Search results

Search:
in the keywords: secondary prevention

Sort By:

Limit search:

Comparison of cardiac rehabilitation programmes including patients’ education in selected institutions in Portugal and Poland.

100%

Sarna I., Smolis-Bąk E.

2018

vol. 32

issue 2

23-32

Introduction Despite huge progress in the field of medicine and prevention, cardiovascular diseases remain the second most common cause of death in the European Union countries. One of the reasons for this not very optimistic (though decreasing) tendency seems to be ineffective education of patients. Material and methods The study sought to compare cardiac rehabilitation programmes in Poland and Portugal and to assess education of coronary patients who took part in the second phase of cardiac rehabilitation in institutions located in these two countries. A cardiac rehabilitation programme information card completed by a doctor or a physiotherapist as well as the authors’ own questionnaire that included questions regarding medical history and rehabilitation of patients, their knowledge about risk factor control and their opinions about education in the process of rehabilitation were employed in the study. Results Patients from both groups demonstrated the same low levels of knowledge about risk factor control. It was noted that cardiac rehabilitation programmes in the two countries under investigation were based on similar standards but differed in such aspects as specialists participating in these programmes, patients referred to them, particular risk factor control or methods of education. Conclusions 1. Cardiac rehabilitation programmes implemented in the examined institutions are based on the same standards but differ, inter alia, in terms of interventions applied to control particular risk factors. 2. The patients’ level of knowledge about modifiable risk factor control is the same in the Polish and Portuguese group and it differs considerably from the level described in the guidelines. 3. In both countries, doctors play the most significant role in educating patients.

Postępowanie z chorym po zawale serca

63%

Niedolaz K., Hałas K., Kaźmierczak-Dziuk A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2011

vol. 7

issue 3

186-198

Coronary artery disease (CAD) or ischaemic heart disease caused by atherosclerosis is the most common form of cardiovascular disease. CAD leads to acute coronary syndrome which is the clinical syndrome caused by new or growing interruption or occlusion of blood supply to a part of the heart, causing heart cells to die and myocardial infarction. Patient after myocardial infarction is at great cardiovascular risk and has high possibility of next cardiovascular incidents, such as myocardial infarction, stroke or cardiovascular death. Correct treatment of patient after myocardial infarction facilitates cardiovascular risk reduction and improves the prognosis. Secondary prevention after myocardial infarction includes non-pharmacological management – modification of life style – and pharmacological treatment. The most important is elimination of risk factors: smoking cessation, proper control of blood pressure, normalization of cholesterol level, reduction of overweight and regular physical activity. Patient awareness and physician commitment are essential for achieving beneficial effects of secondary prevention after myocardial infarction. This paper describes the recommendations for patient after myocardial infarction as far as non-pharmacologic and pharmacologic treatment according to contemporary guidelines are concerned. There are specific situations, such as concomitant diseases: hypertension, diabetes, left ventricle dysfunction and heart failure, chronic kidney disease, chronic obstructive pulmonary disease that require modified approach.

Choroba wieńcowa, czyli choroba niedokrwienna serca na podłożu miażdżycy tętnic wieńcowych, stanowi niezwykle istotny problem kliniczny. Jej bezpośrednim i często nieuchronnym następstwem jest zawał mięśnia serca. Zawał najczęściej jest spowodowany zamknięciem tętnicy wieńcowej w wyniku uszkodzenia blaszki miażdżycowej (jej pęknięcia lub erozji) z następowym wytworzeniem dystalnego zakrzepu i powoduje zniszczenie prawidłowo działającego mięśnia sercowego. Chory po przebytym zawale mięśnia serca należy do grupy pacjentów obciążonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, a więc zagrożony jest wystąpieniem kolejnych incydentów, takich jak zawał, udar mózgu i zgon. Prawidłowe postępowanie po przebytym zawale pozwala na istotną redukcję ryzyka i korzystnie wpływa na rokowanie. Prewencja wtórna po zawale serca obejmuje postępowanie niefarmakologiczne, czyli modyfikację stylu życia, i leczenie farmakologiczne. Największe znaczenie ma wyeliminowanie czynników ryzyka, tj. zaprzestanie palenia papierosów, prawidłowa kontrola ciśnienia tętniczego i normalizacja poziomu cholesterolu, a także redukcja nadwagi i systematyczna aktywność fizyczna. Świadomość pacjentów i zaangażowanie lekarzy są decydujące dla osiągnięcia korzystnych efektów prewencji wtórnej po zawale serca. Artykuł przedstawia zasady, którym powinien podlegać każdy chory po zawale mięśnia serca, uwzględnia zalecenia dotyczące postępowania niefarmakologicznego, wytyczne dotyczące odpowiedniej farmakoterapii według aktualnych standardów. W pracy uwzględniono również zasady postępowania z chorym po zawale w sytuacjach szczególnych, jakimi są choroby współistniejące, takie jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, dysfunkcja lewej komory i niewydolność serca, przewlekła choroba nerek, przewlekła obturacyjna choroba płuc.

Refine search results

1 Advances in Rehabilitation

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2018

1 2011

1 Hałas K.

1 Kaźmierczak-Dziuk A.

1 Niedolaz K.

1 Sarna I.

1 Smolis-Bąk E.

Search results

Comparison of cardiac rehabilitation programmes including patients’ education in selected institutions in Portugal and Poland.

Postępowanie z chorym po zawale serca