Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  speckle tracking echocardiography
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Modern echocardiographic techniques, i.e. tissue Doppler imaging and speckle tracking echocardiography, allow for an assessment of global and regional right ventricular function. The right ventricular myocardial performance index and tricuspid annulus motion are used in the assessment of global right ventricular function, whereas duration of the cardiac cycle phases and myocardial velocities are used in the assessment of regional function. Strain and strain rate allow for an evaluation of both regional and global myocardial function. Literature reports provide data on the usefulness of these methods in patients with pressure and volume overload as well as with direct myocardial damage involving the right ventricle. In pulmonary hypertension, S’ wave assessment may be used for therapeutic efficacy evaluation. Longitudinal strain reduction indicates an increased risk of vascular events, while an increased value of myocardial performance index is a predictor for a survival in pulmonary hypertension. A decreased S’ wave velocity is associated with limited pulmonary vascular flow in patients with pulmonary embolism. In patients after atrial baffle repair for transposition of the great arteries, decreased longitudinal strain was an independent predictor for heart failure. A statistically significant decrease in both the S’ wave as well as acceleration during isovolumic contraction were observed in arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy. S’ wave and global right ventricular longitudinal strain values were lower in patients in the acute phase of myocardial infarction involving the right ventricle compared to the corresponding parameters in healthy individuals. In the case of tetralogy of Fallot correction, the evaluation of S’ wave velocity may prove useful in identifying patients with reduced cardiac systolic reserve; a good correlation was also found between the global right ventricular longitudinal strain and right ventricular ejection fraction in MRI.
PL
Nowoczesne techniki obrazowania echokardiograficznego – tkankowa echokardiografia dopplerowska i metoda śledzenia markerów akustycznych – umożliwiają ocenę globalnej i regionalnej funkcji mięśnia prawej komory serca. Do oceny globalnej funkcji prawej komory serca wykorzystuje się: wskaźnik funkcji prawej komory oraz ruch pierścienia zastawki trójdzielnej, a do oceny funkcji regionalnej: pomiary czasów trwania faz cyklu pracy serca i prędkości miokardialnych. Określenie odkształcenia i szybkości odkształcenia umożliwia ocenę zarówno czynności regionalnej, jak i globalnej miokardium. W piśmiennictwie istnieją doniesienia o przydatności tych metod u pacjentów z przeciążeniem ciśnieniowym i objętościowym, jak i bezpośrednim uszkodzeniem miokardium prawej komory serca. W nadciśnieniu płucnym ocena fali S’ może służyć monitorowaniu skuteczności terapii. Obniżenie odkształcenia podłużnego wskazuje na zwiększone ryzyko zdarzeń naczyniowych, natomiast wzrost wartości wskaźnika funkcji prawej komory jest czynnikiem predykcyjnym przeżywalności w nadciśnieniu płucnym. U pacjentów z zatorowością płucną spadek prędkości fali S’ ma związek z ograniczeniem przepływu przez łożysko płucne. W przypadku osób po chirurgicznej korekcji czynnościowej przełożenia wielkich pni tętniczych obniżenie odkształcenia podłużnego było niezależnym czynnikiem rokowniczym wystąpienia niewydolności serca. W arytmogennej kardiomiopatii prawej komory stwierdzano statystycznie istotne zmniejszenie wartości fali S’ i przyspieszenia w fazie izowolumetrycznego skurczu. W okresie ostrym zawału obejmującego prawą komorę wartości fali S’ i globalnej wielkości odkształcenia podłużnego prawej komory były niższe w porównaniu do analogicznych parametrów u osób zdrowych. Po operacji tetralogii Fallota ocena prędkości fali S’ może być przydatna w identyfikacji pacjentów z obniżoną rezerwą skurczową; stwierdzono też dobrą korelację pomiędzy globalną wielkością odkształcenia podłużnego prawej komory serca a jej frakcją wyrzutową ocenianą rezonansem magnetycznym.
EN
W ostatnich latach myszy stały się najczęściej wykorzystywanymi zwierzętami laboratoryjnymi w badaniach przedklinicznych. Wraz z rosnącym ich wykorzystaniem także w badaniach układu krążenia (zarówno w terapiach komórkowych regenerujących mięsień sercowy po zawale, leczeniu niewydolności serca, jak i w ocenie kardiotoksyczności leków) konieczne stało się opracowanie dokładnej metody oceny funkcji serca, która rzetelnie mogłaby określić skuteczność i bezpieczeństwo badanych terapii. Przeniesienie techniki śledzenia markerów akustycznych (speckle tracking echocardiography – STE) do warunków echokardiografii doświadczalnej pozwala na bardziej rzetelną i wiarygodną ocenę ich skuteczności i bezpieczeństwa. Pomiary regionalnej deformacji serca uzyskiwane tą metodą są dużo bardziej czułe i specyficzne niż parametry klasycznej echokardiografii. Technika STE wydaje się bardzo atrakcyjną metodą, nie jest jednak pozbawiona wad i ograniczeń. Analiza obrazów 2D techniką STE jest bardzo wrażliwa na artefakty, które zacierając granice wsierdzia, uniemożliwiają prawidłowe śledzenie markerów akustycznych. Uzyskanie powtarzalnych obrazów o dobrej jakości jest wciąż dużym wyzwaniem, szczególnie w warunkach echokardiografii doświadczalnej. W dostępnym piśmiennictwie techniczne i praktyczne aspekty tego badania są często pomijane lub opisane bardzo enigmatycznie, a nierzadko to właśnie one są podstawą do uzyskania zadowalających nas obrazów. Dlatego też celem niniejszego opracowania jest zarówno ocena przydatności nowoczesnych technik echokardiograficznych w warunkach pracowni doświadczalnej, jak i opisanie technicznych oraz praktycznych zagadnień przeprowadzenia badania echokardiograficznego u myszy.
PL
In recent years, mice have become the most commonly used laboratory animals in preclinical studies. With the increase in their use also in the study of the cardiovascular system (in heart muscle cell regenerating therapies after a heart attack, heart failure or assessing the cardiotoxicity of drugs), there was a need to develop accurate methods for assessing cardiac function, which could reliably determine the efficacy and safety of the studied treatments. The transfer of speckle tracking technology to echocardiography experimental conditions, allows a more reliable and credible assessment of the effectiveness of the studied treatments. Measurements of regional deformation of the heart obtained by this method are much more sensitive and specific than the parameters of classical echocardiography. Speckle tracking echocardiography (STE) seems to be a very attractive method but it is not devoid of drawbacks and limitations. Analysis of the 2D STE technique is very sensitive to artifacts, blurring the boundaries that prevent proper endocarditis tracking speckle. Therefore, obtaining reproducible images of good quality is still a major challenge, particularly in experimental echocardiography. In the available literature, the technical and practical aspects of this study are often overlooked or described very enigmatically, and often it is those aspects that are essential to achieve satisfactory images. Therefore, the aim of this study is to evaluate the usefulness of both modern echocardiographic techniques in experimental conditions in the laboratory and to describe the technical and practical issues of conducting echocardiography in mice.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.