Search results

1

Wpływ interferonu beta-1b na uczenie się niewerbalne i ciągłość uwagi u chorych na stwardnienie rozsiane

100%

Kułakowska A., Halicka D., Drozdowski W.

Aktualności Neurologiczne

|

2005

|

vol. 5

|

issue 4

265-270

EN

Interferon beta is the most widely prescribed therapy for the multiple sclerosis (MS), positively modifying the disease course. The aim of this study was to examine effects of long-term treatment with interferon beta-1b (8 mln. IU every other day, for 24 months) on the nonverbal learning and sustained visual attention in MS patients. Nineteen relapsing-remitting patients were included. The mean age was 30.3 (18-43) years, mean disease duration and mean EDSS scores were 3.2 (0.5-7.0) years and 2.05 (0.5-5.0), respectively. The patients underwent psychological testing three times: before interferon beta-1b treatment, 12 and 24 months later. The Nonverbal Learning Test, the Visual Continuous Attention Test and Beck Depression Inventory were used. Nineteen matched (age, sex, education, EDSS scors, disease duration) control subjects, also with relapsingremitting MS, not reciving interferon beta, underwent the same testing procedure. Before interferon beta-1b treatment there were no significant differences among examined and control groups on any tests. 24 months treatment with interferon beta-1b positively influenced nonverbal learning (p<0.05), and did not change sustained attention and mood. Treatment with interferon beta-1b reduced MS attack frequency (p<0.05) and had beneficial (statistically unsignificant) effect on disability assessed by the EDSS. Serious adverse events were not observed in treated patients. Conclusions: 1. Treatment with interferon beta-1b positively influences nonverbal learning. 2. During interferon beta-1b therapy were not observed significant changes in sustained attention and mood.

PL

Interferon beta jest najczęściej stosowanym lekiem łagodzącym przebieg kliniczny stwardnienia rozsianego (SM). Celem tej pracy była ocena wpływu przewlekłego leczenia interferonem beta-1b (8 mln. j.m. podawane co drugi dzień, przez 24 miesiące) na uczenie się niewerbalne i ciągłość uwagi wzrokowej u chorych na stwardnienie rozsiane. Zbadano 19 pacjentów z postacią rzutowo-remisyjną SM. Średni wiek chorych wynosił 30,3 (18-43) lata, średni czas trwania choroby – 3,2 (0,5-7,0) lata, średnia wartość skali EDSS – 2,05 (0,5-5,0) punktu. Pacjentów poddano 3-krotnie (przed rozpoczęciem leczenia interferonem, po upływie 12 i 24 miesięcy) badaniu psychologicznemu. Wykorzystano: test uczenia się niewerbalnego (NVLT), test ciągłości uwagi (DAUF) i Inwentarz Depresji Becka. Grupę kontrolą stanowiło 19 chorych również z postacią rzutowo-remisyjną SM, odpowiednio dobranych pod względem wieku, płci, wykształcenia, stopnia niesprawności (EDSS) i czasu trwania choroby, nieleczonych interferonem beta, których poddano takiej samej procedurze badawczej. Wyniki osiągnięte przed leczeniem interferonem beta-1b przez pacjentów z grupy badanej i kontrolnej nie różniły się istotnie w żadnym z testów. Trwające 24 miesiące leczenie interferonem beta-1b korzystnie wpłynęło na uczenie się niewerbalne (p<0,05), nie zmieniając istotnie ciągłości uwagi ani nastroju. Terapia zmniejszała częstość rzutów choroby (p<0,05) oraz miała korzystny wpływ na narastanie niesprawności ocenianej w skali EDSS (brak istotności statystycznej). Nie obserwowano poważnych działań niepożądanych w grupie chorych leczonych interferonem beta-1b. Wnioski: 1. Leczenie interferonem beta-1b wpływa korzystnie na niewerbalne uczenie się. 2. W trakcie terapii interferonem beta-1b nie obserwowano istotnych zmian ciągłości uwagi ani nastroju.

2

The Effects Of Post Stroke Rehabilitation-Constraint- Induced Movement Therapy In Relation To Neuroplasticity Recovery Processes

84%

Sidaway M., Czernicka E., Sosnowski A.

Advances in Rehabilitation

|

2013

|

vol. 27

|

issue 2

31-38

EN

Neuroplasticity is a widespread phenomenon in the operation ofthe nervous system, and spontaneousrecovery is the norm in the early post stroke period. Plastic changes (cortical reorganization) are common and necessary for post brain injury recovery. Representations of sensory and motor cortical areasmay be modified by the inflow of environmentalstimuli duringlearning and memory processes (developmental plasticity), and post stroke compensatory plasticity, post injury. Physiotherapy strategies used during recovery process affect the spontaneous neuroplasticity.Basic assumptions were made regarding the therapeutic effectsand positive impact on the phenomenon of the nervous systemreorganization, especially in relation to Constraint-Induced Movement therapy and contextual learning. Scientific evidence suggeststhe impact of the enriched environment, according to the time of onset, number of repetitions, and knowledge of their operations, on the phenomenon of plasticity. Taub describes treatment protocol andconstitutes the cornerstone of the learned non-use syndrome, bringing closer the issue of shaping and task practice. The main objective of the described treatment is to restore spontaneousand automaticuse of the paretic limb in daily activities.The phenomenon of plasticity is largely affected by: enrichedenvironment, the distance of time from theonset, the number of repetitions, motor tasks and knowledge of their operationsas evidenced by scientific evidence. A properly carried out treatment achieves skills by allowing rehabilitation to move beyond the walls of the clinic and this contributes to the functional independence of patients

3

Plastyczność dorosłej kory mózgowej

84%

Rymarczyk K., Makowska I., Pałka-Szafraniec K.

Aktualności Neurologiczne

|

2015

|

vol. 15

|

issue 2

80-87

EN

The human brain is characterized by high plasticity, a feature well-illustrated by many examples described in medical literature. Over the last decades, there has been a significant increase in our knowledge concerning the above, made possible by the appearance of new diagnostic tools, such as functional magnetic resonance imaging, or molecular biology. These methods allow to follow the changes taking place at various levels, including behaviour, anatomy, physiology, and especially at the cellular and subcellular level. Some studies confirm the important role of neuroplasticity, not only in childhood, when the potential is the greatest, and the central nervous system is still developing, but also at later stages of human life. It has now been established that the brain remains plastic at any age, also senile. Understanding the role of brain plasticity in the pathogenesis of diseases has the potential to develop new therapeutic techniques. Based on the latest scientific reports, it can be concluded that neuroplasticity is increasingly becoming the target of novel therapeutic techniques, which make use of the brain’s natural ability to regenerate or compensate lost function. An example would be the use of transcranial magnetic stimulation in neurorehabilitation of patients with structural brain damage, e.g. after stroke, or the targeted use of pharmacotherapy in selected mental illnesses. The purpose of this review is to present the available results of the research on the basic characteristics of brain plasticity, also in adulthood, and the potential influence of drugs on neuroplasticity

PL

Ludzki mózg cechuje się znaczną plastycznością, co doskonale obrazują przykłady opisywane w literaturze fachowej. W ostatnich kilkudziesięciu latach doszło do istotnego poszerzenia wiedzy na temat mechanizmów plastyczności mózgowej – było to możliwe dzięki pojawieniu się nowych narzędzi badawczych, w tym technik obrazowania mózgu i metod biologii molekularnej. Pozwalają one na śledzenie zmian zachodzących na różnych poziomach, m.in. zachowania, anatomii i fizjologii, a także na poziomie komórkowym. Część badań potwierdza ważną rolę neuroplastyczności nie tylko w dzieciństwie, kiedy ośrodkowy układ nerwowy wykazuje największy potencjał plastyczny, lecz także w późniejszych okresach życia. Ludzki mózg pozostaje plastyczny w każdym wieku, nawet podeszłym. Poznanie mechanizmów plastyczności pozwala na opracowanie nowych technik terapeutycznych. Kierunki najnowszych badań naukowych nad neuroplastycznością wskazują na potencjał wykorzystania nowoczesnych technik terapeutycznych w celu wspierania naturalnych zdolności regeneracyjnych czy kompensacyjnych mózgu. Przykładem może być wykorzystanie przezczaszkowej stymulacji magnetycznej (transcranial magnetic stimulation) w rehabilitacji pacjentów z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego bądź też celowane stosowanie farmakoterapii w wybranych chorobach psychicznych. W niniejszej pracy poglądowej przedstawiono wybrane zagadnienia związane z mechanizmami plastyczności mózgowej, plastycznością w okresie dorosłości i zmianami plastycznymi w przebiegu farmakoterapii.

Refine search results

2 Aktualności Neurologiczne

1 Advances in Rehabilitation

1 2015

1 2013

1 2005

1 Czernicka E.

1 Drozdowski W.

1 Halicka D.

1 Kułakowska A.

1 Makowska I.

1 Pałka-Szafraniec K.

1 Rymarczyk K.

1 Sidaway M.

1 Sosnowski A.

Wpływ interferonu beta-1b na uczenie się niewerbalne i ciągłość uwagi u chorych na stwardnienie rozsiane

The Effects Of Post Stroke Rehabilitation-Constraint- Induced Movement Therapy In Relation To Neuroplasticity Recovery Processes

Plastyczność dorosłej kory mózgowej