Vertebral artery dissection is a disease that occurs rarely, but binding, however, with serious consequences. It is estimated that this is one of the most common causes of ischemic stroke in people under 45 years of age. The diagnosis of vertebral artery damage is easier when the patient shows signs of the occurrence of neck injury (e.g. cut injuries). However, the dissection of the vessel may also be a result of the so-called blunt trauma to the mechanism of “whip” for example, during an accident or during application of the abdominal pressure. Initially there is a rupture of the arterial intima, followed by the detachment and the formation of thrombus. This leads to the formation of thrombus or narrowing the lumen closure resulting in a clinical cerebral ischemia and neurological symptoms. Thrombus formation in the so-called misrepresent the artery can also be a source of embolic material. In case of suspicion of vertebral artery dissection are important: monitoring the neurological status of the patient and careful diagnosis of vascular. The aim of this study was to present the current state of knowledge about the causes of damage to the vertebral arteries, characteristic of the symptoms, diagnostic options and treatments and negotiations. It is believed that early diagnosis of arterial dissection and application of treatment increases the chance of survival and the patient avoid permanent neurological complications.
PL
Rozwarstwienie tętnic kręgowych jest chorobą występującą rzadko, niemniej wiążącą się z poważnymi konsekwencjami. Szacuje się, że jest to jedna z najczęstszych przyczyn udaru niedokrwiennego mózgu u osób przed 45. rokiem życia. Rozpoznanie uszkodzenia tętnic kręgowych jest łatwiejsze, gdy u chorego widoczne są ślady po doznanym urazie szyi (np. rana cięta). Rozwarstwienie naczynia może być również wynikiem tzw. urazów tępych w mechanizmie „bicza”, powstałych np. podczas kolizji drogowej lub w czasie działania tłoczni brzusznej. Początkowo dochodzi do pęknięcia błony wewnętrznej tętnicy, a następnie jej odwarstwienia i tworzenia skrzepliny – zwężającej lub zamykającej światło naczynia, czego następstwami są niedokrwienie mózgu i kliniczne objawy neurologiczne. Tworzenie skrzepliny w tzw. fałszywym świetle tętnicy może być także źródłem materiału zatorowego. W przypadku podejrzenia rozwarstwienia tętnicy kręgowej ważne są monitorowanie stanu neurologicznego pacjenta i wnikliwa diagnostyka naczyniowa. Celem pracy było przedstawienie aktualnego stanu wiedzy dotyczącej przyczyn uszkodzenia tętnic kręgowych, charakterystycznych dla jednostki objawów, możliwości diagnostycznych i sposobów leczenia oraz rokowań. Uważa się, że wczesne zdiagnozowanie rozwarstwienia tętnicy i zastosowanie leczenia zwiększa szansę na przeżycie, a chory unika trwałych powikłań neurologicznych.
INTRODUCTION: Aspiration thrombectomy is recommended only in selected patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI). Optical coherence tomography analysis revealed limitations of some aspiration catheters in thrombus removal. Additionally, in vitro tests show significant differences in their effectiveness depending on the design of the distal tip and their internal diameter. The aim of this study is to compare the results of percutaneous coronary intervention (PCI) alone and adjunctive aspiration thrombectomy using catheters with small and large cross-sectional areas, compare the effectiveness of coronary angioplasty with and without aspiration thrombectomy, as well as check the effectiveness of different catheters depending on their internal diameter. MATERIAL AND METHODS: 773 patients with STEMI were enrolled in the study: 586 patients with PCI alone (Ctrl group), and 187 patients with PCI and aspiration thrombectomy. All the aspiration catheters were categorized as large-bore – 146 patients (LB group) and small-bore – 41 patients (SB group). Myocardial perfusion, left ventricular ejection fraction (LVEF) and the long-term all-cause mortality were compared. Statistical analysis was based on non-parametrical, ANOVA and Kaplan-Meier survival analysis. RESULTS: The groups were significantly biased with respect to demographics and the angiographic presentation of myocardial infarction. In comparison with the Ctrl group the LB and SB groups were younger and presented worse epicardial flow and thrombus burden according to the Thrombolysis in Myocardial Infarction (TIMI) classification. There is an insignificant trend towards inferior myocardial perfusion in the SB group in comparison with the Ctrl group. The LB group had a lower pre-discharge LVEF in comparison to the Ctrl group. The long-term all-cause mortality was comparable across the groups. CONCLUSIONS: There is not enough evidence to prove that SB catheters are less effective. A positive observation is the fact that the long-term all-cause mortality in the group of patients with adjunctive aspiration thrombectomy is comparable to the control group. However, this observation requires confirmation in future studies.
PL
WSTĘP: Trombektomia aspiracyjna jest zalecana jedynie u wybranych pacjentów z zawałem mięśnia sercowe-go z uniesieniem odcinka ST (ST elevation myocardial infarction – STEMI). Analiza z wykorzystaniem optycznej tomografii koherencyjnej wykazała ograniczenia niektórych cewników aspiracyjnych w usuwaniu skrzepliny. Ponadto testy in vitro wskazują na istotne różnice w ich skuteczności zależnie od konstrukcji koń-cówki dystalnej oraz wewnętrznej średnicy. Celem pracy jest porównanie skuteczności przezskórnej interwencji wieńcowej (percutaneous coronary intervention – PCI) z zastosowaniem trombektomii aspiracyjnej oraz bez jej użycia, a także sprawdzenie skuteczności różnych cewników w zależności od ich wewnętrznej średnicy. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 773 chorych ze STEMI: 586 chorych tylko po PCI (grupa Ctrl) oraz 187 chorych po PCI i trombektomii. Cewniki podzielono na te o dużym otworze (large-bore – LB), zastosowa-ne u 146 pacjentów (grupa LB), oraz te o wąskim otworze (small-bore – SB) – u 41 pacjentów (grupa SB). Porównano perfuzję mięśnia sercowego, frakcję wyrzutową lewej komory (left ventricular ejection fraction – LVEF) i długoterminową śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny. Analizę statystyczną oparto na nieparame-trycznej analizie przeżycia ANOVA oraz Kaplana i Meiera. WYNIKI: Grupy charakteryzowała stronniczość wyboru w odniesieniu do danych demograficznych oraz prezentacji angiograficznej zawału mięśnia sercowego. W porównaniu z grupą Ctrl grupy LB i SB były młodsze, prezentowały wolniejszy przepływ nasierdziowy i większy materiał zakrzepowy w klasyfikacji TIMI (Thrombolysis in Myocardial Infarction). W grupie SB, w porównaniu z grupą Ctrl, obserwowano nieistotny trend w kierunku gorszej perfuzji mięśnia sercowego. Grupa LB miała niższą LVEF przed wypisem w porównaniu z grupą Ctrl. Długoterminowa umieralność z przyczyn ogólnych była porównywalna we wszystkich grupach. WNIOSKI: Nie mamy wystarczających dowodów na to, że cewniki SB są mniej skuteczne. Pozytywną obserwacją jest fakt, że długoterminowa śmiertelność z jakiejkolwiek przyczyny w grupie pacjentów po trombektomii aspiracyjnej jest porównywalna z tą w grupie kontrolnej, wymaga ona jednak potwierdzenia w przyszłych badaniach.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.