Metody badania spontanicznych i spowodowanych lekami przeciwpsychotycznymi zaburzeń ruchowych w schizofrenii

• Authors: Olga Kałużyńska , Jolanta Rabe-Jabłońska

Title variants

EN

Methods of assessment of spontaneous and drug-induced motor disorders in schizophrenia

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Od dawna wiadomo, że przynajmniej niektóre zaburzenia motoryczne występują u chorych na schizofrenię jeszcze przed podjęciem leczenia lekami przeciwpsychotycznymi istotnie statystycznie częściej niż w populacji ogólnej. Wprowadzenie leków przeciwpsychotycznych zahamowało jednak ten nurt badań, bowiem od tej pory koncentrowano się wyłącznie na objawach zaburzeń ruchowych powstałych w wyniku stosowania neuroleptyków. W kilku pracach wykazano również, że niektóre zaburzenia ruchowe są częstsze i bardziej nasilone u krewnych I stopnia osób chorych, lecz rzadsze i mniej nasilone niż u chorych na schizofrenię. Obecnie istnieje wiele narzędzi – skal klinicznych, używanych w praktyce i badaniach, opartych na obserwacji klinicznej, służących do oceny występowania i nasilenia zaburzeń motorycznych zarówno spontanicznych, jak i związanych z leczeniem lekami przeciwpsychotycznymi. Najczęściej przy pomocy tych skal ocenia się i monitoruje objawy parkinsonizmu, dystonie oraz akatyzję. Uważa się, że wszystkie te narzędzia mają jednak wiele wad i nie pozwalają na wykrycie i obiektywny pomiar subklinicznych objawów zaburzeń motorycznych. Instrumentalne metody oceny zaburzeń ruchowych (spontanicznych i spowodowanych lekami przeciwpsychotycznymi) pozwalają na wykrycie właśnie subtelnych, słabo nasilonych objawów i dlatego mogą być przydatne przy identyfikacji osób z tzw. stanem wysokiego ryzyka rozwoju psychozy, ocenie występowania dysfunkcji motorycznych u krewnych osób chorych na schizofrenię, a także określaniu stopnia i rodzaju odpowiedzi na leczenie lekami przeciwpsychotycznymi. Większość tych metod wymaga jednak skomplikowanej aparatury i procedury analizy uzyskanych wyników. Jedną z interesujących i stosunkowo łatwych do realizacji metod instrumentalnych wydaje się wieloaspektowa ocena pisma. Zastosowanie nowych metod oceny zaburzeń motorycznych konieczne jest także w badaniach wybranych zaburzeń ruchowych pod kątem ich ewentualnej przydatności jako endofenotypu schizofrenii.

EN

It has been known for a long time that at least some motor abnormalities are observed in neuroleptic-naive patients with schizophrenia more frequently than in the general population. Introduction of antipsychotic drugs hampered investigations of spontaneous motor disorders, because attention of researchers was focused only on the motor disorders induced by neuroleptic treatment. Several studies have also shown that certain motor disorders are more common and more severe in the first-degree relatives of patients with schizophrenia, but less frequent and less severe than in the affected subjects. Today, there are many tools – clinical scales based on clinical observation to evaluate the incidence and severity of motor disorders, both spontaneous and associated with antipsychotic treatment. They are used both in practice and in scientific studies. Usually by means of these scales the symptoms of parkinsonism, dystonia and akathisia are assessed and monitored. It is believed that all of these tools have several shortcomingsand do not enable to detect and measure subclinical or mild motor abnormalities. Instrumental methods of assessment of spontaneous motor disorders and dysfunctions induced by neuroleptics are more sensitive and therefore useful in the search for subtle disorders. Thus, they can be used in identification of individuals with the so-called “atrisk state”, assessment of motor dysfunctions in relatives of schizophrenic patients and finally, evaluation of response to the neuroleptic treatment. Most of these methods require sophisticated equipment and established procedure of analysis of the results. Multifaceted assessment of the handwriting is also an interesting and relatively simple instrumental tool. These new methods of assessment of motor disorders would be also useful in the studies on the selected motor disorders in terms of their suitability as an endophenotype of schizophrenia.

Keywords

EN

clinical scales; instrumental tools; methods of assessment; metodyinstrumentalne; metody oceny; schizofrenia; schizophrenia; skale kliniczne; spontaneous and drug-induced motor disorders; zaburzenia motoryczne spontaniczne i polekowe

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Medical Communications
• Journal: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
• Year: 2013
• Volume: 13
• Issue: 3
• Pages: 184–190

Contributors

author

Olga Kałużyńska

• Klinika Zaburzeń Afektywnych i Psychotycznych, I Katedra Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

author

Jolanta Rabe-Jabłońska

• Klinika Zaburzeń Afektywnych i Psychotycznych, I Katedra Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.

References

• 1. Kraepelin E.: Dementia praecox and paraphrenia. Krieger, New York 1919.
• 2. Bleuler E.: Dementia Praecox or the Group of Schizophrenia. International University Press, New York 1950.
• 3. Reiter P.J.: Extrapyramidal motor disturbances in dementia praecox. Acta Psychiatr. Scand. 1926; 1: 287–310.
• 4. Casey D.E.: Neuroleptic-induced acute extrapyramidal syndromes and tardive dyskinesia. Psychiatr. Clin. North Am. 1993; 16: 589–610.
• 5. Glazer W.M.: Review of incidence studies of tardive dyskinesia associated with typical antipsychotics. J. Clin. Psychiatry 2000; 61 (supl. 4): 15–20.
• 6. Kane J., Wegner J., Stenzler S., Ramsey P.: The prevalence of presumed tardive dyskinesia in psychiatric inpatients and outpatients. Psychopharmacology (Berl.) 1980; 69: 247–251.
• 7. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. IV Edition. DSM-IV, APA, Arlington 2000.
• 8. Manji H., Connolly S., Dorward N. i wsp.: Oksfordzki podręcznik neurologii. Red. nauk. wyd. pol. Barycki J., Wydawnictwo Czelej, Lublin 2010.
• 9. Montastruc J.L., Llau M.E., Rascol O., Senard J.M.: Druginduced parkinsonism: a review. Fundam. Clin. Pharmacol. 1994; 8: 293–306.
• 10. Shin H.W., Chung S.J.: Drug-induced parkinsonism. J. Clin. Neurol. 2012; 8: 15–21.
• 11. Addonzio G., Alexopoulos G.S.: Drug-induced dystonia in young and elderly patients. Am. J. Psychiatry 1988; 145: 869–871.
• 12. Fahn S., Bressman S.B., Marsden C.D.: Classification of dystonia. Adv. Neurol. 1998; 78: 1–10.
• 13. Adler L., Angrist B., Reiter S., Rotrosen J.: Neuroleptic induced akathisia: a review. Psychopharmacology (Berl.) 1989; 97: 1–11.
• 14. van Harten P.N., Matroos G.E., Hoek H.W., Kahn R.S.: The prevalence of tardive dystonia, tardive dyskinesia, parkinsonism and akathisia: The Curaçao Extrapyramidal Syndromes Study: I. Schizophr. Res. 1996; 19: 195–203.
• 15. Chouinard G., Ross-Chouinard A., Annabel L., Jones B.D.: Extrapyramidal Symptom Rating Scale. Can. J. Neurol. Sci. 1980; 7: 233–237.
• 16. Wojcik J.D., Gelenberg A., La Brie R.A., Mieske M.: Prevalence of tardive dyskinesia in an outpatient population. Compreh. Psychiatry 1980; 21: 370–380.
• 17. Adler L., Angrist B., Reiter S., Rotrosen J.: Neuroleptic induced akathisia: a review. Psychopharmacology (Berl.) 1989; 97: 1–11.
• 18. Simpson G.M., Angus J.W.S.: A rating scale for extrapyramidal side-effects. Acta Psychiatr. Scand. Suppl. 1970; 212: 11–19.
• 19. Sweet R.A., DeSensi E.G., Zubenko G.S.: Reliability and applicability of movement disorder rating scales in the elderly. J. Neuropsychiatry Clin. Neurosci. 1993; 5: 56–60.
• 20. Loonen A.J., Doorschot C.H., Hemert D.A. i wsp.: The Schedule for the Assessment of Drug-Induced Movement Disorders (SADIMoD): test-retest reliability and concurrent validity. Int. J. Neuropsychopharmacol. 2000; 3: 285–296.
• 21. Knol W., Keijsers C.J., Jansen P.A., van Marum R.J.: Systematic evaluation of rating scales for drug-induced parkinsonism and recommendations for future research. J. Clin. Psychopharmacol. 2010; 30: 57–63.
• 22. Owens D.G.C.: A Guide to the Extrapyramidal Side-Effects of Antipsychotic Drugs. Cambridge University Press, Cambridge 1999.
• 23. Barnes T.R.: A rating scale for drug-induced akathisia. Br. J. Psychiatry 1989; 154: 672–676.
• 24. Fleischhacker W.W., Bergmann K.J., Perovich R. i wsp.: The Hillside Akathisia Scale: a new rating instrument for neurolepticinduced akathisia. Psychopharmacol. Bull. 1989; 25: 222–226.
• 25. Sachdev P.S.: Akathisia and Restless Legs. Cambridge University Press, Cambridge 1995.
• 26. Gervin M., Barnes T.R.E.: Assessment of drug-related movement disorders in schizophrenia. Adv. Psychiatr. Treat. 2000; 6: 332–341.
• 27. Burke R.E., Fahn S., Marsden C.D. i wsp.: Validity and reliability of a rating scale for the primary torsion dystonias. Neurology 1985; 35: 73–77.
• 28. Munetz M.R., Benjamin S.: How to examine patients using the Abnormal Involuntary Movement Scale. Hosp. Community Psychiatry 1988; 39: 1172–1177.
• 29. Guy W.: ECDEU Assessment Manual for Psychopharmacology. US Department of Health, Education and Welfare, Washington 1976: 534–537.
• 30. Simpson G.M., Lee J.H., Zoubok B., Gardos G.: A rating scale for tardive dyskinesia. Psychopharmacology (Berl.) 1979; 64: 171–179.
• 31. Barnes T.R.E.: Movement disorder associated with antipsychotic drugs: the tardive syndromes. Int. Rev. Psychiatry 1990; 2: 243–254.
• 32. Caligiuri M.P., Lohr J.B.: Fine force instability: a quantitative measure of neuroleptic-induced dyskinesia in the hand. J. Neuropsychiatr. Clin. Neurosci. 1990; 2: 395–298.
• 33. Caligiuri M.P., Lohr J.B., Ruck R.K.: Scaling of movement velocity: a measure of neuromotor retardation in individuals with psychopathology. Psychophysiology 1998; 35: 431–437.
• 34. Cortese L., Caligiuri M.P., Malla A.K. i wsp.: Relationship of neuromotor disturbances to psychosis symptoms in first-episode neuroleptic-naive schizophrenia patients. Schizophr. Res. 2005; 75: 65–75.
• 35. Caligiuri M.P., Lohr J.B., Rotrosen J. i wsp.: Reliability of an instrumental assessment of tardive dyskinesia: results from VA Cooperative Study #394. Psychopharmacology 1997; 132: 61–66.
• 36. Caligiuri M.P., Lohr J.B.: A disturbance in the control of muscle force in neuroleptic-naïve schizophrenia patients. Biol. Psychiatry 1994; 35: 104–111.
• 37. Dean C.E., Russell J.M., Kuskowski M.A. i wsp.: Clinical rating scales and instruments: how do they compare in assessing abnormal, involuntary movements? J. Clin. Psychopharmacol. 2004; 24: 298–304.
• 38. Caligiuri M.P., Lohr J.B.: A disturbance in the control of muscle force in neuroleptic-naive schizophrenic patients. Biol. Psychiatry 1994; 35: 104–111.
• 39. Koning J.P., Tenback D.E., Kahn R.S. i wsp.: Movement disorders are associated with schizotypy in unaffected siblings of patients with non-affective psychosis. Psychol. Med. 2011; 41: 2141–2147.
• 40. Caligiuri M.P., Lohr J.B., Jeste D.V.: Parkinsonism in neuroleptic- naive schizophrenic patients. Am. J. Psychiatry 1993; 150: 1343–1348.
• 41. Mittal V.A., Neumann C., Saczawa M., Walker E.F.: Longitudinal progression of movement abnormalities in relation to psychotic symptoms in adolescents at high risk of schizophrenia. Arch. Gen. Psychiatry 2008; 65: 165–171.
• 42. Koning J.P.G.: General introduction and outline of the thesis. Movement disorders in patients with schizophrenia and their siblings. Symptoms, side effects and mechanical measurements. Uniwersytet w Utrechcie, 2011, dysertacja.
• 43. Koning J.P., Kahn R.S., Tenback D.E. i wsp. Movement disorders in nonpsychotic siblings of patients with nonaffective psychosis. Psychiatry Res. 2011; 188: 133–137.
• 44. Koning J.P., Tenback D.E., Kahn R.S. i wsp.: Instrument measurement of lingual force variability reflects tardive tongue dyskinesia. J. Med. Eng. Technol. 2010; 34: 71–77.
• 45. Caligiuri M.P., Teulings H.L., Dean C.E. i wsp.: Handwriting movement kinematics for quantifying extrapyramidal side effects in patients treated with atypical antipsychotics. Psychiatry Res. 2010; 177: 77–83.
• 46. Haase H.J.: Extrapyramidal modification of fine movements: a “conditio sine qua non” of the fundamental therapeutic action of neuroleptic drugs. Rev. Can. Biol. 1961; 20: 425–449.
• 47. Gerken A., Wetzel H., Benkert O.: Extrapyramidal symptoms and their relationship to clinical efficacy under perphenazine treatment. A controlled prospective handwriting-test study in 22 acutely ill schizophrenic patients. Pharmacopsychiatry 1991; 24: 132–137.
• 48. Kuenstler U., Juhnhold U., Knapp W.H., Gertz H.H.: Positive correlation between reduction in handwriting area and D2 dopamine receptor occupancy during treatment with neuroleptic drugs. Psychiatry Res. 1999; 90: 31–39.
• 49. Tarbox S.I., Pogue-Geile M.F.: Spontaneous dyskinesia and familial liability to schizophrenia. Schizophr. Res. 2006; 81: 125–137.
• 50. Faraone S.V., Tsuang M.T., Tsuang D.W.: Genetic of Mental Disorders. A Guide to Students, Clinicians, and Researchers. The Guilford Press, New York 1999.

• Document Type: article