Zmiany w obrazie radiologicznym po zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej

• Authors: Oleksandr Shpachynskyi , Viacheslav Didkovskij , Andrii Kopchak

Abstracts

PL

Wstęp: Przywrócenie czynności życia u pacjentów z ubytkami uzębienia w odcinku tylnym łuku zębowego górnego jest często trudne z powodu zmian wstecznych wyrostków zębodołowych i bliskości zatoki szczękowej, co skutkuje niewystarczającą ilością tkanki kostnej, potrzebnej dla umocowania implantów zębowych. Cel: Celem badania była analiza zmian grubości błony Schneidera po zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej (ang. lateral sinus floor augmentation; LSFA) ocenianej w obrazie stożkowej tomografii komputerowej (CBCT). Materiały i metody: Zabieg LFSA z użyciem różnych materiałów do przeszczepu kostnego przeprowadzono u 97 pacjentów operowanych w dwóch ośrodkach akademickich w okresie od 2016 r. do 2018 r. CBCT wykonano u wszystkich pacjentów przed zabiegiem, miesiąc i sześć miesięcy po zabiegu, przed przygotowaniem miejsca pod wszczep i wprowadzeniem implantów. Wyniki: W okresie przedoperacyjnym niewielkie zmiany radiologiczne w morfologii błony śluzowej obserwowano u 17,1% pacjentów. Pooperacyjne badanie CBCT we wczesnym okresie po zabiegu wykazało istotne zmniejszenie częstości obrazu bez zmian radiologicznych z 86,7% do 26,7%. Częstość miejscowego przerostu błony śluzowej wzrosła z 20,3% do 26,7%. Częstość pogrubienia śluzówki wzrosła z 7,5% do 41,7%. Sześć miesięcy po zabiegu liczba zatok bez zmian radiologicznych w obrębie błony śluzowej wzrosła do 57,8%. Zwiększyła się również częstość miejscowego przerostu błony śluzowej do 37,4%. Liczba przypadków pogrubienia śluzówki lub gromadzenia się wysięku zmniejszyły się odpowiednio do 11,8% i 5,3%. W dwóch przypadkach doszło do rozwoju przewlekłego zapalenia zatok, wymagającego reoperacji. Wnioski: Obecne restrospektywne badanie wykazało niewielkie zmiany w obrazie radiologicznym błony śluzowej zatoki szczękowej u 17,1% pacjentów poddawanych zabiegowi LSFA. We wczesnym i późnym okresie pooperacyjnym częstość zmian radiologicznych wzrosła odpowiednio do 68,5% i 47,1%. Jednakże objawy przewlekłego zapalenia zatok rozwinęły się jedynie u 19,26% pacjentów. Nie stwierdzono istotnej korelacji między częstością i nasileniem zmian radiologicznych a: wysokością pozostałej tkanki kostnej, anatomią zatoki, pierwotnym stanem błony śluzowej i rodzajem przeszczepianego materiału

Keywords

PL

implantacja; podniesienie dna zatoki; pogrubienie śluzówki; tomografia komputerowa

• Journal: Otolaryngologia Polska
• Year: 2021
• Volume: 75(2)
• Pages: 34-41

Dates

published

2020-07-10

Contributors

author

Oleksandr Shpachynskyi

author

Viacheslav Didkovskij

author

Andrii Kopchak

Identifiers

DOI

10.5604/01.3001.0014.1679