Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  uraz wielonarządowy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Przyczyny i częstotliwość zgonów z powodu urazów wielonarządowych: analiza materiału Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie z 3 lat (2017–2019)

100%
Ciechanowicz D., Samojło N., Kozłowski J., Pakulski C., Żyluk A.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(4)
1-6
PL
Wstęp: Przyczyny zgonów w następstwie urazów wielonarządowych są przedmiotem badań naukowych, których zasadniczym celem jest dążenie do zwiększenia przeżywalności i zmniejszenia liczby możliwych do uniknięcia powikłań, skutkujących śmiercią. Cel: Celem pracy była epidemiologiczna i kliniczna analiza przyczyn zgonów pacjentów leczonych w Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie przez 3 lata (2017–2019). Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiły dane medyczne 32 chorych w wieku śr. 63 lat, którzy zmarli w następstwie urazów wielonarządowych. Analizie poddano: czas zgonu od przyjęcia do CLUW, główną przyczynę zgonu, spektrum doznanych obrażeń, okolice ciała i sposób leczenia (zachowawcze lub operacyjne). Wyniki: Najczęstszą przyczyną zgonu był wypadek komunikacyjny – 22 przypadki (69%), upadek z wysokości – 8 przypadków (25%) i inny mechanizm – 2 przypadki (6%). Najczęstszą bezpośrednią przyczyną zgonu był uraz czaszkowo-mózgowy – 17 chorych (53%) i złamania kości miednicy lub kręgosłupa – 5 (16%). Najczęstszą składową urazu wielonarządowego były natomiast obrażenia kostne (kręgosłup, miednica, kończyny) – 28 przypadków (87%), urazy głowy – 25 (78%), klatki piersiowej – 24 (75%) i brzucha – 17 (53%). Leczenia operacyjnego wymagało 18 pacjentów (56%); najczęściej operowano urazy głowy (kraniotomia) – u 11 chorych i brzucha – u 5 chorych. U 5 pacjentów wykonano zabieg endowaskularny – embolizację tętnic miednicy. Dwunastu chorych (38%) zmarło w ciągu pierwszych 2 dób od przyjęcia do CLUW, 5 (16%) w ciągu pierwszego tygodnia, a 15 po upływie tygodnia od przyjęcia. Wnioski: Urazy głowy, złamania miednicy z krwawieniem do przestrzeni zaotrzewnowej i ciężkie obrażenia kilku okolic ciała stanowią największe zagrożenie dla życia u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi. Zauważalna jest tendencja do obniżenia śmiertelności z powodu wstrząsu krwotocznego, natomiast pozostaje ona niezmieniona z powodu urazów OUN.
2
Publication available in full text mode
Content available

Analiza przyczyn urazów, zakresu obrażeń i wyników leczenia pacjentów Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie w 2015 roku. Porównanie wyników z lat 2015 i 2007

100%
Dziubiński D., Abramczyk U., Ciechanowicz D., Kozłowski J., Pakulski C., Żyluk A.
Polish Journal of Surgery
|
2019
|
vol. 91(4)
29-35
PL
Wstęp: Urazy wielonarządowe to obrażenia dwóch lub więcej okolic ciała, przy czym przynajmniej jeden z nich potencjalnie zagraża życiu. Są one ciężkie; większość wymaga leczenia w oddziale intensywnej terapii, często także interwencji operacyjnej. Cel: Zamierzeniem niniejszej pracy była epidemiologiczna i kliniczna analiza przypadków leczonych w Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie w 2015 roku i porównanie jej wyników z podobną, przeprowadzoną w 2007 roku. Materiał badawczy: Autorzy wzięli pod uwagę dane medyczne 82 chorych, 52 mężczyzn (63%) i 30 kobiet (37%), w wieku śr. 44 lat, którzy doznali urazów wielonarządowych. Analizie poddano: przyczyny urazów, spektrum obrażeń, okolice ciała, sposób i wynik leczenia. Wyniki: Najczęstszą przyczyną urazu był wypadek komunikacyjny – 45 przypadków (55%), następnie upadek z wysokości – 22 (27%) i inny mechanizm – 15 (18%). Najczęstszą składową urazu wielonarządowego były: obrażenia kostne (kręgosłup, miednica, kończyny) – 64 przypadki (78%), urazy głowy – 63 (77%), klatki piersiowej – 53 (65%) i brzucha – 30 (36%). Leczenia operacyjnego wymagało 48 pacjentów (58%). Najczęściej operowano: złamania kości – u 24 osób (29%), urazy brzucha – u 18 (22%) i głowy – u 18 (22%). Spośród 82 leczonych osób przeżyło 64 (78%), a zmarło 18 (22%). Średni czas pobytu w CLUW osób, które przeżyły, wynosił 23 dni, a tych, którzy zmarli – 17 dni. W porównaniu do podobnej analizy sprzed 8 lat zauważono zmianę proporcji w zakresie częstości urazów poszczególnych okolic ciała, składających się na uraz wielonarządowy: o 14% wzrosła liczba urazów głowy, o 21% zmniejszyła liczba urazów klatki piersiowej i o 11% złamań kości. O 10% poprawiła się przeżywalność chorych.
3
Publication available in full text mode
Content available

Urazy ręki u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi

100%
Żyluk A., Fliciński F., Pakulski C.
Polish Journal of Surgery
|
2021
|
vol. 93
|
issue 4
21-27
PL
Urazy ręki i przedramienia są stosunkowo rzadkie u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi; ich częstotliwość jest szacowana na ok. 2–5%. Zwykle nie stanowią zagrożenia życia i dlatego są traktowane jako drugorzędne, ustępując miejsca poważniejszym obrażeniom innych okolic ciała. Jednak powinny one być leczone niezwłocznie po ustabilizowaniu stanu pacjentów, ponieważ zbyt późne ich zaopatrzenie może skutkować poważną dysfunkcją ręki. Celem pracy była analiza częstotliwości występowania, spektrum i metod leczenia urazów przedramienia i ręki wśród pacjentów Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych (CLUW) SPSK 1 w Szczecinie przez 4 lata. Materiał badawczy stanowiły dane medyczne 17 chorych, 11 mężczyzn (65%) i 6 kobiet (35%), w wieku śr. 34 lat (zakres 19–62) leczonych w CLUW, którzy dodatkowo mieli uraz ręki i/lub przedramienia. Najczęstszą składową urazu wielonarządowego, któremu towarzyszył uraz ręki, były: złamania dużych kości (kręgosłup, miednica i kończyny) – 12 przypadków (70%), urazy klatki piersiowej – 11 (65%), twarzoczaszki – 9 (53%), czaszkowo-mózgowe – 8 (47%) i brzucha – 4 (29%). Najczęstszym urazem kończyny górnej było złamanie dalszego końca kości promieniowej – 9 chorych (53%). Dwie chore doznały rozległego zmiażdżenia z oskalpowaniem kończyny górnej, który to uraz był głównym powodem przyjęcia do CLUW. Dziewięciu chorych wymagało leczenia operacyjnego, najczęściej zespolenia kości promieniowej płytką. Wszyscy pacjenci przeżyli. W pracy podkreślono zasadność prawidłowego zaopatrzenia urazów ręki niezwłocznie po ustabilizowaniu stanu chorego z obrażeniem wielonarządowym.
4
Publication available in full text mode
Content available

Uraz wielonarządowy z pęknięciem i rozwarstwieniem aorty piersiowej, Stanford typ B. Etapy leczenia. Aktualne możliwości pomocy medycznej

75%
Majewski W., Samad R., Bąk P., Wardyn J., Kowalski E., Dec P.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(6)
45-50
PL
Autorzy przedstawiają przypadek 46-letniego pacjenta, kierowcy samochodu osobowego uderzonego z dużą siłą w drzwi kierowcy przez rozpędzony tramwaj. Dominującym urazem był uraz klatki piersiowej ze złamaniem wielu żeber, pęknięciem i rozwarstwieniem aorty piersiowej. W postępowaniu ratowniczym wdrożono tylko niezbędne procedury, umożliwiające podtrzymanie czynności życiowych. Jedynie szybki transport do SOR oraz zabieg torakotomii i laparotomii w trybie nagłym z przetoczeniem dużej ilości krwi pozwoliły utrzymać pacjenta przy życiu. Wykonana tomografia (politrauma) pozwoliła na diagnostykę pourazowego uszkodzenia aorty piersiowej, które w trybie pilnym zostało zaopatrzone za pomocą stentgraftu piersiowego. Pozwoliło to na zmniejszenie stanu bezpośredniego zagrożenia życia i leczenie pozostałych urazów i stanów pourazowych. Pacjenta wypisano w 49. dniu leczenia do oddziału rehabilitacyjnego. W niniejszej pracy autorzy opisują mechanizm urazu, w tym konsekwencje uderzenia w drzwi kierowcy i ich wgięcia przez rozpędzony tramwaj. W takiej sytuacji powinno się jak najszybciej przetransportować pacjenta do SOR. Jednakże wykonanie szybkiego drenażu klatki piersiowej z powodu rozpoznanego krwiaka może spowodować nasilenie krwawienia z pourazowego pęknięcia aorty piersiowej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.