Wprowadzenie: W niniejszej publikacji przedstawiono charakterystykę głośni w FD przy użyciu obiektywnych wskaźników, tzw. OQ, mierzonych za pomocą VSK i EGG. C el: Celem badania była obiektywizacja funkcji głośni w różnych typach FD oraz wykorzystanie współczynników otwarcia uzyskanych z różnych technik obrazowania fali śluzówkowej w diagnostyce różnicowej FD. Materiał i metoda: Badaniem objęto 204 osoby. Każdy uczestnik został poddany badaniu otolaryngologicznemu i foniatrycznemu. Przeprowadzono: LVS, EGG i VSK. Wyniki zarejestrowano przy użyciu urządzenia EndoSTROB-DX-Xion GmbH (Berlin) z oprogramowaniem DIVAS. Wyniki: Wszyscy pacjenci z FD wykazywali nieprawidłowości w LVS. Analiza statystyczna uwidoczniła różnice w charakterystyce LVS w zależności od rodzaju FD. Średnie wartości OQVSK w grupie kontrolnej wyniosły 0,521, a w badanej grupie 0,565 (p < 0,05). Istotne różnice stwierdzono między pacjentami z dysfonią hipofunkcjonalną – 0,584 i dysfonią hiperfunkcjonalną – 0,55. Średnia wartość QOQEGG u osób z FD wynosiła 0,581, a w grupie kontrolnej – 0,549 (p < 0,01). Istotne statystycznie różnice występowały również między grupami pacjentów z dysfonią hiper- i hipofunkcjonalną. Mediany wynosiły odpowiednio: 0,574 i 0,604. W pracy obserwowano różne wartości OQ związane z rodzajem FD. Autorzy postanowili wprowadzić nowy parametr ilustrujący stosunek QOQEGG/OQVSK. Wnioski: Uzyskane za pomocą VSK i EGG współczynniki otwarcia odróżniają eufonię od dysfonii. Wartości OQVSK i QOQEGG oraz ich iloraz różnią się w zależności od rodzaju dysfonii. OQVSK i QOQEGG powinny zostać włączone do algorytmu diagnostycznego zaburzeń głosu.
Wprowadzenie: W niniejszej publikacji przedstawiono charakterystykę głośni w FD przy użyciu obiektywnych wskaźników, tzw. OQ, mierzonych za pomocą VSK i EGG. C el: Celem badania była obiektywizacja funkcji głośni w różnych typach FD oraz wykorzystanie współczynników otwarcia uzyskanych z różnych technik obrazowania fali śluzówkowej w diagnostyce różnicowej FD. Materiał i metoda: Badaniem objęto 204 osoby. Każdy uczestnik został poddany badaniu otolaryngologicznemu i foniatrycznemu. Przeprowadzono: LVS, EGG i VSK. Wyniki zarejestrowano przy użyciu urządzenia EndoSTROB-DX-Xion GmbH (Berlin) z oprogramowaniem DIVAS. Wyniki: Wszyscy pacjenci z FD wykazywali nieprawidłowości w LVS. Analiza statystyczna uwidoczniła różnice w charakterystyce LVS w zależności od rodzaju FD. Średnie wartości OQVSK w grupie kontrolnej wyniosły 0,521, a w badanej grupie 0,565 (p < 0,05). Istotne różnice stwierdzono między pacjentami z dysfonią hipofunkcjonalną – 0,584 i dysfonią hiperfunkcjonalną – 0,55. Średnia wartość QOQEGG u osób z FD wynosiła 0,581, a w grupie kontrolnej – 0,549 (p < 0,01). Istotne statystycznie różnice występowały również między grupami pacjentów z dysfonią hiper- i hipofunkcjonalną. Mediany wynosiły odpowiednio: 0,574 i 0,604. W pracy obserwowano różne wartości OQ związane z rodzajem FD. Autorzy postanowili wprowadzić nowy parametr ilustrujący stosunek QOQEGG/OQVSK. Wnioski: Uzyskane za pomocą VSK i EGG współczynniki otwarcia odróżniają eufonię od dysfonii. Wartości OQVSK i QOQEGG oraz ich iloraz różnią się w zależności od rodzaju dysfonii. OQVSK i QOQEGG powinny zostać włączone do algorytmu diagnostycznego zaburzeń głosu.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.