Search results

1

Raport z trzyletniej (2017-2019) działalności Serwisu Replantacyjnego dla amputacji rąk w Polsce

100%

Żyluk A., Chrapusta A., Jabłecki J., Romanowski L., Mazurek T., Domanasiewicz A.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

vol. 93

|

issue 2

26-32

PL

W pracy przedstawiono podsumowanie działalności Serwisu Replantacyjnego dla amputacji rąk w Polsce w latach 2017-2019. W analizowanym okresie, do Serwisu zgłoszono 551 przypadków amputacji i innych rozległych urazów kończyn górnych, z czego 330 zaakceptowano do operacji, a w 221 przypadkach, z różnych powodów odmówiono przyjęcia. Wśród 330 przyjętych było 165 (50%) amputacji całkowitych, 131 (40%) prawie całkowitych i 34 (10%) inne, ciężkie, zagrażające utratą kończyny urazy. W przeważającej liczbie ofiarami byli mężczyźni w młodym i średnim wieku. Najwięcej było amputacji kilku palców i kciuków - 251 (76%), następnie amputacji na poziomie śródręcza - 30 (9%), przedramienia - 23 (7%) i nadgarstka - 20 (6%). U 138 chorych (42%) z całkowicie amputowanymi kończynami lub palcami wykonano replantację, u 98 (30%) rewaskularyzację, a u 45 (14%) naprawę rozległych uszkodzeń (pierwotna rekonstrukcja). W 26 przypadkach (8%) wykonano pokrycie ubytków płatami, a w 23 (7%) nie podjęto próby replantacji i zaopatrzono kikut kończyny. Przeżywalność replantowanych i rewaskularyzowanych części kończyn wynosiła śr. 65% dla replantacji i 85% dla rewaskularyzacji. W porównaniu do raportu z okresu 2013-2016, liczba leczonych chorych była podobna, ale inna była struktura urazów: więcej było przypadków amputacji palców - o 22, za to znacznie mniej - o 50 amputacji proksymalnych: ręki, przedramienia i ramienia. Przedstawiony raport podkreśla znaczenie nieformalnej struktury, jakim jest Serwis Replantacyjny w ratowaniu kończyn ciężko okaleczonych pacjentów.

2

Wyniki leczenia chorych z rakiem wargi w regionie świętokrzyskim i analiza przyczyn niepowodzeń

100%

Postuła S., Okła S., Bień S.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2016

|

vol. 5(3)

7-14

PL

Wstęp: Ocena wyników leczenia chirurgicznego raka wargi – mierzona podstawowymi wskaźnikami onkologicznymi i połączona z analizą niepowodzeń terapeutycznych, do których zostały włączone przypadki drugich pierwotnych nowotworów – jest podstawą weryfikacji przyjętego modelu terapii. Materiał: Grupę badaną stanowiło 312 chorych z rakiem wargi leczonych chirurgicznie bądź w skojarzeniu z rentgenoterapią. W zależności od zaawansowania miejscowego, najczęściej wycięcie raka ograniczało się do wycięcia „V” lub „W” i wermilektomii, natomiast tam, gdzie zabieg wymagał rekonstrukcji ubytku, wśród możliwych sposobów rekonstrukcji dominowała metoda Bernarda-Burova. Resekcja regionalnych węzłów chłonnych regionu I + II + III w większości uzupełniona była pooperacyjną telegammaterapią. Metoda: W oparciu o metodę Kaplana-Meiera określono prawdopodobieństwo przeżycia całkowitego (OS), przeżycia bezobjawowego (DFS) i przeżycia zależnego od raka wargi (DSS). Przedstawiono charakterystykę opisową niepowodzeń, w tym występowania drugich pierwotnych ognisk złośliwych nowotworów. Wyniki: Uzyskane wyniki prawdopodobieństwa 3-letniego i 5-letniego przeżycia całkowitego, bezobjawowego i zależnego od raka wargi, mieściły się w granicach podawanych w podobnych zestawieniach w piśmiennictwie, potwierdzając pośrednio słuszność przyjętego modelu postępowania. Niepowodzenia onkologiczne tych terapii, w których dominowały przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych, zanotowano u 20,2% ogółu pacjentów. Przy czym w 76,1% ujawniły się one w pierwszych 3 latach po przeprowadzonym leczeniu.

3

Raport z trzyletniej (2014-2016) działalności Serwisu Replantacyjnego dla amputacji rąk w Polsce

100%

Żyluk A., Chrapusta A., Jabłecki J., Romanowski L., Mazurek T.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(4)

1-5

PL

W pracy przedstawiono podsumowanie 32 miesięcy działalności Serwisu Replantacyjnego dla amputacji rąk w Polsce od stycznia 2014 roku do sierpnia 2016 roku. W analizowanym czasie zgłoszono łącznie 568 przypadków – amputacji, częściowych amputacji i innych rozległych urazów kończyn górnych, z czego zaakceptowano 354 przypadki (62%), a odrzucono 214 (38%). Wśród 354 wszystkich zaakceptowanych przypadków znalazło się 167 całkowitych amputacji (47%), 142 amputacji niecałkowitych (40%) i 45 (13%) innych ciężkich urazów, które zagrażały utratą kończyny. W większości ofiarami byli mężczyźni o średniej wieku 39 lat. Najwięcej pacjentów przeszło amputacje kilku palców i kciuków – łącznie 229 (65%) osób. W 92 przypadkach (30%) amputacje/urazy dotyczyły poziomu od śródręcza i nadgarstka, a w 33 przypadkach (9%) przedramienia i ramienia. U 141 chorych (40%) z całkowicie amputowanymi kończynami lub palcami wykonano replantację, u 145 (41%) rewaskularyzację, a u 29 (8%) naprawę rozległych uszkodzeń (pierwotna rekonstrukcja). W 27 przypadkach (8%) wykonano pokrycie ubytków płatami, a u 12 osób (3%) nie podjęto próby replantacji i zaopatrzono kikut kończyny. Przeżywalność replantowanych i rewaskularyzowanych części kończyn wynosiła średnio 78%. W porównaniu do raportu z lat 2010–2012 liczba leczonych chorych zwiększyła się o 21% (64 chorych), więcej było też przypadków amputacji (o 96) oraz znacznie więcej amputacji kilku palców i kciuków (o 88). Przedstawiony raport wskazuje na duże znaczenie nieformalnej struktury, jakim jest Serwis Replantacyjny, w ratowaniu kończyn ciężko okaleczonych pacjentów.

4

Korelacja wyników ankiety SNOT-20 z obiektywnymi badaniami drożności i geometrii jam nosa

75%

Prus-Ostaszewska M., Wysocki J., Niemczyk K., Balcerzak J.

Otolaryngologia Polska

|

2017

|

vol. 71(2)

1-10

PL

Wstęp: W pracy zweryfikowano korelacje pomiędzy wynikami ankiety SNOT-20 a wynikami obiektywnych badań drożności nosa – rynomanometrią i rynometrią akustyczną – wykonanymi przed i po leczeniu operacyjnym (septoplastyce, septokonchoplastyce, ethmoidektomii i septoethmoidektomii). Materiały i metody: Materiał do badań stanowiły wyniki rynometrii akustycznej i rynomanometrii oraz ankiety SNOT-20 wypełnionej przez 223 pacjentów. Wszyscy z badanych i ankietowanych byli rutynowo diagnozowani w Pracowni Rynomanometrycznej Katedry i Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i zgłaszali problemy rynologiczne. Dane uzyskano od 70 kobiet (31,4%) w wieku od 18 do 81 lat i 153 mężczyzn (68,6%) w wieku od 16 do 81 lat. Badania przeprowadzono z zastosowaniem urządzenia RhinoMetrics SRE 2100, które łączy w sobie funkcje rynomanometru (RhinoStream) oraz rynometru akustycznego (RhinoScan) firmy Interacoustics AS (Denmark). Wyniki: Obliczone korelacje pomiędzy parametrem obiektywnym, jakim był opór przepływu powietrza przez jamę nosową, a subiektywnymi odczuciami badanych wyrażanymi w ankiecie SNOT-20 były niesatysfakcjonujące, a istotność statystyczną uzyskano w odniesieniu do pytania pierwszego ankiety (o nasilenie upośledzenia drożności nosa) w zakresie wszystkich składowych oporu przepływu. Dyskusja: Odczucie upośledzenia drożności nosa jest najbardziej powtarzalną i wiarygodną dolegliwością zgłaszaną przez chorych z problemami rynologicznymi.

5

Korelacja wyników ankiety SNOT-20 z obiektywnymi badaniami drożności i geometrii jam nosa

75%

Prus-Ostaszewska M., Wysocki J., Niemczyk K., Balcerzak J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 2

1-10

PL

Wstęp: W pracy zweryfikowano korelacje pomiędzy wynikami ankiety SNOT-20 a wynikami obiektywnych badań drożności nosa – rynomanometrią i rynometrią akustyczną – wykonanymi przed i po leczeniu operacyjnym (septoplastyce, septokonchoplastyce, ethmoidektomii i septoethmoidektomii). Materiały i metody: Materiał do badań stanowiły wyniki rynometrii akustycznej i rynomanometrii oraz ankiety SNOT-20 wypełnionej przez 223 pacjentów. Wszyscy z badanych i ankietowanych byli rutynowo diagnozowani w Pracowni Rynomanometrycznej Katedry i Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i zgłaszali problemy rynologiczne. Dane uzyskano od 70 kobiet (31,4%) w wieku od 18 do 81 lat i 153 mężczyzn (68,6%) w wieku od 16 do 81 lat. Badania przeprowadzono z zastosowaniem urządzenia RhinoMetrics SRE 2100, które łączy w sobie funkcje rynomanometru (RhinoStream) oraz rynometru akustycznego (RhinoScan) firmy Interacoustics AS (Denmark). Wyniki: Obliczone korelacje pomiędzy parametrem obiektywnym, jakim był opór przepływu powietrza przez jamę nosową, a subiektywnymi odczuciami badanych wyrażanymi w ankiecie SNOT-20 były niesatysfakcjonujące, a istotność statystyczną uzyskano w odniesieniu do pytania pierwszego ankiety (o nasilenie upośledzenia drożności nosa) w zakresie wszystkich składowych oporu przepływu. Dyskusja: Odczucie upośledzenia drożności nosa jest najbardziej powtarzalną i wiarygodną dolegliwością zgłaszaną przez chorych z problemami rynologicznymi.

6

Rokownicze znaczenie stanu ogólnego WHO u chorych na raka szyjki macicy

75%

Żółciak-Siwińska A., Jońska-Gmyrek J., Gmyrek L.

Current Gynecologic Oncology

|

2015

|

vol. 13

|

issue 2

93-98

EN

Background/Aims: The pretreatment World Health Organization performance status in cervical cancer patients is very often underestimated. The aim of this study was to assess the World Health Organization performance status as a prognostic factor in patients with cervical cancer. Methods: A total of 142 cervical adenocarcinoma and 242 squamous cell cancer patients with FIGO stage I–IV were included in the retrospective analysis. All patients received surgical treatment and complementary radiotherapy or radiotherapy alone between January 1989 and December 1999. The multivariate Cox analysis, taking into account the clinical and histological factors, was performed. Results: The median age of patients was 54 years (range 25–85 years); the median follow-up time was 52 months (range 9–174 months). Regardless of other factors, the World Health Organization status (1–3 vs. 0) showed statistically significant association with the overall survival [HR= 2.5 (1.4, 4.5), p = 0.002] and the disease free survival [HR = 2.1 (1.2, 3.5), p = 0.005] in adenocarcinoma patients. No impact of the performance status on treatment outcomes was observed in patients with cervical squamous cell cancer. Conclusion: The World Health Organization performance status in cervical adenocarcinoma patients seems to be an important prognostic factor which may prove helpful in the qualification for an appropriate treatment.

PL

Wstęp/Cel: Stan ogólny, oceniany w skali WHO, u chorych na raka szyjki macicy przed rozpoczęciem leczenia jest czynnikiem często niedocenianym. Celem badania była ocena rokowniczej wartości stanu ogólnego chorych na raka szyjki macicy. Metoda: Przedmiotem retrospektywnej analizy była grupa 142 chorych na raka gruczołowego i 242 chorych na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy w stopniach zaawansowania I–IV według klasyfikacji FIGO. Chore były leczone w okresie pomiędzy styczniem 1989 a grudniem 1999 roku z zastosowaniem chirurgii i uzupełniającej radioterapii lub samodzielnej radioterapii. Przeprowadzono wielowariantową analizę Coxa, uwzględniając czynniki kliniczne i histopatologiczne. Wyniki: Średnia wieku pacjentek wyniosła 54 lata (25–85 lat), mediana okresu obserwacji – 52 miesiące (9–174 miesięcy). Niezależnie od innych czynników stan ogólny chorych oceniany w skali WHO (1–3 vs 0) wykazał statystycznie istotny wpływ na przeżycie całkowite [HR = 2,5 (1,4, 4,5), p = 0,002] i przeżycie wolne od nawrotu choroby [HR = 2,1 (1,2, 3,5), p = 0,005] u chorych na raka gruczołowego szyjki macicy. Nie wykazano wpływu stanu ogólnego na wyniki leczenia u chorych na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy. Wnioski: Wydaje się, iż stan ogólny chorych na raka szyjki macicy, oceniany w skali WHO, jest ważnym czynnikiem rokowniczym, który może być pomocny w kwalifikowaniu chorych do odpowiedniej metody leczenia.

7

Wyniki leczenia raka trzonu macicy w materiale własnym Kliniki Onkologii Ginekologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu

63%

Jędryka M., Izmajłowicz B., Kornafel J.

Current Gynecologic Oncology

|

2010

|

vol. 8

|

issue 4

225-233

EN

Cancer of the uterine corpus is the most frequent gynecologic malignancy in Poland and the fourth most common malignancy in the females. Periodic assessment of effectiveness of treatment outcomes in the context of 5-year survival rate is crucial for objective evaluation of efficacy of therapeutic protocols used at a particular center. The aim of this study was a retrospective analysis of outcomes in women treated at our center for cancer of the uterine corpus observing a 5-years’ follow-up and comparison of these data with international literature. Analysis encompassed only patients undergoing surgical treatment only (n=37) and those offered complementary radiotherapy (n=207), treated for endometrioid type of uterine corpus cancer since 2003 thru 2005. Every case underwent clinical staging (acc. to FIGO classification) and tumor grading. Results of this analysis, in the form of 5-year overall survival data, were compared with those published in the 2006 Annual Report. The study confirmed a similar overall survival rate in the whole group, i.e. in surgery-only patients: 84% vs. 80% (Annual Report) and combined-treatment patients: 75% and 83%. Results of our study were favorable in FIGO stage I and in G1 tumors at higher stages. In other settings, they differed somewhat from Annual Report data. Concluding, a more individualized approach to particular cases and adherence to recommendations of recognized opinion-making bodies in this area should contribute to improved treatment outcomes in even late-stage uterine corpus cancer.

PL

Rak trzonu macicy jest najczęstszym nowotworem ginekologicznym w Polsce, zajmuje czwarte miejsce wśród wszystkich nowotworów u kobiet. Okresowa ocena skuteczności leczenia w kontekście 5-letniego przeżycia odgrywa kluczową rolę w ewaluacji stosowanych standardów leczenia danego ośrodka. Celem pracy była retrospektywna analiza wyników leczenia pacjentek naszego ośrodka chorujących na raka trzonu macicy przy założeniu 5-letniej obserwacji i porównanie tych wyników z danymi światowymi. Analizowaliśmy pacjentki leczone tylko chirurgicznie (n=37) oraz w sposób skojarzony z radioterapią (n=207) z powodu postaci endometrioidalnej raka trzonu macicy w naszym ośrodku w latach 2003-2005. W każdym przypadku określiliśmy zaawansowanie kliniczne choroby wg FIGO oraz zróżnicowanie histologiczne (grading). Uzyskane z tej analizy wyniki w postaci 5-letniego przeżycia (OS) zestawiliśmy z danymi Annual Report 2006. Wykazaliśmy porównywalne OS w całej grupie, u chorych leczonych tylko operacyjnie wyniosło 84 vs 80% (Annual Report 2006), a w leczeniu skojarzonym odpowiednio 75 i 83%. Rezultaty naszego leczenia były zadowalające w przypadku stopnia I wg FIGO oraz G1 w pozostałych stopniach zaawansowania klinicznego. U reszty chorych odbiegały o kilkanaście procent od OS podawanego przez Annual Report 2006. W konkluzji stwierdzamy, że bardziej zindywidualizowane podejście do konkretnego chorego oraz postępowanie zgodne z rekomendacjami uznanych organizacji opiniotwórczych w tej dziedzinie powinno poprawić w przyszłości także nasze wyniki leczenia raka trzonu macicy w zaawansowanych przypadkach.

8

Obraz kliniczny i wyniki leczenia operacyjnego tłuszczaków kończyny górnej

63%

Żyluk A.

|

vol. 23(6)

393-400

EN

Background. Lipomas are benign neoplasms arising from fat tissue, with an incidence in the upper extremity of 1%-3,8%. There is scarce literature on the outcomes of the treatment of lipomas in this region. The objective of this study was to assess clinical manifestations and outcomes of surgery for upper extremity lipomas. Material and methods. The sample comprised 40 patients, including 26 women (65%) and 14 men (35%), at a mean age of 37 years, with lipomas located in the upper limbs. Treatment outcomes were assessed at a mean of 4.2 years after surgery in 27 patients from this group. Results. Most of the tumours (29 cases, 73%) were located in the forearm and arm, with 11 patients (27%) presenting with lipomas of the metacarpus and wrist. In 35 patients (87%), lesions were located superficially, within subcutaneous tissue, whereas in 5 (13%) they were located more deeply, in the metacarpus and in the forearm muscles. The follow-up assessment was conducted as telephone interviews in 27 patients. No recurrence was noted. Seven patients (26%) complained of mild tenderness of the postoperative scar. Conclusions. 1. Lipomas are moderately frequent benign lesions occurring in the upper limb. 2. Surgical treatment is effective and the recurrence rate is very low.

PL

Wstęp. Tłuszczaki są łagodnymi nowotworami powstającymi z tkanki tłuszczowej, o częstości występowania na kończynach górnych wynoszącej od 1% do 3,8%. W piśmiennictwie nie ma wielu artykułów na temat wyników leczenia tłuszczaków o tej lokalizacji. Celem pracy była ocena manifestacji klinicznej i wyników leczenia tłuszczaków w obrębie kończyny górnej. Materia i metoda. Materiał kliniczny stanowiła grupa 40 pacjentów, 26 kobiet (65%) i 14 mężczyzn (35%), w wieku śr. 37 lat, z tłuszczakami umiejscowionymi na kończynach górnych. Wyniki leczenia po okresie śr. 4,2 lat od operacji oceniono u 27 pacjentów z tej grupy. Wyniki. Większość guzów - 29 przypadków (73%) była zlokalizowana na przedramieniu i ramieniu, a u 11 pacjentów (27%) na śródręczu i nadgarstku. U 35 pacjentów (87%) guzy były umiejscowione powierzchownie w tkance podskórnej, a u 5 (13%) były położone głęboko wewnątrz śródręcza i w mięśniach przedramienia. Badanie kontrolne w formie wywiadu telefonicznego przeprowadzono u 27 pacjentów. Nie zanotowano żadnego nawrotu choroby. Siedmiu pacjentów (26%) skarżyło się na niewielkie dolegliwości w okolicy blizny pooperacyjnej. Wnioski. 1. Tłuszczaki są umiarkowanie częstymi guzami łagodnymi spotykanymi w obrębie kończyny górnej. 2. Leczenie operacyjne jest skuteczne, a nawroty bardzo rzadkie.

Refine search results

Raport z trzyletniej (2017-2019) działalności Serwisu Replantacyjnego dla amputacji rąk w Polsce

Wyniki leczenia chorych z rakiem wargi w regionie świętokrzyskim i analiza przyczyn niepowodzeń

Raport z trzyletniej (2014-2016) działalności Serwisu Replantacyjnego dla amputacji rąk w Polsce

Korelacja wyników ankiety SNOT-20 z obiektywnymi badaniami drożności i geometrii jam nosa

Korelacja wyników ankiety SNOT-20 z obiektywnymi badaniami drożności i geometrii jam nosa

Rokownicze znaczenie stanu ogólnego WHO u chorych na raka szyjki macicy

Wyniki leczenia raka trzonu macicy w materiale własnym Kliniki Onkologii Ginekologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu

Obraz kliniczny i wyniki leczenia operacyjnego tłuszczaków kończyny górnej