Usunięcie migdałków podniebiennych w materiale własnym

• Authors: Przemysław Bant , Kornel Szczygielski , Szczepan Cierniak , Jarosław Kosek , Joanna Kania , Rafał Sienicki , Dariusz Jurkiewicz

Abstracts

PL

Wstęp: Tonsillektomia należy do najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgicznych. Niekiedy jednak kwestionuje się konieczność jej przeprowadzania i jest to powód, dla którego podejmowane są liczne próby ujednolicenia i zdefiniowania wskazań do tej procedury.
Cel: Głównym celem niniejszej pracy jest analiza objawów klinicznych występujących u chorych zakwalifikowanych do tonsillektomii oraz porównanie ich z obrazem histopatologicznym usuniętych migdałków w ponownie wykonanym, ujednoliconym badaniu patomorfologicznym. Cel drugorzędny stanowi określenie: profilu demograficznego, występowania chorób współistniejących oraz powikłania pod postacią krwawienia pooperacyjnego u chorych po tonsillektomii w materiale własnym.
Materiał i Metody: Przeprowadzono retrospektywą analizę 301 wykonanych zabiegów usunięcia migdałków podniebiennych w latach 2017–2019 w Klinice Otorynolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej z Klinicznym Oddziałem Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej. Wskazania określono na podstawie danych z wywiadu. Na podstawie ujednoliconych kryteriów usunięty materiał podzielono na 2 grupy: (1) z cechami przewlekłego zapalenia migdałków podniebiennych (PZMP) oraz (2) z cechami przerostu migdałków podniebiennych (PMP).
Wyniki: Średnia wielkość migdałków była największa w grupie pacjentów do 35. r.ż., natomiast w grupie chorych powyżej 51 lat była najmniejsza. Wraz z wiekiem pacjenta obserwowano zmniejszanie się wielkości migdałków podniebiennych. W badanej grupie rozpoznanie histopatologiczne pod postacią PMP stwierdzono u 165 osób (54,8%), natomiast PZMP u 136 (45,2%). Wykazano, że im większe migdałki podniebienne w obrazie klinicznym, tym częściej obraz histopatologicznym odpowiada PMP. Wśród objawów klinicznych zgłaszanych przez chorych zakwalifikowanych do zabiegu tonsillektomii zaobserwowano: nawracające zapalenia migdałków podniebiennych u 211 (70,1%), chrapania i bezdechy u 47 (15,6%) oraz bezdechy u 33 chorych (11%). U 10 osób (3,32%) wystąpiło krwawienie pierwotne, a u 8 wtórne (2,66%). Najczęściej występującą chorobą współistniejącą były obciążenia sercowo-naczyniowe.
Wnioski: W przeważającej części przypadków objawy kliniczne potwierdzono adekwatnymi cechami w badaniu histopatologicznym usuniętego materiału. Najczęstszym rozpoznaniem histopatologicznym był przerost migdałków podniebiennych.

Keywords

PL

badanie histopatologiczne; migdałki podniebienne; przerost migdałków podniebiennych; przewlekłe zapalenie migdałków podniebiennych

• Journal: Otolaryngologia Polska
• Year: 2020
• Volume: 74(6)
• Pages: 29-34

Dates

published

2020-06-01

Contributors

author

Przemysław Bant

author

Kornel Szczygielski

author

Szczepan Cierniak

author

Jarosław Kosek

author

Joanna Kania

author

Rafał Sienicki

author

Dariusz Jurkiewicz

Identifiers

DOI

10.5604/01.3001.0014.1612