Search results

Search:
in the keywords: spontaneous spinal cerebrospinal fluid leak

Sort By:

Limit search:

Samoistne podciśnienie śródczaszkowe – opis przypadku

100%

Jastrzębski K.

The syndrome of spontaneous intracranial hypotension (SIH) was first described in 1938 and was considered a rare disorder. Because all of SIH occur secondary to spontaneous spinal cerebrospinal fluid (CSF) leak, the term: spontaneous spinal CSF leak is the preferred descriptive term. Recent evidence suggest that SIH is not rare but underdiagnosed. The spectrum of clinical and radiological manifestations is varied. The orthostatic headache and opening pressure of cerebrospinal fluid (CSF) under 60 mm H2O are cardinal diagnostic features. Treatment consist in bed rest, oral hydration, caffeine or theophylline intake, epidural blood patching, percutaneous fibrin glue injection or surgical CSF leak repair. The effectiveness of those treatment is limited and poorly studied. Author present case of 19-year-old woman with 2 days history of headache, tinnitus and photophobia. On neurologic examination patient presented only vertical diplopia. CT of head showed swelling of brain and contractions of cerebral ventricles. A lumbar puncture on the day after admission excluded neuroinfection and subarachnoid haemorrhage. The CSF opening pressure was 15 mm H2O. An MRI of cervical, thoracic and lumbar spine did not show any potential structures connected with CSF leak. Myelo-CT showed in lumbar region four places of CSF leak. This case demonstrates some of the potential diagnostic difficulties and unusual cause for sudden onset headache.

Samoistne podciśnienie śródczaszkowe – SPŚ (łac. aliquorrhoea acuta versus spontanea) po raz pierwszy zdiagnozowano w 1938 roku i uznawano za rzadkie schorzenie. Ponieważ wszystkie przypadki SPŚ występują wtórnie do samoistnego wycieku płynu mózgowo- -rdzeniowego (PMR), preferowanym terminem opisowym jest spontaniczny tzw. rdzeniowy wyciek PMR. Obecne badania wskazują, że nie jest to tak rzadkie schorzenie, jak sądzono. Kliniczna i radiologiczna manifestacja choroby jest różnorodna. Za cechy kardynalne uważa się ortostatyczne bóle głowy i ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego mniejsze niż 60 mm słupa H2O. Leczenie polega na utrzymywaniu pozycji leżącej, doustnym przyjmowaniu płynów, spożywaniu substancji zawierających kofeinę i teofilinę, wykonaniu łaty z krwi podanej nadoponowo lub podaniu fibryny oraz interwencji neurochirurgicznej. Efektywność tego rodzaju leczenia jest ograniczona i słabo zbadana. Przedstawiono przypadek 19-letniej pacjentki z 2-dniowym wywiadem w kierunku bólu głowy, szumu usznego oraz nadwrażliwości na światło. W badaniu neurologicznym stwierdzono jedynie dwojenie przy patrzeniu do boku. Tomografia komputerowa głowy ujawniła obrzmienie mózgu oraz bardzo wąski układ komorowy. Nakłucie lędźwiowe, wykonane dzień po przyjęciu, wykluczyło neuroinfekcje oraz krwawienie podpajęczynówkowe. Ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego wynosiło 15 mm słupa H2O. RM odcinka szyjnego, piersiowego i lędźwiowego nie ujawnił potencjalnego miejsca wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego. Mielo-CT ujawniło w odcinku lędźwiowym kręgosłupa wielomiejscowy wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego. Przypadek ten demonstruje pewne trudności diagnostyczne oraz zwraca uwagę na niecodzienną przyczynę bólów głowy.

Refine search results

1 Aktualności Neurologiczne

1 2010

1 Jastrzębski K.

Search results

Samoistne podciśnienie śródczaszkowe – opis przypadku