Celem niniejszego badania było przedstawienie przypadku 59-letniego mężczyzny z zapaleniem ucha zewnętrznego powikłanego ropniem podokostnowym z destrukcją części łuskowej kości skroniowej. Mężczyzna lat 61, leczony od kilku dni z powodu zapalenia ucha zewnętrznego, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu nasilonych dolegliwości bólowych okolicy skroniowej po stronie lewej. Pacjent skarżył się na silny ból ucha, upośledzenie słuchu oraz gorączkę wynoszącą 38°C. Przez okres tygodnia chory był leczony ciprofloksacyną doustnie oraz miejscowo, ale objawy uległy nasileniu. W dniu przyjęcia do szpitala stwierdzono obrzęk i tkliwość okolicy skroniowej po stronie lewej, szczękościsk oraz masywny obrzęk skóry przewodu słuchowego zewnętrznego lewego, z pogrubieniem i przekrwieniem błony bębenkowej, bez cech perforacji. Audiometria tonalna wykazała niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową wynoszącą 50-60 dB. W tomografii komputerowej uwidoczniono ropień tkanek miękkich okolicy skroniowej, z destrukcją części łuskowej kości skroniowej wielkości 18x10 mm. Wykonano zabieg chirurgiczny - nacięcie ropnia z mastoidektomią. Podczas operacji stwierdzono uszkodzenie tylno-górnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego, która komunikowała się z jamą ropnia. Ubytek kości oraz oponę pokryto fragmentem chrząstki. W okresie pooperacyjnym uzyskano szybką poprawę stanu ogólnego i miejscowego. Wyniki badań bakteriologicznych były ujemne. Pacjent był diagnozowany w kierunku cukrzycy lub innego rodzaju niedoborów odporności, ale odchyleń nie stwierdzono. W kontrolnej audiometrii tonalnej uzyskano całkowite zamknięcie rezerwy ślimakowej. Pacjent został wypisany ze szpitala w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. W toku obserwacji nie stwierdzono żadnych stanów zapalnych ucha.
Otomycosis is a fungal infection of the ear canal, causing diagnostic and therapeutic problems. It often occurs in immunecompromised patients and in those who use local long-term antibiotic therapy in chronic otitis. The key to a precise diagnosis is a thorough otoscopic examination, confirming the presence of characteristic clinical features (residual mass in the ear canal), and the specimen collection. In all cases presented here, we collected samples from the external auditory meatus for bacteriological and mycological investigation. In two patients we identified Aspergillus niger infection, and in one patient – Aspargillus terreus. Those patients were successfully treated with the anti-fungal agents, clotrimazole and itraonazole, respectively
PL
Otomykoza jest grzybiczą infekcją przewodu słuchowego, sprawiającą trudności diagnostyczne i lecznicze. Często występuje u pacjentów z obniżoną odpornością, oraz u osób stosujących miejscowo przez długi okres antybiotyki do przewodu słuchowego w przewlekłym zapaleniu ucha. Kluczowe w rozpoznaniu jest wnikliwe badanie otoskopowe, zaobserwowanie charakterystycznego obrazu klinicznego (masa zalegająca w przewodzie słuchowym) oraz wykonanie wymazu z ucha w kierunku grzybów pleśniowych. We wszystkich przedstawionych w pracy przypadkach grzybicy ucha pobrano zalegającą w przewodzie słuchowym wydzielinę i przesłano ją do oceny mikrobiologicznej (badanie bakteriologiczne i mikologiczne), dzięki czemu uzyskano potwierdzenie rozpoznania. Badania mikologiczne wykazały obecność u dwóch pacjentów Aspergillus niger, u jednego – Aspergillus terreus. Zastosowane leczenie klotrimazolem i itrakonazolem przyniosło oczekiwany efekt.
Malignant Otitis Externa is a rare infection in the external auditory canal, involving the temporal bone, that can be life-threatening for the patient. Immunocompromised elderly patients with diabetes are especially prone to the condition. Mortality rate used to be nearly 50%, whereas nowadays, due to long-term antibiotic therapy including fluoroquinolones, third and fourthgeneration cephalosporins, gentamicin and topical therapy, it has been reduced to about 15%. Diagnosis is based on laboratory tests, imaging studies and microbiological testing. The main etiological factor inducing the development of malignant external otitis is Pseudomonas aeruginosa. The paper presents a case report of a 71-year-old man with uncontrolled diabetes and malignant otitis externa. We describe the way an accurate diagnosis was established, together with the process of treatment, which was completed with clinical improvement, both systemic and local. The patient remains under care of the ENT, endocrine and neurological department. This report summarises information about the malignant otitis externa.
PL
„Złośliwe” zapalenie ucha zewnętrznego (malignant external otitis) jest rzadko występującym zakażeniem przewodu słuchowego zewnętrznego i kości podstawy czaszki mogącym zagrażać życiu chorego. Schorzenie to występuje głównie u osób starszych z zaburzeniami odporności oraz cukrzycą. Śmiertelność wynosiła niegdyś około 50%, aktualnie dzięki stosowaniu wła- ściwej, długotrwałej antybiotykoterapii m.in fluorochinolonów, cefalosporyn III i IV generacji, gentamycyny i dzięki leczeniu miejscowemu wynosi około 15%. Rozpoznanie opiera się na badaniach laboratoryjnych, obrazowych i mikrobiologicznych. Czynnikiem etiologicznym izolowanym najczęściej jest Pseudomonas aeruginosa. Przedstawiono przypadek procesu diagnostycznego u 71-letniego pacjenta z niewyrównaną cukrzycą, ze złośliwym zapaleniem ucha zewnętrznego oraz proces terapeutyczny u tego chorego, zakończony poprawą stanu ogólnego i miejscowego. Pacjent pozostaje pod kontrolą w poradniach ambulatoryjnych: laryngologicznej, endokrynologicznej, neurologicznej. Niniejsze opracowanie będzie podsumowaniem wiadomości o złośliwym zapaleniu ucha zewnętrznego.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.