Cel pracy: Analiza możliwości przeprowadzenia oraz wyników operacji robotowej w nowotworze odbytnicy u otyłych pacjentów. Metody: Od 2005 do 2012 roku do rejestru prospektywnej bazy danych wpisano 101 kolejnych przypadków nowotworów odbytnicy operowanych metodą chirurgii robotowej. Pacjentów rozdzielono do grup z otyłością (BMI≥30 kg/m2) oraz bez otyłości (BMI<30 kg/m2). Porównano parametry operacyjne, okołooperacyjne oraz wyniki patologiczne. Dane analizowano przy użyciu programu SPSS 22.0, zaś istotność statystyczną zdefiniowano jako wartość p≤0,05. Wyniki: W badaniu uczestniczyło 33 otyłych pacjentów (średnia wartość BMI – 33,8 kg/m2). Pacjentów porównano, biorąc pod uwagę płeć, stopień zaawansowania nowotworu (faza T) oraz typ operacji. Czas trwania zabiegu i utrata krwi były większe w grupie pacjentów otyłych; jedynie czas trwania zabiegu był istotny statystycznie. Częstotliwość konwersji, czas trwania hospitalizacji oraz częstotliwość występowania przecieków zespolenia były podobne. Dodatni margines obwodowy oraz liczba usuniętych węzłów chłonny były porównywalne. Odsetek pacjentów wolnych od choroby oraz odsetek przeżyć po okresie 3 lat wyniosły odpowiednio w grupach z otyłością i bez: 75,8% vs 80,9% oraz 84,8% vs 92,6%. Wnioski: Zabieg chirurgii robotowej w leczeniu nowotworu odbytnicy u osób otyłych jest bezpieczny i możliwy do przeprowadzenia. W zabiegach z użyciem zautomatyzowanej platformy BMI nie wpływało na częstotliwość konwersji, czas trwania hospitalizacji, powikłania pooperacyjne oraz jakość preparatu lub przeżywalność.
INTRODUCTION The aim of this study was to answer the question what the dependence of glomerular fi ltration rate from the body mass index and waist circumference is. MATERIAL AND METHODS The study included 48 men aged 18–30, 19 of which (40%) had normal weight, 15 (31%) – were overweight, and 14 (29%) were obese (n = 14). 25 men (52%) had waist circumference less than 94 cm, 8 men (16%) in the range 94-102 cm, and 15 (32%) had greater than 102 cm. Their height, weight, waist circumference, serum creatinine, BMI, were measured using GRF MDRD equations and Cockcroft-Gault equation. RESULTS GFR estimated by the Cockcroft-Gault equation in men with normal body weight was 124.5 ml / min ± 19.5 ml / min, with overweight – 156.7 ml / min ± 29.3 ml / min, with obesity – 215.1 ml / min ± 61.6 ml / min. GFR estimated by MDRD equation was: 107.5 ml / min ± 13.5 ml / min, 112.4 mL / min ± 17.4 ml / min, 115.1 mL / min ± 21.0 ml / min. GFR estimated by the Cockcroft-Gault equation in men with waist circumference < 94cm was 126.4 ml / min ± 18.7 ml / min, with waist circumference 94-102 cm – 169.3 ml / min ± 20.2 ml / min and with waist circumference> 102 cm - 214.2 ml / min ± 60.2 ml / min. GFR estimated by MDRD formula respectively was 106.4 ml / min ± 13.4 ml / min, 119.5 mL / min ± 13.5 ml / min, 114.8 mL / min ± 22.1 ml / min. Signifi cant diff erences between groups occurred only after application of the Cockcroft-Gault equation. CONCLUSIONS The results of this study support the assertion that the MDRD formula is more credible than the Cockcroft-Gault equation to assess renal function in patients with overweight and obesity, including abdominal obesity.
PL
WSTĘP Celem przedstawionej pracy była próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje zależność między fi ltracją kłębuszkową (GFR) i wskaźnikiem masy ciała (BMI) oraz obwodem talii. MATERIAŁ I METODY Badaniem objęto łącznie 48 mężczyzn w wieku 18-30 rż, wśród których 19 (40%) miało prawidłową masę ciała, 15 (31%) – nadwagę, a 14 (29%) było otyłych (n=14). U 25 mężczyzn (52%) obwód talii był mniejszy niż 94 cm, u 8 (16%) mieścił się w przedziale 94–102 cm, a u 15 (32%) był większy niż 102 cm. Określono wzrost, masę ciała, obwód talii, stężenie kreatyniny w surowicy, BMI, eGRF za pomocą wzorów MDRD i Cockcrofta-Gaulta. WYNIKI GFR oszacowane wg wzoru Cockcrofta-Gaulta u mężczyzn z prawidłową masą ciała wynosiło 124,5 ml/min ± 19,5 ml/min, z nadwagą – 156,7 ml/ min ± 29,3 ml/min, z otyłością – 215,1 ml/min ± 61,6 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru MDRD wynosiło odpowiednio: 107,5 ml/min ± 13,5 ml/min, 112,4 ml/min ± 17,4 ml/min, 115,1 ml/min ± 21,0 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru Cockcrofta-Gaulta u mężczyzn z obwodem talii <94cm wynosiło 126,4 ml/min ± 18,7 ml/min, z obwodem talii 94–102 cm – 169,3 ml/min ± 20,2 ml/min, a z obwodem talii >102cm - 214,2 ml/min ± 60,2 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru MDRD wynosiło odpowiednio 106,4 ml/min ± 13,4 ml/min, 119,5 ml/min ± 13,5 ml/min, 114,8 ml/min ± 22,1 ml/min. Istotne różnice pomiędzy grupami występowały jedynie po zastosowaniu wzoru Cockcrofta-Gaulta. WNIOSKI Wyniki niniejszej pracy pozwalają na stwierdzenie, że wzór MDRD jest bardziej wiarygodny niż wzór Cockcrofta-Gaulta w ocenie czynności nerek u osób z nadwagą i otyłością, w tym z otyłością brzuszną.
Physical activity is considered to have influence on anthropometry and blood pressure. It is supposed that regular physical activity leads to better body composition and lowers blood pressure. The aim of the study: Evaluation of influence of regular physical activity offered by sports school on body composition and blood pressure in 14-year-old children. Material and methods: Twenty-five children from sports school participated in the study. Children were examined twice – interval was 12 months. Changes of anthropometric values, body composition and blood pressure values were analysed. Results: In whole group increase of systolic blood pressure was observed (p < 0.05), mainly in boys. Diastolic blood pressure didn’t change. Body composition changed negatively in whole group: fat mass increased (13% vs. 20%, p < 0.05), gain of fat mass was higher in girls (6% vs. 3%, p < 0.05). There was significant increase of BMI percentile in girls (37 vs. 49, p < 0.05), in boys this parameter didn’t change. Conclusion: Increased physical activity offered by sports school doesn’t improve nutritional status of 13–14-year-old girls and boys, whose body fat massincrease. School sport activity doesn’t reduce blood pressure in 13–14-year-old children, according to age standards. Centile values of boys systolic blood pressure were even higher.
PL
Trening fizyczny uważany jest za czynnik wpływający na parametry antropometryczne i ciśnienie tętnicze. Twierdzi się, że osoby regularnie ćwiczące mają lepsze wskaźniki składu ciała oraz niższe wartości ciśnienia tętniczego krwi w porównaniu z osobami nieuprawiającymi sportu. Cel: Ocena wpływu regularnej rocznej aktywności fizycznej prowadzonej w szkole sportowej na skład ciała oraz wartości ciśnienia tętniczego u dzieci 14-letnich (II klasa gimnazjum). Materiał i metodyka: W badaniu wzięło udział 25 dzieci z gimnazjum sportowego. Dzieci badano dwukrotnie w odstępie 12 miesięcy. Analizie poddano zmianę parametrów antropometrycznych, składu ciała metodą impedancji bioelektrycznej oraz wartości ciśnienia krwi. Wyniki: W całej grupie zaobserwowano wzrost wartości centylowych ciśnienia skurczowego krwi (p < 0,05), przede wszystkim u chłopców. W zakresie ciśnienia rozkurczowego nie zanotowano istotnych różnic. Skład ciała zmienił się niekorzystnie u wszystkich badanych – wzrósł udział tłuszczu (13% vs 20%, p < 0,05), a przyrost masy tłuszczowej był wyższy u dziewczynek (6% vs 3%, p < 0,05). Centyl BMI istotnie statystycznie wzrósł w grupie dziewczynek (37 vs 49, p < 0,05), u chłopców nie uległ zmianie. Wnioski: Aktywność fizyczna proponowana przez szkołę sportową nie poprawia stanu odżywienia 13–14-letnich dziewcząt i chłopców, u których obserwuje się istotne zwiększenie w organizmie zawartości tkanki tłuszczowej. Szkolna aktywność fizyczna nie powoduje obniżenia ciśnienia tętniczego wśród młodzieży w wieku 13–14 lat w odniesieniu do norm wiekowych. W zakresie ciśnienia skurczowego w grupie chłopców zaobserwowano nawet wyższe wartości centylowe.
Introduction Osteoarthritis constitutes one of the main reasons fora lower quality of life among theelderly. The aim of the work was to analyse factors affecting functional skills in the group ofpatients with coxarthrosis. Material and methods The study was conducted on 50 patients with diagnosed coxarthrosis (M16.0). Patients were selected in purposive samplingand underwent one examination. The quality of life was assessed with the use of EQ-5D-3L instrument and 36-Item Short FormHealth Survey (SF-36). Pain intensity was evaluated with the use of the Visual Analogue Scale (VAS), the Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC)and the authors’ own questionnaire.The research was carried out at the Rehabilitation Ward of the 3rdMunicipal Hospital in Lodz. The results were analysed in six age groups:50-55, 55-60, 60-65, 65-70, 70-75 and 75-80. Results Coxarthrosis was prevalent in the group of patients aged 75-80 (13 participants). Patients aged 50-55 subjectively assessed their quality of life at the highest level. Body mass index (BMI) did not affect the quality of life or pain intensity. Conclusions The quality of life of patients with coxarthrosis is related to age but it does not correlate with body mass.
PL
Wstęp Choroba zwyrodnieniowa jest jedną z ważnych przyczyn obniżenia jakości życia u osób starszych. Celem pracy była analiza czynników wpływających na sprawność funkcjonalną pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów biodrowych. Materiał i metody Badanie przeprowadzono w grupie 50 chorych z zdiagnozowaną chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego (M16.0). Dobór pacjentów był doborem celowym, pacjentów poddano badaniu jednorazowo. Analizę jakości życia przeprowadzono w oparciu o EQ-5D 3L oraz Short Form Health Survey SF-36. Natomiast ocenę stopnia natężenia bólu w skali wzrokowo-analogowej VAS, skalę pomiarową bólu Index WOMAC (Western Ontario and McMaster Osteoarthritis) oraz kwestionariusz autorski. Badania zostały przeprowadzone w Oddziale Rehabilitacji III Miejskiego Szpitala im. dr Karola Jonschera w Łodzi. Wyniki analizowano w 6 grupach wiekowych: 50-55, 55-60, 60-65, 65-70, 70-75, 75-80 lat. Wyniki Choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych dominowała w wieku 75-80 lat (13 osób). Subiektywna ocena jakości życia osiągnęła najwyższy wynik w grupie wiekowej 50-55 r.ż. Indeks masy ciała (BMI) nie wpływał na poziom jakości życia oraz odczuwalność bólu. Wnioski Jakość życia w chorobie zwyrodnieniowej bioder jest związana z wiekiem natomiast nie wykazuje związku z masą ciała.
INTRODUCTION: The aim of the study was to assess the occurrence of malnutrition in patients who were hospitalized as a matter of urgency in the internal medicine ward, while taking into account the diseases that cause hospitalization. MATERIAL AND METHODS: A cross-sectional observational study was carried out on a sample of 320 elderly persons consecutively admitted to the department of internal medicine from September 2019 to January 2020. The nutritional status was measured by: a Subjective Global Assessment (SGA) questionnaire followed by anthropometric measurement (body mass and height) as well as the body mass index (BMI) and body composition analysis using the electric bioimpedance (BI) method. RESULTS: The studies showed malnutrition in 42.6% of men and in 44.7% of women, and severely malnutrition in 24% of men and 24.1% of women. Malnutrition was most often found in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and urinary tract infections, and severe malnutrition in patients with cardiovascular diseases. CONCLUSIONS: High rates of malnutrition and severe malnutrition occur in elderly patients urgently hospitalized due to internal diseases. SGA and BI are useful tools for controlling the nutritional status in this group of patients.
PL
WSTĘP: Celem pracy była ocena niedożywienia u pacjentów hospitalizowanych w trybie pilnym na oddziale internistycznym z uwzględnieniem chorób będących przyczyną hospitalizacji. MATERIAŁ I METODY: Przekrojowe badanie obserwacyjne przeprowadzono na próbie 320 osób w wieku podeszłym przyjmowanych kolejno na oddział chorób wewnętrznych od września 2019 r. do stycznia 2020 r. Stan odżywienia sprawdzano za pomocą: kwestionariusza Subiektywnej Globalnej Oceny (SGA), pomiaru antropometrycznego (masa ciała i wzrost), wskaźnika masy ciała (BMI) oraz analizy składu ciała za pomocą bioimpedancji elektrycznej (BI). WYNIKI: Badania wykazały niedożywienie u 42,6% mężczyzn i 44,7% kobiet oraz poważne niedożywienie u 24% mężczyzn i 24,1% kobiet. Niedożywienie stwierdzano najczęściej u osób z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) i z zakażeniami układu moczowego, a poważne niedożywienie u osób z chorobami układu krążenia. WNIOSKI: U pacjentów w wieku podeszłym hospitalizowanych w trybie pilnym z powodu chorób wewnętrznych wy-stępuje wysoki wskaźnik niedożywienia i poważnego niedożywienia. SGA i BI są przydatnymi narzędziami do kontroli stanu odżywienia w tej grupie chorych.
In postmenopausal women various psychosomatic disorders concerning mood and appetite occur. The reason is not only estrogen deficiency, but also other hormones and neurotransmitters. The aim of the study was to estimate serotonin and melatonin levels and myoelectrical activity and gastric motor in postmenopausal women in relation to their nutritional status. The study was conducted in three 30-person groups of women: premenopausal (group I), postmenopausal with a normal body mass (group II), postmenopausal overweight (group III). Compared with group I, in group II there were no significant differences, while in group III serotonin level was lower respectively 156.5±40.2 ng/ml and 83.4±32.5 ng/ml (p<0.01), as well as the percentage of normogastria – 82.9±5.6% and 66.9±8.2 (p<0.05) and gastric emptying half-time 43.6±14.7 min and 27.4±12.2 min (p<0.01). Moreover, a negative correlation between body mass index and serotonin (r = -0.4744) and melatonin (r = -0.7146) levels was observed. The study results indicate the involvement of serotonin and melatonin in the pathogenesis of eating disorders in postmenopausal women.
PL
U kobiet po menopauzie występują różnorodne zaburzenia psychosomatyczne, w tym dotyczące nastroju i łaknienia. Przyczyną tego jest niedobór estrogenów, ale także innych hormonów i neurotransmiterów. Celem badania było określenie stężenia serotoniny i melatoniny oraz czynności mioelektrycznej i motorycznej żołądka u kobiet po menopauzie w odniesieniu do ich stanu odżywienia. Badania przeprowadzono w trzech 30-sto osobowych grupach kobiet: przed menopauzą (grupa I), po menopauzie z prawidłową masą ciała (grupa II), po menopauzie ze współistniejącą nadwagą (grupa III). W porównaniu z grupą I, w grupie II nie stwierdzono istotnych różnic, natomiast w grupie III niższe było stężenie serotoniny, odpowiednio 156,5±40,2 ng/mL i 83,4±32,5 ng/mL (p<0,01), a także niższy był odsetek prawidłowej czynności mioelektrycznej żołądka (normogastrii) – 82,9±5,6% i 66,9±8,2 (p<0,05) oraz krótszy był czas połowicznego opróżniania żołądka (43,6±14,7 min. i 27,4±12,2 min.; p<0,01. Ponadto stwierdzono odwrotną zależność między wskaźnikiem masy ciała a stężeniem serotoniny (r = -0,4744) i melatoniny (r = -0,7146). Wyniki badań wskazują na udział serotoniny i melatoniny w patogenezie zaburzeń odżywiania u kobiet po menopauzie.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.