Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zapalenie gardła
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
|
|
vol. 14
|
issue 1
88-95
EN
PFAPA syndrome is the most common periodic fever syndrome in our geographic zone. It usually develops in children under 5 years of age and is classified as an autoinflammatory disease. PFAPA syndrome is characterised by episodes of high fever (>39°C) accompanied by aphthous stomatitis, pharyngitis, and cervical lymphadenopathy, which occur cyclically at 25–35-day intervals and last between 3 and 6 days. Patients experience no symptoms between these episodes. The disease resolves with age. The cause of PFAPA and the predisposing factors remain unknown. The paper presents a clinical case of a 2-year-old girl diagnosed in the Department of Paediatric Pulmonology and Rheumatology of the Medical University of Lublin due to recurrent fever episodes. After exclusion of other causes, PFAPA syndrome was diagnosed. Corticosteroid treatment was used and good therapeutic response was achieved. The paper also presents a literature review on the current diagnosis and treatment modalities in PFAPA.
PL
Zespół PFAPA to najczęstszy zespół gorączki nawrotowej w naszej strefie geograficznej. Występuje przeważnie u dzieci poniżej 5. roku życia. Zalicza się go do chorób autozapalnych. Zespół PFAPA charakteryzują pojawiające się cyklicznie co 25–35 dni trwające od 3 do 6 dni epizody wysokiej gorączki (>39°C) z towarzyszącym aftowym zapaleniem jamy ustnej, zapaleniem gardła oraz powiększeniem węzłów chłonnych szyi. Pomiędzy tymi epizodami pacjenci nie mają żadnych dolegliwości. Choroba ma tendencję do wygasania wraz z wiekiem. Przyczyna PFAPA oraz czynniki usposabiające pozostają nieznane. W niniejszej pracy omówiono przypadek kliniczny 2-letniej dziewczynki diagnozowanej w Klinice Chorób Płuc i Reumatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie z powodu nawrotowych epizodów gorączki. Po wykluczeniu innych przyczyn ustalono rozpoznanie zespołu PFAPA, zastosowano leczenie glikokortykosteroidami i stwierdzono dobrą odpowiedź terapeutyczną. W pracy zamieszczono również przegląd piśmiennictwa na temat aktualnej diagnostyki oraz metod leczenia PFAPA.
EN
Bacteriologist’s and clinician’s point of view to infection is variable. What about bacterial infection throat and tonsil? Characteristic: Bacteriologist: Acute pharyngitis and tonsillitis (APT) mainly caused by viruses (rhinovirus, adenovirus, influenza and parainfluenza viruses, RSV). Bacterial etiology is only in 10–30%. The most common bacterial etiologic factor is Streptococcus pyogenes. The gold diagnostic standard is the throat swab culture with antibiogram. Clinician: The infection usually occurs through droplets. The incubation period continues from 12 hours to 4 days. The diagnosis is based on symptoms: sore throat, fever, headache, malaise, slight enlargement of the cervical lymph nodes. On clinical examination: swollen and congested mucous membrane of the throat. Treatment: Bacteriologist: Correct swabbing the throat has a major impact on the entire diagnostic process. We take the swab from the surface or tonsil crypts. Swab is seeded and incubated at 35–37°C. The first assessment is in 18–24 hours. In the GP practice the rapid diagnostic tests (RADT) streptococcal antigen detection clinic may be helpful. Clinician: the first step is limiting the spread of infec‑tion (elimination of contact), second – symptomatic treatment, if there is S. pyogenes etiology, the first-line treatment is fenoksymetylpenicylina (p.o. or .iv.) In case of hypersensitivity, macrolides should be used. Azithromycin: Bacteriologist: Azithromycin is macrolide, and including the spectrum of the most common pathogens causing pharyngitis and tonsillitis. Clinician: Azithromycin is an effective drug in APT, commonly used at a dose: in children (10 mg/kg once daily for three days), and adults (1×500 mg – three days). Recent studies suggest a better antibiotic activity double dose (cumulative dose – 60 mg/kg/treatment). These two approaches (bacteriologist and clinician) complement each other.
PL
Spojrzenie bakteriologa i klinicysty na infekcje bywa różne. W pracy zaprezentowano opinie obu specjalistów na temat bakteryjnego zapalenia gardła i migdałków. Charakterystyka: Bakteriolog: Ostre zapalenie gardła i migdałków (OZGM) głównie wywołują wirusy (rynowirusy, adenowirusy, wirusy grypy i paragrypy, RSV). Tylko 10–30% przypadków ma etiologię bakteryjną. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym bakteryjnego zapalenia jest Streptococcus pyogenes. Za złoty standard diagnostyczny uchodzi badanie bakteriologiczne – posiew wymazu z gardła z antybiogramem. Klinicysta: Do zakażenia najczęściej dochodzi drogą kropelkową, okres inkubacji wynosi od 12 godzin do 4 dni. Rozpoznanie ustala się głównie na podstawie objawów: bólu gardła, gorączki, bólów głowy, złego samopoczucia, niewielkiego powiększenia węzłów chłonnych szyi. W badaniu przedmiotowym stwierdza się obrzękniętą i przekrwioną błonę śluzową gardła, czasami z nalotami. Postępowanie: Bakteriolog: Prawidłowe pobranie materiału do badania bakteriologicznego ma zasadniczy wpływ na całość procesu diagnostycznego. Wymaz pobiera się z powierzchni lub krypt migdałków. Pobrany wymaz jest posiewany i inkubowany w temperaturze 35–37°C. Pierwszą ocenę przeprowadza się po 18–24 godzinach. W ambulatorium pomocne mogą być szybkie testy diagnostyczne (RADT) wykrywające antygen paciorkowcowy. Klinicysta: Kluczowe jest ograniczenie szerzenia się zakażenia (wyeliminowanie kontaktu), leczenie objawowe. W OZGM o etiologii S. pyogenes lekiem pierwszego rzutu jest fenoksymetylopenicylina (p.o. lub i.v.). W przypadku nadwrażliwości należy zastosować makrolidy. Azytromycyna: Bakteriolog: To makrolid, obejmujący w spektrum działania najczęstsze patogeny wywołujące OZGM. Klinicysta: Skuteczny lek w OZGM, stosowany w dawce: u dzieci 10 mg/kg mc. raz na dobę przez 3 dni, u dorosłych 1×500 mg przez 3 dni. Ostatnie badania sugerują lepsze działanie podwójnej dawki antybiotyku (dawka kumulacyjna – 20 mg/kg/raz na dobę przez 3 dni). Podsumowując, należy stwierdzić, że te dwa spojrzenia – klinicysty i bakteriologa – uzupełniają się.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.