Wstęp: Chrapanie i zespół obturacyjnego bezdechu sennego (OBS) to problemy, które powodują duże obciążenie społeczno- -ekonomiczne. Według statystyk, w ogólnej populacji świata chrapanie stwierdza się u 44% mężczyzn i 28% kobiet w wieku od 30 do 60 lat. Do leczenia tego schorzenia stosuje się kilka głównych metod, w tym uwulopalatofaryngoplastykę z wycięciem migdałków lub bez. Przygotowanie do tej procedury obejmuje wideoendoskopię podczas snu. Obecnie podczas tego badania używa się głównie dwóch środków – propofolu i deksmedetomidyny, które wykazują swoją skuteczność. Niemniej jednak nadal nie ma zgody, który z nich jest bezpieczniejszy i lepszy. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 50 osób w wieku od 18 do 62 lat z historią chrapania i OBS, wcześniej niekwalifikujących się lub niewrażliwych na terapię CPAP, przygotowujących się tym samym do leczenia operacyjnego wspomnianych zaburzeń. Wszyscy pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch grup badanych: grupy 1. z propofolem jako środkiem uspokajającym i grupy 2. z zastosowaniem deksmedetomidyny. Każdy zabieg został podzielony na trzy okresy: (1) wstępne testy wykonywane przed wstrzyknięciem środków nasennych, (2) sedację i (3) odzyskanie przytomności. W każdym okresie zmierzono parametry, takie jak: wentylacja minutowa, częstość oddechów, wysycenie tlenem, stężenie we krwi środka nasennego, wskaźnik BIS. Analiza statystyczna została przeprowadzona na IBM SPSS Statistics v. 22. Wyniki: Skala OAA/S wykazała, że czas powrotu świadomości po sedacji był dłuższy dla deksmedetomidyny niż dla propofolu: odpowiednio 38 ± 10 min i 27 ± 3 min (wartość p = 0,305, co oznacza brak statystycznie istotnej różnicy między grupami). Na podstawie monitorowania krążenia i częstości oddechu stwierdzono, że akcja serca miała tendencję do zmniejszania się podczas sedacji deksmedetomidyną i zwiększania podczas infuzji propofolu. Ciśnienie krwi miało tendencję do spadku w obu grupach, bardziej w przypadku deksmedetomidyny. W okresie po sedacji w grupie propofolu ciśnienie tętnicze stabilizowało się szybciej niż w grupie deksmedetomidyny, ale nie stwierdzono istotności statystycznej. Wnioski: Zgodnie z wynikami badań, nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy między grupami stosującymi propofol lub deksmedetomidynę. Jednak w tym artykule opisano małą serię przypadków, dlatego do wyjaśnienia tego problemu potrzebne są obszerne badania kliniczne.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.