Search results

1

Ultrasonography: A new stimulating era in Regional Anaesthesia

100%

Król A.

Ból

|

2009

|

vol. 10

|

issue 2

EN

The last decade brings historical progress – regional anaesthesia under ultrasound guidance. Enough evidence exists already to accept benefits and superiority of those techniques. USG increased popularity of regional anesthesia, however at the same time questions are raised how training should be organized, supervised and verified. Basics rules of safe ultrasound usage are described and ultrasound pictures of most popular blocks shown.

PL

Ostatnia dekada przynosi historyczny postęp – anestezję regionalną pod kontrolą ultrasonografii. Istnieją już wystarczające dowody, aby uznać zalety i wyższość tej techniki. Dzięki USG zwiększa się popularność regionalnej anestezji, ale jednocześnie powstają pytania jak powinien być zorganizowany, monitorowany i weryfikowany proces szkoleniowy. W niniejszym opracowaniu omówione są podstawowe zasady bezpiecznego stosowania USG w anestezji regionalnej i przedstawione obrazy ultrasonograficzne najpopularniejszych blokad.

2

Practical consequences of different nerve location techniques

80%

Nowakowski P.

Ból

|

2009

|

vol. 10

|

issue 2

EN

Regional anesthesia is widely used in clinical practice due to numerous advantages given to patients by this group of techniques. Possible problem of any peripheral block is lower than expected success rate resulting mainly from frequently occurring lack in precision of nerve location. Due to advance in technology as well as renew use of older techniques it was possible to improve efficacy and safety of peripheral blocks. This article reviews advantages and drawbacks of specific techniques of peripheral blocks.

PL

Blokady regionalne znajdują szerokie zastosowanie w praktyce anestezjologicznej dzięki licznym korzyściom oferowanym pacjentom przez tę grupę technik. Potencjalnym problemem związanym z blokadami splotów i nerwów obwodowych jest nie zawsze satysfakcjonujący wynik znieczulenia, wynikający w głównej mierze z trudności w precyzyjnej lokalizacji położenia struktur nerwowych. Dzięki postępowi technologicznemu oraz nowemu wykorzystaniu starszych technik możliwa stała się poprawa skuteczności i zwiększenie bezpieczeństwa tych znieczuleń. W artykule przedstawiono przegląd możliwości związanych z tradycyjnymi oraz współczesnymi technikami wykonywania blokad obwodowych.

3

Porównanie ultrasonografii wysokiej rozdzielczości z wynikiem badania klinicznego u chorych z bólem stawu skokowego

80%

Singh K., Lal Thukral C., Gupta K., Singh A.

Journal of Ultrasonography

|

2018

|

vol. 18

|

issue 75

316-324

EN

Cel: Celem pracy była analiza dokładności diagnostycznej ultrasonografii wysokiej rozdzielczości w ocenie bolesnego stawu skokowego w porównaniu z wynikami badania klinicznego. Materiał i metody: Prospektywnym badaniem objęto 136 chorych z bólem stawu skokowego w wywiadzie, skierowanych do Zakładu Radiodiagnostyki i Diagnostyki Obrazowej w celu wykonania badania ultrasonograficznego. Analiza statystyczna: Wyniki badania ultrasonograficznego i klinicznego porównano za pomocą testu McNemara. Wyniki: Oceniono 136 chorych z łącznie 218 patologiami stawu skokowego. W tej grupie 178 patologii podejrzewano klinicznie, a 206 rozpoznano w badaniu ultrasonograficznym. Różnica była istotna statystycznie (wartość p = 0,000). Wnioski: Ultrasonografia to znakomite narzędzie do oceny chorych zgłaszających się z bólem stawu skokowego, szczególnie w przypadkach nieprawidłowości dotyczących więzadeł bocznych, patologii ścięgien, wysięku oraz innych zmian. Może stanowić badanie pierwszego rzutu ze względu na możliwość szybkiej, dynamicznej i niedrogiej oceny stawu. Jednak metoda ta ma ograniczenia w obrazowaniu uszkodzeń więzadła skokowo-strzałkowego tylnego, nieprawidłowości szpiku kostnego oraz głęboko umiejscowionych patologii, w których przypadku należy wykonać badanie rezonansem magnetycznym.

PL

Aim: The aim of this study was to investigate the diagnostic accuracy of high resolution ultrasonography for the assessment of painful ankle joint as compared with the clinical findings. Material and Methods: A prospective study was conducted on 136 patients having history of ankle pain and referred to the Department of Radiodiagnosis and Imaging for ultrasonography. Statistical analysis: Comparison of ultrasonography findings and clinical findings was done using McNemar Test. Results: 136 patients with 218 pathologies of the ankle joint were analyzed. Of these, 178 pathologies were clinically suspected, but 206 were diagnosed with ultrasonography. This difference was statistically significant (p value = 0.000). Conclusion: Ultrasonography is an excellent tool for evaluating patients with ankle pain, especially in cases of lateral ligament pathologies, tendinous pathologies, joint effusion, and miscellaneous pathologies. It can be used as the primary imaging investigation because it allows a rapid, dynamic, and cost-effective examination of the ankle joint. However, ultrasonography has limitations when using it to evaluate a suspected posterior talofibular ligament injury, marrow abnormalities, and deep seated pathologies, for which MRI should be incorporated for a diagnosis.

4

Badanie ultrasonograficzne wśród pacjentów w wieku przedszkolnym – badanie ankietowe

80%

Bukowski J. S., Bombiński P., Witek M., Choroś D., Koźlakiewicz Z., Mazurek M., Pluta M., Brzewski M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2017

|

vol. 13

|

issue 2

203-211

EN

Ultrasound examination, as a non-invasive and safe procedure which does not require premedication, is increasingly commonly used by paediatricians. Special focus is placed on its use in early detection of cancer in children. The aim of this study was to determine how frequently and for what reason paediatricians ordered ultrasound examination as well as the outcome of the procedure. The study team conducted an anonymous survey among the parents of children attending kindergartens in the districts of Ochota and Mokotów in the capital of Poland, Warsaw. Questionnaires obtained from the parents of 336 preschool children aged 3–6 years were included in the study. By the date of the survey over 27% of children had not had any ultrasound examination and 32.44% had only one. More than half of the children (52.38%) were referred to ultrasound by a paediatrician during an office or home visit. The most common reason for the first ultrasound examination was check-up of a healthy child with no previous pathologies in a given area (41.04%). The most common location of the first ultrasound scan indicated by the respondents was the abdominal cavity (56.18%). For 254 ultrasound scans, 38 cases (14.96%) required further diagnostic investigation, specialist consultation or hospitalisation. 2.05% of scans revealed a suspected cancer lesion and 3.64% showed a congenital defect. By the date of the survey 27.16% of children had undergone other types of diagnostic imaging. 77.74% of parents would like their child to undergo annual preventative ultrasound scans. It is worth noting that it is increasingly more common for paediatricians to order ultrasound examination for healthy children as well, as a check-up. Increased parents’ awareness has also been observed.

PL

Ultrasonografia, jako badanie nieinwazyjne, bezpieczne i niewymagające premedykacji, jest coraz częściej wykorzystywana przez lekarzy pediatrów. Szczególną uwagę zwraca się na jej zastosowanie we wczesnym wykrywaniu nowotworów u dzieci. Celem pracy było sprawdzenie, jak często i z jakiego powodu lekarze pediatrzy sięgali po badanie ultrasonograficzne oraz jakie były tego konsekwencje. Zespół przeprowadził anonimową ankietę wśród rodziców przedszkolaków uczęszczających do przedszkoli na terenie miasta stołecznego Warszawy w dzielnicach Ochota i Mokotów. Do badania zakwalifikowano ankiety uzyskane od rodziców 336 przedszkolaków w wieku 3–6 lat. Ponad 27% dzieci do dnia przeprowadzenia ankiety nie miało wykonanego ani jednego badania ultrasonograficznego, a 32,44% zaledwie jedno. Ponad połowa dzieci (52,38%) została na badanie skierowana przez lekarza pediatrę w trakcie wizyty w przychodni lub domowej. Najczęstszy powód pierwszego badania ultrasonograficznego stanowiła kontrola dziecka zdrowego – bez stwierdzonych wcześniej patologii w danym zakresie (41,04%). Najczęściej badaną okolicą podczas pierwszego badania ultrasonograficznego wskazywaną przez ankietowanych była jama brzuszna (56,18%). Spośród 254 badań ultrasonograficznych 38 (14,96%) wymagało dalszej diagnostyki, konsultacji lekarza specjalisty lub pobytu w szpitalu. Zmianę podejrzaną nowotworowo wykazało 2,05% badań ultrasonograficznych, a wadę wrodzoną – 3,64%. Innym badaniom obrazowym do dnia przeprowadzenia ankiety zostało poddanych 27,16% dzieci. Spośród rodziców 77,74% chciałoby, aby ich dziecko brało udział w corocznych profilaktycznych badaniach ultrasonograficznych. Warto zauważyć, że takie badanie jest coraz częściej zlecane przez lekarzy pediatrów także u dzieci zdrowych, jako kontrolne. Obserwuje się również wzrost świadomości wśród rodziców.

5

Czop nowotworowy w żyle wrotnej w przebiegu raka żołądka

80%

Ching Liang Ong S., Kumari Batumaly S., Md Jusoh S.

Journal of Ultrasonography

|

2018

|

vol. 18

|

issue 75

365-368

EN

A 53-year-old woman presented with left-sided abdominal pain, nausea and vomiting for the past 3 months with associated loss of appetite and weight. On physical examination, there was a large, ill-defined, firm mass at the epigastrium. Ultrasonography showed heterogeneously hypoechoic filling defect within the dilated main portal vein. The filling defect showed florid signals on Doppler mode and it appeared to be an extension of a larger periportal mass. Contrast enhanced abdominal computed tomography confirmed a large distal gastric mass infiltrating into the periportal structures, including the main portal vein and the splenic vein. Esophagogastroduodenoscopy performed 2 days later showed an irregular, exophytic mass extending from the antrum into the first part of duodenum. The mass was deemed inoperable. Histopathological examination showed gastric adenocarcinoma. She was started on anticoagulant, chemotherapy and pain management. Follow-up computed tomography 4 months later showed liver metastases and formation of collateral blood vessels.

PL

Pięćdziesięciotrzyletnia kobieta zgłosiła się do szpitala z lewostronnym bólem brzucha, nudnościami i wymiotami utrzymującymi się od 3 miesięcy, którym towarzyszyły utrata apetytu i spadek masy ciała. W badaniu fizykalnym stwierdzono rozległą, słabo odgraniczoną zwartą masę w obrębie nadbrzusza. Badanie ultrasonograficzne uwidoczniło niejednorodnie hipoechogeniczny ubytek wypełnienia kontrastowego w obrębie poszerzonej głównej żyły wrotnej. Ubytek wypełnienia wykazywał istotnie wzmożone sygnały w trybie dopplera i wydawał się stanowić część większej masy znajdującej się w obszarze okołowrotnym. Badanie tomografii komputerowej jamy brzusznej z kontrastem potwierdziło obecność rozległej masy w dystalnej części żołądka, naciekającej struktury okołowrotne, w tym główną żyłę wrotną i żyłę śledzionową. Wykonana dwa dni później panendoskopia ujawniła egzofityczną masę o nieregularnym obrysie, obejmującą antrum i początkową część dwunastnicy. Zmianę uznano za nieoperacyjną. W badaniu histopatologicznym potwierdzono rozpoznanie gruczolakoraka żołądka. Włączono leczenie przeciwzakrzepowe, przeciwbólowe i chemioterapię. W kontrolnym badaniu TK wykonanym po upływie czterech miesięcy stwierdzono przerzuty do wątroby oraz wytworzenie krążenia obocznego.

6

Ocena bezpieczeństwa leczenia tętniaków rzekomych poprzez wstrzyknięcie trombiny

80%

Pająk M., Hasiura R., Stępień T.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(2)

20-24

PL

Wstęp: Powszechne stosowanie procedur endowaskularnych wiąże się z rosnącym ryzykiem wystąpienia tętniaków rzekomych w miejscu nakłucia tętnicy. Najczęściej stosowanym sposobem ich zaopatrywania jest zamknięcie poprzez przezskórne podanie do światła tętniaka – pod kontrolą usg – trombiny. Cel: Celem pracy była ocena bezpieczeństwa zaopatrywania tętniaków rzekomych trombiną w oparciu o dane pozyskane z materiału własnego. Materiał i metody: Analizą objęto 70 osób (57% kobiet, 43% mężczyzn) z tętniakami rzekomymi leczonymi w latach 2007–2018 w Oddziale Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej szpitala im. Pirogowa w Łodzi wstrzyknięciem trombiny do światła tętniaka pod kontrolą ultrasonografii. Średni wiek pacjentów wynosił 67,9 lat (± 10,5 lat). Chorych kwalifikowano do leczenia na podstawie oceny morfologii tętniaka i kanału w badaniu ultrasonograficznym. Przed podaniem leku oceniano – zarówno klinicznie, jak i ultrasonograficznie – ukrwienie kończyny oraz uwidaczniano koniec igły w świetle tętniaka. Wyniki: W badanej grupie średnica tętniaka wynosiła średnio 29,9 mm (± 17,2 mm) i mieściła się w przedziale od 10 mm do 96 mm. Tętniaki wielokomorowe stwierdzono u 21% pacjentów. Średnia długość kanału w badanych tętniakach rzekomych wynosiła 12 mm (± 7,7 mm), szerokość 3,5 mm (± 1,4 mm). Średnia ilość podanej trombiny wynosiła 1,7 ml (± 0,7 ml), minimalna dawka 0,5 ml, maksymalna 4 ml. Leczenie było skuteczne w 94% przypadków. Powikłania po podaniu trombiny wystąpiły u 7% pacjentów (jeden przypadek wstrząsu, jeden przypadek zakrzepu w żyle odpiszczelowej oraz trzy przypadki przejścia skrzepliny przez szyję tętniaka do tętnicy udowej). U żadnego chorego nie stwierdzono pogorszenia ukrwienia kończyny po obliteracji tętniaka. Nie wykazano też istotnych różnic w wielkościach tętniaka oraz kanału w grupie z powikłaniami i bez powikłań po podaniu trombiny; p >0,05. Wnioski: Zaopatrywanie tętniaków rzekomych przezskórnym podaniem trombiny pod kontrolą ultrasonografii dopplerowskiej jest metodą bardzo skuteczną i bezpieczną, jednak wymaga doświadczenia. Stosowanie jej może wiązać się z wystąpieniem powikłań, w tym tych istotnych klinicznie i zagrażających życiu i zdrowiu. W wybranych przypadkach należy rozważyć zastosowanie z wyboru leczenia chirurgicznego.

7

Porównanie wyników badań ultrasonograficznych u pacjentek po niepowikłanym porodzie naturalnym i cięciu cesarskim

80%

Uzun Cilingir I., Sayin C., Sutcu H., Alici E., Inan C., Erzincan S., Yener C., Varol F.

Journal of Ultrasonography

|

2018

|

vol. 18

|

issue 75

310-315

EN

Objective: To prospectively determine the sonographic findings of the postpartum uterus 24 hours after vaginal delivery and cesarean section. Methods: Women who had uneventful vaginal delivery or cesarean section from July 2015 to May 2018 in a tertiary care hospital were prospectively included. Uterine lengths, endometrium, amout of free fluid, the distance between the uterine fundus-promontorium and uterine fundus-L5 were evaluated 24 hours after delivery. Results: The mean (min–max) endometrial thickness in the vaginal delivery and cesarean section groups were 13.3 (4–25) and 12.4 (4–29) mm, respectively. Fundus-cervix length was significantly higher in the vaginal delivery group compared to the cesarean section group (184.05 ± 16.8 vs 163.6 ± 6.7 mm, p <0.001). The measurements of anterior and anterior-posterior walls of the uterus, anteroposterior uterine length and uterine width were similar in both groups. Promontorium-fundus length was significantly higher in patients who delivered vaginally than those by cesarean section (123.3 ± 13.6 vs 108.7 ± 23.3 mm, p = 0.005). Conclusion: The measurement of L5-fundus distance is a simple and effective technique to evaluate the size of the uterus. Homogenous endometrium up to 30 mm in asymptomatic patients may be a normal finding 24 hours after delivery. The results of this study may be helpful in the decision-making process in cases of early postpartum hemorrhage or hemodynamic instability.

PL

Cel badania: Ocena prospektywna wyników badania ultrasonograficznego macicy 24 godziny po porodzie naturalnym lub cięciu cesarskim. Metody: W okresie od lipca 2015 do maja 2018 roku w szpitalu o III stopniu referencyjności przeprowadzono badanie prospektywne z udziałem kobiet po niepowikłanym porodzie naturalnym lub cięciu cesarskim. Po upływie doby od porodu ocenie poddano długość macicy, grubość błony śluzowej macicy (endometrium), ilość wolnego płynu oraz odległość między dnem macicy a wzgórkiem kości krzyżowej oraz dnem macicy a kręgiem L5. Wyniki: Średnia grubość endometrium (min.–maks.) w grupie kobiet rodzących naturalnie i w grupie po cięciu cesarskim wynosiła odpowiednio 13,3 (4–25) i 12,4 (4–29) mm. Odległość od dna do szyjki macicy była znacznie większa w grupie kobiet rodzących naturalnie niż w grupie kobiet po cięciu cesarskim (184,05 ± 16,8 vs 163,6 ± 6,7 mm, p <0,001). Wymiary przedniej i przednio-tylnej ściany macicy, wartości długości macicy w płaszczyźnie przednio-tylnej oraz szerokości macicy były podobne w obu grupach. Odległość mierzona od wzgórka kości krzyżowej do dna macicy była istotnie większa u pacjentek, które rodziły drogą naturalną, w porównaniu z pacjentkami po cięciu cesarskim (123,3 ± 13,6 vs 108,7 ± 23,3 mm, p = 0,005). Wnioski: Pomiar odległości od kręgu L5 do wzgórka kości krzyżowej stanowi łatwą i skuteczną metodę oceny wielkości macicy. W przypadku pacjentek bezobjawowych prawidłowa grubość jednorodnej błony śluzowej macicy (endometrium) w 24. godzinie po porodzie może wynosić do 30 mm. Wyniki prezentowanego badania mogą okazać się pomocne w podejmowaniu decyzji w przypadkach wczesnego krwawienia poporodowego lub niestabilności hemodynamicznej.

8

Czy badanie ultrasonograficzne jest przydatnym narzędziem do rozpoznawania ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego?

80%

Kamiński M.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(3)

13-18

PL

Wstęp: Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego jest najczęstszą ostrą chorobą jamy brzusznej. Mimo postępu diagnostyki u około 20% chorych w badaniu histopatologicznym nie stwierdza się zmian zapalnych w wyrostku robaczkowym. Celem pracy jest określenie przydatności USG w rozpoznaniu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Materiał i metody: Analiza retrospektywna 326 przypadków chorych operowanych z podejrzeniem ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego, u których wykonano USG. O ostatecznym rozpoznaniu decydował wynik histopatologiczny. Przyjęto dwa warianty dodatniego badania USG: w wariancie pierwszym – za dodatni wynik USG uznano uwidoczniony zmieniony zapalnie wyrostek robaczkowy, w wariancie drugim – za dodatni wynik USG uznano uwidoczniony zapalnie wyrostek robaczkowy lub jeden z objawów sugerujących zapalenie wyrostka, tj. płyn w prawym dole biodrowym, poszerzone węzły krezki, poszerzone lub pogrubiałe pętle jelit w prawym dole biodrowym. Następnie obliczono i porównano czułość, swoistość, wartość predykcyjną dodatnią (PPV) i ujemną (NPV) dla obu wariantów wyników USG. Wyniki: U 83,74% chorych w badaniu histopatologicznym stwierdzono zmieniony zapalnie wyrostek robaczkowy. W 39,53% badaniach USG uwidoczniono zmieniony zapalnie wyrostek robaczkowy. W 65,95% uwidoczniono zmiany sugerujące proces zapalny w prawym dole biodrowym. W pierwszym wariancie badania czułość, swoistość, PPV oraz NPV wyniosły odpowiednio 47,99%, 79,25%, 92,25% i 22,83%. W drugim wariancie – odpowiednio 67,77%, 43,40%, 86,05% i 20,72%. W wariancie drugim uzyskano istotny wzrost czułości (p <0,001) przy jednoczesnym obniżeniu swoistości (p <0,001). Wnioski: Ograniczona czułość i swoistość badania USG nie pozwala jednoznacznie potwierdzić rozpoznania ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Ujemny wynik badania przy typowych dolegliwościach nie powinien opóźnić prawidłowego rozpoznania oraz wdrożenia wczesnego leczenia operacyjnego.

9

Rola ultrasonografii w rozpoznawaniu utajonych złamań kości łódeczkowatej

80%

Ali M., Ali M., Mohamed A., Mannan S., Fallahi F.

Journal of Ultrasonography

|

2018

|

vol. 18

|

issue 75

325-331

EN

Background: Ultrasonography is widely utilized by emergency physicians and radiologists to diagnose various orthopaedic diseases, including fractures. We aim to derive a definitive estimate of the diagnostic accuracy of ultrasonography in clinically suspected scaphoid fractures. Methods: We undertook a systematic review and meta-analysis of included diagnostic cohort studies that discussed the use of ultrasonography in the diagnosis of occult scaphoid fractures. We searched the National Institute for Health and Care Excellence database using the Healthcare Databases Advanced Search tool. In addition, we utilized the PubMed database to search the Medical Literature Analysis and Retrieval System Online, Excerpta Medica database, Cumulative Index of Nursing and Allied Health and Allied and Complimentary Medicine databases. Studies were included if they discuss the role of ultrasound imaging in the diagnosis of scaphoid fractures based on cortical interruption, radio-carpal effusion and scapho-trapezium-trapezoid effusion. Quality assessment was performed using the methodological index for non-randomized studies scoring system. Results: 6 non-randomized control studies met the inclusion criteria. Collectively, these included 236 patients with a mean age ranging from 18 to 41.2 years. The quality of these articles ranged between moderate and high based on the methodological index for nonrandomized studies score. The mean sensitivity was 88.95% (standard deviation 10.03) and mean specificity was 89.50% (standard deviation 12.21). Conclusion: The current literature reveals high sensitivity and specificity in the use of ultrasonography in scaphoid fracture diagnosis. However, multiple factors including technical differences in ultrasound machines and probes, small sample sizes and variability of subsequent confirmatory tests have created a challenge in determining the ultimate reliability of ultrasonography in the diagnosis of occult scaphoid fractures. Considering these factors and limitations, large-sample and high-quality clinical trials are needed to adequately assess its reliability for this purpose. One stop clinics, in the authors’ opinion, would be an ideal setting for its introduction as well as for future trials.

PL

Wprowadzenie: Ultrasonografia jest szeroko wykorzystywana w medycynie ratunkowej i radiologii do diagnozowania różnych schorzeń narządu ruchu, w tym złamań. Celem pracy jest jednoznaczne ustalenie stopnia dokładności badania ultrasonograficznego w przypadku klinicznego podejrzenia złamania kości łódeczkowatej. Metody: W pracy podjęto się przeglądu systematycznego i metaanalizy wybranych badań kohortowych, które dotyczą wykorzystania ultrasonografii w rozpoznawaniu utajonych złamań kości łódeczkowatej. Przeszukano bazę National Institute for Health and Care Excellence z wykorzystaniem narzędzia wyszukiwania Healthcare Databases Advanced Search. Wykorzystano również bazę PubMed do przeszukania baz danych Medical Literature Analysis and Retrieval System Online, Excerpta Medica, Cumulative Index of Nursing and Allied Health oraz Allied and Complimentary Medicine Database. Do analizy włączano te badania, które dotyczą roli badania ultrasonograficznego w rozpoznawaniu złamań kości łódeczkowatej na podstawie przerwania ciągłości istoty zbitej, wysięku w stawie promieniowo-nadgarstkowym oraz wysięku w stawie łódeczkowato-czworobocznym. Oceny jakości analizowanych prac dokonywano na bazie klasyfikacji punktowej badań nierandomizowanych. Wyniki: Kryteria włączenia spełniło 6 badań porównawczych bez randomizacji. Badania te obejmowały łącznie 236 pacjentów o średniej wieku od 18 lat do 41,2 roku. Jakość artykułów wahała się pomiędzy średnią a wysoką na podstawie wyniku w klasyfikacji punktowej badań nierandomizowanych. Średnia czułość badania w analizowanych pracach wynosiła 88,95% (odchylenie standardowe: 10,03), a średnia swoistość 89,50% (odchylenie standardowe: 12,21). Wnioski: Najnowsze doniesienia literaturowe mówią o wysokiej czułości i swoistości badania ultrasonograficznego w rozpoznawaniu złamania kości łódeczkowatej. Ustalenie wiarygodności badania ultrasonograficznego w rozpoznawaniu utajonych złamań kości łódeczkowatej jest jednak trudne ze względu na liczne czynniki, takie jak różnice techniczne pomiędzy stosowanymi aparatami i głowicami ultrasonograficznymi, niska liczebność badanych prób oraz różnice w typie badania stosowanego do potwierdzenia rozpoznania. Ze względu na te czynniki i ograniczenia do właściwej oceny wiarygodności badania ultrasonograficznego stosowanego do omawianego celu potrzebne są badania kliniczne wysokiej jakości. Według autorów ośrodki kompleksowej diagnostyki typu „one stop clinic” byłyby idealnym miejscem na wprowadzenie badań ultrasonograficznych do diagnostyki złamań kości łódeczkowatej oraz na prowadzenie badań klinicznych w przyszłości.

10

Zapalenie ślinianek wywołane podaniem jodowego środka kontrastowego w badaniu USG – przegląd literatury i opis przypadku

80%

Lucarelli A., Perandini S., Borsato A., Strazimiri E., Montemezzi S.

|

EN

Swelling of the salivary glands, also known as iodide or iodine mumps, is a rare adverse reaction to administration of iodine, a component steadily present in current contrast media and in a variety of medications. We report and compare with published literature the clinical and sonographic findings in a case of iodide mumps that developed after the intravenous administration of iodine-based contrast media for a contrast-enhanced computed tomography scan. The exact pathogenesis is unknown to date: based on sonographic appearance, we support the hypothesis of an acute inflammatory condition elicited by iodine accumulation in the salivary glands. The emergency care practitioner needs to be confident with the clinical symptoms as well as the sonographic findings and therapeutic options to successfully manage this condition.

PL

Obrzęk gruczołów ślinowych, zwany również w literaturze angielskiej iodide mumps, jest rzadkim działaniem niepożądanym spowodowanym podaniem jodu – składnika występującego obecnie w środkach kontrastowych i wielu innych lekach. Przedstawiono obraz kliniczny i ultrasonograficzny obrzęku ślinianek, który wystąpił w reakcji na jodowy środek kontrastowy, podany dożylnie w celu przeprowadzenia badania z wykorzystaniem tomografii komputerowej. Ponadto przedstawiony obraz porównano z innymi przypadkami opisanymi w literaturze. Dokładna patogeneza tego zdarzenia pozostaje nieznana. Na podstawie obrazu ultrasonograficznego skłaniamy się do poparcia hipotezy dotyczącej wystąpienia ostrego stanu zapalnego wywołanego akumulacją jodu w śliniankach. Lekarze oddziałów ratunkowych powinni znać objawy kliniczne i obraz ultrasonograficzny, a także metody leczenia w celu wdrożenia skutecznego postępowania w takich przypadkach.

11

Rola ultrasonografii w ocenie powikłań po laparoskopowym usunięciu pęcherzyka żółciowego

71%

Smereczyński A., Starzyńska T., Kołaczyk K., Kładny J.

Journal of Ultrasonography

|

2014

|

vol. 14

|

issue 57

152-162

EN

Laparoscopic cholecystectomy, which was introduced to the arsenal of surgical procedures in the middle of the 1980s, is a common alternative for conventional cholecystectomy. Its primary advantage is less invasive character which entails shorter hospitalization and faster recovery. Nevertheless, the complications of both procedures are comparable and encompass multiple organs and tissues. The paper presents ultrasound presentation of the surgical bed after laparoscopic cholecystectomy and of complications associated with this procedure. In the first week following the surgery, the presence of up to 60 ml of fluid in the removed gallbladder bed should be considered normal in certain patients. The fluid will gradually absorb. In single cases, slight amounts of fluid are detected in the peritoneal cavity, which also should not be alarming. Carbon dioxide absorbs from the peritoneal cavity within two days. Ultrasound assessment of the surgical bed after cholecystectomy is inhibited by hemostatic material left during the surgery. Its presentation may mimic an abscess. In such cases, the decisive examination is magnetic resonance imaging but not computed tomography. On the other hand, rapidly accumulating fluid around the liver is an alarming symptom, particularly when there is inadequate blood supply or when peritoneum irritation symptoms develop. Depending on the suspected cause of the patient’s deteriorating condition, it is essential to perform urgent computed tomography angiography, celiac angiography or endoscopic retrograde cholangiopancreatography or magnetic resonance cholangiopancreatography. The character of the fluid collection may be determined by its ultrasound-guided puncture. This procedure allows for aspiration of fluid and placement of a drain. Moreover, transabdominal ultrasound examination after laparoscopic cholecystectomy may contribute to the identification of: dropped stones in the right hypochondriac region, residual fragment of the gallbladder with possible concretions, undiagnosed choledocholithiasis, existing cholestasis, pseudoaneurysm of the hepatic artery, portal vein thrombosis and hematoma as well as hernias of the abdominal walls. Moreover, ultrasound examination helps to identify optimal sites in the abdominal integuments, which enables collision-free access to the peritoneal cavity.

PL

Cholecystektomia laparoskopowa, wprowadzona do arsenału leczenia chirurgicznego w połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego stulecia, uchodzi obecnie za powszechną alternatywę dla cholecystektomii klasycznej. Jej podstawową zaletą jest mniejsza inwazyjność, a przez to skrócenie hospitalizacji oraz szybsza rekonwalescencja. Niemniej jednak powikłania po obu rodzajach operacji są porównywalne i obejmują wiele narządów i tkanek. W pracy przedstawiono obraz ultrasonograficzny tkanek loży po cholecystektomii laparoskopowej i powikłań związanych z tym zabiegiem. W pierwszym tygodniu po operacji za obraz prawidłowy u niektórych pacjentów należy przyjąć obecność do 60 ml treści płynnej w loży po usuniętym pęcherzyku żółciowym, która stopniowo zostaje zresorbowana. W pojedynczych przypadkach stwierdzana jest niewielka ilość płynu w jamie otrzewnej, co zazwyczaj także nie powinno niepokoić. Dwutlenek węgla wchłania się z jamy otrzewnej w ciągu dwóch dób. Ocenę ultrasonograficzną loży po cholecystektomii komplikuje pozostawiony w czasie zabiegu materiał hemostatyczny, obrazem przypominający ropień. W takich przypadkach badaniem rozstrzygającym o rozpoznaniu powinien być rezonans magnetyczny, a nie tomografia komputerowa. Alarmującym objawem będzie gromadzący się w szybkim tempie płyn wokół wątroby, zwłaszcza przy współistniejącej anemizacji chorego lub przy pojawieniu się objawów podrażnienia otrzewnej. W zależności od podejrzewanej przyczyny pogorszenia stanu chorego należy pilnie wykonać tomografię komputerową w wersji angiograficznej lub celiakografię, ewentualnie endoskopową wsteczną cholangiopankreatografię lub cholangiopankreatografię rezonansu magnetycznego. Charakter zbiornika płynu można określić, wykonując jego nakłucie pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego. Procedura ta pozwala na aspirację płynu i założenie drenażu. Ponadto ultrasonografia przezpowłokowa po cholecystektomii laparoskopowej może pomóc w rozpoznaniu: wypadniętych kamieni w nadbrzuszu prawym, pozostawionego fragmentu pęcherzyka żółciowego z ewentualnymi złogami, nierozpoznanej kamicy przewodowej, istniejącej cholestazy, tętniaka rzekomego tętnicy wątrobowej, zakrzepicy żyły wrotnej i krwiaka oraz przepukliny powłok brzusznych. Ultrasonografia pozwala ponadto na identyfikację optymalnych miejsc w powłokach brzusznych, co umożliwia bezkolizyjne wniknięcie laparoskopem do jamy otrzewnej.

12

Łagodne zmiany węzłów chłonnych szyjnych i zmiany gruczołów przytarczycznych w sonoelastografii

71%

Kemal Altinbas N., Yagci C.

Journal of Ultrasonography

|

2018

|

vol. 18

|

issue 75

284-289

EN

Aim: The aim of the study was to evaluate the performance of real-time strain sonoelastography for comparison of perithyroidal lymph nodes of Hashimoto thyroiditis patients, jugular lymph nodes of healthy individuals and parathyroid lesions. Material and methods: Fifty parathyroid lesions (Group 1), 52 lymph nodes in Hashimoto thyroiditis patients (Group 2) and 51 reactive jugular lymph nodes (Group 3) were examined by ultrasound, and elastography was performed for a total of 95 patients. Real-time strain sonoelastography using elasticity score (E-index) was performed. The differences in E-index between the three groups were evaluated. Results: The mean E-index and size of parathyroid lesions were 2.30 ± 0.91 and 13.46 ± 5.69 mm, respectively. Parathyroid hyperplasia was detected by parathyroidectomy in two patients (2/37; 5%) with a total of four lesions (4/50; 8%). The remaining lesions were considered as adenomas. The mean E-index and size in Group 2 were 2.70 ± 0.93 and 7.83 ± 3.35 mm, respectively. The mean E-index and size in Group 3 were 1.88 ± 0.59 and 11.60 ± 4.96 mm, respectively. There were statistically significant differences between the groups in terms of E-index (p <0.01). Conclusions: When reactive jugular lymph nodes, perithyroidal lymph nodes of Hashimoto thyroiditis patients and parathyroid lesions are compared, it seems that strain sonoelastography indices add a benefit to routine practice in the differential diagnosis of parathyroid lesions and benign neck lymph nodes.

PL

Cel: Celem pracy była ocena użyteczności sonoelastografii odkształceniowej czasu rzeczywistego w diagnostyce węzłów chłonnych okołotarczycowych u pacjentów z chorobą Hashimoto, węzłów chłonnych szyjnych osób zdrowych i zmian gruczołów przytarczycznych. Materiał i metody: W ultrasonografii oceniono 50 zmian przytarczyc (grupa I), 52 węzły chłonne u pacjentów z chorobą Hashimoto (grupa II) oraz 51 odczynowych węzłów chłonnych szyjnych (grupa III), a badanie elastograficzne przeprowadzono w sumie u 95 chorych. Wykonano elastografię odkształceniową czasu rzeczywistego z oznaczeniem wskaźnika elastyczności. Oceniono różnice w wartościach wskaźnika między trzema grupami. Wyniki: Średnie wartości wskaźnika elastyczności oraz wymiary zmian gruczołów przytarczycznych wynosiły odpowiednio 2,30 ± 0,91 i 13,46 ± 5,69 mm. Hiperplazję przytarczyc rozpoznano po paratyroidektomii u dwóch chorych (2/37; 5%) z obecnością łącznie czterech zmian (4/50; 8%). Pozostałe zmiany rozpoznano jako gruczolaki. Średnie wartości wskaźnika elastyczności oraz wymiary w grupie II wynosiły odpowiednio 2,70 ± 0,93 i 7,83 ± 3,35 mm. Średnie wartości wskaźnika elastyczności oraz wymiary w grupie III wynosiły odpowiednio 1,88 ± 0,59 i 11,60 ± 4,96 mm. Odnotowano statystycznie istotne różnice między grupami w zakresie wskaźnika elastyczności (p <0,01). Wnioski: Porównanie odczynowych węzłów chłonnych szyjnych, węzłów chłonnych okołotarczycowych w przebiegu choroby Hashimoto oraz zmian gruczołów przytarczycznych pozwoliło wysnuć wniosek, że parametry elastografii odkształceniowej dostarczają użytecznych informacji w rutynowej praktyce, pomocnych w diagnostyce różnicowej zmian przytarczyc oraz łagodnych zmian węzłów chłonnych szyjnych.

13

Zastosowanie ultrasonografii dopplerowskiej w okulistyce

61%

Stasiak K., Nowicki G.

OphthaTherapy

|

2014

|

vol. 1

|

issue 3

149-156

EN

Doppler ultrasonography is a diagnostic method applied widely in the field of radiology. Nowadays it is also being employed in ophthalmology, however due to limited access to the CDI equipment, this techique is not so widespread as routine ultrasonographic tests. In this paper we present possible applications, diagnostic potential and limitations of this method in most common ophthalmological disorders.

PL

Ultrasonografia dopplerowska jest techniką stosowaną od wielu lat w diagnostyce radiologicznej. W okulistyce również znalazła swoje miejsce, jednak ze względu na ograniczony dostęp do urządzeń jej zastosowanie nie jest tak popularne jak standardowej ultrasonografii. W pracy przedstawiono zastosowania, możliwości oraz ograniczenia tej metody w najczęstszych schorzeniach okulistycznych.

14

PRZEDRUK POLSKIEGO TŁUMACZENIA ARTYKUŁU Z CZASOPISMA ANNALS OF SURGERY ZA ZGODĄ REDAKTORA NACZELNEGO: Annals of Surgery: Vol. 266, Nr 5, November 2017; 703 - 705: Czy współczesny chirurg jest jeszcze mistrzem, czy jest zależny tylko od postępu technologicznego?

61%

Krawczyk M.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(2)

1-4

PL

Początki mojego kształcenia chirurgicznego przypadły na lata, kiedy Polska należąc do bloku komunistycznego była izolowana od kontaktów ze światem, mówimy dzisiaj, że znajdowała się za żelazną kurtyną. Dotyczyło to całego naszego życia, w tym także medycyny. Kiedy po 40 latach pracy, patrzę na swoją drogę zawodową zastanawiam się, czy osiągnięcie biegłości w chirurgii zawdzięczam mojemu doświadczeniu i umiejętnościom manualnym, czy także mnie, ale nie tylko mnie, pomógł postęp technologiczny. Moimi mistrzami i nauczycielami byli dwaj wielcy chirurdzy polscy – pierwszy mój nauczyciel to prof. Zdzisław Łapiński. Manualny geniusz i niezwykły strateg operacyjny. Miał jedną wadę, ale kto ich nie ma. W 1975 r. obroniłem pracę doktorską. W 1977 r. zostałem konsultantem w dziedzinie chirurgii. Wiedziałem, że dla dalszego kształcenia powinienem pojechać na stypendium postdoca do jakiegoś ośrodka za granicą. Prof. Z. Łapiński uważał, że od niego nauczę się całej chirurgii. Nie posłuchałem szefa i przy jego cichym przyzwoleniu w 1978 r. znalazłem się w ramach Stypendium Humboldta w Heidelbergu, a Kliniką w tym ośrodku kierował nie byle kto, bo sam prof. Fritz Linder (1). W jego Experimentale Chirurgie Abteilung zacząłem swoje badania do tez habilitacyjnych.

15

Impact of implementation of ultrasound imaging on quality of brachial plexus blocks performed at Anaesthesiology and Intensive Care Teaching Ward of the Centre for Postgrauate Medical Education (CMKP) in Warsaw between 2007 and 2013. A Retrospective analysis

61%

Krzęczko P., Wódarski B., Kowalik A., Malec-Milewska M.

Ból

|

2014

|

vol. 15

|

issue 4

10-15

EN

The first article on ultrasound guided nerve blocks was published in 1994. Subsequent years brought great progress in imaging techniques and their application in anaesthesia. The first ultrasound guided brachial plexus block at Anaesthesiology and Intensive Care Teaching Ward CMKP was perform in 2009. Since then, the method took a permanent place in our clinical practice. Our aim was to present efficacy and security analysis of both ultrasoundguided and classical techniques of brachial plexus blocks performed in the years 2007-2013. During that period, there were 933 cases of brachial plexus blocks for upper limb surgery. The number of cases in classical technique method group was 698 procedures (74,8%), whereas in the ultrasound group - 235 (25,2%). We analyzed efficacy as conversion to general anesthesia percentage; also, the total volume of local anesthetics used and instances when additional analgesic drugs needed to be provided during surgery. In classical techniques group there were 45/698 conversions (6,45%) as compared to 7/235 (2,98%) in the ultrasound group (p<0,05). In classical method group, significantly more local anesthetics were applied – an average of 37,6 ml in comparison to 22,9 ml in the other group (p<0,05). There were no statistically significant differences in additional analgesia in either of the groups. Retrospective analysis of brachial plexus block techniques demonstrated that the use of ultrasound imaging reduced the conversion rate as well as the total volume of local anesthetics used, while use of the ultrasound technique increased blocks’ efficacy and security.

PL

Pierwsza praca opisująca zastosowanie ultrasonografii w blokadach nerwów ukazała się w 1994 roku. Kolejne lata przyniosły dynamiczny rozwój technik obrazowania i ich wykorzystania w anestezjologii. W Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego (CMKP) w Warszawie pierwszą blokadę splotu ramiennego pod kontrolą ultrasonografii wykonano w 2009 roku. Od tego czasu metoda ta zajęła stałe miejsce w naszej praktyce klinicznej. Przedstawiamy analizę skuteczności i bezpieczeństwa blokad wykonanych pod kontrolą ultrasonografii oraz z użyciem metod klasycznych w latach 2007-2013. W badanym okresie wykonano 933 blokady splotu ramiennego do zabiegów w obrębie kończyny górnej. W grupie znieczuleń metodą klasyczną znalazło się 698 procedur (co stanowi 74,8%), w grupie z zastosowaniem ultrasonografii 235 (co stanowi 25,2%). Wszystkie znieczulenia przeanalizowano pod kątem skuteczności blokad, rozumianej jako odsetek konwersji do znieczulenia ogólnego; łącznej objętości podanych leków znieczulenia miejscowego (LZM) oraz zapotrzebowania na dodatkowe leki przeciwbólowe w trakcie zabiegu. W grupie blokad wykonanych metodą klasyczną odsetek konwersji wynosił 6,45% (45/698 znieczuleń), w grupie z zastosowaniem ultrasonografii 2,98% (7/235 znieczuleń) (p<0,05). W grupie metody klasycznej podawano znamiennie więcej LZM – średnio 37,6 ml w stosunku do 22,9 ml w drugiej grupie (p<0,05). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w zapotrzebowaniu na dodatkowe leki przeciwbólowe w obu grupach w trakcie zabiegu. Analiza retrospektywna blokad splotu ramiennego wykonanych w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii CMKP w latach 2007-2013 wykazała, że zastosowanie ultrasonograficznego obrazowania struktur nerwowych przy wykonywaniu blokad splotu ramiennego zmniejszyło ilość konwersji do znieczulenia ogólnego oraz objętość podawanych LZM. Zastosowanie ultrasonografii zwiększa skuteczność blokady splotu ramiennego oraz bezpieczeństwo pacjenta.

16

Value of ultrasonography in the diagnosis of polycystic ovary syndrome – literature review

61%

Bachanek M., Abdalla N., Cendrowski K., Sawicki W.

Journal of Ultrasonography

|

2015

|

vol. 15

|

issue 63

410-422

EN

Polycystic ovary syndrome is a multi-factorial disease. Its etiopathogenesis has not been elucidated in detail. It is the most common endocrine disorder in women of child-bearing age. This disease entity is primarily characterized by disrupted ovulation and hyperandrogenism, but the clinical picture can be diversified and symptom intensity can vary. Currently, the sonographic assessment of ovaries is one of the obligatory criteria for the diagnosis of PCOS according to the Rotterdam consensus (2003) and Androgen Excess & PCOS Society (2006). This criterion is determined by the presence of ≥12 follicles within the ovary with a diameter of 2–9 mm and/or ovarian volume ≥10 cm3. Such an ultrasound image in one gonad only is sufficient to define polycystic ovaries. The coexistence of polycystic ovaries with polycystic ovary syndrome is confirmed in over 90% of cases irrespective of ethnic factors or race. However, because of the commonness of ultrasound features of polycystic ovaries in healthy women, the inclusion of this sign to the diagnostic criteria of polycystic ovary syndrome is still questioned. The development of new technologies has an undoubted influence on the percentage of diagnosed polycystic ovaries. This process has caused an increase in the percentage of polycystic ovary diagnoses since the Rotterdam criteria were published. It is therefore needed to prepare new commonly accepted diagnostic norms concerning the number of ovarian follicles and the standardization of the technique in which they are counted. The assessment of anti-Müllerian hormone levels as an equivalent of ultrasound features of polycystic ovaries is a promising method. However, analytic methods have to be standardized in order to establish commonly accepted diagnostic norms.

PL

Zespół policystycznych jajników jest chorobą wieloczynnikową. Szczegółowa jego etiopatogeneza wciąż nie została wyjaśniona. Jest to najczęstsze schorzenie endokrynologiczne kobiet w wieku reprodukcyjnym. Ta jednostka chorobowa charakteryzuje się przede wszystkim zaburzeniem przebiegu owulacji i hiperandrogenizacją, ale obraz kliniczny może być zróżnicowany, o różnym nasileniu symptomów. Obecnie sonograficzna ocena jajników należy do obowiązujących kryteriów rozpoznania zespołu według konsensusu z Rotterdamu (2003) oraz Androgen Excess & PCOS Society (2006). Kryterium to jest uwarunkowane obecnością w obrębie jajnika ≥12 pęcherzyków o średnicy 2–9 mm i/lub objętością jajnika ≥10 cm3. Opisany obraz ultrasonograficzny dotyczący tylko jednej gonady wystarczy do zdefiniowania policystyczności. Współistnienie policystyczności jajników z zespołem policystycznych jajników potwierdzane jest w ponad 90% przypadków, niezależnie od czynników etnicznych czy rasowych. Jednak ze względu na powszechną obecność ultrasonograficznych cech policystyczności jajników u kobiet zdrowych nadal kwestionuje się włączenie tego objawu do kryteriów diagnostycznych zespołu policystycznych jajników. Niewątpliwy wpływ na odsetek rozpoznań policystyczności jajników ma rozwój nowych technologii. Proces ten powoduje zwiększenie odsetka rozpoznań cech policystyczności jajników od czasu publikacji kryteriów rotterdamskich. Zatem istnieje potrzeba ustanowienia nowych, powszechnie akceptowanych norm diagnostycznych dotyczących liczby pęcherzyków jajnikowych, jak również standaryzacji techniki ich liczenia. Duże nadzieje wiązane są z oceną stężenia hormonu antymüllerowskiego jako równoważnego markera ultrasonograficznych cech policystyczności jajników, jednakże do wyznaczenia powszechnie akceptowanych norm diagnostycznych potrzebna jest standaryzacja metod analitycznych.

17

Ultrasound assessment of the jugular and vertebral veins in healthy individuals: selected physiological aspects and morphological parameters

61%

Czyżewska D., Krysiuk K., Dobrzycki K., Ustymowicz A.

|

EN

Aim: Ultrasound assessment of morphological parameters of the internal jugular veins and vertebral veins in healthy individuals as well as their dependence on the patient’s position. Material: The examinations were conducted in 185 healthy individuals (101 females and 84 males) aged 18–89. Ultrasound examinations were conducted with the use of a linear probe with the frequency of 5–9 MHz in the supine (0°) and sitting position (90°). Results: In 154 cases (83.2%) on the left side and in 150 cases (81.1%) on the right side, the jugular veins were completely closed in the sitting position. In 31 cases (16.8%) on the left side and in 35 cases (18.9%) on the right side, they were merely narrowed. By contrast with the jugular veins, the cross-sectional area (CSA) of the vertebral veins was greater in the sitting position than in the supine position in a statistically signifi cant way. The CSA values of the jugular veins in the supine position ranged from 0 cm2 to 4.3 cm2. There were no statistically significant differences in the CSA between men and women. The cross-sectional area of the right jugular vein in the supine position was greater in a statistically significant way than that of the left jugular vein. In this study population, the ratio of the cross-sectional areas of the jugular veins on both sides amounted to 8.5:1. Conclusions: The width of the jugular and vertebral veins significantly varies depending on the patient’s position. The range of the CSA values for the jugular veins is broad, which should be taken into account when interpreting imaging findings. The internal jugular veins can show considerable asymmetry.

PL

Cel pracy: Ultrasonograficzna ocena parametrów morfologicznych żył szyjnych wewnętrznych i żył kręgowych u osób zdrowych oraz ich zależności od pozycji badanego. Materiał: Zbadano 185 zdrowych osób: 101 kobiet i 84 mężczyzn w wieku 18–89 lat. Badanie USG wykonywano za pomocą sondy liniowej o częstotliwości 5–9 MHz w pozycji leżącej (0°) oraz w pozycji siedzącej (90°). Wyniki: W 154 przypadkach (83,2%) po stronie lewej i w 150 (81,1%) po stronie prawej po przyjęciu pozycji siedzącej światło żył szyjnych ulegało całkowitemu zamknięciu; w 31 (16,8%) przypadkach po stronie lewej oraz 35 (18,9%) przypadkach po stronie prawej ulegało jedynie zmniejszeniu. W przeciwieństwie do żył szyjnych pole przekroju poprzecznego (CSA) żył kręgowych w pozycji siedzącej było istotnie statystycznie większe niż w pozycji leżącej. Wartości CSA żył szyjnych w pozycji leżącej mieściły się w zakresie od 0 cm2 do 4,3 cm2. Nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic CSA pomiędzy grupami kobiet i mężczyzn. Pole przekroju poprzecznego żył szyjnych po stronie prawej w pozycji leżącej było istotnie statystycznie większe niż pole przekroju poprzecznego żył szyjnych po stronie lewej. W badanej populacji stosunek pola przekroju żył szyjnych po obu stronach sięgał 8,5:1. Wnioski: Szerokość żył szyjnych i żył kręgowych zmieniają się w zależności od pozycji ciała osoby badanej. Zakres wartości CSA żył szyjnych jest szeroki, co powinno być brane pod uwagę przy interpretacji wyników badań obrazowych tych naczyń. Żyły szyjne wewnętrzne mogą wykazywać znaczną asymetrię.

18

Obraz ultrasonograficzny chłoniaków nieziarniczych jamy brzusznej u dzieci

61%

Brodzisz A., Maria Woźniak M., Dudkiewicz E., Grabowski D., Stefaniak J., Paweł Wieczorek A., Kowalczyk J.

|

EN

Introduction: Burkitt’s lymphoma accounts for approximately 25% of lymphomas diagnosed in children of developmental age. The tumor is localized mainly in the intestine (usually in the ileocecal region), mesenteric lymph nodes and extraperitoneal space. The clinical symptoms are non-specifi c and include: abdominal pain, vomiting, gastrointestinal bleeding, and acute abdomen suggesting appendicitis or intestinal intussusception. On ultrasound examination, Burkitt’s lymphoma may manifest itself in various ways, depending on the origin of the lesion. Aim: The aim of this paper was to review the ultrasound manifestation of abdominal Burkitt’s lymphoma in children. Material and methods: The analysis included 15 pediatric patients with Burkitt’s non-Hodgkin lymphoma in the abdominal cavity. The mean age of the patients was 9.5. Abdominal and gastrointestinal ultrasound examinations were conducted using a Siemens scanner with a convex transducer of 3.5–5 MHz and linear array transducer of L4 – 7.5 MHz. Results: Ultrasound examinations conducted in the group of 15 patients revealed pathological masses localized in the gastric wall in 3 patients (20%), in the ileocecal region in 10 patients (67%) and a disseminated process in 2 patients (13%). In 12 patients with a diagnosed Burkitt’s non-Hodgkin lymphoma in an extragastric localization, differences in the morphology of the lesions were observed. Conclusions: The clinical and ultrasound picture of abdominal Burkitt’s lymphoma in children is variable. A careful ultrasound assessment of all abdominal organs conducted with the use of convex and linear probes increases the chances of establishing an adequate diagnosis.

PL

Wprowadzenie: Chłoniak nieziarniczy Burkitta stanowi około 25% chłoniaków wieku rozwojowego. Guz ten lokalizuje się głównie w jelitach (z predyspozycją do okolicy krętniczo- -kątniczej), w węzłach chłonnych krezki i przestrzeni pozaotrzewnowej. Objawy kliniczne choroby są niespecyficzne: bóle brzucha, wymioty, krwawienie z przewodu pokarmowego, objawy ostrego brzucha sugerujące zapalenie wyrostka robaczkowego lub wgłobienie jelitowe. W badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej chłoniak Burkitta może mieć różną manifestację, co wiąże się z punktem wyjścia zmiany. Cel pracy: Celem pracy jest przedstawienie obrazu ultrasonograficznego chłoniaków Burkitta jamy brzusznej u dzieci. Materiał i metoda: Analizie poddano 15 dzieci z chłoniakiem nieziarniczym Burkitta jamy brzusznej. Średnia wieku pacjentów wynosiła 9,5 roku. Badania ultrasonograficzne jamy brzusznej oraz przewodu pokarmowego wykonano aparatem Siemens, stosując głowicę convex 3,5–5 MHz i liniową L4 – 7,5 MHz. Wyniki: W badaniu ultrasonograficznym w analizowanej grupie 15 pacjentów u 3 (20%) patologiczna masa zlokalizowana była w ścianie żołądka, u 10 (67%) w okolicy krętniczo-kątniczej, u 2 (13%) proces był rozsiany w jamie brzusznej. U 12 pacjentów z rozpoznanym nieziarniczym chłoniakiem Burkitta w lokalizacji pozażołądkowej stwierdzono różną morfologię zmian w obrazie ultrasonograficznym. Wnioski: Obraz kliniczny oraz ultrasonograficzny chłoniaka Burkitta jamy brzusznej u dzieci może się różnie manifestować. Dokładna ocena w badaniu ultrasonograficznym wszystkich narządów jamy brzusznej głowicami convex i liniową zwiększa szanse prawidłowego rozpoznania.

19

Imaging of juvenile idiopathic arthritis. Part II: Ultrasonography and MRI

51%

Sudoł-Szopińska I., Grochowska E., Gietka P., Płaza M., Pracoń G., Saied F., Walentowska-Janowicz M.

Journal of Ultrasonography

|

2016

|

vol. 16

|

issue 66

237-251

EN

Juvenile idiopathic arthritis is the most common autoimmune systemic disease of the connective tissue affecting individuals in the developmental age. Radiography, which was described in the first part of this publication, is the standard modality in the assessment of this condition. Ultrasound and magnetic resonance imaging enable early detection of the disease which affects soft tissues, as well as bones. Ultrasound assessment involves: joint cavities, tendon sheaths and bursae for the presence of synovitis, intraand extraarticular fat tissue to visualize signs of inflammation, hyaline cartilage, cartilaginous epiphysis and subchondral bone to detect cysts and erosions, and ligaments, tendons and their entheses for signs of enthesopathies and tendinopathies. Magnetic resonance imaging is indicated in children with juvenile idiopathic arthritis for assessment of inflammation in peripheral joints, tendon sheaths and bursae, bone marrow involvement and identification of inflammatory lesions in whole-body MRI, particularly when the clinical picture is unclear. Also, MRI of the spine and spinal cord is used in order to diagnose synovial joint inflammation, bone marrow edema and spondylodiscitis as well as to assess their activity, location, and complications (spinal canal stenosis, subluxation, e.g. in the atlantoaxial region). This article discusses typical pathological changes seen on ultrasound and magnetic resonance imaging. The role of these two methods for disease monitoring, its identification in the pre-clinical stage and establishing its remission are also highlighted.

PL

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów jest najczęstszą przewlekłą układową chorobą tkanki łącznej wieku rozwojowego o podłożu immunologicznym. Standardem w ocenie zapaleń stawów w tym schorzeniu są zdjęcia radiograficzne, które omówiono w pierwszej części tej publikacji. Badanie ultrasonograficzne i rezonans magnetyczny umożliwiają wczesne rozpoznanie choroby, która obejmuje tkanki miękkie: błonę maziową jam stawów, kaletek i pochewek, tkankę kostną i tłuszczową. W badaniu ultrasonograficznym ocenia się: jamy stawów, pochewki i kaletki – w celu uwidocznienia cech zapalenia błony maziowej, tkankę tłuszczową śródstawową i pozastawową – w celu uwidocznienia cech jej zapalenia, chrząstkę szklistą, chrzęstną nasadę u dzieci, tkankę kostną podchrzęstną – pod kątem obecności uszkodzeń, wreszcie więzadła, ścięgna oraz ich entezy – pod kątem obecności zmian zapalnych i uszkodzeń. Wskazania do rezonansu magnetycznego u dzieci z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów obejmują: ocenę zmian zapalnych w jamach stawów obwodowych oraz pochewkach ścięgnistych i ścięgnach, zmian zapalnych w szpiku kostnym, poszukiwanie ognisk zapalnych w badaniu rezonansem magnetycznym całego ciała, szczególnie przy niejasnym obrazie klinicznym, ocenę kręgosłupa i rdzenia kręgowego w celu diagnostyki zmian zapalnych, w tym zapalenia błony maziowej, obrzęku szpiku, spondylodiscitis, ocenę ich aktywności, lokalizacji i zaawansowania (m.in. okolica szczytowo-obrotowa) oraz powikłań (m.in. stenoza kanału kręgowego, podwichnięcia szczytowo-obrotowe). W publikacji omówiono charakterystyczne zmiany chorobowe w badaniu ultrasonograficznym i rezonansie magnetycznym, a także poruszono zagadnienia dotyczące monitorowania choroby za pomocą tych dwóch metod oraz rozpoznawania choroby w stadium przedklinicznym i ustalania jej remisji.

20

Zespoły uwięźnięcia nerwów obwodowych w badaniach obrazowych

51%

Kordek P.

Aktualności Neurologiczne

|

2006

|

vol. 6

|

issue 4

259-266

EN

The diagnosis of nerve entrapment at osteofibrous tunnels relies primarily on clinical and electrodiagnostic findings. However, while electrodiagnostic studies are sensitive, they lack specificity and do not display the anatomic detail needed for precise localization and treatment planning. The radiological study of peripheral nerve disorders initially was limited to secondary skeletal changes on plain radiographs and CT. Plain radiographs are useful for evaluating bones for trauma and fractures, severe osteoarthritis, and other arthropathies. Routine CT is useful for its ability to display and evaluate the cross-sectional volume of the tunnel and for detecting subtle calcification in the tendons within the canal. CT also provides an excellent tool for evaluating bones through multiplanar and 3-dimensional reconstructions. MR imaging have been useful to exclude mass lesions in the vicinity of a peripheral nerve. Recent technical improvements in MRI have resulted in improved visualization of both normal and abnormal peripheral nerves. The refinement of high frequency broadband transducers with a range of 5-15 MHz, sophisticated focusing in the near field, and sensitive color and power Doppler technology have improved the ability to evaluate peripheral nerve entrapment in osteofibrous tunnels with ultrasonography (US).

PL

Diagnostyka uwięźnięcia nerwów obwodowych w obrębie kostno-włóknistych kanałów opiera się głównie na analizie objawów klinicznych i wynikach badań elektrofizjologicznych. Testy elektrofizjologiczne są czułe, ale mało swoiste dla przyczyny ucisku, nie umożliwiają także oceny szczegółów anatomicznych koniecznej do precyzyjnej lokalizacji zmian i planowania leczenia. Dawniej badanie radiologiczne w zespołach ucisku nerwów obwodowych było ograniczone do obrazowania zmian kostnych na zdjęciach RTG i TK niezwiązanych bezpośrednio z nerwem i jego otoczeniem z tkanek miękkich. Zdjęcia RTG są przydatne do oceny kości w kierunku zmian pourazowych i złamań, ostrego zapalenia kości i stawów oraz innych artropatii. W miarę rozwoju techniki TK umożliwiło uwidocznienie i ocenę poprzecznych warstw kanału oraz wykrywanie delikatnych zwapnień w ścięgnach tunelu. TK jest doskonałym narzędziem do oceny kości w rekonstrukcjach wielowarstwowych oraz trójwymiarowych. Po wprowadzeniu badań RM możliwe stało się wykrywanie nieprawidłowych mas w otoczeniu nerwu. Współczesny RM pozwala także na obrazowanie i ocenę samych nerwów. Udoskonalenie techniki ultrasonograficznej, polegające na wprowadzeniu szerokopasmowych głowic wysokiej częstotliwości, ogniskowania w bliskim polu, zastosowanie czułych metod badania przepływu sprawiły, iż możemy dokładnie ocenić usidlenie nerwów obwodowych w przebiegu tunelopatii.

Refine search results

Ultrasonography: A new stimulating era in Regional Anaesthesia

Practical consequences of different nerve location techniques

Porównanie ultrasonografii wysokiej rozdzielczości z wynikiem badania klinicznego u chorych z bólem stawu skokowego

Badanie ultrasonograficzne wśród pacjentów w wieku przedszkolnym – badanie ankietowe

Czop nowotworowy w żyle wrotnej w przebiegu raka żołądka

Ocena bezpieczeństwa leczenia tętniaków rzekomych poprzez wstrzyknięcie trombiny

Porównanie wyników badań ultrasonograficznych u pacjentek po niepowikłanym porodzie naturalnym i cięciu cesarskim

Czy badanie ultrasonograficzne jest przydatnym narzędziem do rozpoznawania ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego?

Rola ultrasonografii w rozpoznawaniu utajonych złamań kości łódeczkowatej

Zapalenie ślinianek wywołane podaniem jodowego środka kontrastowego w badaniu USG – przegląd literatury i opis przypadku

Rola ultrasonografii w ocenie powikłań po laparoskopowym usunięciu pęcherzyka żółciowego

Łagodne zmiany węzłów chłonnych szyjnych i zmiany gruczołów przytarczycznych w sonoelastografii

Zastosowanie ultrasonografii dopplerowskiej w okulistyce

PRZEDRUK POLSKIEGO TŁUMACZENIA ARTYKUŁU Z CZASOPISMA ANNALS OF SURGERY ZA ZGODĄ REDAKTORA NACZELNEGO: Annals of Surgery: Vol. 266, Nr 5, November 2017; 703 - 705: Czy współczesny chirurg jest jeszcze mistrzem, czy jest zależny tylko od postępu technologicznego?

Impact of implementation of ultrasound imaging on quality of brachial plexus blocks performed at Anaesthesiology and Intensive Care Teaching Ward of the Centre for Postgrauate Medical Education (CMKP) in Warsaw between 2007 and 2013. A Retrospective analysis

Value of ultrasonography in the diagnosis of polycystic ovary syndrome – literature review

Ultrasound assessment of the jugular and vertebral veins in healthy individuals: selected physiological aspects and morphological parameters

Obraz ultrasonograficzny chłoniaków nieziarniczych jamy brzusznej u dzieci

Imaging of juvenile idiopathic arthritis. Part II: Ultrasonography and MRI

Zespoły uwięźnięcia nerwów obwodowych w badaniach obrazowych