Search results

1

Aktualne kierunki rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym

100%

Opara J., Szwejkowski W., Brola W.

|

2009

|

vol. 9

|

issue 2

140-146

EN

The number of reports describing the effectiveness of comprehensive rehabilitation in multiple sclerosis (MS) is systematically growing. The latest scientific data reported the essential difference in health state between those patients who underwent rehabilitation and those who didn’t. The advantage of inpatient rehabilitation against outpatient has been proved. The correlation between disability and quality of life has been also noticed, as well as influence on burden of patient’s caregivers. Multiple sclerosis is associated with a variety of symptoms and functional deficits that result in a range of progressive impairments and handicap. Goals of rehabilitation are: to give the management of symptoms and to improve general fitness due to aerobic exercise. First goal can be achieved using facilitation – impairment- based approach, while the second one by use of a new strategy: task- oriented – disability- focused approach. First is the treatment of the main symptoms of MS: fatigue, bladder and bowel disturbances, sexual dysfunction, cognitive and affective disorders, and spasticity. Even though these symptomatic therapies have benefits, their use is limited by possible side effects. Moreover, many common disabling symptoms, such as weakness, are not amenable to drug treatment. However, rehabilitation has been shown to ease the burden of these symptoms by improving self- performance and independence.

PL

For these aims the comprehensive multidisciplinary rehabilitation is necessary. Even though rehabilitation has no direct influence on disease progression, studies to date have shown that this type of intervention improves personal activities and ability to participate in social activities, thereby improving quality of life. Since 1890, when Wilhelm Uhthoff for the first time described that increased body temperature from physical exertion may lead to transient impairment of vision in patients with MS, the Uhthoff phenomenon has been defined the strategy of rehabilitation procedures in MS. Heat therapy and physical exercises were restricted because of fear against flare up of disease, aquatic exercises were limited till 30°C of water temperature. Last years something has been changed. Few reports on randomised controlled trials about progressive exercise program, mainly consisting of resistance training for few months has been published. Findings from those studies suggest overall disability and mobility improvement with the aerobic training. All types of rehabilitation should be tailored to fit patient specific needs. Based on the Uhthoff phenomenon, therapeutic trials with cooling vests are investigated and developed. In this review report of the contemporary trends in comprehensive rehabilitation in MS has been presented.

2

Analysis of selected fatigue determinants in patients with COPD

100%

Wiśniewska A. E., Ślusarska B., Klepacka J., Jędrzejkiewicz B., Nowicki G.

|

issue 73

274-282

EN

INTRODUCTION: Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a partially irreversible narrowing of the respiratory tract that hinders air flow through the lungs. Airflow impairment in patients with COPD causes fatigue. MATERIAL AND METHODS: The aim of the study was to determine the sense of fatigue in patients diagnosed with COPD on the basis of sociodemographic and biomedical factors. The study was conducted in 2016 in a group of 120 patients with COPD. The method of a diagnostic survey using the Brief Fatigue Inventory scale was used. RESULTS: According to the Brief Fatigue Inventory scale, 1.67% of respondents experienced mild fatigue, while 98.33% moderate. Statistical analysis of the study results indicates that the fatigue intensity was significant in the group of women (p < 0.001), people over 60 and 50 to 60 years old (p < 0.001), overweight and underweight (p < 0.001), patients with secondary and primary education (p < 0,001), living in a city (p < 0.001), in a single-family house or block of flats (p < 0.001), smokers (p < 0.001) or passive smokers (p < 0.001), physical workers (p < 0.001), suffering for 3–5 years (p < 0.001). The reasons for the presence of ailments such as coughing or shortness of breath exacerbating fatigue were physical activity (61.67%), respiratory infections (58.33%), contact with chemical agents (55.83%), and rarely stress (28.33%). CONCLUSIONS: In the group of patients with COPD, fatigue is more pronounced in the over 60 age group, in women, overweight patients and those living in the city. Fatigue is intensified by the duration and severity of the disease, physical activity and physical work, as well as cigarette smoking.

PL

WSTĘP: Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) polega na częściowo nieodwracalnym zwężeniu dróg oddechowych, które utrudnia przepływ powietrza przez płuca. Upośledzenie przepływu powietrza u chorych z POChP powoduje zmęczenie. MATERIAŁ I METODY: Celem badawczym pracy było określenie poczucia zmęczenia u pacjentów z rozpoznaniem POChP na podstawie czynników socjodemograficznych oraz biomedycznych. Badania przeprowadzono w 2016 r. w grupie 120 pacjentów z POChP. Wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego z zastosowaniem skali Krótkiego Inwentarza Zmęczenia. WYNKI: Według skali Krótki Inwentarz Zmęczenia u 1,67% badanych występowało łagodne zmęczenie, natomiast umiarkowane u 98,33%. Analiza statystyczna wyników badań wskazuje, że nasilenie zmęczenia było istotne w grupie kobiet (p < 0,001), osób powyżej 60 lat i 50–60 lat (p < 0,001), u osób z nadwagą oraz niedowagą (p < 0,001), pacjentów z wykształceniem średnim i podstawowym (p < 0,001), mieszkających w mieście (p < 0,001), w domu jednorodzinnym lub bloku (p < 0,001), u osób palących (p < 0,001) lub palących biernie (p < 0,001), w grupie pracującej fizycznie (p < 0,001), chorujących od 3 do 5 lat (p < 0,001). Przyczyną występowania u chorych dolegliwości, takich jak kaszel lub duszność, nasilających zmęczenie były wysiłek fizyczny (61,67%), infekcje dróg oddechowych (58,33%), kontakt z czynnikami chemicznymi (55,83%), rzadko zaś stres (28,33%). WNIOSKI: W grupie pacjentów z POChP zmęczenie w większym nasileniu występuje w grupie wiekowej powyżej 60 lat, u kobiet, pacjentów z nadwagą oraz mieszkających w mieście. Na nasilenie poczucia zmęczenia wpływa czas trwania choroby i stopień jej zaawansowania, aktywność fizyczna oraz wykonywanie pracy fizycznej, a także palenie papierosów.

3

Zaburzenia psychiczne w stwardnieniu rozsianym

80%

Florkowski A., Chmielewski H., Gałecki P.

|

2009

|

vol. 9

|

issue 4

264 - 266

EN

Multiple sclerosis is chronic and progressive disorder of central nervous system, in which different psychiatric diagnosis comorbit in 75% with neurological symptoms. The reasons of depressive disorders are still not precisely known. Psychiatric disorders are often comorbid with neurological disorders and also influence diagnosis and treatment, more often than in other somatic illnesses. It is worth to emphasize that psychic disturbances are a consequence of neurological disorders but can also be primary sign of the disease. Especially emotional disorders and cognitive impairment are characteristic to patients with multiple sclerosis. Emotional, behavioural disorders and cognition dysfunction are often a result of pharmacotherapy of neurological disorders. Psychiatric disorders are often met in patients with autoimmunological disorders, what is more corticosteroid treatment may worsen the symptoms. Depressive disorders, especially serious and moderate episodes, occur twice more frequent than in general population. Following some authors patients suffering from multiple sclerosis and psychiatric disorders present deeper cognitive function impairment, poorer life quality and motor abilities as well as have worse treatment response. Although cognitive functions’ worsening occurs in half number of multiple sclerosis patients, dementia appears in few cases. Psychiatric disorders commonly comorbit with multiple sclerosis have adverse influence on everyday functioning.

PL

Stwardnienie rozsiane jest przewlekle postępującym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego, w którym dolegliwościom i objawom neurologicznym u około 75% pacjentów towarzyszą różne zaburzenia psychiczne. Do chwili obecnej nie ustalono jednoznacznie przyczyn depresji u chorych na stwardnienie rozsiane. Ponieważ zaburzenia psychiczne współistnieją w schorzeniach neurologicznych o wiele częściej niż w innych chorobach somatycznych, dosyć często wywierają wpływ na rozpoznanie i leczenie. Należy także pamiętać, że niektóre zaburzenia psychiczne mogą być powikłaniem schorzeń neurologicznych lub też stanowić objaw pierwotny choroby. Dotyczy to szczególnie zaburzeń emocjonalnych i funkcji poznawczych u chorych na stwardnienie rozsiane. Objawy dotyczące zaburzeń emocjonalnych i zachowania oraz zaburzeń funkcji poznawczych mogą być następstwem prowadzonego leczenia farmakologicznego schorzeń neurologicznych. Objawy psychiczne często występują u chorych na schorzenia autoimmunologiczne, dodatkowo stosowane u tych pacjentów leczenie kortykosteroidami może zaostrzać te objawy. Zaburzenia depresyjne, w tym epizody ciężkie i umiarkowane depresji, występują u chorych na stwardnienie rozsiane dwukrotnie częściej niż w populacji ogólnej. W ocenie niektórych autorów pacjenci ze stwardnieniem rozsianym i współwystępującymi zaburzeniami depresyjnymi wykazują głębsze upośledzenie funkcji poznawczych, prezentują gorszą jakość życia, mają większy stopień niepełnosprawności pod względem ruchowym oraz gorzej reagują na leczenie. Jakkolwiek zaburzenia funkcji poznawczych pojawiają się u połowy pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane, to jednak proces otępienny występuje u nielicznych osób z tym schorzeniem. Występujące dosyć powszechnie w przebiegu stwardnienia rozsianego objawy psychiczne wpływają niekorzystnie na codzienne funkcjonowanie tych chorych.

4

Użyteczność wybranych wskaźników krwi i ocena odczuwanego zmęczenia po wyczerpującym wysiłku fizycznym dla oszacowania całkowitego kosztu biologicznego meczu piłki nożnej

80%

Obmiński Z.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2020

|

vol. 36(3)

123-129

EN

Background. The aim of the study was to examine changes in biochemical blood status during recovery after soccer match in the order to estimation of physiological cost of the effort. Material and methods. The study comprised 17 players engaged in a friendly soccer match against the foreign team. The coach wanted to examine the level of technical skills, endurance, and cooperative abilities each of the selected player, and blood biochemical responses to the match based on cortisol (C), testosterone (T), T/C ratio, creatine kinase (CK), glucose (Glu) and urea (U) assessments in capillary blood sampled at three time points: a day -32h prior the match, and subsequently at +12h and +32h after its. Results. The biochemical status was not depended on the plying position of the players. Mean post match (+12h) CK -519 U/L) and U -6.6 mmol/L were somewhat higher compared to those at baseline:359 U/L and 5.9 mmol/L, and showed tends to their normalization at +32h. Mean Glu significantly dropped after the match (from 5.6 to 5.1 mmol/L) and did not fully return to the baseline value after 32h recovery. Mean C and T at +32h were practically unchanged, but T/C ratio was higher from pre and post match values. Conclusions. Lowered post match Glu and its lack of full normalization over 32h recovery and it is main symptom of the physiological cost of the effort. During competitive season soccer played have to apply more carbohydrate-enriched diet.

PL

Wstęp. Celem pracy było zbadanie zmian w biochemicznym statusie krwi podczas odnowy po meczu piłki nożnej w celu oszacowania kosztów fizjologicznych tego wysiłku. Materiał i metody. Badaniem objęto 17 zawodników grających towarzyski mecz piłki nożnej przeciwko drużynie zagranicznej. Trener chciał zbadać poziom umiejętności technicznych, wytrzymałość, umiejętności współpracy każdego z wybranych graczy, oraz reakcje biochemicznych wskaźników, kortyzolu (C), testosteronu (T), stosunek T/C, kinazy kreatynowej (CK), glukozy (Glu) i mocznika (U)we krwi kapilarnej pobieranej w trzech punktach czasowych: -32h przed meczem, a następnie w +12h i +32h po jego zakończeniu. Wyniki. Status biochemiczny nie zależał od pozycji zawodników na boisku. Średnia wartość po meczu (+12h) CK -519 U/L) i U -6,6 mmol/l były nieco wyższe w porównaniu z wartościami wyjściowymi:359 U/L i 5,9 mmol/l, i wykazały tendencję do normalizacji w terminie +32h. Średnia Glu znacznie spadła po meczu (z 5,6 do 5,1 mmol / l) i nie w pełni powrócić do wartości wyjściowej po w 32 godzinie wypoczynku odzysku. Średnie C i T w 32h po meczu były praktycznie niezmienione, ale stosunek T/C był wyższy od wartości przed i po meczu. Wnioski. Obniżony po meczu poziom Glu i jego brak pełnej normalizacji po 32h wypoczynku jest głównym objawem fizjologicznych kosztów wysiłku. Podczas sezonu startowego w piłce nożnej zawodnicy powinni stosować wysoko - węglowodanową dietę.

Refine search results

2 Aktualności Neurologiczne

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Polish Journal of Sports Medicine

1 2020

1 2019

2 2009

1 Brola W.

1 Chmielewski H.

1 Florkowski A.

1 Gałecki P.

1 Jędrzejkiewicz B.

1 Klepacka J.

1 Nowicki G.

1 Obmiński Z.

1 Opara J.

1 Szwejkowski W.

1 Wiśniewska A. E.

1 Ślusarska B.

Aktualne kierunki rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym

Analysis of selected fatigue determinants in patients with COPD

Zaburzenia psychiczne w stwardnieniu rozsianym

Użyteczność wybranych wskaźników krwi i ocena odczuwanego zmęczenia po wyczerpującym wysiłku fizycznym dla oszacowania całkowitego kosztu biologicznego meczu piłki nożnej