Search results

1

Ubytki słuchu u chorych z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego zapalenia ucha środkowego

100%

Przewoźny T., Kuczkowski J.

Otolaryngologia Polska

|

2017

|

vol. 71(3)

31-41

PL

Cel: Analiza wyników badania audiometrii tonalnej przeprowadzonej u pacjentów z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego (ECCSOM). Materiał i metody: Retrospektywnie oceniano dane audiometryczne uzyskane przed rozpoczęciem leczenia u 63 pacjentów z ECCSOM (56 powikłań pojedynczych i 7 powikłań mnogich), w odniesieniu do określonych grup częstotliwości. Wyniki: Najgłębsze poziomy niedosłuchu odnotowano dla częstotliwości 6 i 8 kHz (79,0 i 75,7 dB) oraz dla grupy częstotliwości HTA (76,1 dB). Powikłania zostały uporządkowane w zależności od głębokości ubytku słuchu w PTA: zapalenie błędnika (77,8±33,6 dB), porażenie nerwu twarzowego (57,1±14,3 dB), przetokę perylimfatyczną (53,9 ± 19,9 dB) i zapalenie wyrostka sutkowatego (42,2 ± 9,5 DBHL) (p=0,023). Wnioski: Dominującym typem ubytku słuchu w przebiegu ECCSOM jest umiarkowany niedosłuch mieszany dla tonów wysokich, najbardziej nasilony w przypadku zapalenia błędnika. U 11% pacjentów powikłania prowadzą do rozwoju całkowitej głuchoty.

2

Czy stosunek monocytów do HDL jest czynnikiem prognostycznym idiopatycznej nagłej utraty słuchu?

100%

Koçak H. E., Acipayam H., Elbistanlı M. S., Yiğider A. P., Alakhras W., Kıral M. N., Kayhan F. T.

Otolaryngologia Polska

|

2016

|

vol. 70(5)

26-30

PL

Cel: Sprawdzenie czy stosunek monocytów do HDL (SMH) jest czynnikiem prognostycznym idiopatycznej nagłej utraty słuchu (INUS). Typ badania: Badanie retrospektywne, kliniczno-kontrolne Materiał i metody: Czterdziestu pięciu pacjentów z diagnozą idiopatycznej nagłej utraty słuchu, leczonych w ten sam sposób oraz 47 zdrowych ochotników, którzy zgłosili się do szpitala na okresowe badania audiologiczne i laboratoryjne w okresie od marca 2014 do grudnia 2015. SMH w grupie pacjentów i w grupie kontrolnej został obliczony na podstawie wyników morfologii krwi obwodowej oraz badań biochemicznych surowicy. Ponadto pacjenci zostali podzieleni na dwie podgrupy według odpowiedzi na leczenie (dobra odpowiedź – responders i zła odpowiedź – non-responders), co oceniono w badaniu audiologicznym wykonanym po 3 miesiącach zgodnie z kryteriami Siegela. Parametr SMH w obu grupach został porównany za pomocą metod statystycznych. Wyniki: Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic w parametrze SMH pomiędzy grupą pacjentów a grupą kontrolną (p=0,574). Jednakże parametr SMH był istotnie wyższy w grupie non-responders w porównaniu z grupą responders, pomimo zastosowania tego samego leczenia (p=0,005). Wnioski: Nie stwierdzono istotnych różnic w wartości parametru SMH pomiędzy grupą pacjentów i grupą kontrolną. Jednakże z uwagi na fakt, że pacjenci z dobrą prognozą mają wyższe wartości parametru SMH w porównaniu z pacjentami ze złą prognozą, uważamy, że parametr SMH w idiopatycznej nagłej utracie słuchu może być czynnikiem prognostycznym, ale nie predykcyjnym.

3

Czy stosunek monocytów do HDL jest czynnikiem prognostycznym idiopatycznej nagłej utraty słuchu?

100%

Koçak H. E., Acipayam H., Elbistanlı M. S., Yiğider A. P., Alakhras W., Kıral M. N., Kayhan F. T.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2016

|

vol. 70

|

issue 5

26-30

PL

Cel: Sprawdzenie czy stosunek monocytów do HDL (SMH) jest czynnikiem prognostycznym idiopatycznej nagłej utraty słuchu (INUS). Typ badania: Badanie retrospektywne, kliniczno-kontrolne Materiał i metody: Czterdziestu pięciu pacjentów z diagnozą idiopatycznej nagłej utraty słuchu, leczonych w ten sam sposób oraz 47 zdrowych ochotników, którzy zgłosili się do szpitala na okresowe badania audiologiczne i laboratoryjne w okresie od marca 2014 do grudnia 2015. SMH w grupie pacjentów i w grupie kontrolnej został obliczony na podstawie wyników morfologii krwi obwodowej oraz badań biochemicznych surowicy. Ponadto pacjenci zostali podzieleni na dwie podgrupy według odpowiedzi na leczenie (dobra odpowiedź – responders i zła odpowiedź – non-responders), co oceniono w badaniu audiologicznym wykonanym po 3 miesiącach zgodnie z kryteriami Siegela. Parametr SMH w obu grupach został porównany za pomocą metod statystycznych. Wyniki: Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic w parametrze SMH pomiędzy grupą pacjentów a grupą kontrolną (p=0,574). Jednakże parametr SMH był istotnie wyższy w grupie non-responders w porównaniu z grupą responders, pomimo zastosowania tego samego leczenia (p=0,005). Wnioski: Nie stwierdzono istotnych różnic w wartości parametru SMH pomiędzy grupą pacjentów i grupą kontrolną. Jednakże z uwagi na fakt, że pacjenci z dobrą prognozą mają wyższe wartości parametru SMH w porównaniu z pacjentami ze złą prognozą, uważamy, że parametr SMH w idiopatycznej nagłej utracie słuchu może być czynnikiem prognostycznym, ale nie predykcyjnym.

4

Przypadek boreliozy powikłany rozwojem głuchoty neurosensorycznej

100%

Zinchuk A., Prykuda N.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(1)

40-43

PL

Wprowadzenie. Borelioza z Lyme (BL) to krętkowica endemiczna przenoszona za pośrednictwem kleszczy, mająca często przewlekły i nawrotowy przebieg z wielonarządowymi porażeniami oraz charakteryzująca się powstaniem w miejscu ukłucia kleszcza rumienia wędrującego. Trwałe żerowanie patogena sprzyja rozwojowi choroby i powstaniu poważnych powikłań układu nerwowego, serca, układu ruchu. Wśród nieczęstych i szczególnie niebezpiecznych powikłań BL zdarzają się porażenia narządu słuchu z pojawieniem się głuchoty neurosensorycznej ‒ utraty słuchu rozwijającej się w ciągu 24 godzin wskutek naruszenia funkcji ucha wewnętrznego czy nerwu słuchowego. Wśród licznych powodów rozwoju głuchoty neurosensorycznej choroby infekcyjne wynoszą 12,8‒13%. Najczęściej chodzi o chorobę wywołaną B. burgdorferi. Cel. Przebadanie klinicznego przypadku boreliozy z Lyme powikłanego rozwojem głuchoty neurosensorycznej. Materiały i metody. Analiza danych badań kliniczno-laboratoryjnych i instrumentalnych chorego na boreliozę z Lyme powikłaną głuchotą neurosensoryczną, który znajdował się na leczeniu w Lwowskim Obwodowym Infekcyjnym Szpitalu Klinicznym (LOISK). Wyniki. Opisano kliniczny przypadek boreliozy z Lyme powikłany głuchotą neurosensoryczną, która powstała w 15. dniu pojawienia się u chorego rumienia wędrującego. Poprzez przeznaczone leczenie etiotropowe (Ceftriakson 2,0 g/dobę w ciągu 28 dni) nie udało się przywrócić słuchu u chorego, co prawdopodobnie jest spowodowane zbyt późnym zwróceniem się o pomoc lekarską. Wniosek. Głuchota neurosensoryczna jest jednym z rzadkich, ale bardzo poważnych zaburzeń analizatora słuchowego przy BL. Polepszenie słuchu po terapii antybiotykowej jest możliwe w poszczególnych przypadkach w razie wczesnego leczenia.

5

Ubytki słuchu u chorych z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego zapalenia ucha środkowego

100%

Przewoźny T., Kuczkowski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 3

31-41

PL

Cel: Analiza wyników badania audiometrii tonalnej przeprowadzonej u pacjentów z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego (ECCSOM). Materiał i metody: Retrospektywnie oceniano dane audiometryczne uzyskane przed rozpoczęciem leczenia u 63 pacjentów z ECCSOM (56 powikłań pojedynczych i 7 powikłań mnogich), w odniesieniu do określonych grup częstotliwości. Wyniki: Najgłębsze poziomy niedosłuchu odnotowano dla częstotliwości 6 i 8 kHz (79,0 i 75,7 dB) oraz dla grupy częstotliwości HTA (76,1 dB). Powikłania zostały uporządkowane w zależności od głębokości ubytku słuchu w PTA: zapalenie błędnika (77,8±33,6 dB), porażenie nerwu twarzowego (57,1±14,3 dB), przetokę perylimfatyczną (53,9 ± 19,9 dB) i zapalenie wyrostka sutkowatego (42,2 ± 9,5 DBHL) (p=0,023). Wnioski: Dominującym typem ubytku słuchu w przebiegu ECCSOM jest umiarkowany niedosłuch mieszany dla tonów wysokich, najbardziej nasilony w przypadku zapalenia błędnika. U 11% pacjentów powikłania prowadzą do rozwoju całkowitej głuchoty.

Refine search results

2 Otolaryngologia Polska

2 Polish Journal of Otolaryngology

1 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

1 2019

2 2017

2 2016

2 Acipayam H.

2 Alakhras W.

2 Elbistanlı M. S.

2 Kayhan F. T.

2 Koçak H. E.

2 Kuczkowski J.

2 Kıral M. N.

2 Przewoźny T.

2 Yiğider A. P.

1 Prykuda N.

1 Zinchuk A.

Ubytki słuchu u chorych z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego zapalenia ucha środkowego

Czy stosunek monocytów do HDL jest czynnikiem prognostycznym idiopatycznej nagłej utraty słuchu?

Czy stosunek monocytów do HDL jest czynnikiem prognostycznym idiopatycznej nagłej utraty słuchu?

Przypadek boreliozy powikłany rozwojem głuchoty neurosensorycznej

Ubytki słuchu u chorych z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego zapalenia ucha środkowego