Cel: Celem pracy było poszukiwanie chorych ze zmianami chorobowymi w zatokach szczękowych, u których zgłaszane dolegliwości mogły sugerować pochodzenie zębopochodne, oraz wyróżnienie zębopochodnych czynników ryzyka rozwoju tych zmian w badanej grupie. Materiał i metody: Badaniem objęto 44 pacjentów z podejrzeniem zębopochodnego zapalenia zatok szczękowych, u których przeprowadzono badanie stomatologiczne i wykonano tomografię komputerową wiązki stożkowej. Wiek chorych wahał się od 19 do 69 lat. Średnia wieku wyniosła 43 (SD = 13.9) lata. Wyniki: Wśród 44 badanych: u 22 (50%) stwierdzono zmiany w zatokach na podłożu niezębopochodnym, natomiast u 15 (34,1%) na podłożu zębopochodnym. U pozostałych 7 (15,9%) pacjentów nie zdiagnozowano zmian patologicznych w zatokach. Mediana czasu trwania zgłaszanych dolegliwości wyniosła 10 miesięcy (Q1 = 4, Q3 = 24). Nie wykazano, aby były one powiązane z podłożem zmian w zatokach. Wnioski: Należy rozważyć zębopochodne przyczyny zmian chorobowych w zatokach, szczególnie u pacjentów z długim wywiadem chorobowym i w przypadku zapaleń jednostronnych.
Cel: Celem pracy było poszukiwanie chorych ze zmianami chorobowymi w zatokach szczękowych, u których zgłaszane dolegliwości mogły sugerować pochodzenie zębopochodne, oraz wyróżnienie zębopochodnych czynników ryzyka rozwoju tych zmian w badanej grupie. Materiał i metody: Badaniem objęto 44 pacjentów z podejrzeniem zębopochodnego zapalenia zatok szczękowych, u których przeprowadzono badanie stomatologiczne i wykonano tomografię komputerową wiązki stożkowej. Wiek chorych wahał się od 19 do 69 lat. Średnia wieku wyniosła 43 (SD = 13.9) lata. Wyniki: Wśród 44 badanych: u 22 (50%) stwierdzono zmiany w zatokach na podłożu niezębopochodnym, natomiast u 15 (34,1%) na podłożu zębopochodnym. U pozostałych 7 (15,9%) pacjentów nie zdiagnozowano zmian patologicznych w zatokach. Mediana czasu trwania zgłaszanych dolegliwości wyniosła 10 miesięcy (Q1 = 4, Q3 = 24). Nie wykazano, aby były one powiązane z podłożem zmian w zatokach. Wnioski: Należy rozważyć zębopochodne przyczyny zmian chorobowych w zatokach, szczególnie u pacjentów z długim wywiadem chorobowym i w przypadku zapaleń jednostronnych.
Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.
Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.