PL
Wstęp. Zgorzel Fournier’a jest zagrażającym życiu stanem, definiowanym jako martwicze zapalenie powięzi krocza, okolicy zewnętrznych narządów płciowych i odbytu, z możliwością szerzenia się na przylegające okolice. Jest chorobą rzadką- 1,6/100000/rok, zakażenie powodowane jest florą bakteryjną mieszaną, rzadko może być zakażeniem grzybiczym. Czynnikami ryzyka są: płeć męska, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, nowotwory złośliwe, alkoholizm, immunosupresja, AIDS. Materiały i metody. Analizie poddano grupę czterech chorych leczonych z powodu zgorzeli Fournier’a, proces diagnostyczno-leczniczy oraz ocenę rokowania z zastosowaniem skali FGSI (Fournier’s Gangrene Severity Index). Wyniki. Wszyscy czterej chorzy poddani analizie to mężczyźni. Średni wiek zachorowania wyniósł 60 lat. U każdego z nich stwierdzono chorobę, związaną z większym ryzykiem zachorowania na zgorzel Fournier’a. Śmiertelność w całej grupie wyniosła 50%, mimo iż wszyscy chorzy mieli mniej niż 9 pkt. w skali FGSI. Dyskusja. Zespół Fournier’a pomimo coraz lepszych narzędzi diagnostycznych, postępu technologicznego, nadal pozostaje dużym problemem klinicznym, gdyż wiąże się z nim duża śmiertelność, dochodząca do 80 %. Jest stanem wymagającym niezwłocznych działań. „Złotym standardem” jest opracowanie chirurgiczne zakażonych tkanek, dodatkowo antybiotykoterapia, wyrównywanie zaburzeń wodno-elektrolitowych oraz kwasowo-zasadowych, w przypadku cukrzycy niezwykle ważna jest kontrola glikemii. Wyniki leczenia prognozowano na podstawie Fournier’s Gangrene Severity Index. Decydujące znaczenie ma moment podjęcia interwencji chirurgicznej – udowodniono, że najlepiej podjąć ją w pierwszej dobie. Terapia tlenem hiperbarycznym wzbudza kontrowersje, i nie ma badań potwierdzających skuteczność tego postępowania. Wydaje się właściwa gdy potwierdzone będzie zakażenie bakteriami beztlenowymi. Wnioski. Zespół Fournier’a stanowi nadal poważny problem kliniczny. Jego leczenie wymaga wczesnego wycięcia martwiczych tkanek, drenażu, szerokospektralnej antybiotykoterapii, w niektórych przypadkach leczenia tlenem hiperbarycznym.