Wprowadzenie: Zabieg hemodializy wymaga łatwego dostępu do części żylnej przetoki tętniczo-żylnej, która nadaje się do wielokrotnych wkłuć. Rosnąca liczba pacjentów w podeszłym wieku z nadwagą i cukrzycą spowodowała zwiększenie się częstości wykonywania pierwotnych przetok w dole łokciowym. Celem naszego badania było podjęcie próby superficjalizacji części żylnej przetoki u chorych, u których po wytworzeniu natywnej przetoki w dole łokciowym stwierdzano trudności w jej nakłuwaniu. Materiały i metody: W analizie uwzględniono 442 przetoki tętniczo-żylne wytworzone w okresie 5 lat, między 1 lipca 2011 r. i 30 czerwca 2016 r., w Klinice Nefrologii i Dializoterapii Uniwersytetu Medycznego w Plewen w Bułgarii. Pierwotne przetoki łokciowe stanowiły 311 (70%) przypadków. Superficjalizację części żylnej wykonano w 18 (6%) przypadkach. Wyniki: Nie zaobserwowaliśmy powikłań ani w trakcie operacji, ani w czasie dalszego leczenia nerkozastępczego. Po roku przetoka pozostawała drożna u 17 (94%) pacjentów. Zabieg zakończył się powodzeniem (z wytworzeniem wygodnego dostępu do nakłuć) w 17 (94%) przypadkach. Wnioski: W naszym badaniu wykazaliśmy dobrą okołooperacyjną i roczną drożność przetoki po zabiegu superficjalizacji części żylnej przetoki w dole łokciowym. Stwierdziliśmy poprawę u chorych z trudnościami w uzyskaniu dostępu żylnego. Zabieg ten powinien być częściej wykonywany w praktyce klinicznej, gdyż poprawia on jakość leczenia pacjentów hemodializowanych.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.