Aripiprazol: od wyjątkowego mechanizmu działania do szerokich zastosowań

• Authors: Tomasz Sobów

Title variants

EN

Aripiprazole: from unique mechanism of action to widespread clinical applications

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

Effective treatment of schizophrenia and bipolar disorder, the aim of which is complete symptomatic and functional improvement, still remains a challenge. Comprehensive approach to patient’s problems is thought to be crucial, and the usage of an adequate antipsychotic drug is believed to support this process effectively. Currently common modern antipsychotics exhibit similar efficacy in treating positive symptoms of schizophrenic psychosis and mania. However, they vary considerably in terms of their influence on other symptoms as well as tolerance, treatment acceptance and broadly understood doctor–patient cooperation. Aripiprazole is unique due to its mechanism of action. By contrast with other antipsychotics, it is a partial antagonist of D2/D3 (and certain serotonin receptors). Such a pharmacological profile not only grants it considerable efficacy in psychosis treatment, comparable to other second-generation antipsychotics, but also makes it beneficial in treating affective, cognitive and negative symptoms of schizophrenia. Other benefits granted by the pharmacological profile of this drug include: low risk of parkinsonism, beneficial profile in terms of its influence on metabolism (practically no influence on body weight) and the fact that it does not induce hyperprolactinaemia. Due to these positive pharmacological features, aripiprazole can be used not only in preferred monotherapy, but also in combined treatment, including for improved tolerance of other drugs. More recent studies suggest the extension of its indications to, among others, depression refractory to standard pharmacotherapy and behavioural disorders in patients with dementia.

PL

Efektywne, nastawione na możliwie kompletną poprawę objawową i funkcjonalną leczenie schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej pozostaje w dzisiejszym stanie wiedzy zadaniem trudnym. Uważa się, że kluczowe jest kompleksowe podejście do problemów pacjenta, a zastosowanie odpowiedniego leku przeciwpsychotycznego ma ten proces skutecznie wspomagać. Powszechnie obecnie stosowane nowoczesne leki przeciwpsychotyczne są podobnie skuteczne w zwalczaniu pozytywnych objawów psychozy schizofrenicznej oraz manii, natomiast znacznie różnią się w zakresie wpływu na pozostałe objawy, jak również pod względem tolerancji, akceptacji leczenia i szeroko rozumianej współpracy lekarz – pacjent. Aripiprazol wyróżnia się unikalnym mechanizmem działania – inaczej niż pozostałe leki przeciwpsychotyczne, jest częściowym antagonistą D2/D3 (oraz niektórych receptorów serotoninowych). Taki profil farmakologiczny pozwala na uzyskanie nie tylko znacznej, porównywalnej do innych leków przeciwpsychotycznych II generacji, skuteczności w leczeniu ostrej psychozy, ale także korzystnego wpływu na objawy afektywne, poznawcze i negatywne schizofrenii. Dodatkowymi korzyściami wynikającymi z profilu farmakologicznego leku są niskie ryzyko wywoływania parkinsonizmu, korzystny profil w zakresie wpływu na stan metaboliczny (praktycznie brak wpływu na masę ciała) oraz niewywoływanie hiperprolaktynemii. Te korzystne cechy farmakologiczne powodują, że aripiprazol może być stosowany nie tylko w preferowanej monoterapii, ale także jako leczenie dodane, w tym w celu poprawy tolerancji innych leków. Nowsze badania wskazują na możliwości poszerzenia panelu wskazań, między innymi o depresję oporną na standardową farmakoterapię oraz zaburzenia zachowania u chorych z otępieniem.

Keywords

EN

D2/D3 receptors; aripiprazol; aripiprazole; bipolar disorder; choroba afektywna dwubiegunowa; częściowy antagonista; partial antagonist; receptory D2/D3; schizofrenia; schizophrenia

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
• Year: 2016
• Volume: 16
• Issue: 3
• Pages: 160–164

Contributors

author

Tomasz Sobów

• Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, Zakład Psychologii Lekarskiej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi; Oddział Psychogeriatrii, Centralny Szpital Kliniczny Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, ul. Czechosłowacka 8/10, 92-216 Łódź

References

• de Bartolomeis A, Buonaguro EF, Iasevoli F: Serotonin–glutamate and serotonin–dopamine reciprocal interactions as putative molecular targets for novel antipsychotic treatments: from receptor heterodimers to postsynaptic scaffolding and effector proteins. Psychopharmacology (Berl) 2013; 225: 1–19.
• Datta SS, Kumar A, Wright SD et al.: Evidence base for using atypical antipsychotics for psychosis in adolescents. Schizophr Bull 2014; 40: 252–254.
• Davies MA, Sheffler DJ, Roth BL: Aripiprazole: a novel atypical antipsychotic drug with a uniquely robust pharmacology. CNS Drug Rev 2004; 10: 317–336.
• De Filippis S, Cuomo I, Lionetto L et al.: Intramuscular aripiprazole in the acute management of psychomotor agitation. Pharmacotherapy 2013; 33: 603–614.
• El-Sayeh HG, Morganti C, Adams CE: Aripiprazole for schizophrenia. Systematic review. Br J Psychiatry 2006; 189: 102–108.
• Howes OD, Kapur S: The dopamine hypothesis of schizophrenia: version III – the final common pathway. Schizophr Bull 2009; 35: 549–562.
• Kahn RS, Giannopoulou A: The safety, efficacy and tolerability of Abilify Maintena for the treatment of schizophrenia. Expert Rev Neurother 2015; 15: 969–981.
• Kegeles LS, Slifstein M, Frankle WG et al.: Dose-occupancy study of striatal and extrastriatal dopamine D2 receptors by aripiprazole in schizophrenia with PET and [18F]fallypride. Neuropsychopharmacology 2008; 33: 3111–3125.
• Khanna P, Suo T, Komossa K et al.: Aripiprazole versus other atypical antipsychotics for schizophrenia. Cochrane Database Syst Rev 2014; (1): CD006569.
• Kroeze WK, Hufeisen SJ, Popadak BA et al.: H1-histamine receptor affinity predicts short-term weight gain for typical and atypical antipsychotic drugs. Neuropsychopharmacology 2003; 28: 519–526.
• Kuroki T, Meltzer HY, Ichikawa J: Effects of antipsychotic drugs on extracellular dopamine levels in rat medial prefrontal cortex and nucleus accumbens. J Pharmacol Exp Ther 1999; 288: 774–781.
• Leucht S, Cipriani A, Spineli L et al.: Comparative efficacy and tolerability of 15 antipsychotic drugs in schizophrenia: a multiple-treatments meta-analysis. Lancet 2013; 382: 951–962.
• Li X, Tang Y, Wang C: Adjunctive aripiprazole versus placebo for antipsychotic-induced hyperprolactinemia: meta-analysis of randomized controlled trials. PLoS One 2013; 8: e70179.
• Luoni A, Fumagalli F, Racagni G et al.: Repeated aripiprazole treatment regulates Bdnf, Arc and Npas4 expression under basal condition as well as after an acute swim stress in the rat brain. Pharmacol Res 2014; 80: 1–8.
• Mailman RB, Murthy V: Third generation antipsychotic drugs: partial agonism or receptor functional selectivity? Curr Pharm Des 2010; 16: 488–501.
• Mamo D, Graff A, Mizrahi R et al.: Differential effects of aripiprazole on D2, 5-HT2, and 5-HT1A receptor occupancy in patients with schizophrenia: a triple tracer PET study. Am J Psychiatry 2007; 164: 1411–1417.
• Meduri M, Gregoraci G, Baglivo V et al.: A meta-analysis of efficacy and safety of aripiprazole in adult and pediatric bipolar disorder in randomized controlled trials and observational studies. J Affect Disord 2016; 191: 187–208.
• Muneer A: The treatment of adult bipolar disorder with aripiprazole: a systematic review. Cureus 2016; 8: e562.
• Newman-Tancredi A: The importance of 5-HT1A receptor agonism in antipsychotic drug action: rationale and perspectives. Curr Opin Investig Drugs 2010; 11: 802–812.
• Pae CU, Forbes A, Patkar AA: Aripiprazole as adjunctive therapy for patients with major depressive disorder: overview and implications of clinical trial data. CNS Drugs 2011; 25: 109–127.
• Park MH, Han C, Pae CU et al.: Aripiprazole treatment for patients with schizophrenia: from acute treatment to maintenance treatment. Expert Rev Neurother 2011; 11: 1541–1552.
• Quante A, Zeugmann S, Luborzewski A et al.: Aripiprazole as adjunct to a mood stabilizer and citalopram in bipolar depression: a randomized placebo-controlled pilot study. Hum Psychopharmacol 2010; 25: 126–132.
• Rado J, Janicak PG: Aripiprazole for late-life schizophrenia. Clin Interv Aging 2010; 5: 253–258.
• Shapiro DA, Renock S, Arrington E et al.: Aripiprazole, a novel atypical antipsychotic drug with a unique and robust pharmacology. Neuropsychopharmacology 2003; 28: 1400–1411.
• Thase ME, Jonas A, Khan A et al.: Aripiprazole monotherapy in nonpsychotic bipolar I depression: results of 2 randomized, placebocontrolled studies. J Clin Psychopharmacol 2008; 28: 13–20.
• Thase ME, Bowden CL, Nashat M et al.: Aripiprazole in bipolar depression: a pooled, post-hoc analysis by severity of core depressive symptoms. Int J Psychiatry Clin Pract 2012; 16: 121–131.
• Wang J, Yu JT, Wang HF et al.: Pharmacological treatment of neuropsychiatric symptoms in Alzheimer’s disease: a systematic review and meta-analysis. J Neurol Neurosurg Psychiatry 2015; 86: 101–109.
• Wen XJ, Wang LM, Liu ZL et al.: Meta-analysis on the efficacy and tolerability of the augmentation of antidepressants with atypical antipsychotics in patients with major depressive disorder. Braz J Med Biol Res 2014; 47: 605–616.
• Zimbroff DL, Marcus RN, Manos G et al.: Management of acute agitation in patients with bipolar disorder: efficacy and safety of intramuscular aripiprazole. J Clin Psychopharmacol 2007; 27: 171–176.

• Document Type: review