Search results

1

A comparative study of shoulder muscle strength, sense of proprioception and internal/external rotation flexibility between adolescent athletes with and without scapular asymmetry

100%

Akınoğlu B., Kabak B., Balci A., Kocahan T., Hasanoğlu A.

|

2020

|

vol. 34

|

issue 3

1-7

EN

Introduction Scapular asymmetry may affect the biomechanics of the shoulder girdle joints and muscles by changing the contraction angles of the muscles. The purpose of this prospective cohort, matched-controlled study was to compare shoulder muscle strength, proprioception sense and internal/external rotation flexibility between adolescent athletes with and without scapular asymmetry.   Material and methods Nineteen athletes of tennis, fencing, shooting, archery, gymnastics, and badminton branches with left side (non-dominant) scapular asymmetry were included in the study as asymmetry group. Nineteen athletes who have similar gender, sports branch, professional experience, physical characteristics with asymmetry group were included in the study as the control group. Scapular asymmetry was measured using a tape measure with the Lateral Scapular Slide Test. Shoulder horizontal abduction/adduction isokinetic muscle strength and shoulder abduction/adduction isometric muscle strength was tested by an isokinetic dynamometer. The proprioception sense of the glenohumeral joint was evaluated with a digital inclinometer, and the flexibility of the internal and external rotation of the shoulder was evaluated by the flexibility test.   Results There was not any significant difference between the groups in isokinetic muscle strength, isometric muscle strength, and proprioception sense of shoulder (p>0.05). Shoulder internal rotation flexibility of both dominant and non-dominant sides was higher in the asymmetry group than the control group (p<0.05).   Conclusions It was determined that the flexibility of shoulder internal rotation in adolescent athletes with scapular asymmetry was higher than those without asymmetry.

2

Chest wall – underappreciated structure in sonography. Part I: Examination methodology and ultrasound anatomy

88%

Smereczyński A., Kołaczyk K., Bernatowicz E.

|

issue 70

197-205

EN

Chest wall ultrasound has been awarded little interest in the literature, with chest wall anatomy described only in limited extent. The objective of this study has been to discuss the methodology of chest wall ultrasound and the sonographic anatomy of the region to facilitate professional evaluation of this complex structure. The primarily used transducer is a 7–12 MHz linear one. A 3–5 MHz convex (curvilinear) transducer may also be helpful, especially in obese and very muscular patients. Doppler and panoramic imaging options are essential. The indications for chest wall ultrasound include localized pain or lesions found or suspected on imaging with other modalities (conventional radiography, CT, MR or scintigraphy). The investigated pathological condition should be scanned in at least two planes. Sometimes, evaluation during deep breathing permits identification of pathological mobility (e.g. in rib or sternum fractures, slipping rib syndrome). Several structures, closely associated with each other, need to be considered in the evaluation of the chest wall. The skin, which forms a hyperechoic covering, requires a high frequency transducer (20–45 MHz). The subcutaneous fat is characterized by clusters of hypoechoic lobules. Chest muscles have a very complex structure, but their appearance on ultrasound does not differ from the images of muscles located in other anatomical regions. As far as cartilaginous and bony structures of the chest are concerned, the differences in the anatomy of the ribs, sternum, scapula and sternoclavicular joints have been discussed. The rich vascular network which is only fragmentarily accessible for ultrasound assessment has been briefly discussed. A comprehensive evaluation of the chest wall should include the axillary, supraclavicular, apical and parasternal lymph nodes. Their examination requires the use of elastography and contrast-enhanced ultrasound.

PL

Ultrasonografia ściany klatki piersiowej nie znalazła większego zainteresowania w piśmiennictwie, również jej anatomia została opisana w ograniczonym zakresie. Celem pracy jest przedstawienie metodyki badania i anatomii ultrasonograficznej ściany klatki piersiowej, których znajomość pozwoli na profesjonalną ocenę tej złożonej struktury. Za podstawowe narzędzie należy uznać głowicę liniową o częstotliwości 7–12 MHz; niekiedy jest przydatna głowica konweksowa 3–6 MHz – głównie u osób otyłych i silnie umięśnionych. W wyposażeniu aparatu nie może zabraknąć opcji dopplerowskich i obrazowania panoramicznego. Wskazanie do tego badania stanowią zlokalizowany ból lub zmiany wykazane bądź podejrzewane w innych technikach obrazowych (badanie rentgenowskie, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, scyntygrafia). Wykrytą nieprawidłowość należy ocenić co najmniej w dwóch płaszczyznach. Niekiedy obserwacja przy głębokich oddechach pozwala uchwycić istnienie patologicznej ruchomości (w złamaniach żeber, mostka, w zespole ślizgających się żeber). W ocenie budowy ściany klatki piersiowej należy uwzględnić kilka ściśle ze sobą powiązanych struktur. Skóra, tworząca hiperechogeniczną powłokę, wymaga użycia głowicy wysokiej częstotliwości (20–45 MHz). Warstwa tłuszczu podskórnego charakteryzuje się skupiskiem hipoechogenicznych zrazów. Budowa mięśni ściany klatki piersiowej jest bardzo złożona, ale ich ultrasonograficzny wygląd nie odbiega od obrazów mięśni szkieletowych położonych w innych okolicach ciała. W zakresie chrzęstno-kostnego rusztowania klatki piersiowej omówiono różnice w budowie żeber, mostka, łopatki i stawów mostkowo-obojczykowych. Wspomniano również o bogatym unaczynieniu ściany klatki piersiowej, które ultrasonograficznie jest dostępne tylko fragmentarycznie. W ocenie nie można pominąć węzłów chłonnych w dołach pachowych, nadobojczykowych, podobojczykowych i przy naczyniach piersiowych wewnętrznych, w których przypadku zastosowanie znalazły elastografia i ultrasonografia wzmocniona kontrastem. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-70

3

Chest wall – underappreciated structure in sonography. Part II: Non-cancerous lesions

75%

Smereczyński A., Kołaczyk K., Bernatowicz E.

Journal of Ultrasonography

|

2017

|

vol. 17

|

issue 71

275-280

EN

The chest wall is a vast and complex structure, hence the wide range of pathological conditions that may affect it. The aim of this publication is to discuss the usefulness of ultrasound for the diagnosis of benign lesions involving the thoracic wall. The most commonly encountered conditions include sternal and costal injuries and thoracic lymphadenopathy. Ultrasound is very efficient in identifying the etiology of pain experienced in the anterior chest wall following CPR interventions. Both available literature and the authors’ own experience prompt us to propose ultrasound evaluation as the first step in the diagnostic workup of chest trauma, as it permits far superior visualization of the examined structures compared with conventional radiography. Sonographic evaluation allows correct diagnosis in the case of various costal and chondral defects suspicious for cancer. It also facilitates diagnosis of such conditions as degenerative lesions, subluxation of sternoclavicular joints (SCJs) and inflammatory lesions of various etiology and location. US may be used as the diagnostic modality of choice in conditions following thoracoscopy or thoracotomy. It may also visualize the fairly common sternal wound infection, including bone inflammation. Slipping rib syndrome, relatively little known among clinicians, has also been discussed in the study. A whole gamut of benign lesions of thoracic soft tissues, such as enlarged lymph nodes, torn muscles, hematomas, abscesses, fissures, scars or foreign bodies, are all easily identified on ultrasound, just like in other superficially located organs.

PL

Ściana klatki piersiowej to rozległy i złożony obszar tkankowy, dlatego spotyka się w nim liczne zmiany chorobowe. Celem tego artykułu jest przedstawienie przydatności ultrasonografii w diagnostyce zmian nienowotworowych ściany klatki piersiowej. Najliczniejszą grupę zmian stanowią uszkodzenia urazowe żeber i mostka oraz procesy chorobowe w węzłach chłonnych tej okolicy. Ponadto ultrasonografia pozwala wyjaśnić niejasną przyczynę zespołu bólowego przedniej ściany klatki piersiowej po zabiegach resuscytacji krążenia. Na podstawie dostępnego piśmiennictwa oraz doświadczenia autorów niniejszej pracy z dużym przekonaniem można stwierdzić, że ultrasonografia wyraźnie przewyższa radiografię konwencjonalną w ocenie uszkodzeń urazowych rusztowania chrzęstno-kostnego klatki piersiowej, dlatego może być uznawana za metodę pierwszego kroku diagnostycznego. Badanie USG rozwiązuje problemy kliniczne w przypadku różnych anomalii żeber i chrząstek, które mogą budzić podejrzenie obecności zmian nowotworowych. W zasięgu tej metody znajdują się także inne patologie: zmiany zwyrodnieniowe i nadwichnięcia stawów mostkowo-obojczykowych oraz zapalenia o różnym charakterze i lokalizacji. Ultrasonografia może być pierwszą metodą diagnostyczną w zmianach chorobowych ściany klatki piersiowej po torakoskopiach i operacjach z otwarciem klatki piersiowej. Badaniem ultrasonograficznym można również wykazać nierzadko występujące powikłania infekcyjne po sternotomiach, łącznie z zapaleniem kości. W pracy opisano mało znany zespół ślizgających się żeber. Zmiany nienowotworowe w tkankach miękkich ściany klatki piersiowej, takie jak: powiększone węzły chłonne, uszkodzone mięśnie, krwiaki, ropnie, przetoki, blizny lub ciała obce, są łatwo rozpoznawane w badaniu ultrasonograficznym, podobnie jak w innych narządach powierzchownie położonych. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-71

4

Porównanie ustawienia łopatek, ruchomości stawu ramiennego i odcinka szyjnego kręgosłupa u siatkarzy i osób nietrenujących

75%

Zawadka M., Kloc J., Fijewski A., Jabłoński M.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2019

|

vol. 35(1)

45-50

EN

Background. The aim of the study was to compare the distance between the shoulder blades and the spine, flexion and abduction of the shoulder joint and t mobility of the cervical spine in volleyball players and non-athletes. Material and methods. Forty-four male and female volleyball players and 25 non-athletes took a part in the investigation. All participants declared a lack of musculoskeletal pain and dysfunctions. The shoulder blade position and the cervical spine movement were measured with centimeter tape. The range of motion was measured using a standard goniometer was used . Results The values corresponding to the distance between the medial border of the scapula and the spine as well the flexion and abduction ranges of motion in the shoulder joint are comparable in both groups. Volleyball players were found to have a significantly greater range of flexion, extension and lateral flexion of cervical spine. No statistically significant differences were found in spinal rotation. Conclusions The greater range of flexion, extension and lateral flexion of the cervical spine may indicate the influence of volleyball training on the increase of cervical spine mobility. The functional relationship between the cervical spine and the shoulder girdle requires further investigation.

PL

Wstęp. Celem pracy było porównanie oddalenia łopatek od kręgosłupa, zakresu zgięcia i odwiedzenia stawu ramiennego i ruchomości odcinka szyjnego u osób trenujących i nietrenujących piłki siatkowej. Materiał i metody. Czterdziestu czterech siatkarzy i siatkarek oraz 25 osób nietrenujących zostało przebadanych. Wszyscy uczestnicy deklarowali brak dolegliwości bólowych i dysfunkcji ze strony narządu ruchu. Oddalenie łopatek od kręgosłupa i ruchomość odcinka szyjnego zostały zmierzone taśmą centymetrową. Do pomiaru zakresu ruchu stawu ramiennego posłużył goniometr. Wyniki. Oddalenie brzegu przyśrodkowego łopatek oraz zakres zgięcia i odwiedzenia w stawie ramiennym są porównywalne w obu grupach. Siatkarze mają istotnie większy zakres zgięcia, wyprostu i skłonów bocznych odcinka szyjnego. Nie zaobserwowano statystycznie istotnej różnicy w zakresie rotacji odcinka szyjnego. Wnioski. Większy zakres zgięcia, wyprostu i skłonów bocznych odcinka szyjnego może świadczyć o wpływie treningu siatkarskiego na zwiększenie ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa. Związek funkcjonalny odcinka szyjnego kręgosłupa i obręczy barkowej wymaga dalszych badań.

Refine search results

2 Journal of Ultrasonography

1 Advances in Rehabilitation

1 Polish Journal of Sports Medicine

1 2020

1 2019

2 2017

2 Bernatowicz E.

2 Kołaczyk K.

2 Smereczyński A.

1 Akınoğlu B.

1 Balci A.

1 Fijewski A.

1 Hasanoğlu A.

1 Jabłoński M.

1 Kabak B.

1 Kloc J.

1 Kocahan T.

1 Zawadka M.

A comparative study of shoulder muscle strength, sense of proprioception and internal/external rotation flexibility between adolescent athletes with and without scapular asymmetry

Chest wall – underappreciated structure in sonography. Part I: Examination methodology and ultrasound anatomy

Chest wall – underappreciated structure in sonography. Part II: Non-cancerous lesions

Porównanie ustawienia łopatek, ruchomości stawu ramiennego i odcinka szyjnego kręgosłupa u siatkarzy i osób nietrenujących