, a sede elettiva acroesposta. Soc. Ital. Dermatol. Sifilogr. Sezioni Interprov. Soc. Ital. Dermatol. Sifilogr. 1955; 96: 678-697.
• 2. Crosti A., Gianotti F.: Dermatosi infantile eruttiva acroesposta di probabile orgine virosica. Minerva Dermatol. 1956; 31 (supl.): 483.
• 3. Tilly J.J., Drolet B.A., Esterly N.B.: Lichenoid eruptions in children. J. Am. Acad. Dermatol. 2004; 51: 606-624.
• 4. Xia Y., Davies B.E., Gunning S.: Pruritic acral rash in a child. Gianotti-Crosti syndrome. Am. Fam. Physician 2008; 78: 103-105.
• 5. Chuh A.A., Chan H.H., Chiu S.S. i wsp.: A prospective case control study of the association of Gianotti-Crosti syndrome with human herpesvirus 6 and human herpesvirus 7 infections. Pediatr. Dermatol. 2002; 19: 492-497.
• 6. Ting P.T., Barankin B., Dytoc M.T: Gianotti-Crosti syndrome in two adult patients. J. Cutan. Med. Surg. 2008; 12: 121-125.
• 7. Turhan V, Ardic N., Besirbellioglu B., Dogru T: Gianotti-Crosti syndrome assiciated with HBV infection in an adult. Ir. J. Med. Sci. 2005; 174: 92-94.
• 8. Dikici B., Uzun H., Konca C. i wsp.: A case of Gianotti Crosti syndrome with HBV infection. Adv. Med. Sci. 2008; 53: 338-340.
• 9. Mendoza N., Diamantis M., Arora A. i wsp.: Mucocutaneous manifestations of Epstein-Barr virus infection. Am. J. Clin. Dermatol. 2008; 9: 295-305.
• 10. Monastirli A., Varvarigou A., Pasmatzi E. i wsp.: Gianotti-Crosti syndrome after hepatitis A vaccination. Acta Derm. Venereol. 2007; 87: 174-175.
• 11. Di Lernia V, Ricci C.: Skin manifestations with rotavirus infections. Int. J. Dermatol. 2006; 45: 759-761.
• 12. Haug S., Schnopp C., Ring J. i wsp.: Gianotti-Crosti-Syndrom nach Impfung. Hautarzt 2002; 53: 683-685.
• 13. Lee S., Kim K.Y., Hahn C.S. i wsp.: Gianotti-Crosti syndrome associated with hepatitis B surface antigen (subtype adr). J. Am. Acad. Dermatol. 1985; 12: 629-633.
• 14. Fastenberg M., Morrell D.S.: Acral papules: Gianotti-Crosti syndrome. Pediatr. Ann. 2007; 36: 800-804.
• 15. Chuh AA.: Truncal lesions do not exclude a diagnosis of Gianotti-Crosti syndrome. Australas. J. Dermatol. 2003; 44: 215-216.
• 16. Chuh A.A., Lee A., Zawar V: The diagnostic criteria of Gianotti-Crosti syndrome: are they applicable to children in India? Pediatr. Dermatol. 2004; 21: 542-547.
• 17. Brandt O., Abeck D., Gianotti R., Burgdorf W: Gianotti-Crosti syndrome. J. Am. Acad. Dermatol. 2006; 54: 136-145.
• 18. Chandrasekaran M., Mukherjee S.: Gianotti Crosti syndrome. Indian Pediatr. 2007; 44: 695.
• 19. Yoshida M., Tsuda N., Morihata T i wsp.: Five patients with localized facial eruptions associated with Gianotti-Crosti syndrome caused by primary Epstein-Barr virus infection. J. Pediatr. 2004; 145: 843-844.
• 20. Murphy L.A., Buckley C.: Gianotti-Crosti syndrome in an infant following immunization. Pediatr. Dermatol. 2000; 17: 225-226.
• 21. Giam Y.C., Tay Y.K.: Gianotti-Crosti syndrome: a review of 22 cases. J. Singapore Paediatr. Soc. 1993; 35: 139-146.
• 22. Velangi S.S., Tidman M.J.: Gianotti-Crosti syndrome after measles, mumps and rubella vaccination. Br. J. Dermatol. 1998; 139: 1122-1123.
• 23. Chuh AA.: Diagnostic criteria for Gianotti-Crosti syndrome: a prospective case-control study for validity assessment. Cutis 2001; 68: 207-213.
• 24. Stratte E.G., Esterly N.B.: Human immunodeficiency virus and the Gianotti-Crosti syndrome. Arch. Dermatol. 1995; 131: 108-109.

• Document Type: article