Search results

1

Analysis of indole derivatives in methanolic extracts from mycelium of Agaricus bisporus cultured in vitro on liquid Oddoux medium

100%

Muszyńska B., Sułkowska-Ziaja K., Hałaszczuk P., Krężałek R., Łojewski M.

|

vol. 10

66-72

PL

Lecznicze i przeciwutleniające właściwości grzybów są doskonałym połączeniem, które stanowi o ich wartości dietetycznej i umożliwia korzystanie z nich zarówno, jako żywności jak i dodatku żywieniowego. Celem niniejszej pracy była analiza zawartości fizjologicznie aktywnych związków indolowych w mycelium z kultur in vitro Agaricus bisporus (pieczarka dwuzarodnikowa). L-tryptofan, egzogenny aminokwas i jego pochodne, takie jak np. 5-hydroksytryptofan, muszą być dostarczane z pokarmem w codziennej diecie. Związki te mają działanie przeciwdepresyjne, są bezpośrednimi prekursorami serotoniny, a w przeciwieństwie do niej przekraczają barierę krew – mózg. Są też biogenetycznymi prekursorami innych związków indolowych, które pełnią funkcję neuroprzekaźników, co uzasadnia oznaczanie ich zawartości w grzybach jadalnych. Materiał do badań stanowiły owocniki A. bisporus pochodzenia komercyjnego. Z owocników A. bisporus wyprowadzono kultury in vitro na podłożu stałym Oddoux (1957). Eksperymentalne kultury in vitro prowadzono na płynnym, wytrząsanym podłożu Oddoux. Co dwa tygodnie prowadzenia kultur pasażowano je na świeżą pożywkę. Biomasę mrożono i suszono metodą liofilizacji. Otrzymaną biomasę z kultur in vitro analizowano jakościowo i ilościowo metodą HPLC na obecność niehalucynogennych związków indolowych. Po raz pierwszy zidentyfikowane i ilościowo oznaczone zostały związki indolowe w kulturach in vitro Agaricus bisporus na płynnym podłożu wg Oddoux. Analiza wykazała, że ekstrakty metanolowe otrzymane z grzybni zawierają sześć związków indolowych: L -tryptofan, 5 - hydroksytryptofan, serotoninę, melatoninę, tryptaminę i 5-metylotryptamię. Zawartości poszczególnych składników w biomasie z kultur in vitro były zróżnicowane w zakresie od 0,01 do 21,33 mg/100 g s. m. Dominującymi ilościowo związkami były: 5-hydroksytryptofan (12,50 mg/100 g s. m.), L-tryptofan (14,00 mg/100 g) i serotonina (7,00 mg/100 g). Całkowita zawartość związków indolowych w badanym materiale wynosiła 55,32 mg/100 g s. m. Biomasa z kultur in vitro badanego gatunku jest dobrym źródłem 5-hydroksytryptofanu i L- tryptofanu. Kultury in vitro A. bisporus mogą być wykorzystane jako model do badań nad akumulacją i metabolizmem związków indolowych.

EN

Methanolic extracts obtained from biomass of Agaricus bisporus (J.E. Lange) Imbach cultured in vitro were analyzed for qualitative and quantitative composition of non-hallucinogenic indole compounds in order to compare their amount with fruiting bodies of these species. Extracts demonstrated to contain six indole compounds. Contents of individual compounds ranged from 0.01 to 21.33 mg/100 g d.w. in biomass from in vitro cultures. The quantitatively dominating compounds included: 5-hydroxytryptophan (12.50 mg/100 g d.w.), L-tryptophan (14.00 mg/100 g d.w.) and serotonin (7.00 mg/100 g d.w.). Total content of the remaining indole compounds under analysis in the study was 55.32 mg/100 g d.w.

2

The effect of short-term lithium treatment on head twitches induced by 5-hydroxytryptophan in mice

100%

Szymczyk H., Danilczuk Z., Wielosz M.

Current Issues in Pharmacy and Medical Sciences

|

2015

|

vol. 28

|

issue 4

264-268

EN

The effectiveness of lithium in the treatment of affective disorders is well documented. However, the mechanism of this effect is still unknown. The purpose of this study was to investigate the effect of lithium on serotonergic neurons. The evaluation of the serotoninergic system activity was performed on the basis of an experimental model of head twitch response triggered by direct or indirect stimulation of serotonin 5-HT2 receptors in the brain. The obtained results indicated that the lithium chloride co-applied with a direct precursor of serotonin - 5-hydroxytryptophan used in a threshold dose and with carbidopa, generated head twitch response in mice. What is more, an enhancement of head twitch response in mice was observed after repeated 5-hydroxytryptophan application in head twitch-evoking doses. Moreover, inhibition of the serotonine storage in nerve endings in mice was evoked by reserpine administration. Furthermore, lithium increased the effect of 5-hydroxytryptophan given in a threshold dose and a head twitchevoking dose, respectively. In addition, when P-chlorphenylalanine (pCPA), an inhibitor of the serotonin synthesis within the serotonergic neurons, was given simultaneously with the lithium chloride, carbidopa and 5-hydroxytryptophan in the threshold dose, as well as with the lithium chloride and 5-hydroxytryptophan given at head twitchevoking dosage, pCPA administration decreased the number of head twitches responses in both experimental models, as well as in the reserpinized mice subjected to the lithium chloride and 5-hydroxytryptophan application. Finally, 5,7-dihydroxytryptamineevoked serotoninergic nerve endings destruction led to absolute inhibition of headtwitch response when observed after the lithium and 5-hydroxytryptophan application. Moreover, the increase by lithium 5-hydroxytryptophan-evoke head twitch response was inhibited by administration of the ritanserine - a 5-HT2 serotonin receptor blocking agent. In summary, our data show that lithium induced an enhancement of serotonergic neurotransmission due to its action on presynaptic serotonergic terminals.

3

Enzymatic oxidation of substituted tryptamines catalysed by monoamine oxidase

100%

Dragulska S., Kańska M.

Nukleonika

|

2014

|

vol. 59

|

issue 3

91-95

EN

The enzymatic deamination of 5-fl uorotryptamine and 5-hydroxytryptamine, 5-HT, catalysed by enzyme monoamine oxidase A (MAO-A, EC 1.4.3.4) was investigated using the kinetic (KIE) and solvent (SIE) isotope effects methods. The numerical values of deuterium isotope effects in the (1R) positions of 5-F-tryptamine were determined using non-competitive spectrophotomeric method. Isotopologue 5-F-[(1R)- -2H]-tryptamine, needed for kinetic studies was obtained by enzymatic decarboxylation of 5´-fl uoro-L-tryptophan, 5´-F-L-Trp, in fully deuteriated medium.

4

FATIGUE DEVELOPMENT MECHANISMS DURING INCREASED INTENSITY EXERTION

88%

Klich S.

Central European Journal of Sport Sciences and Medicine

|

2013

|

vol. 1

|

issue 1

39-45

EN

During motor preparation, the attention is paid more and more frequently to the complex significance of fatigue in the case of the achieved sport outcome. The complexity of this process has not been utterly explained so far. It is important to acquire the profound knowledge about the central and peripheral fatigue while explaining this mechanism, because they remain in the background of the human body malfunction. It needs to be emphasized that both fatigue mechanisms should not be analyzed separately, because they are subordinated to one another. The changes mechanism in central nervous system (CNS) influenced by physical exertion leads to reticular formation impairment. This in turn results in a nalytic and decision making process malfunction. The proper functioning of these centers depends on appropriate neurotransmitters concentration. The short tryptophan to serotonin metabolic pathway plays a significant role in the central fatigue development. The concentration increase of this hormone leads to CNS malfunction, which causes the above mentioned changes. The purpose of this paper was to show, based on the current literature data, the predisposing mechanisms and factors in the development of fatigue.

5

Rola tryptofanu i serotoniny w patogenezie i leczeniu zespołu jelita nadwrażliwego

75%

Stępień A., Walecka-Kapica E., Błońska A., Klupińska G.

Folia Medica Lodziensia

|

2014

|

vol. 41

|

issue 2

139-154

EN

Irritable bowel syndrome (IBS) is a functional gastrointestinal disorder of a very complex etiopathogenesis. There are three clinical types of this syndrome: with constipation, with diarrhea and mixed, with alternating constipation and diarrhea. Etiopathogenetic factors include, among others, genetic, environmental and inflammatory predispositions, chronic stress and depression. Therefore, it is contemplated whether the disease affects the digestive or the nervous system. Both, in the central nervous system and in the gastrointestinal tract, there are many same receptors and neurotransmitters involved in the regulation of their activities. Among them, serotonin plays an important role. The main function of serotonin is the regulation of gastrointestinal motility and secretion. L-tryptophan, exogenous amino acid, is its precursor. The deficiency or the excess of both the compounds and disorders in their metabolism affect the abnormal bowel function. Thus, taking this into account, a proper diet should not be forgotten in the treatment of irritable bowel syndrome. It has been demonstrated that patients with diarrhea-predominant IBS have a higher blood serotonin level compared to healthy subjects. No such difference was observed in constipation-predominant IBS. Furthermore, patients with constipationpredominant disease demonstrated lower levels of serotonin metabolite – 5-hydroxy-3-indoleacetic acid (5-HIAA) in urine. Patients with higher postprandial blood levels of serotonin feel discomfort after a meal. This confirms the validity of the use of selective serotonin reuptake inhibitors in the treatment of patients with constipation-predominant IBS, as the availability of this neurotransmitter is increased in the body, which stimulates peristalsis. Thus, it may be reasonable to recommend patients with constipationpredominant IBS a diet rich in tryptophan-containing foods, whereas patients with diarrhea-predominant IBS should avoid their consumption.

PL

Zespół jelita nadwrażliwego (IBS) jest czynnościową chorobą przewodu pokarmowego o bardzo złożonej etiopatogenezie. Wyróżnia się trzy postacie kliniczne tego zespołu: zaparciową, biegunkową i mieszaną. Wśród czynników etiopatogenetycznych wymienia się m. in. predyspozycje genetyczne, środowiskowe, zapalne, przewlekły stres i depresję. Dlatego rozważa się, czy choroba dotyczy układu pokarmowego czy nerwowego. Zarówno w ośrodkowym układzie nerwowym, jak i w układzie pokarmowym występuje wiele takich samych receptorów i neuroprzekaźników, uczestniczących w regulacji czynności tych układów. Wśród nich ważną rolę odgrywa serotonina. Do głównych funkcji serotoniny należy udział w regulacji czynności motorycznej i wydzielniczej przewodu pokarmowego. Jej prekursorem jest egzogenny aminokwas L-tryptofan. Niedobór lub nadmiar obu związków oraz zaburzenia ich metabolizmu mają wpływ na nieprawidłowe funkcjonowanie jelit. Biorąc to pod uwagę, w leczeniu zespołu jelita nadwrażliwego nie powinno się zatem zapominać o odpowiedniej diecie. Wykazano, że pacjenci z biegunkową postacią IBS mają, w porównaniu ze zdrowymi osobami, wyższe stężenie serotoniny we krwi. Różnicy takiej nie zaobserwowano w postaci zaparciowej jelita nadwrażliwego. Dodatkowo, u pacjentów z typem zaparciowym choroby obserwowano niższe stężenie metabolitu serotoniny – kwasu 5-hydroksy-3- indolooctowego w moczu. Pacjenci z wyższym poposiłkowym stężeniem serotoniny we krwi odczuwają dolegliwości po spożyciu posiłku. Potwierdza to zasadność stosowania selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny w leczeniu pacjentów z zaparciową postacią zespołu jelita nadwrażliwego. Zwiększa się wówczas dostępność serotoniny w organizmie, co pobudza perystaltykę jelit. Zasadne może być zatem zalecenie chorym z postacią zaparciową jelita nadwrażliwego spożywania produktów bogatych w tryptofan, podczas gdy pacjenci z postacią biegunkową powinni ograniczyć ich spożycie.

6

Ocena jakości snu w odniesieniu do stężenia serotoniny i melatoniny w surowicy u osób z marskością wątroby

63%

Tomaszewska-Warda K., Walecka-Kapica E., Pawłowicz M., Wachowska-Kelly P., Chojnacki C.

Folia Medica Lodziensia

|

2014

|

vol. 41

|

issue 2

169-180

EN

Sleep disorders occur in people who suffer from liver cirrhosis, this usually involves a change in the rhythm of melatonin secretion and its metabolism. Delayed sleep phase syndrome does not always correlate with the degree of liver damage, indicating the involvement of other factors in its pathogenesis. The aim of the study was to estimate the correlation between the night secretion of the serotonin and melatonin and the degree of sleep disorders. There were 60 patients with liver cirrhosis and 30 healthy subjects (control group) included in the study. Compared to the control group, in the first stage of hepatic encephalopathy (according to West Haven Scale) at 2 o’clock a.m. a low serum melatonin level was observed (57.5±10.2 pg/mL and 41.2±9.4 pg/mL, p<0.05) and even lower concentration of serotonin (171.2±45.0 and 108.4±29.3 μg/mL, p<0.01). These results negatively correlated with the degree of sleep disorders. The obtained results indicate that in patients with liver cirrhosis the changes in the homeostasis of both serotonin and melatonin occur, which can cause sleep disorders.

PL

U osób z marskością wątroby występują zaburzenia snu, co zwykle wiąże się ze zmianą rytmu wydzielania melatoniny i jej metabolizmu. Zespół opóźnionej fazy snu nie zawsze koreluje ze stopniem uszkodzenia wątroby, co wskazuje na udział innych czynników w jego patogenezie. Celem badania było określenie zależności między nocnym wydzielaniem serotoniny i melatoniny a stopniem zaburzeń snu. Do badań włączono 60 osób z marskością wątroby (grupa badana) i 30 osób zdrowych (grupa kontrolna). W porównaniu do grupy kontrolnej, u chorych z pierwszym stopniem encefalopatii wątrobowej (wg skali West Haven) o godzinie 2:00 stwierdzono niższe stężenie melatoniny w surowicy (odpowiednio 57,5±10,2 pg/mL i 41,2±9,4 pg/mL, p<0,05), zaś u osób z drugim stopniem encefalopatii - niższe stężenie serotoniny (odpowiednio 171,2±45,0 i 108,4±29,3

7

Regulation of the genes involved in neurotransmission in Attention Deficit/Hyperactivity Disorder

63%

Cuch B., Polaczek A., Idziak M., Kotuła L., Maciejewski R., Madej-Czerwonka B., Kocki J.

Current Issues in Pharmacy and Medical Sciences

|

2015

|

vol. 28

|

issue 2

115-119

EN

Attention Deficit Hyperactivity Disorder is the full name of the disease commonly deemed ADHD. This disease is most frequently diagnosed in childhood, and it affects up to 12 % of all children world-wide. The current clinical criteria (the base for diagnosis) can be found in DSM -V. The core symptoms are divided in three groups: hyperactivity, impulsivity and impaired attention. The aetiology of the disorder is combined, including a wide range of factors, and the genetic, environmental, toxic, perinatal background is taken into account. Because, currently, more and more studies are seeking to explore the heritability of the disorder, the aim of this study is to review the information provided by different research centres which discuss the genetic background of the disease. Herein, we present the results of different studies gathered from the online database. Our findings indicate that the participation of genetic factors within this disorder is supported by family, twin and adoption studies. Indeed, in current literature, researchers estimate that there is a higher risk of developing ADHD among children from families with an ADHD history. Of particular note is that there are some studies indicating particular genes that determine the susceptibility to ADHD. Such studies make mention that most of these genes encode components of the dompaminergic and serotoninergic neurotransmission systems. Researchers in the field, thus, are attempting to link the presence of certain alleles in affected children with their response to treatment. Yet, while ADHD is now considered as being a disorder of genetic background, we cannot indicate a single gene or its mutation that would be crucial in the aetiology and diagnosis. Still, a number of candidate genes have been reported so far.

8

Stosowanie wenlafaksyny w dawkach podzielonych – opis kazuistyczny

63%

Święcicki Ł.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2015

|

vol. 15

|

issue 1

41-44

EN

Venlafaxine is a drug with at least two significant antidepressant mechanisms of action. Selective serotonin reuptake inhibition (5-HT) is observed even when low doses are used and noradrenalin reuptake inhibition can be seen when doses are higher. The cut-off point is usually a daily dose of 225 mg although a change from one mechanism of action into dual action is usually of spectral nature. It is possible that in daily doses higher than 375 mg, the drug exhibits dopaminergic effects, but such large doses are not recommended by the manufacturer. Using higher doses is associated with greater antidepressant efficacy. One should remember, however, that a change of dosage can be related to a different profile of adverse effects (which also depends on patient’s individual sensitivity). The serotoninergic effects are also perceived as sedating, causing excessive drowsiness or even apathy. The noradrenergic effects can, however, evoke the feeling of excessive agitation and sleep disorders. Moreover, the perception of a given action, as indifferent or troublesome to functioning, depends on the time of a day at which it occurs. The sleep-inducing action is perceived as positive by patients in the evening and agitation may be considered positive in the morning. It seems that the time of using venlafaxine may affect the subjective drug tolerance. The article presents two cases that represent this viewpoint. It is not entirely clear why the action of the drug is experienced as the strongest by patients soon after administration (a specific placebo effect cannot be excluded). Despite this, subjective venlafaxine tolerance is undoubtedly associated with the manner of administration. Physicians should take this into consideration.

PL

Wenlafaksyna jest lekiem o co najmniej dwóch istotnych mechanizmach działania przeciwdepresyjnego. Hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny (5-HT) ujawnia się już podczas stosowania niskich dawek, a hamowanie wychwytu zwrotnego noradrenaliny – dopiero przy dawkach istotnie wyższych. Za punkt odcięcia przyjmuje się na ogół dawkę 225 mg na dobę, choć zmiana z jednego mechanizmu działania na dwa ma najprawdopodobniej charakter spektralny. Możliwe, że w dawkach powyżej 375 mg na dobę lek wykazuje również działanie dopaminergiczne, ale tak duże dawki wenlafaksyny nie są zalecane przez producenta. Stosowanie wyższych dawek przekłada się na większą skuteczność przeciwdepresyjną leku. Należy jednak pamiętać, że zmiana dawki może być związana z ujawnieniem się odmiennego profilu działań niepożądanych (choć zależy to także od indywidualnej wrażliwości pacjenta). Działanie serotoninergiczne bywa odbierane jako uspokajające, sedujące, powodujące nadmierną senność, a nawet zobojętnienie i apatię. Działanie noradrenergiczne może z kolei wywoływać uczucie nadmiernego pobudzenia i zaburzenia snu. To, czy dane działanie jest odczuwane jako niewpływające na funkcjonowanie, czy też jako trudne do zniesienia, zależy ponadto od pory dnia, w której występuje. Działanie nasenne pacjent uzna za korzystne wieczorem, natomiast działanie rozbudzające – rano. Wydaje się, że pora podawania wenlafaksyny może wpływać na subiektywną tolerancję leku. W artykule opisano dwie sytuacje ilustrujące ten punkt widzenia. Nie jest do końca jasne, dlaczego pacjenci odczuwają działanie leku najsilniej wkrótce po jego przyjęciu (nie da się wykluczyć swoistego efektu placebo). Mimo to w przypadku wielu chorych subiektywna tolerancja wenlafaksyny bez wątpienia ma związek ze sposobem podawania leku; lekarze powinni brać tę okoliczność pod uwagę.

9

Wydzielanie serotoniny i melatoniny oraz mioelektryczna i motoryczna czynność żołądka u kobiet po menopauzie

51%

Jałocha W., Wachowska-Kelly P., Stępień A., Wojtkiewicz P., Walecka-Kapica E., Chojnacki J., Klupińska G.

Folia Medica Lodziensia

|

2014

|

vol. 41

|

issue 2

155-167

EN

In postmenopausal women various psychosomatic disorders concerning mood and appetite occur. The reason is not only estrogen deficiency, but also other hormones and neurotransmitters. The aim of the study was to estimate serotonin and melatonin levels and myoelectrical activity and gastric motor in postmenopausal women in relation to their nutritional status. The study was conducted in three 30-person groups of women: premenopausal (group I), postmenopausal with a normal body mass (group II), postmenopausal overweight (group III). Compared with group I, in group II there were no significant differences, while in group III serotonin level was lower respectively 156.5±40.2 ng/ml and 83.4±32.5 ng/ml (p<0.01), as well as the percentage of normogastria – 82.9±5.6% and 66.9±8.2 (p<0.05) and gastric emptying half-time 43.6±14.7 min and 27.4±12.2 min (p<0.01). Moreover, a negative correlation between body mass index and serotonin (r = -0.4744) and melatonin (r = -0.7146) levels was observed. The study results indicate the involvement of serotonin and melatonin in the pathogenesis of eating disorders in postmenopausal women.

PL

U kobiet po menopauzie występują różnorodne zaburzenia psychosomatyczne, w tym dotyczące nastroju i łaknienia. Przyczyną tego jest niedobór estrogenów, ale także innych hormonów i neurotransmiterów. Celem badania było określenie stężenia serotoniny i melatoniny oraz czynności mioelektrycznej i motorycznej żołądka u kobiet po menopauzie w odniesieniu do ich stanu odżywienia. Badania przeprowadzono w trzech 30-sto osobowych grupach kobiet: przed menopauzą (grupa I), po menopauzie z prawidłową masą ciała (grupa II), po menopauzie ze współistniejącą nadwagą (grupa III). W porównaniu z grupą I, w grupie II nie stwierdzono istotnych różnic, natomiast w grupie III niższe było stężenie serotoniny, odpowiednio 156,5±40,2 ng/mL i 83,4±32,5 ng/mL (p<0,01), a także niższy był odsetek prawidłowej czynności mioelektrycznej żołądka (normogastrii) – 82,9±5,6% i 66,9±8,2 (p<0,05) oraz krótszy był czas połowicznego opróżniania żołądka (43,6±14,7 min. i 27,4±12,2 min.; p<0,01. Ponadto stwierdzono odwrotną zależność między wskaźnikiem masy ciała a stężeniem serotoniny (r = -0,4744) i melatoniny (r = -0,7146). Wyniki badań wskazują na udział serotoniny i melatoniny w patogenezie zaburzeń odżywiania u kobiet po menopauzie.

Refine search results

Analysis of indole derivatives in methanolic extracts from mycelium of Agaricus bisporus cultured in vitro on liquid Oddoux medium

The effect of short-term lithium treatment on head twitches induced by 5-hydroxytryptophan in mice

Enzymatic oxidation of substituted tryptamines catalysed by monoamine oxidase

FATIGUE DEVELOPMENT MECHANISMS DURING INCREASED INTENSITY EXERTION

Rola tryptofanu i serotoniny w patogenezie i leczeniu zespołu jelita nadwrażliwego

Ocena jakości snu w odniesieniu do stężenia serotoniny i melatoniny w surowicy u osób z marskością wątroby

Regulation of the genes involved in neurotransmission in Attention Deficit/Hyperactivity Disorder

Stosowanie wenlafaksyny w dawkach podzielonych – opis kazuistyczny

Wydzielanie serotoniny i melatoniny oraz mioelektryczna i motoryczna czynność żołądka u kobiet po menopauzie