Search results

1

Psychometric properties and validation of SR3S Questionnaire (Strategies of Coping with Stress in Sport)

100%

Izdebski P., Litwic-Kamińska K.

|

vol. XXIII

|

issue 4

723-742

PL

Celem artykułu jest opisanie procesu konstrukcji kwestionariusza SR3S (Strategie Radzenia Sobie ze Stresem w Sporcie). Przedstawione zostaną również dane dotyczące właściwości psychometrycznych kwestionariusza. Rezultaty pochodzą z dwóch badań – pilotażowego oraz głównego, obejmujących łącznie ok. 320 zawodników trenujących różne dyscypliny sportowe (zespołowe i indywidualne). Przeprowadzone badania pozwoliły na zastosowanie analizy czynnikowej. Na jej podstawie zaproponowano wstępny podział na podskale obejmujące grupy strategii radzenia sobie (nastawienie na cele/zwycięstwo, poszukiwanie wsparcia, stosowanie technik mentalnych, planowanie/działanie). Badani sportowcy najczęściej stosowali zadaniowe metody radzenia sobie ze stresem. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że kwestionariusz SR3S charakteryzuje się przynajmniej zadowalającymi parametrami psychometrycznymi.

2

Siła efektu zastosowania komunikatów perswazyjnych indukujących perfekcjonizm i nadzieję na sukces u sportowców

100%

Berej M., Sękowski A.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2021

|

vol. XXVI

|

issue 3

298-310

PL

Celem przeprowadzonych badań było określenie siły efektu komunikatów perswazyjnych indukujących perfekcjonizm i nadzieję na sukces u sportowców. Pierwszy etap badawczy polegał na wyborze komunikatów perswazyjnych przez sędziów kompetentnych. W drugim etapie badawczym zastosowano procedurę pre-test i post-test. Użyto Kwestionariusza Perfekcjonizmu w Sporcie oraz Kwestionariusz Nadziei na Sukces. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała istotny statystycznie wzrost poziomu perfekcjonizmu w sporcie (r = –,56) i nadziei na sukces (r = –,52) po zastosowaniu wyżej wymienionych komunikatów w stosunku do piłkarzy nożnych.

3

Elektrokardiograficzne manifestacje chorób serca uwarunkowanych genetycznie – punkt widzenia kardiologa sportowego. Część 2. Choroby kanałów jonowych

63%

Krenc Z.

|

2015

|

vol. 11

|

issue 3

268-277

EN

Physical activity is associated with an increased risk of sudden death for individuals with an undiagnosed cardiovascular disease. Medical evaluations, including a resting electrocardiogram, conducted before and during physical training, enable the identification of still asymptomatic athletes with life-threatening heart diseases and help to protect them from sudden cardiac death. The incidence of sudden cardiac death is estimated at two cases for each 100,000 young athletes per year and it is 2–4 times higher when compared with non-athletes. The most common causes of sudden cardiac death in athletes younger than 35 are cardiomyopathies: hypertrophic cardiomyopathy and arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy. Three to four per cent of young athletes who die suddenly have no evidence of a structural heart disease, and the cause of their cardiac arrest is primarily electrical heart diseases, such as inherited cardiac ion channel defects (channelopathies), including long and short QT syndromes, Brugada syndrome, and catecholaminergic polymorphic ventricular tachycardia. The clinical courses of all these channelopathies are highly varied. They can be asymptomatic. In certain cases, episodic syncope or aborted cardiac arrest can occur. Sudden cardiac death, especially during physical exercise, can be the first sign. The aim of this article was to provide some information helpful in the recognition of electrocardiographic changes in genetic ion channel diseases, especially in the context of the prevention of sudden cardiac events in young athletes.

PL

Aktywność fizyczna może się wiązać z podwyższonym ryzykiem nagłej śmierci u osób z wcześniej nierozpoznaną chorobą serca. Badania lekarskie, przeprowadzane zarówno przed rozpoczęciem, jak i w trakcie treningu sportowego, uwzględniające rejestrację spoczynkowego EKG, stanowią podstawę działań prewencyjnych, zmierzających do wczesnej identyfikacji osób zagrożonych nagłą śmiercią. Ocenia się, że częstość występowania nagłych zgonów wśród młodych sportowców z przyczyn sercowych wynosi 2 na 100 tysięcy rocznie i jest ona jednocześnie 2–4 razy większa w porównaniu z grupą osób nieaktywnych fizycznie. Najczęstszą przyczyną nagłej śmierci sercowej u młodych sportowców poniżej 35. roku życia są kardiomiopatie: kardiomiopatia przerostowa oraz arytmogenna kardiomiopatia prawej komory. Około 3–4% nagłych zgonów z przyczyn sercowych związanych jest z genetycznie uwarunkowanymi chorobami kanałów jonowych (bez zmian strukturalnych w zakresie mięśnia sercowego), takimi jak: zespoły wydłużonego i skróconego odstępu QT, zespół Brugadów oraz katecholaminergiczny polimorficzny częstoskurcz komorowy. Obraz kliniczny chorób kanałów jonowych wykazuje dużą różnorodność. Ich przebieg może być zupełnie bezobjawowy. Mogą występować epizody krótkotrwałych omdleń czy też skutecznie przerywane incydenty zatrzymania czynności serca. Pierwszym objawem tych chorób może być także nagły zgon, zwłaszcza podczas aktywności fizycznej. Celem tego artykułu jest dostarczenie wskazówek pomocnych w identyfikacji zmian w spoczynkowych elektrokardiogramach występujących w genetycznie uwarunkowanych chorobach kanałów jonowych, szczególnie w aspekcie prewencji nagłych zdarzeń sercowych u młodych, aktywnych fizycznie osób.

4

Nawyki i świadomość żywieniowa wybranej grupy sportowców na temat antyoksydantów

63%

Staśkiewicz W., Grochowska-Niedworok E., Piątek M., Polaniak R.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2019

|

vol. 35(2)

107-114

EN

Background. Athletes are a group of people with special nutritional needs. High levels of physical activity affect the oxidation-reduction equilibrium. Higher oxygen uptake during exercises results in increased production of reactive oxygen species (ROS). The main aim of the study was to evaluate the eating habits and the knowledge of antioxidants among athletes practicing selected sports disciplines. Material and methods. The study was conducted amongst 119 athletes, including football players, handball players, bodybuilders, and crossfit players, using a self-constructed questionnaire. The data was developed using Microsoft Excel 2010 and StatSoft's STATISTICA v.10. Eating habits were determined by assessing the frequency of consumption of selected products. The state of knowledge of the athletes was assessed using the original hedonic scale. The respondents could get a maximum of 9-10 points, which corresponded to a very good level of nutritional knowledge. Results. The average number of points earned by the athletes was 4.86. None of the athletes was found to have a very good nutritional knowledge. 17% of the respondents were found to have a good level of knowledge, 39% of the respondents - sufficient knowledge and in 44% of the respondents the level of knowledge was insufficient. The most commonly consumed products amongst the athletes were raw fruit and vegetables, herbs and spices, and tea. Conclusions. Based on the obtained results, it was established that the respondents’ level of the knowledge of antioxidants sufficient. The age of the respondents and their experience in practiced sports were found to be correlated to a higher level of nutritional knowledge. Education did not have a significant impact on the level of knowledge.

PL

Wstęp. Sportowcy to grupa o szczególnych potrzebach żywieniowych. Wysoki poziom aktywności fizycznej skutkuje zaburzeniem równowagi oksydacyjno-redukcyjnej. Nasilony pobór tlenu podczas wysiłku fizycznego powoduje zwiększoną produkcję reaktywnych form tlenu. Celem głównym pracy była ocena nawyków żywieniowych i świadomości żywieniowej sportowców uprawiających wybrane dyscypliny sportowe, dotycząca antyoksydantów. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 119 sportowców, którzy byli piłkarzami nożnymi, ręcznymi, kulturystami oraz osobami uprawiającymi crossfit. Zastosowano autorski kwestionariusz dotyczący nawyków i świadomości żywieniowej. Uzyskane wyniki opracowano przy użyciu programu Microsoft Excel 2010 oraz programu STATISTICA v.10 firmy StatSoft. Nawyki żywieniowe określono poprzez ocenę częstości spożycia wybranych produktów. Stan wiedzy badanej grupy oceniano stosując autorską skale hedoniczną. Ankietowani mogli uzyskać maksymalnie 9-10 punktów, co odpowiadało bardzo dobremu poziomowi świadomości żywieniowej. Wyniki. Średnia liczba punktów zdobytych przez sportowców wynosiła 4,86. Żaden z zawodników nie miał bardzo dobrej świadomości żywieniowej. 17% respondentów miało dobry poziom, 39% respondentów - wystarczający, 44% respondentów miało niewystarczający poziom świadomości żywieniowej. Do produktów, które badana grupa uwzględniała najczęściej w swoich dziennych racjach pokarmowych należały surowe warzywa i owoce, zioła, przyprawy oraz herbata. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że świadomość żywieniowa badanej grupy kształtowała się na poziomie dostatecznym. Wykazano zależność pomiędzy wiekiem, stażem uprawianej dyscypliny sportowej a poziomem wiedzy żywieniowej. Wykształcenie nie miało wpływu na poziom wiedzy.

5

Wybrane zasoby osobiste a zachowania żywieniowe grupy piłkarzy nożnych

63%

Gacek M.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2019

|

vol. 35(3)

149-155

EN

Background. The aim of the work was to analyze eating habits of soccer players depending on selected personal resources (the level of dispositional optimism and satisfaction with life). Material and methods. Study participants were 203 professional soccer players aged 18-37. The study involved an original validated eating habits questionnaire including the recommendations of the Swiss food pyramid for sports people, Life Orientation Test-Revised (LOT-R), and Satisfaction With Life Scale (SWLS). The Chi^2 test was used to analyze the results. Test probability of p<0.05 was regarded as significant, and p<0.01 and p<0.001, as highly significant. Results: The players with a high level of dispositional optimism significantly more often declared having regular meals (94.12% vs 76.30%, p=0.001), eating wholegrain cereal products at least twice a day (86.67% vs 69.12%, p<0.01), appropriate rehydration during exercise (97.06% vs 83.70%; p<0.01) and avoiding energy drinks (82.35% vs 68.89%; p<0.05) and sweet fizzy drinks (85.29% vs 68.15%; p<0.01). Players with high satisfaction with life significantly more often consumed wholegrain cereal products (87.95% vs 75.83%; p<0.05), milk and/or dairy products (85.54% vs 67.59%; p<0.01), they limited the consumption of animal fats (73.49% vs 51.67%; p=0.001) and had a varied diet (90.36% vs 80.00%; p<0.05). Conclusions: The study demonstrated differences in some eating habits of professional soccer players depending on the analyzed personal resources. Players with higher levels of dispositional optimism and satisfaction with life displayed more rational eating habits.

PL

Wstęp. Analiza zachowań żywieniowych grupy piłkarzy nożnych w zależności od wybranych zasobów osobistych (poziomu dyspozycyjnego optymizmu i satysfakcji z życia). Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 203 zawodników w wieku 18-37 lat wyczynowo trenujących piłkę nożną. Zastosowano autorski kwestionariusz zachowań żywieniowych uwzględniający rekomendacje szwajcarskiej piramidy żywienia sportowców oraz Test Orientacji Życiowej (LOT-R) i Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS). Analizę wyników przeprowadzono z zastosowaniem testu zależności Chi^2. Za istotne przyjęto prawdopodobieństwo testowe na poziomie p<0,05, a za wysoce istotne na poziomie p<0,01 i p<0,001. Wyniki: Zawodnicy o wysokim poziomie dyspozycyjnego optymizmu istotnie częściej deklarowali regularność posiłków (94,12% vs 76,30%, p=0,001), spożywanie produktów zbożowych pełnoziarnistych przynajmniej 2 razy dziennie (86,67% vs 69,12%, p<0,01), prawidłowe nawadnianie się w czasie wysiłku fizycznego (97,06% vs 83,70%; p<0,01) oraz unikanie spożywania napojów energetyzujących (82,35% vs 68,89%; p<0,05) i gazowanych słodkich (85,29% vs 68,15%; p<0,01). Zawodnicy o wysokiej satysfakcji z życia istotnie częściej spożywali pełnoziarniste produkty zbożowe (87,95% vs 75,83%; p<0,05), mleko i/lub produkty mleczne (85,54% vs 67,59%; p<0,01) oraz ograniczali tłuszcze zwierzęce (73,49% vs 51,67%; p=0,001) i stosowali urozmaiconą dietę (90,36% vs 80,00%; p<0,05). Wnioski: Wykazano zróżnicowanie niektórych zachowań żywieniowych piłkarzy nożnych w zależności od analizowanych zasobów osobistych, ze wskazaniem na większą skalę racjonalnych wyborów żywieniowych wśród zawodników o wyższym nasileniu dyspozycyjnego optymizmu i satysfakcji z życia.

6

Rola witaminy D u sportowców

63%

Michalina Jurek J., Brzeziański M., Brzeziańska-Lasota E.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2019

|

vol. 35(1)

1-19

EN

Vitamin D is a prohormone which is produced in the human skin upon exposure to the sunlight and delivered exogenously from the diet and/or a recommended dose of supplementation. Maintaining the adequate vitamin D serum status is of great importance in establishing good health in the population. It is also pivotal in prevention of high burden diseases e.g. like diabetes, cancer, cardiovascular diseases and autoimmune disorders. Most of the countries in the world have a problem with maintaining an adequate level of vitamin D in society. It is interesting that prevention its deficiency is much more effective in Europe than in Asia, Australia or the USA, especially in high-risk groups: the elderly, infants and pregnant women. So far, little attention has been focused on the population of professional athletes, as a high risk group of vitamin D deficiencies. Observed vitamin D deficits in athletes, are associated with increased bone turnover, musculoskeletal exercise induced damage and limited access to sunlight, occurring in closed sports centres. In light of published studies appears that, vitamin D significantly improves physical performance through its helpful action on the skeletal and muscular system. In addition, its appropriate level in athletes is associated with increased muscle contractility, strength and power, as well as improved aerobic capacity, which allows them to achieve better sports results during the competition. Moreover, vitamin D supplementation improves the regenerative capacity of microinjuries in the muscle tissue or tendons and reduces the pain if inflammation occurs. In turn, its deficiency reduces the susceptibility of athletes to seasonal viral and bacterial diseases. The above-described facts testify to the need to monitor the level of vitamin D in the serum in the whole population, and in particular in the risk group of professional athletes. This action will allow to consistently introduce recommendations regarding vitamin D supplementation schemes to prevent its deficiency.

PL

Witamina D jest prohormonem, który jest wytwarzany w ludzkiej skórze pod wpływem promieni słonecznych oraz może zostać dostarczona egzogennie, poprzez dietę i/lub rekomendowaną suplementację. Utrzymanie prawidłowego poziomu witaminy D w surowicy jest istotne, ze względu na zachowanie dobrego stanu zdrowia populacji, jak również prewencję wielu chorób, np. takich jak cukrzyca, nowotwory czy schorzenia autoimmunologiczne. Większość populacji krajów na całym Świecie ma problem z utrzymaniem odpowiedniego poziomu witaminy D w populacji. Interesujące jest to, że prewencja jej niedoboru jest dużo skuteczniejsza w Europie niż w Azji, Australii czy USA, szczególnie w grupach podwyższonego ryzyka: u osób starszych, niemowląt i kobiet ciężarnych. Jak dotąd, niewiele uwagi poświęcono badaniom populacji sportowców profesjonalnych, jako grupie wysokiego ryzyka niedoboru witaminy D. Obserwowane jej niedobory u sportowców, wiążą się przede wszystkim ze wzmożonym obrotem tkanki kostnej, mikrouszkodzeniami układu ruchu, indukowanym intensywnymi ćwiczeniami. Kolejną przyczyną niedoboru witaminy D w tej grupie jest niedostateczna jej synteza spowodowana ograniczonym dostępem promieni słonecznych, występującym w zamkniętych ośrodkach sportowych. Z dotychczas przeprowadzonych badań wynika, że prawidłowy poziom witaminy D w istotny sposób poprawia wydajność fizyczną, poprzez swoje pozytywne działanie na system szkieletowo-mięśniowy. Odpowiedni poziom witaminy D u sportowców determinuje zwiększoną kurczliwość mięśni, ich siłę i moc, a także poprawę wydolności tlenowej, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów sportowych. Suplementacja witaminą D wpływa również na poprawę zdolności regeneracyjnych mikrourazów tkanki mięśniowej czy tkanki łącznej oraz powoduje zmniejszenie bólu w przypadku wystąpienia pourazowego stanu zapalnego. Wykazano, że niedobór witaminy D zwiększa podatność sportowców na sezonowe zachorowania wirusowe i bakteryjne, co znacząco ogranicza ich możliwości treningowe. Powyżej opisane fakty, świadczą o potrzebie monitorowania poziomu witaminy D w surowicy w całej populacji, a w szczególności w grupach ryzyka, w tym u zawodowych sportowców. Działanie takie pozwoli na uzupełnienie opracowanych rekomendacji dotyczących schematów suplementacji witaminy D o grupę sportowców jako potencjalną grupę jej niedoborów.

7

Ocena wpływu masażu relaksacyjnego na aktywność autonomicznego systemu nerwowego u piłkarek nożnych

63%

Bolach E., Dziedzic P.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2020

|

vol. 36(1)

7-15

EN

Background. Contemporary sport requires a totally different attitude to health state assessment and body regeneration methods after physical exercise. The aim of the study was the analysis of relaxation levels in football training females after a head massage. Materiał and methods. The study group included 17 young female competitors subjected to relaxing massage. The control group comprised 17 non-training young females, students of the University School of Physical Education in Wroclaw. Electrical conductivity was measured in both groups (24 measurement points). Results. Insignificant between-group differences in the measured mean values were noted in the initial test while a statistically significant decrease in the mean values was found after the massage. The results indicate a decrease in tension of the nervous system. Conclusions. Relaxation massage can be an effective approach, preventing the consequences of chronic balance disorders in the athlete’s nervous system.

PL

Wstęp. Współczesny sport wymaga zupełnie innego podejścia do oceny stanu zdrowia zawodnika oraz form regeneracji organizmu po wysiłku fizycznym. Celem pracy była analiza stopnia relaksacji kobiet trenujących piłkę nożną po zastosowaniu masażu okolicy głowy. Materiał i metody. Grupa badana - 17 młodych zawodniczek poddanych masażowi relaksacyjnemu. Grupa kontrolna - 17 nietrenujących młodych kobiet, studentek Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Obie grupy poddane zostały pomiarowi elektroprzewodności 24 punktów pomiarowych. Wyniki. Odnotowano nieistotne różnice średnich wartości pomiarowych między grupami w badaniu początkowym oraz istotne statystycznie obniżenie średnich wartości pomiarowych po zabiegu masażu. Uzyskane wyniki wskazują na obniżenie napięcia systemu nerwowego. Wnioski Masaże relaksacyjne mogą być skuteczną metodą zapobiegania skutkom przewlekłego naruszenia równowagi w systemie nerwowym u sportowców.

8

Music listening reduces biochemical and perceptual responses to a single intensified interval training

63%

Obmiński Z.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(2)

87-94

PL

Wstęp. Słuchanie muzyki jest skutecznym sposobem na redukcję niepokoju, napięcia psychicznego i poprawę nastroju u ludzi, którzy często doświadczają zmartwień, czują się zagrożeni lub antycypują zagrożenia lub stresujące zdarzenia. Niewiele wiadomo o wpływie słuchania muzyki zarówno na biochemiczne jak i percepcyjne odpowiedzi na intensywny trening interwałowy wśród kobiet uprawiających sporty walki. Celem tego badania było sprawdzenie hipotezy, że słuchanie odpowiedniej muzyki podczas treningu obniża psychofizjologiczne markery stresu. Materiał i metody. 16 zawodniczek boksu, seniorek wzięło udział w dwóch 1-godzinnych intensywnych sesjach treningowych oddzielonych od siebie 3 dniami. Sesje miały te same struktury, intensywności i obciążenia. Sportowcy zostali przydzieleni do dwóch równych podgrup i wykonywali jedną sesję ze specjalnie wybraną muzyką taneczną (MS) i jedną bez niej (nie-MS). Próbki krwi kapilarnej pobrano bezpośrednio przed i po treningu. W próbkach osocza oznaczono kortyzol (C), glukozę (Glu), a we krwi mleczan (LA). 10-punktowa skala została wykorzystana do samodzielnej oceny odczuwanego wysiłku (RPE). Wyniki. Kiedy sesji treningowej towarzyszyła muzyka, przyrosty C i Glu i po wysiłkowe wartości RPE były znacząco niższe. Wpływ muzyki na LA nie był statystycznie istotny. Wnioski.. Obniżona reaktywność markerów stresu wysiłkowego, takich jak poziom C, Glu i wyniki RPE w odpowiedzi na trening z preferowaną muzyką potwierdziła korzystny wpływ używania muzyki u zawodniczek wykonujących intensywny trening. Zmniejszenie psychologicznego składnika stresu wysiłkowego może poprawić tolerancję treningu.

EN

Background. Music listening is a helpful way for reduction of psychological tension state anxiety, and improvement of mood state in humans, who often experience worries, threats or anticipating stressful events. Few is known about effect of music listening on both biochemical and perceptual responses to high intensity interval training session among females practicing combat sports. The purpose of this study was to verify hypothesis that listening music during training lowers psycho-physiological stress markers. Material and methods. 16 female boxers took part in two 1-hour high intensive interval training separated 3 day apart. These sessions were of the same structures, loads, intensities. Athletes were assigned into two equal sub-groups and performed sessions with special selected dance music (MS) and without it (non-MS) Capillary blood samples were taken directly before and after training. Plasma cortisol (C), glucose (Glu) and blood lactate (LA) were determined in the samples.10-point scale was used for self-reported Rating of Perceived Exertion (RPE). Results. When the training session was accompanied music, the post-session increments of C and Glu and post-session RPE were significantly lower. The impact of music on LA was not statistically significant. Conclusions. The lowered reactivity of markers of exercise stress such as C, Glu levels and RPE scores in response to training with preferred music confirmed beneficial effect of music use in female athletes performing an intensive workout. This reduction of psychological component of exercise stress may improve a training tolerance.

9

Elektrokardiograficzne manifestacje chorób serca uwarunkowanych genetycznie – punkt widzenia kardiologa sportowego. Część 1. Kardiomiopatie

63%

Krenc Z.

|

2015

|

vol. 11

|

issue 3

259-267

EN

Sudden death during physical activity is sometimes the first manifestation of an underlying cardiovascular disease. Medical evaluations, including a resting 12-lead electrocardiogram, before and during physical training, enable the identification of still asymptomatic athletes with life-threatening heart diseases and help to protect them from sudden cardiac death. The incidence of sudden cardiac death is estimated at two cases for 100,000 young athletes per year, and it is 2–4 times higher when compared with non-athletes. The most common causes of sudden cardiac death in athletes younger than 35 are cardiomyopathies (e.g. familial hypertrophic cardiomyopathy in the U.S. and arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy in Italy, especially in the Veneto region). Hypertrophic cardiomyopathy is the most common genetic cardiovascular disease (1:500) caused by mutations in multiple genes, most of which encode sarcomeric proteins (especially beta-myosin heavy chain, cardiac myosin binding protein C and cardiac troponin T), and characterized by left ventricular hypertrophy (mainly interventricular septum). In contrast, arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy is a heart muscle disorder characterized by progressive replacement of the right ventricular myocardium with fatty and connective tissue. These two cardiomyopathies may lead to sudden death (predominantly during or after strenuous physical exercise) as a result of malignant dysrhythmias. The main aim of this article was to provide some information helpful in the recognition of electrocardiographic changes of inherited heart diseases that can cause sudden cardiac death in young physically active people, especially athletes.

PL

Nagły zgon w czasie aktywności fizycznej jest czasami pierwszym objawem wcześniej nierozpoznanej choroby serca. Badania lekarskie, przeprowadzane zarówno przed rozpoczęciem, jak i w trakcie treningu sportowego, uwzględniające rejestrację spoczynkowego EKG, stanowią podstawę działań prewencyjnych, zmierzających do wczesnej identyfikacji osób zagrożonych nagłą śmiercią. Ocenia się, że częstość występowania nagłej śmierci wśród młodych sportowców z przyczyn sercowych wynosi 2 na 100 tysięcy rocznie i jest ona jednocześnie 2–4 razy większa w porównaniu z grupą osób nieaktywnych fizycznie. Najczęstszą przyczyną nagłej śmierci sercowej u młodych sportowców poniżej 35. roku życia są kardiomiopatie (np. kardiomiopatia przerostowa w Stanach Zjednoczonych i arytmogenna kardiomiopatia prawej komory we Włoszech, w szczególności w regionie Veneto). Kardiomiopatia przerostowa jest najczęstszą genetycznie uwarunkowaną chorobą układu sercowo-naczyniowego (1:500), spowodowaną mutacjami genów kodujących m.in. białka sarkomerów (szczególnie ciężkie łańcuchy beta-miozyny, białko C wiążące miozynę sercową, troponinę T), ujawniającą się pod postacią przerostu mięśnia lewej komory (głównie przegrody międzykomorowej). Z kolei arytmogenna kardiomiopatia prawej komory jest chorobą mięśnia sercowego, której istota polega na postępującym zaniku komórek miokardium prawej komory i zastępowaniu ich tkanką łączną oraz tłuszczową. Obie kardiomiopatie mogą prowadzić do nagłej śmierci podczas intensywnego wysiłku lub po nim, w mechanizmie arytmicznym. Celem tego artykułu jest dostarczenie wskazówek pomocnych w identyfikacji zmian w spoczynkowych elektrokardiogramach w wybranych chorobach serca uwarunkowanych genetycznie, stanowiących potencjalną przyczynę nagłej śmierci sercowej u młodych, aktywnych fizycznie osób, w tym także sportowców.

10

Antyarytmiczny efekt terapeutyczny wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 zastosowanych w leczeniu arytmii komorowej u 15-letniej pływaczki – opis przypadku

63%

Krenc Z.

|

2015

|

vol. 11

|

issue 1

105-111

EN

Premature ventricular contractions are common, both in the general population and among athletes. These arrhythmias are characterized by a heterogeneous aetiology and different clinical significance. They may develop not only as a sign of structural heart disease (e.g. myocarditis, cardiomyopathy, myocardial ischaemia, heart defects), genetically determined ion channel dysfunctions, but also as a result of electrolyte imbalances and adverse effects of pharmacotherapy. However, it is not possible to determine their causes in some of the patients. Premature ventricular contractions in patients with heart disease may be a trigger for life-threatening arrhythmias, especially during physical exercise. Antiarrhythmic agents having various mechanisms of action, particularly β-adrenergic blocking agents and, in some cases, invasive procedures such as ablation of an arrhythmogenic focus, are used for the treatment of ventricular arrhythmias. Some of the dietary supplements, polyunsaturated omega-3 fatty acids in particular, may also be effective. Epidemiological and experimental studies as well as randomized clinical trials indicate that n-3 polyunsaturated fatty acids show antiarrhythmic properties by direct effects on electrophysical processes in cardiomyocytes – both atrial and ventricular. Omega-3 polyunsaturated fatty acids were observed to have, among other things, the following effects: inhibiting some of the ionic currents (sodium, L-type calcium, potassium), increasing parasympathetic tone and decreasing the sensitivity of β-adrenergic receptors. This paper presents a case of idiopathic ventricular arrhythmia in a 15-year-old female swimmer successfully treated with n-3 polyunsaturated fatty acids.

PL

Komorowe pobudzenia przedwczesne są częstą arytmią serca zarówno w populacji ogólnej, jak i u sportowców. Arytmie te cechują się heterogenną etiologią i różnym znaczeniem klinicznym. Mogą być objawem strukturalnej choroby serca (np. zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatii, niedokrwienia mięśnia sercowego, wady serca), genetycznie uwarunkowanych dysfunkcji kanałów jonowych, ale także zaburzeń elektrolitowych czy działań niepożądanych niektórych leków. U części pacjentów nie udaje się jednak zidentyfikować ich przyczyny. Pobudzenia przedwczesne pochodzenia komorowego u osób z chorobą serca mogą stanowić mechanizm spustowy dla zagrażających życiu arytmii, zwłaszcza w czasie aktywności fizycznej. W leczeniu komorowych zaburzeń rytmu znalazły zastosowanie leki antyarytmiczne o różnym mechanizmie działania, przede wszystkim blokujące receptory β-adrenergiczne, a w niektórych przypadkach także metody inwazyjne, takie jak ablacja ogniska arytmogennego. Skuteczne mogą być też niektóre suplementy diety, szczególnie wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3. Jak wynika z badań epidemiologicznych, randomizowanych badań klinicznych oraz eksperymentalnych, wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 wykazują antyarytmiczne właściwości poprzez bezpośredni wpływ na procesy elektrofizjologiczne kardiomiocytów - zarówno przedsionków, jak i komór serca. Zaobserwowano, że wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 powodują m.in. hamowanie niektórych prądów jonowych (sodowych, wapniowych typu L, potasowych), zwiększenie napięcia układu przywspółczulnego i zmniejszenie wrażliwości receptorów β-adrenergicznych. Niniejsza praca prezentuje przypadek 15-letniej pływaczki z rozpoznaną idiopatyczną arytmią komorową skutecznie leczoną wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi omega-3.

11

Wpływ 8-miesięcznego treningu sportowego na stężenie naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu u młodych lekkoatletów – udział adaptacyjnej angiogenezy w kształtowaniu wydolności tlenowej

63%

Krenc Z., Mazurowski W., Wosik-Erenbek M., Wiszniewska M.

|

2015

|

vol. 11

|

issue 4

402-409

EN

A long-term sports training induces morphological and functional changes in the cardiovascular system, with the activation of angiogenesis being one of the most significant ones. Aim: The aim of the study was to assess the impact of an 8-month sports training on the serum levels of vascular endothelial growth factor and the physical performance in young athletes. Material and methods: A total of 28 sports middle school students (athletics faculty) aged 13 years, including 14 boys and 14 girls, were included in the study. All participants underwent clinical assessment at each stage of the study. Electrocardiographic and echocardiographic examinations were performed. Furthermore, the levels of vascular endothelial growth factor were measured and a cardiac stress test was performed, the outcome of which was used to calculate the physical working capacity (PWC170). Results: There was a statistically significant decrease (274.3 ± 195.7 vs. 193.8 ± 153.8 ng/ml, p < 0.001) in the serum levels of vascular endothelial growth factor during the 8-month sports training. The levels were significantly lower in male athletes both at baseline (196.2 ± 157.3 vs. 352.4 ± 204.0 ng/ml, p = 0.02), and at the end of the observation period (139.6 ± 110.9 vs. 247.9 ± 174.6 ng/ml, p = 0.003). In the same period, the average PWC170 value increased throughout the study group (108.6 ± 28.1 vs. 119.0 ± 34.1 W, p = 0.02), and sex-related statistically significant changes occurred only on the male group of athletes. No statistically significant correlations were found between the relative changes in the levels of vascular endothelial growth factor and the PWC170 index (Spearman’s rank correlation coefficient – Rs 0.158, p > 0.05). Conclusions: Long-term sports training results in a decrease in the levels of vascular endothelial growth factor. At the same time, physical efficiency improvement is observed, which may suggest the involvement of adaptive, exerciseinduced angiogenesis in the skeletal muscles. However, the observed changes show distinct differences depending on the sex.

PL

Długotrwały trening sportowy prowadzi do morfologicznych i czynnościowych zmian w układzie sercowo-naczyniowym, wśród których ważne miejsce zajmuje aktywacja procesów angiogenezy. Cel pracy: Celem pracy była ocena wpływu 8-miesięcznego treningu sportowego na stężenie naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu w surowicy oraz wydolność fizyczną u młodych lekkoatletów. Materiał i metody: Badaniem objęto 28 uczniów gimnazjum sportowego o profilu lekkoatletycznym w wieku 13 lat, w tym 14 chłopców i 14 dziewcząt. Na każdym etapie badania wszyscy uczestnicy zostali poddani ocenie klinicznej. Wykonano u nich badania elektrokardiograficzne oraz echokardiograficzne. Oznaczono także stężenie naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu oraz przeprowadzono próbę wysiłkową, której wynik posłużył do wyliczenia wskaźnika wydolności tlenowej PWC170. Wyniki badań: Podczas 8-miesięcznego treningu stężenie naczyniowo- -śródbłonkowego czynnika wzrostu w surowicy zmniejszyło się istotnie statystycznie (274,3 ± 195,7 vs 193,8 ± 153,8 ng/ml, p < 0,001). Jego stężenie było też istotnie niższe w grupie sportowców płci męskiej, zarówno na początku (196,2 ± 157,3 vs 352,4 ± 204,0 ng/ml, p = 0,02), jak i na końcu okresu obserwacji (139,6 ± 110,9 vs 247,9 ± 174,6 ng/ml, p = 0,003). W tym samym okresie średnia wartość wskaźnika PWC170 zwiększyła się w całej badanej grupie (108,6 ± 28,1 vs 119,0 ± 34,1 W, p = 0,02), a w odniesieniu do płci zmiany istotne statystycznie wystąpiły tylko u sportowców płci męskiej. Nie stwierdzono istotnych statystycznie korelacji pomiędzy względnymi zmianami stężenia naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu i wartości wskaźnika PWC170 (współczynnik korelacji rang Spearmana – Rs 0,158, p > 0,05). Wnioski: Podczas długotrwałego treningu sportowego dochodzi do obniżenia stężenia naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu. Jednocześnie obserwowana poprawa wydolności fizycznej może sugerować, że odbywa się to przy udziale adaptacyjnej, indukowanej wysiłkiem fizycznym angiogenezy w mięśniach szkieletowych. Zmiany te wykazują jednak wyraźne różnice zależne od płci.

12

Zmiany w spoczynkowych elektrokardiogramach młodych lekkoatletów po 8-miesięcznym okresie treningowym

63%

Krenc Z., Mazurowski W., Wosik-Erenbek M., Stańczyk M., Wiszniewska M.

|

EN

Athletes often exhibit benign structural and electrical remodelling of the heart as a physiological adaptation to regular and sustained physical training. Cardiovascular examination of athletes (including ECG monitoring) is performed to take information about influence of physical activity on the functional conditions of circulatory system, and to identify underlying heart disease (especially in aspect of prevention of sudden cardiac death) requiring the extension of diagnostic workup. Aim of the study: The aim of this study was to evaluate changes in resting electrocardiograms in 14-year-old athletes. Materials and methods: Resting ECGs were assessed in 28 adolescents (14 boys and 14 girls) aged 14 years beginning education in sports lower secondary school of athletic profile. Results: The most common ECG changes among adolescent athletes after long-term physical training were: sinus bradycardia and sinus respiratory arrhythmia. The Sokolow-Lyon voltage criterion for left ventricular hypertrophy was fulfilled in 4 cases (in initial ECG in 10 cases) and for right ventricular hypertrophy – in 3 cases (in initial ECG in 9 cases). 16 athletes had signs of early repolarisation, usually in lateral leads. Conclusions: Changes in resting electrocardiograms in young athletes (especially sinus bradycardia, sinus respiratory arrhythmia, early repolarisation) are a result of physiological adaptation to exercise. Dynamic exercise seemed to reduce amplitudes of R and S waves in right and left precordial ECG leads and increase amplitude of T waves. The ECG can provide valuable information about electrical changes that are a result of regular training.

PL

Długotrwały trening sportowy powoduje remodeling adaptacyjny w zakresie układu sercowo- naczyniowego, który obejmuje zarówno parametry morfologiczne, jak i czynnościowe i jest określany mianem serca sportowca. Systematyczna ocena układu krążenia u sportowców służy monitorowaniu zmian zachodzących pod wpływem długotrwałego treningu sportowego, ale także pozwala na identyfikację sportowców z chorobą serca wymagających pogłębionej diagnostyki kardiologicznej. Ważną w tym rolę odgrywa badanie elektrokardiograficzne. Cel pracy: Celem pracy była ocena wybranych spoczynkowych elektrokardiogramów u młodzieży 14-letniej z gimnazjum sportowego. Materiał i metoda: Badaniem objęto 28 uczniów (14 chłopców i 14 dziewcząt) klasy I Gimnazjum Sportowego o profilu lekkoatletycznym w Aleksandrowie Łódzkim. Oprócz rejestracji spoczynkowego elektrokardiogramu diagnostyka kardiologiczna obejmowała badanie echokardiograficzne wraz z oceną funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory, a także próbę wysiłkową na cykloergometrze rowerowym. Wyniki: W spoczynkowych elektrokardiogramach wykonanych po okresie treningowym dominowały bradykardia zatokowa i cechy niemiarowości oddechowej. U 4 osób elektrokardiogram spełniał klasyczne kryteria przerostu lewej komory wg Sokolowa-Lyona, a u 3 – przerostu prawej komory. U 16 badanych obserwowano ukształtowanie zespołu ST-T o typie zespołu wczesnej repolaryzacji, zwykle w odprowadzeniach znad ściany bocznej. Wnioski: Zmiany w spoczynkowym EKG (szczególnie bradykardia zatokowa, niemiarowość oddechowa, zespół wczesnej repolaryzacji) mają charakter potreningowych zmian adaptacyjnych układu krążenia. Trening sportowy o charakterze dynamicznym wydaje się powodować zmniejszenie amplitudy załamków R i S w odprowadzeniach prawo- i lewokomorowych oraz zwiększenie amplitudy załamków T. Badanie EKG stanowi istotny element badania kardiologicznego sportowców w ocenie przebiegu procesu treningowego i zachodzących pod jego wpływem zmian adaptacyjnych.

13

Piezogeniczne guzki stóp u aktywnych fizycznie dzieci

63%

Brzeziński P.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2008

|

vol. 4

|

issue 4

261-264

EN

Skin of feet in the athletes is continuously subjected to unfavourable influence of deleterious external factors, which may contribute to the development various diseases in this area. A frequent disorder seen in active people are piezogenic foot nodules (PN). They consist in herniation of subcutaneous fat through collagen matrix of reticular dermis. PN may affect even 10-20% of general population, manifesting as painful or asymptomatic papules or nodules. Painful form of PN is more frequent in women. In the athletes, they develop usually in marathon runners and in volleyball players. Trauma may initiate formation of characteristic pedal lesions. They usually take the form of papules or nodules, located on the sole of feet. They manifest at the heel when the patient is standing upright and resolve in recumbent position. The condition may be uni- or bilateral and lesions are usually multiple. Not infrequently the patient complains of pain during standing or walking. In the case of painful lesions, no effective treatment is available. Aim of paper: Analysis of incidence of PN among active children. Material and methods: Study population included 107 children (girls and boys, mean age 14.5 years) training basketball, volleyball or football (“active group”) and 50 children (girls and boys, mean age 9.5 years) not training any sport (“control group”). Proportion of boys and girls in the “active” group and “control” group were 56.07% – 43.93% and 76% – 24%, respectively. Results: PN was seen in 24 children (22.43%) in the “active” group and in 5 children (10%) in the control group. In “active” group, 95.83% of lesions were located in the heel area, also in the control group heel area was affected in 80% of the cases. PN developed most often in volleyball players (53.13%) and was bilateral in 91.67% of the cases. Only one boy in the “active” group complained of pain. There was no family history of connective tissue disease in the “active” group. Conclusions: Development of skin lesions consistent with PN closely correlates with intensity of physical activity. Painful nodules may interfere with active sport training, negatively affecting the person’s physical activity in the future.

PL

Skóra stóp sportowców narażona jest na stałe działanie niekorzystnych czynników zewnętrznych, które mogą przyczyniać się do rozwoju schorzeń w jej obrębie. Dosyć często spotykaną jednostką chorobową są piezogeniczne guzki stóp (PN). To przepukliny tłuszczowe, wpuklające się do skóry. Występują u 10-20% społeczeństwa, jako bolesne lub asymptomatyczne grudki lub guzki. Bolesne PN częściej stwierdza się u kobiet niż u mężczyzn. Wśród sportowców głównie spotykane są u maratończyków, siatkarzy. Uraz może zapoczątkować powstanie charakterystycznych guzków. Zmiany występują jako grudki bądź guzki zlokalizowane wzdłuż powierzchni podeszwowej stóp. PN ujawniają się zwykle w okolicy pięty, w momencie gdy pacjent stoi, w pozycji horyzontalnej zanikają. Mogą dotyczyć jednej lub obu stóp. Z reguły są to zmiany mnogie. Nierzadko pacjent odczuwa ból podczas stania czy chodzenia. W przypadku zmian bolesnych nie ma skutecznych metod leczenia. Cel pracy: Celem pracy była ocena występowania PN u aktywnych fizycznie dzieci. Materiał i metody: Badaniem objęto 107 dzieci (dziewczynek i chłopców) w średnim wieku 14,5 roku, trenujących koszykówkę, siatkówkę i piłkę nożną, oraz 50 dzieci (dziewczynek i chłopców) średnio w wieku 9,5 roku, nieuprawiających aktywnie sportu, stanowiących grupę kontrolną. W grupie sportowców chłopcy stanowili 56,07%, a dziewczynki 43,93%; w grupie kontrolnej odpowiednio 76% i 24% badanych. Wyniki: Występowanie PN stwierdzono u 22,43% sportowców (24 dzieci) i u 10% (5 dzieci) w grupie kontrolnej. W grupie sportowców w 95,83% zmiany obejmowały okolicę pięty. Również w grupie kontrolnej zmiany skórne w 80% zlokalizowane były na piętach. PN odnotowywano najczęściej u siatkarzy (53,13%) i w 91,67% dotyczyły obu stóp. Dolegliwości bólowe zgłaszał tylko jeden chłopiec – sportowiec. Wśród sportowców wywiad w kierunku chorób tkanki łącznej był negatywny. Wnioski: Występowanie zmian w przebiegu PN istotnie koreluje z nasileniem aktywności sportowej. Bolesne guzki mogą ograniczać czynny udział w grach sportowych, co może oddziaływać na późniejszą aktywność sportowca.

14

Częstość występowania Zespołu niefunkcjonalnego przemęczenia i Zespołu przetrenowania u sportowców

51%

Szewczyk A., Rębowska E., Jegier A.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2018

|

vol. 34(4)

213-218

EN

Background. Imbalance between training load and body recovery leads to the development of the non-functional overreaching syndrome (NFO) or overtraining syndrome (OTS) and deterioration of athlete’s performance. The aim of the study was to determine the prevalence of these syndromes in a sample of athletes. Material and methods. 111 males aged 18-35 years, training long distance running, cycling, triathlon, powerlifting, crossfit, bodybuilding and weightlifting minimum 2 years. The medical assessment was combined with history taking on athletic career and performance. Aerobic capacity was assessed by means of ergospirometry – cardiopulmonary exercise test (CPET) on a mechanical treadmill and anaerobic capacity was measured using Wingate test on a cycle ergometer. The patients with inflammatory conditions, hematological disorders and metabolic disorders were excluded. Anthropometric measurements were taken. Overreaching level and motivation for training were assessed using Profile of Mood State (POMS) questionnaire. The results were next compared with the reference values. Statistical analysis was performed using Statistica program, v.13.0. Results. Based on POMS results and the changes in physical capacity a group of 26 participants was selected (23.4%) with NFO/OTS syndrome symptoms. These were athletes training long distance running, crossfit and bodybuilding within 73 months and those who started in competitions more often than 20 times a year. Statistically significant differences were noted in athletes with NFO/OTS syndromes in mood assessment using POMS questionnaire. Higher values were noted in the following subscales: tension/anxiety, depression and fatigue while lower values were obtained in vigor/ activity subscale. Lower yet statistically insignificant values corresponding to physical anaerobic and anaerobic activity were observed in this group. The amount of sleep and the number of training sessions had no effect on the results. Conclusions. NFO/OTS syndromes are developed in nearly 25% of athletes involved in various sport disciplines, training within about 73 months and starting in competitions 20 times a year on average. POMS questionnaire turned out a useful tool in diagnosing these syndromes.

PL

Wstęp. Zaburzenie równowagi pomiędzy obciążeniem treningowym a regeneracją organizmu prowadzi do rozwinięcia Zespołu niefunkcjonalnego przemęczenia (NFO) lub Zespołu przetrenowania (OTS) i pogorszenia wyniku sportowego. Celem badania jest określenie częstości występowania tych zespołów w grupie sportowców. Materiał i metody. Przebadano 111 mężczyzn w wieku 18-35 lat trenujących min. 2 lata: biegi długie, kolarstwo, triathlon, trójbój siłowy, crossfit, kulturystykę, podnoszenie ciężarów. Przeprowadzono badanie lekarskie z wywiadem sportowym. Oceniano wydolność fizyczną tlenową – badanie ergospirometryczne (CPET) na bieżni mechanicznej oraz wydolność beztlenową podczas testu Wingate na cykloergometrze. Wykluczono stany zapalne, zaburzenia hematologiczne i metaboliczne. Dokonano pomiarów antropometrycznych. Poziom przemęczenia oraz motywację do treningu oceniano kwestionariuszem Oceny profilu nastrojów- POMS (Profile of Mood State)- wyniki odniesiono do wartości referencyjnych. Materiał poddano analizie w programie Statistica v. 13.0. Wyniki. Na podstawie wyników POMS i zmian w wydolności fizycznej wyodrębniono grupę 26 (23,4%) osób z cechami zespołu NFO/OTS. Byli to sportowcy ze średnim stażem treningowym 73 miesiące trenujący: biegi długie, crossfit i kulturystykę, startujący w zawodach częściej niż 20 razy w roku. Obserwowano istotne statystycznie różnice u sportowców z cechami zespołów NFO/OTS w ocenie nastroju POMS: wartości wyższe w subskalach: napięcie/niepokój, depresja, zmęczenie oraz niższe w subskali krzepkość/aktywność. Obserwowano mniejsze wartości wydolności fizycznej tlenowej i beztlenowej w tej grupie, jednak bez istotności statystycznej. Ilość snu, czas trwania i liczba treningów nie wpływały na wyniki badań. Wnioski. Wystąpienie NFO/OTS dotyczy blisko 25% sportowców różnych dyscyplin sportowych, o średnim stażu treningowym ok. 73 miesiące, startujących w zawodach średnio 20 razy w roku. Kwestionariusz oceny nastrojów POMS okazał się przydatnym narzędziem do diagnostyki tych zespołów.

15

Proces redukcji masy ciała wioślarzy i wioślarek, ze szczególnym uwzględnieniem zawodników wagi lekkiej

51%

Suszka Z., Moszak M., Zawada A., Grzymisławski M.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2019

|

vol. 35(1)

35-44

EN

Background. Weight-reducing diet is often used by the athletes, for example, to fit a proper body weight category. Usually it is done inappropriately, which can affect the athlete’s performance and health. The purpose of the study is to collect information on a diet of Polish rowers. Material and methods. The survey was conducted from December 2016 to September 2017. We asked competitors of 6 sports clubs. The data were collected using an online survey to evaluate food frequency and rowers’ nutrition knowledge. Also, the verified effectiveness of weight loss measures was taken. Results. Of the 17 respondents, only one person had never used a weight-reducing diet. Typically, the period of reduced energy supply was 1 to 4 weeks. Most athletes (59%) after competition returned to their output weight and 35% of the athletes exceeded. Only 26% of the respondents consulted a dietitian. In 88% of athletes, sport results improved or did not change during the hypocaloric diet. Consumption of individual products varied depending on the type of diet used. All rowers used supplementation. Conclusions. The vast majority of athletes have been on a weight loss diet. Frequent consumption of different foods varies depending on the preparation of the food. There is a need to conduct research with a standardized frequency of intake and to appear more credible.

PL

Wstęp. Problem utrzymania optymalnej dla konkretnej kategorii wagowej masy ciała stanowi wyzwanie dla zawodników. Dlatego często podejmują się oni nieprzemyślanej redukcji masy ciała negatywnie wpływającej na wyniki sportowe i kondycję zdrowotną. Celem badania było uzyskanie informacji na temat podejścia polskich wioślarzy do procesu redukcji masy ciała oraz metod jej przeprowadzania. Materiał i metody. Badanie prowadzono w okresie od grudnia 2016 do września 2017 roku wśród zawodników 6 polskich klubów. Dane zebrano z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza, uwzględniającego pytania oceniające częstość spożycia produktów z poszczególnych grup produktów spożywczych w okresie redukcji masy ciała i poza nią oraz oceniające wiedzę wioślarzy w zakresie żywienia. Ponadto, zweryfikowano skuteczność podejmowanych działań redukcji masy ciała. Wyniki. Aż 16 spośród 17 ankietowanych osób stosowało dietę redukcyjną. Jej czas trwania wynosił zwykle od 1 do 4 tygodni, ale jedynie 26% badanych skonsultowało ją z dietetykiem. 59% sportowców po sezonie startowym wróciło do swojej początkowej masy ciała a aż 35% osób przytyło powyżej tej wartości. U 88% zawodników wyniki sportowe uległy poprawie lub nie zmieniły się w czasie stosowania diety redukcyjnej. Spożycie poszczególnych produktów różniło się w zależności od okresu stosowania diety. Wszyscy zawodnicy wspomagali dietę suplementacją. Wnioski. Zdecydowana większość zawodników stosuje dietę redukcyjną w celu uzyskania odpowiedniej dla kategorii wagowej masy ciała, jednak ich podejście do diety i rozumienie zasad żywieniowych jest zróżnicowane Dlatego istnieje potrzeba edukacji zawodników jak i ich trenerów w zakresie racjonalnych metod uzyskania i utrzymania masy ciała.

Refine search results

Psychometric properties and validation of SR3S Questionnaire (Strategies of Coping with Stress in Sport)

Siła efektu zastosowania komunikatów perswazyjnych indukujących perfekcjonizm i nadzieję na sukces u sportowców

Elektrokardiograficzne manifestacje chorób serca uwarunkowanych genetycznie – punkt widzenia kardiologa sportowego. Część 2. Choroby kanałów jonowych

Nawyki i świadomość żywieniowa wybranej grupy sportowców na temat antyoksydantów

Wybrane zasoby osobiste a zachowania żywieniowe grupy piłkarzy nożnych

Rola witaminy D u sportowców

Ocena wpływu masażu relaksacyjnego na aktywność autonomicznego systemu nerwowego u piłkarek nożnych

Music listening reduces biochemical and perceptual responses to a single intensified interval training

Elektrokardiograficzne manifestacje chorób serca uwarunkowanych genetycznie – punkt widzenia kardiologa sportowego. Część 1. Kardiomiopatie

Antyarytmiczny efekt terapeutyczny wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 zastosowanych w leczeniu arytmii komorowej u 15-letniej pływaczki – opis przypadku

Wpływ 8-miesięcznego treningu sportowego na stężenie naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu u młodych lekkoatletów – udział adaptacyjnej angiogenezy w kształtowaniu wydolności tlenowej

Zmiany w spoczynkowych elektrokardiogramach młodych lekkoatletów po 8-miesięcznym okresie treningowym

Piezogeniczne guzki stóp u aktywnych fizycznie dzieci

Częstość występowania Zespołu niefunkcjonalnego przemęczenia i Zespołu przetrenowania u sportowców

Proces redukcji masy ciała wioślarzy i wioślarek, ze szczególnym uwzględnieniem zawodników wagi lekkiej