Ocena czynności hormonalnej przysadki po operacji somatotropinoma

• Authors: Joanna Nowak , Joanna Szczecińska , Karolina Beda–Maluga , Katarzyna Winczyk

Title variants

EN

Assessment of pituitary hormonal function after somatotropinoma surgery

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Wstęp: Somatotropinoma to gruczolak przysadki nadmiernie wydzielający hormon wzrostu, który u osób dorosłych prowadzi do rozwoju akromegalii. W diagnostyce laboratoryjnej kluczowe znaczenie mają wartości hormonu wzrostu (GH) w doustnym teście obciążenia glukozą (OGTT) oraz stężenie insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF–1). Zasadniczą metodą leczenia akromegalii jest chirurgiczne usunięcie guza. Zarówno rozrost gruczolaka wewnątrz siodła tureckiego, jak i sam zabieg chirurgiczny może powodować uszkodzenie przysadki oraz zaburzenia jej funkcji wydzielniczej i dlatego u każdego pacjenta po usunięciu guza wykonuje się badania laboratoryjne oceniające nie tylko skuteczność leczenia akromegalii, ale także czynność hormonalną całej przysadki. W związku z tym, celem naszej pracy była ocena funkcji wydzielniczej przysadki u pacjentów operowanych z powodu somatotropinoma. Materiały i metody: Do badania zakwalifikowano 40 osób (27 kobiet i 13 mężczyzn) poddanych operacji guza somatotropowego przysadki, w tym u czterech z nich przeprowadzono reoperację, a u dziewięciu pacjentów zastosowano uzupełniającą radioterapię. Analizie poddano wyniki oznaczeń GH w OGTT oraz IGF–1, a także stężenia pozostałych hormonów przysadkowych i odpowiednich hormonów gruczołów obwodowych. Wyniki: Skuteczne leczenie operacyjne akromegalii – normalizację stężeń GH i IFG–1, odnotowano u połowy pacjentów, w większości z makrogruczolakiem (15/20). Pooperacyjną niedoczynność przysadki stwierdzono u 18 osób (głównie wielohormonalną – 14/18). Dotyczyła ona każdej osoby po reoperacji i większości chorych po radioterapii. U prawie wszystkich (17/18) pacjentów z niedoczynnością przysadki, w badaniu obrazowym zdiagnozowano makrogruczolaka. Wnioski: Leczenie operacyjne somatotropinoma nie u wszystkich chorych doprowadza do wyleczenia akromegalii. Po usunięciu gruczolaka dość często dochodzi do niedoczynności przysadki, przeważnie o charakterze wielo– hormonalnym, a ryzyko jej wystąpienia wzrasta u osób reoperowanych i/lub poddanych radioterapii.

EN

Introduction: Somatotropinoma is a pituitary adenoma that excessively secretes the growth hormone and gives the symptoms of acromegaly in adults. The laboratory diagnosis is based on the value of the growth hormone (GH) after the oral glucose tolerance test (OGTT) and on the concentration of insulin-like growth factor 1 (IGF-1). The first line treatment is the surgical removal of the tumour. Both adenoma growth within the sella turcica and the surgery can lead to the damage of the pituitary gland and to the disorders of its secretory function. For this reason, in each patient after the tumour removal laboratory tests evaluating the effectiveness of the treatment and also the hormonal function of the pituitary gland are performed. Therefore, the objective of our study was to evaluate the secretory function of the pituitary gland in patients after somatotropinoma surgery. Material and methods: The study group consisted of 40 patients (27 women and 13 men) after somatotropinoma surgery – four patients with reoperation and nine patients with radiotherapy as complementary treatment. The values of GH in OGTT test and IGF-1 level were analyzed as well as the concentrations of other pituitary and adequate peripheral glands hormones. Results: The successful surgical treatment of acromegaly – the normalization of concentrations of GH and IGF–1 was noted mainly with macroadenoma (15/20). Hypopituitarism was observed in 18 patients (mainly plurihormonal – 14/18) and concerned each person after the reoperation, and most patients after radiotherapy. Nearly all (17/18) patients with pituitary hormone deficiency had macroadenoma diagnosed. Conclusion: The surgical treatment of somatotropinoma leads to the cure of acromegaly not in all patients. After removing of adenoma, hypopituitarism is often observed, mainly plurihormonal, and the risk of its occurrence increases in patients re-operated and / or after radiotherapy.

Keywords

EN

acromegaly; akromegalia; hypopituitarism; leczenie operacyjne; niedoczynność przysadki; somatotropinoma; surgical treatment

Discipline

• MEDICINE: MEDICINE

• Publisher: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
• Journal: Folia Medica Lodziensia
• Year: 2015
• Volume: 42
• Issue: 2
• Pages: 169-180

Contributors

author

Joanna Nowak

• Zakład Neuroendokrynologii, Międzywydziałowa Katedra Diagnostyki Laboratoryjnej i Molekularnej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

author

Joanna Szczecińska

• Zakład Neuroendokrynologii, Międzywydziałowa Katedra Diagnostyki Laboratoryjnej i Molekularnej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

author

Karolina Beda–Maluga

• Zakład Neuroendokrynologii, Międzywydziałowa Katedra Diagnostyki Laboratoryjnej i Molekularnej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

author

Katarzyna Winczyk

• Zakład Neuroendokrynologii, Międzywydziałowa Katedra Diagnostyki Laboratoryjnej i Molekularnej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

References

• Kunert–Radek J, Zgliczyński W. Choroby podwzgórza i przysadki [w:] Choroby wewnętrzne, Stan wiedzy na rok 2010, pod red. Szczeklik A, 2010: 1059–1090.
• Lugo G, Pena L, Cordido F. Clinical manifestations and diagnosis of acromegaly. Int J Endocrinol. 2012; 540398: 1–10.
• Melmed S. Acromegaly pathogenesis and treatment. J Clin Invest. 2009; 119: 3189–3202.
• Melmed S, Casanueva FF, Klibanski A, Bronstein MD, Chanson P, Lamberts SW i wsp. A consensus on the diagnosis and treatment of acromegaly complications. Pituitary. 2013; 16: 294–302.
• S. Melmed, A. Colao, A. Barkan, M. Molitch, A. B. Grossman, D. Kleinberg, D i wsp. Guidelines for acromegaly management: an update. J Clin Endocrinol Metab. 2009; 94: 1509–1517.
• Zgliczyński S, Zgliczyński W. Standardy Endokrynologii. II wydanie, Warszawa 2002.
• Giustina A, Chanson P, Kleinberg D, Bronstein MD, Clemmons DR, Klibanski A i wsp. Expert consensus document: A consensus on the medical treatment of acromegaly. Nat. Rev. Endocrinol. 2014; 10: 243–248.
• Biermasz NR, Van Dulken H, Roelfsema F. Ten–year follow–up results of transsphenoidal icrosurgery in acromegaly. J Clin Endocrinol Metab. 2004; 85: 4596–4602.
• Bourdelot A1, Coste J, Hazebroucq V, Gaillard S, Cazabat L, Bertagna X i wsp. Clinical, hormonal and magnetic resonance imaging (MRI) predictors of transsphenoidal surgery outcome in acromegaly. European Journal of Endocrinology. 2004; 150: 763–771.
• Zieliński G, Podgórski JK, Warczyńska A. Skuteczność leczenia gruczolaków przysadki mózgowej przebiegających z objawami akromegalii. Endokrynol Pol 2004; 55: 4–11.
• Bellut D1, Hlavica M, Schmid C, Bernays RL. Intraoperative magnetic resonance imaging – assisted transphenoidal pituitary surgery in patients with acromegaly. Neurosurg Focus. 2010; 29: 1–9.
• Campbell PG1, Kenning E, Andrews DW, Yadla S, Rosen M, Evans JJ. Outcomes after a purely endoscopic transsphenoidal resection of growth hormone–secreting pituitary adenomas. Neurosurg Focus. 2010; 29: 1–8.
• Krzentowska-Korek A, Gołkowski F, Bałdys-Waligórska A, Hubalewska-Dydejczyk A. Efficacy and complications of neurosurgical treatment of acromegaly. Pituitary. 2011, 14: 157–162.
• Fukuda I, Hizuka N, Murakami Y, Itoh E, Yasumoto K, Sata A. Clinical Features and Therapeutic Outcomes of 65 Patients with acromegaly at Tokyo Women's Medical University. Internal Medicine. 2001; 40: 987–992.
• De P, Rees DA, Davies N, John R, Neal J, Mills RG i wsp. Transsphenoidal surgery for acromegaly in wales: results based on stringent criteria of remission. J Clin Endocrinol Metab, 2003; 88: 3567–3572.
• Hofstetter CP1, Shin BJ, Mubita L, Huang C, Anand VK, Boockvar JA i wsp. Endoscopic endonasal surgery for functional pituitary adenomas. Neurosurg Focus. 2011; 30: 1–9.
• Starke RM, Raper DM, Payne SC, Vance ML, Oldfield EH, Jane JA Jr. Endoscopic vs Microsurgical Transsphenoidal Surgery for Acromegaly: Outcomes in a Concurrent Series of Patients Using Modern Criteria For Remission. J Clin Endocrinol Metab. 2013; 98: 3190–3198.
• Sun H, Brzana J, Yedinak CG, Gultekin SH, Delashaw JB, Fleseriu M. Factors Associated with Biochemical Remission after Microscopic Transsphenoidal Surgery for Acromegaly. J Neurol Surg B. 2014; 75: 47–52.
• Demir O, Gedik V, Corapcioglu D, Emral R, Unlu MA, Erdogan MF i wsp. Improvement in Remission Rates of the First Operation in Acromegalic Patients. Turkish Neurosurgery. 2012; 22: 645–650.
• Katznelson L, Atkinson JL, Cook DM, Ezzat SZ, Hamrahian AH, Miller KK i wsp. American association of clinical endocrionlogists medical guidelines for clinical practice for the diagnosis and treatment of acromegaly – 2011 update. Endocrine practice. 2011; 17: 1–44.
• Bolanowski M, Ruchała M, Zgliczyński W, Kos–Kudła B, Bałdys–Waligórska A, Zieliński G i wsp. Acromegaly — a novel view of the patient. Polish proposals for diagnostic and therapeutic procedures in the light of recent reports. Endokrynol Pol 2014; 65: 326–331.
• Nomicos P, Bufelder M, Fahlbusch R. The outcome of surgery in 688 patients with acromegaly using current criteria of biochemical ‘cure’. Eur J Endocrinol. 2005; 152: 379–387.
• Wang YY, Higham C, Kearney T, Davis JR, Trainer P, Gnanalingham KK. Acromegaly surgery in Manchester revisited–the impact of reducing surgeon numbers and the 2010 consensus guidelines for disease remission. Clin Endocrinol. 2012; 76: 399–406.
• van Bunderen CC, van Varsseveld NC, Baayen JC, van Furth WR, Aliaga ES, Hazewinkel MJ i wsp. Predictors of endoscopic transsphenoidal surgery outcome in acromegaly: patient and tumor characteristics evaluated by magnetic resonance imaging. Pituitary. 2013; 16: 158–167.
• Webb SM, Rigla M, Wägner A, Oliver B, Bartumeus F. Recovery of Hypopituitarism after Neurosurgical Treatment of Pituitary Adenomas. J Clin Endocrinol Metab. 1999; 84: 3696–3700.
• Berg C, Meinel T, Lahner H, Mann K, Petersenn S. Recovery of pituitary function in the last postoperative chase after pituitary surgery: results of dynamic testing in patients with pituitary disease by insulin tolerance test 3 and 12 month after surgery. European Journal of endocrinology. 2010; 162:853–859.
• Long H, Beauregard H, Somma M, Comtois R, Serri O, Hardy J. Surgical outcome after repeated transsphenoidal surgery in acromegaly. J Neurosurg. 1996; 85: 239–247.
• Yamada S, Fukuhara N, Oyama K, Takeshita A, Takeuchi Y. Repeat transsphenoidal surgery for the treatment of remaining or recurring pituitary tumors in acromegaly. Neurosurgery. 2010; 67: 949–956.
• Shin SS, Tormenti MJ, Paluzzi A, Rothfus WE, Chang YF, Zainah H i wsp. Endoscopic endonasal approach for growth hormone secreting pituitary adenomas: outcomes in 53 patients using 2010 consensus criteria for remission. Pituitary. 2013; 16: 435–444.
• Ku CR, Hong JW, Kim EH, Kim SH, Lee EJ. Clinical predictors of GH deficiency in surgically cured acromegalic patients. European Journal of Endocrinology. 2014; 171: 379–387.
• Jane JA, Starke RM, Elzoghby MA. Endoscopic Transsphenoidal Surgery for Acromegaly: Remission Using Modern Criteria, Complications, and Predictors of Outcome. J Clin Endocrinol Metab. 2011; 96: 2732–2740.
• Marquez Y, Tuchman A, Zada G. Surgery and radiosurgery of acromegaly: A review of indications, operative techniques, outcomes and complications. International Journey of Endocrinology. 2012, 1–7.
• Carvalho P, Lau E, Carvalho D. Surgery induced hypopituitarism in acromegalic patients: a systematic review and meta–analysis of the results. Pituitary. 2015; 18: 844–860.

• Document Type: paper