Search results

Search:
in the keywords: stany przedrakowe

Sort By:

Limit search:

Nowe trendy w diagnostyce i terapii raka pierwotnego płaskonabłonkowego pochwy

100%

Baltzer J.

Ginekologia Onkologiczna

2007

vol. 5

issue 4

190-199

Primary vaginal cancer is a rare disease constituting approximately 2% of gynaecological malignancies. Most vaginal cancers are in fact metastases from adjacent organs, mostly cervix and vulva and, much less frequently, bladder, sigmoid colon or rectum. Major part (80%) of primary vaginal cancers are squamous cell carcinomas located usually in the upper 1/3 of the vagina. Little is known about aetiology of this tumour. The patients’ age range is wide with preinvasive lesions affecting predominantly the younger age group. VAINlesions are mostly asymptomatic and are first detected by an abnormal PAP-smear. Location of the lesion can be defined by colposcopy. Surgical excision or ablation of atypical epithelium using CO2 laser or radiation therapy are usually highly effective. It is probably unnecessary to treat VAIN 1 and VAIN 2 lesions unless they are persistent. All VAIN 3-lesions should be actively treated. In the case of histologically proven cancer, radiotherapy combining external and internal sources of radiation is the treatment of choice in most centres. In young women the key issue is to prevent radiation-induced castration. Recent studies show that conservative treatment options sparing reproductive and sexual function in young women at an early stage of the disease are feasible and effective. In more advanced stages radiation therapy is indicated, but survival rates obtained are worse than in cervical cancer patients. Tumour morphology, grade and stage are important prognostic factors. Common background factors with no prognostic significance are prior hysterectomy, other gynaecological malignancies and pelvic irradiation. Better understanding of prognostic factors and biologic tumor markers may help to discriminate between low- and high-grade tumours and to develop guidelines for tayloring tumour- and patient-specific therapies.

Pierwotny rak pochwy jest rzadko występującym nowotworem, stanowiącym około 2% wszystkich nowotworów złośliwych narządu rodnego. Większość przypadków raka pochwy to de facto przerzuty z sąsiednich narządów, najczęściej z szyjki macicy, sromu, a rzadziej z pęcherza, okrężnicy esowatej i odbytnicy. Mniej więcej w 80% przypadków jest to rak płaskonabłonkowy, zlokalizowany zazwyczaj w górnej 1/3 pochwy. Etiologia tego nowotworu nie jest do końca poznana. Występuje on u pacjentek w szerokim przedziale wiekowym, przy czym postacie przedinwazyjne stwierdza się głównie u kobiet młodszych. Zmiany typu VAIN (pochwowe nowotworzenie śródnabłonkowe) są zwykle bezobjawowe, najczęściej rozpoznaje się je na podstawie nieprawidłowego wyniku badania cytologicznego metodą Papanicolaou. W celu lokalizacji zmiany wykonuje się badanie kolposkopowe. Do skutecznych metod leczniczych zalicza się chirurgiczne usunięcie zmienionego nabłonka, zabieg przy użyciu lasera CO2 i radioterapię. Leczenie zmian w stadium VAIN 1 i VAIN 2 prawdopodobnie nie jest konieczne, z wyjątkiem przypadków długotrwale utrzymujących się, natomiast zmiany w stadium VAIN 3 należy aktywnie leczyć. W większości przypadków histologicznie potwierdzonego raka pochwy leczeniem z wyboru stosowanym w licznych ośrodkach jest radioterapia z zastosowaniem kombinacji źródeł zewnętrznych i wewnętrznych. Ważnym aspektem terapii, szczególnie u kobiet młodych, jest zapobieganie popromiennej kastracji. Badania wykazały, że nowe strategie terapeutyczne oszczędzające funkcje rozrodcze i płciowe u kobiet w młodszym przedziale wiekowym, u których zdiagnozowano raka płaskonabłonkowego górnej części pochwy we wczesnej fazie choroby, są możliwe do przeprowadzenia i skuteczne. W bardziej zaawansowanym stadium choroby, podobnie jak u pacjentek z rakiem szyjki macicy, wskazana jest radioterapia, jednak uzyskiwane wskaźniki przeżywalności są gorsze niż u chorych na raka szyjki. Ważnymi czynnikami prognostycznymi są: morfologia guza, jego stopień złośliwości i stadium zaawansowania klinicznego. Często cytowane czynniki, niemające znaczenia rokowniczego, obejmują: stan po histerektomii, współistnienie innych nowotworów narządu rodnego i stan po napromienieniu miednicy. Znajomość czynników prognostycznych i rosnąca wiedza o dodatkowych markerach biologicznych mogą być pomocne w różnicowaniu przypadków o wysokiej i niskiej złośliwości oraz w indywidualizacji leczenia, które będzie uwzględniało zarówno potrzeby pacjenta, jak i cechy nowotworu.

Refine search results

1 Ginekologia Onkologiczna

1 2007

1 Baltzer J.

Search results

Nowe trendy w diagnostyce i terapii raka pierwotnego płaskonabłonkowego pochwy