CBCT jest stosunkowo nową metodą diagnostyki obrazowej w medycynie. Po raz pierwszy została użyta w 1982 r. w Mayo Clinic Biodynamics Research Laboratory [1], a od 2001 r. jest komercyjnie wykorzystywana w stomatologii. Od wielorzędowej osiowej tomografii komputerowej różni się m.in. techniką wykonania oraz poszczególnymi parametrami. Niska dawka promieniowania stanowi jej największą zaletę, dzięki której coraz chętniej posługuje się nią wielu specjalistów, w tym laryngolodzy i chirurdzy rekonstrukcyjni. W laryngologii CBCT znalazła zastosowanie w diagnostyce przed- i okołooperacyjnej zarówno w rynologii, jak i otologii. W chirurgii rekonstrukcyjnej CBCT ułatwia dokładne zaplanowanie płata, a śródoperacyjnie pozwala na perfekcyjne dopasowanie odtwarzanych elementów tkankowych. W niniejszym artykule autorzy przedstawiają dotychczasowe informacje na temat CBCT w laryngologii, uzyskane na podstawie przeglądu literatury polskiej i zagranicznej, oraz dzielą się własnym doświadczeniem w zastosowaniu tomografii komputerowej wiązki stożkowej w operacjach rekonstrukcyjnych w obrębie twarzoczaszki.
Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.
Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.