Search results

1

Dobębenkowa iniekcja deksametazonu w chorobie Menière’a: złagodzenia jakich objawów można oczekiwać? Badanie serii przypadków

100%

Plainfossé O., El Yagoubi M., Puechmaille M., Mom T.

|

vol. 10(1)

9-17

PL

CEL: Po niepowodzeniu doustnej farmakoterapii u pacjentów cierpiących na chorobę Menière’a (MD) możliwe jest stosowanie iniekcji dobębenkowych (IT), między innymi z użyciem deksametazonu (DXM). Choć opisano skuteczność dobębenkowych iniekcji DXM w leczeniu objawów przedsionkowych, w niewielu doniesieniach zwracano uwagę na wpływ tych iniekcji na objawy słuchowe. W niniejszym badaniu dokonaliśmy oceny dobębenkowych iniekcji DXM zarówno w zakresie objawów przedsionkowych, jak i słuchowych. PACJENCI I METODY: Dwudziestu siedmiu pacjentów z chorobą Menière’a, u których pomimo wcześniejszej farmakoterapii układowej doszło do wystąpienia objawów słuchowych i przedsionkowych, poddano leczeniu z podaniem co najmniej jednej serii pięciu dobębenkowych iniekcji DXM w pięciu kolejnych dniach. Ocenę objawów słuchowych i przedsionkowych wykonano przed iniekcjami DXM i cztery miesiące po ich podaniu. W tych samych punktach czasowych stan pacjentów zbadano przy użyciu skali oceny czynności przedsionkowej opracowanej przez Amerykańską Akademię Otolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi (1995). Po iniekcjach DXM wykonano badanie z użyciem specjalnie zaprojektowanego kwestionariusza koncentrującego się na objawach słuchowych. Do porównań użyto testu chi-kwadrat dla serii par, przy czym za istotne statystycznie uznano wartości p ≤ 0,05. WYNIKI: Wynik oceny czynności przedsionkowej uległ znacznemu przesunięciu w stronę wartości niższych, z przesunięciem mediany z wartości 4 na wartość 3. Nie stwierdzono powikłań poza dwoma przypadkami trwałej perforacji błony bębenkowej. U dwanaściorga pacjentów (44,4%) doszło do nawrotu objawów, średnio 7 miesięcy po dobębenkowej iniekcji DXM; u pacjentów tych wymagane było dodatkowe leczenie. Wyniki audiometrii tonalnej i słownej nie uległy poprawie; nie zmieniły się również wyniki obiektywnych badań objawów słuchowych i przedsionkowych. W oparciu o wyniki kwestionariusza, dobębenkowe iniekcje DXM były skuteczne względem objawów słuchowych, przynajmniej w postaci szumu usznego, w 9 przypadkach (33,3 %). Skuteczność polegała głównie na obniżeniu nasilenia objawów. WNIOSKI: Potwierdzono zdolność dobębenkowych iniekcji DXM w zakresie zmniejszania objawów przedsionkowych i słuchowych, w szczególności szumu usznego, choć obserwowany efekt był przemijający.

2

Szum uszny jako jedyny objaw przedsionkowego schwannoma – opis przypadku

86%

Ochal-Choińska A., Lachowska M., Zarębska- Karpieszuk P.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2016

|

vol. 5(2)

46-50

PL

Przedstawiana praca stanowi opis przypadku 26-letniej pacjentki, która od 2 miesięcy odczuwała izolowany jednostronny szum uszny. Badania audiologiczne, takie jak audiometria tonalna, słowna, impedancyjna, ABR jak i miogenne przedsionkowe potencjały wywołane (VEMP), nie wykazały żadnych odchyleń od normy. Na patologię nie wskazywały również badania układu równowagi – wideonystagmografia (VNG) oraz komputerowa posturografia dynamiczna (CDP). Dopiero badanie rezonansu magnetycznego potwierdziło obecność guza nerwu VIII. Wnioski: Badanie rezonansu magnetycznego powinno być rozważone w przypadku podejrzenia guza nerwu VIII, nawet jeśli badania audiologiczne nie wskazują na istnienie patologii pozaślimakowej, zwłaszcza w przypadku jednostronnych szumów usznych bez niedosłuchu.

3

Przesunięcie w fazie otoemisji akustycznych produktów zniekształceń nieliniowych ślimaka (Shift-DPOAE) – metodologia badania i interpretacja wyników na przykładach

86%

Lachowska M., Prus-Ostaszewska M., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9(1)

1-5

PL

Cel: Przedstawienie metodologii badania oraz prezentacja wyników przesunięcia w fazie otoemisji akustycznych produktów zniekształceń nieliniowych ślimaka (Shift-DPOAE), wykonanego u osób zdrowych i z potwierdzoną chorobą Meniere’a w fazie remisji oraz w ostrej fazie choroby w czasie ataku. Materiał i metody: Badanie Shift-DPOAE zostało wykonane u dwóch osób z prawidłowym słuchem i bez żadnych problemów otologicznych i neurologicznych (osoby zdrowe) oraz u sześciu z klinicznie zdiagnozowaną chorobą Meniere’a. W sumie w pracy prezentowano wyniki uzyskane u ośmiu osób. U wszystkich badanych wykonano następujące badania: dokładną otoskopię, audiometrię impedancyjną, audiometrię tonalną, tradycyjne badanie DPOAE oraz Shift-DPOAE. Wyniki: Zaprezentowano i omówiono prawidłowe wyniki Shift-DPOAE uzyskane u dwóch osób zdrowych oraz wyniki prawidłowe (dwie osoby) i nieprawidłowe (cztery osoby) uzyskane u pacjentów z chorobą Meniere’a, w celu dokładnego omówienia metodologii i interpretacji badania Shift-DPOAE. Wnioski: Shift-OAE to obiecujące badanie z dużym potencjałem klinicznym w diagnostyce i monitorowaniu choroby Meniere’a u pacjentów, u których słuch nie został jeszcze uszkodzony. Jest ono całkowicie nieinwazyjne, może być przeprowadzone zaraz po ataku choroby w trakcie trwania objawów, a jego wykonanie zajmuje zaledwie klika minut.

Refine search results

3 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

1 2021

1 2020

1 2016

2 Lachowska M.

1 El Yagoubi M.

1 Mom T.

1 Niemczyk K.

1 Ochal-Choińska A.

1 Plainfossé O.

1 Prus-Ostaszewska M.

1 Puechmaille M.

1 Zarębska- Karpieszuk P.

Dobębenkowa iniekcja deksametazonu w chorobie Menière’a: złagodzenia jakich objawów można oczekiwać? Badanie serii przypadków

Szum uszny jako jedyny objaw przedsionkowego schwannoma – opis przypadku

Przesunięcie w fazie otoemisji akustycznych produktów zniekształceń nieliniowych ślimaka (Shift-DPOAE) – metodologia badania i interpretacja wyników na przykładach