Search results

Search:
in the keywords: zachowania autoagresywne

Sort By:

Limit search:

Poziom agresji u młodzieży po próbach samobójczych

100%

Makara-Studzińska M., Koślak A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2011

vol. 11

issue 3

136-144

Introduction: Year by year the level of suicide attempts among the young people increases systematically and the age at which adolescents attempt suicide decreases. Among the factors connected with suicidal behaviour, literature mentions aggressive behaviour and attitudes. Aim: The aim of the study was specification of the level of aggression, its intensity and the way of expressing it in the group of young persons after suicide attempts. Material and method: The group of subjects after suicide attempts included 99 persons and they were compared with the control group of 301 persons. We used the Psychological Inventory of Aggression Syndrome (IPSA) and the Anger Expression Scale (SEG). Results: The results of the study showed that adolescents after suicide attempts exhibited an increased level of aggression and anger, they found it difficult to manifest in a socially acceptable way the attitudes and behaviours recognized as aggressive; they were characterized by the lack of the capability to express anger or other negative emotions, less often made negative self-estimation, rarely manifested hostile desires in relation to other people and exhibited few seemingly non aggressive behaviours. Moreover, such adolescents rarely transfer their aggression on inanimate objects, they are less noisy, quarrelsome and vulgar, they less often undertake activities recognized as physical violence. Conclusions: The above results may be used to construct strategies, programmes and support groups for adolescents with suicidal tendencies.

Wprowadzenie: Z roku na rok systematycznie wzrasta liczba zamachów samobójczych wśród młodzieży, a także się próg wiekowy adolescentów podejmujących próby samobójcze. Wśród czynników wykazujących związek z samobójczością w grupie nastolatków literatura przedmiotu wymienia zachowania i postawy agresywne. Cel: Celem niniejszej pracy było określenie poziomu agresji, jej nasilenia, sposobu ekspresji w grupie młodych osób po próbach samobójczych. Materiał i metoda: Grupa badanych po próbie samobójczej obejmowała 99 osób, porównywano ją z 301-osobową grupą kontrolną. W pracy wykorzystano Inwentarz Psychologicznego Syndromu Agresji (IPSA) oraz Skalę Ekspresji Gniewu (SEG). Wyniki: W pracy stwierdzono, że młodzież po próbach samobójczych wyróżnia się podwyższonym poziomem agresji oraz gniewu, trudniej manifestuje w sposób akceptowany społecznie postawy i zachowania uznane jako agresywne, cechuje się wyraźnym brakiem umiejętności wyrażania złości, gniewu lub innych negatywnych emocji, rzadziej dokonuje negatywnej samooceny, rzadziej przejawia wrogie pragnienia wobec innych ludzi i stosuje mało zachowań pozornie nieagresywnych. Ponadto rzadziej przenosi agresję na przedmioty martwe, jest mniej wrzaskliwa, kłótliwa i wulgarna, rzadziej podejmuje działania noszące znamiona przemocy fizycznej. Wnioski: Niniejsze wyniki mogą być wykorzystywane do konstruowania strategii, programów i grup wsparcia dla młodzieży ze skłonnościami suicydalnymi.

Badanie poziomu agresywności ogólnej i poszczególnych jej podskal u młodzieży z zachowaniami autoagresywnymi

100%

Fałek O., Pawełczyk T., Pawełczyk A., Rabe-Jabłońska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2011

vol. 11

issue 1

6-14

Assumptions and aims: In recent years we have been observing an increasing number of adolescent patients exhibiting autoaggressive behaviour. These are often direct self-mutilations, defined as deliberate body injuries. The intention of such behaviours is physical self-injuring to reduce mental pain, relieve emotional tension and anxiety. This is accompanied by the sense of being “rewarded”. The study is aimed at analysing the correlation between the severity of general hostility and its respective subscales assessed by the Buss-Durkee Inventory on Moods and humours and the occurrence of selfmutilations in a group of adolescents with superficial self-mutilations. Material and methods: The examined population consisted of 67 persons aged 14-18 years, of both genders. Qualified to the examined group were 42 adolescent patients exhibiting autoaggressive behaviour. The control group consisted of 25 persons selected according to age and gender who did not exhibit such behaviours. Excluded from the study were subjects with depressive, psychotic disorders as wellas significant somatic disorders, and those who used psychotropic drugs and psychoactive substances. The respondents completed the Buss-Durkee Inventory assessing the level of general hostility and its seven subscales: direct aggressiveness consisting of physical and verbal aggressiveness, indirect aggressiveness, resentment, negativism, suspiciousness and irritability. A separate scale assessed the sense of guilt. Conclusions: 1) Self-mutilations in the examined group were associated with severity of aggressiveness directed outwards (measured both by its general level and in respective subscales). 2) Self-mutilating patients require therapeutic measures (psychotherapeutic and pharmacological) aimed at reduction not only of autoaggression but also aggression directed outwards.

Założenia i cele pracy: W ostatnich latach obserwujemy wzrastającą liczbę młodocianych pacjentów zachowujących się autoagresywne, często mamy do czynienia np. z poważnymi samouszkodzeniami bezpośrednimi – definiowanymi jako zamierzone okaleczenia ciała. Intencją takich zachowań jest zranienie się fizyczne w celu zmniejszenia bólu psychicznego, złagodzenia napięcia emocjonalnego, niepokoju. Towarzyszy temu poczucie doznania „nagrody”. Celem niniejszej pracy było zbadanie korelacji pomiędzy nasileniem agresywności ogólnej i poszczególnych jej podskal ocenianych za pomocą westionariusza Nastroje i humory Bussa-Durkee a występowaniem samouszkodzeń w grupie adolescentów dokonujących powierzchownych samouszkodzeń. Materiały i metody: Populację badaną stanowiło 67 osób w wieku 14-18 lat obojga płci. Do grupy badanej zakwalifikowano 42 młodocianych pacjentów wykazujących zachowania autoagresywne. Grupę kontrolną stanowiło odpowiednio dobranych pod względem wieku i płci 25 osób bez takich zachowań. Z udziału w badaniu wykluczono osoby z zaburzeniami depresyjnymi, psychotycznymi oraz istotnymi zaburzeniami somatycznymi, osoby przyjmujące leki psychotropowe oraz zażywające substancje psychoaktywne. Respondenci badania wypełnili kwestionariusz Bussa-Durkee, oceniający poziom agresywności ogólnej i siedmiu jej podskal: agresywności bezpośredniej, w której skład wchodzi agresywność fizyczna i słowna, agresywności pośredniej, urazy, negatywizmu, podejrzliwości, drażliwości. Osobna skala oceniała poziom poczucia winy. Wnioski: 1) Dokonywanie samouszkodzeń w badanej grupie wiązało się z nasileniem agresywności kierowanej na otoczenie (mierzonej zarówno jej poziomem ogólnym, jak i w poszczególnych podskalach). 2) Osoby dokonujące samouszkodzeń wymagają działań terapeutycznych (psychoterapeutycznych i farmakologicznych) nakierowanych na zmniejszenie nie tylko autoagresji, ale także agresji skierowanej na otoczenie.

Refine search results

2 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2 2011

1 Fałek O.

1 Koślak A.

1 Makara-Studzińska M.

1 Pawełczyk A.

1 Pawełczyk T.

1 Rabe-Jabłońska J.

Search results

Poziom agresji u młodzieży po próbach samobójczych

Badanie poziomu agresywności ogólnej i poszczególnych jej podskal u młodzieży z zachowaniami autoagresywnymi