Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  złamanie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Penile fracture is an effect of impetuous penis flexure during erection. In 20-30% of cases trauma is combined with urethra damage. Penile fracture occurs most often during sexual intercourse, but it can be also result of injury and masturbation. Case report is about 33 years old man, who suffered from penile fracture with complete urethral rupture. Patient was admitted to Urology Department about 3 hours after sexual intercourse during which he felt penile sudden, severe pain. During hospital admission blood in the urethral orifice and penile swelling was present as well pathological penile curvature. On USG tunica albuginea rupture was diagnosed. Patient was qualified for emergency surgery. Before procedure urethrography was performed, which showed complete proximal urethral rupture. Intraoperatively this observation was confirmed as well corpora cavernosa fissure. After haematoma evacuation, corpora cavernosa were repaired and urethral stumps were connected end to end using Foley’s catheter. Suture skin ended procedure. No complications were observed just after surgery and during follow-up after one year. Patient has no micturition and erection problems. Diagnostic tools restricted in time but chosen properly and early surgery have provided good functional effect.
PL
Złamanie prącia jest wynikiem gwałtownego zgięcia prącia będącego w stanie wzwodu. W około 20-30% przypadków urazom prącia towarzyszy uszkodzenie cewki moczowej. Do złamania prącia najczęściej dochodzi podczas stosunku płciowego, ale może być ono wynikiem uderzenia i masturbacji. Autorzy przedstawiają przypadek 33-letniego mężczyzny, który podczas stosunku płciowego doznał złamania prącia z całkowitym przerwaniem ciągłości cewki moczowej. Pacjent został przyjęty do Kliniki Urologii w trybie dyżurowym mniej więcej 3 godziny po odbytym stosunku płciowym, podczas którego poczuł gwałtowny, silny ból prącia. Przy przyjęciu stwierdzono krew w ujściu zewnętrznym cewki moczowej, obrzęk i zasinienie prącia oraz jego charakterystyczne patologiczne wygięcie w kształcie saksofonu. W wykonanym badaniu ultrasonograficznym stwierdzono przerwanie ciągłości osłonki białawej. Podjęto decyzję o doraźnej operacji naprawczej. Zabieg operacyjny poprzedzono wykonaniem uretrografii wstecznej, która wykazała całkowite przerwanie ciągłości cewki moczowej w jej przednim odcinku. W znieczuleniu ogólnym po denudacji skóry prącia śródoperacyjnie potwierdzono całkowite przerwanie ciągłości cewki moczowej z rozejściem się kikutów oraz pęknięcie obu ciał jamistych. Po ewakuowaniu krwiaka zeszyto oba ciała jamiste, a na cewniku Foleya zespolono kikuty cewki moczowej. Zabieg zakończono założeniem szwów na skórę. Nie stwierdzono powikłań we wczesnym okresie pooperacyjnym i podczas kontrolnego badania po roku od operacji. Pacjent nie zgłosił zaburzeń mikcji i erekcji. Ograniczona do niezbędnych badań diagnostyka i przygotowanie chorego do doraźnej operacji przyniosło w końcowym efekcie bardzo dobre wyniki czynnościowe.
PL
Wstęp. Złamanie nadkłykciowe jest najczęstszym rodzajem złamania końca dalszego kości ramiennej u dzieci. W zależności od klasyfikacji Gartlanda i obecności uszkodzeń nerwowo-naczyniowych stosuje się leczenie operacyjne lub nieoperacyjne. Tematem do dyskusji pozostaje to która metoda stabilizacji daje lepsze wyniki – wprowadzanie drutów Kirschnera od boku czy na krzyż. Cel. Celem naszej pracy było przedstawienie i porównanie wyników leczenia złamań nadkłykciowych z podziałem na powyższe metody oraz ocena korelacji między danymi socjo-demograficznymi, a wynikiem leczenia. Materiał i metody. Analizie retrospektywnej poddano 75. chorych w wieku poniżej 18 lat, operowanych z powodu złamania nadkłykciowego kości ramiennej w okresie od września 2010 do czerwca 2021. W celu porównania zbadano dwie metody leczenia – stabilizację metodą od boku oraz na krzyż. Wyniki. Stabilizację metodą na krzyż wykonano u 62 chorych (82,7%), od boku u 13 (17,3%). Średni wiek w czasie urazu wynosił 6,83 lat (2-14). Wystąpiła istotnie większa częstość (p = 0,03) aktualnych dolegliwości w grupie leczonej metodą od boku w porównaniu z grupą leczoną metodą krzyżową (odpowiednio 54% vs. 32% chorych). Nie zaobserwowano istotnych różnic pomiędzy rodzajem stabilizacji, a następującymi badanymi parametrami: aktualna ocena bólu w skali VAS (Visual Analogue Scale), kąt Baumanna, deficyt zgięcia w stawie łokciowym operowanej kończyny, obecność aktualnych powikłań neurologicznych, zadowolenie z aktualnej funkcji kończyny, kryteria Flynna i Mayo Elbow Score. Wnioski. W piśmiennictwie nadal trwa dyskusja na temat wyższości bocznego lub krzyżowego stabilizowania złamań nadkłykciowych kości ramiennej u dzieci. Obie metody zespalania dają dobre wyniki kliniczne i funkcjonalne.
EN
Introduction. Supracondylar fracture of the humerus is the most common type of distal humeral fracture in children. Either operative or non-operative treatment depends on Gartland’s classification and neurovascular damage. There is still room for discussion on which Kirschner pin’s configuration should be chosen – crossed pinning or lateral pinning. Aim. Our study aimed to compare clinical results of treating supracondylar humeral fractures in children with cross and lateral pinning. We also aimed to assess the correlation between sociodemographic data and clinical results. Materials and methods. 75 patients aged less than 18 years, operated for supracondylar humeral fracture between September 2010 and June 2021 were retrospectively analysed. Two treatment modalities were studied for comparison – crossed pinning and lateral pinning. Results. Crossed pinning was performed in 62 patients (82.7%) and lateral pinning in 13 patients (17.3%). The mean age during trauma was 6.83 years (2-14). There was a significantly higher incidence (p = 0.03) of current complaints in the group treated from the side compared to the group treated crosswise (54% vs 32% of patients reported current complaints, respectively). There were no relevant differences observed between the type of fixation and the following studied parameters: current VAS (Visual Analogue Scale) pain score, Baumann angle of the operated limb, flexion deficit in the elbow joint of the operated limb, presence of current neurological complications, satisfaction with the current function of the limb, Flynn criteria, and Mayo Elbow Score. Conclusions. The discussion in the literature addressing the superiority of lateral or crossed pinning of supracondylar humeral fractures in children still exists. Both methods provide excellent clinical and functional results.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.