Search results

1

Sarkoidoza krtani – opis przypadku

100%

Michałkowska-Pędzisz M., Raczkowska-Łabuda K., Dobrzyński P.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(2)

38-42

PL

Wstęp: Sarkoidoza (łac. sarcoidosis) to choroba wielonarządowa, w przebiegu której powstają nieserowaciejące ziarniniaki. Zmiany dotyczą najczęściej płuc i węzłów chłonnych wnęk płucnych. Częstość zajęcia górnych dróg oddechowych (Sarcoidosis of the Upper Respiratory Tract; SURT) szacuje się na 0,5–6%. W krtani występuje wyjątkowo rzadko – w 1,2% przypadków SURT. Materiał i metody: W pracy przedstawiono przypadek pacjenta z sarkoidozą krtani. Wyniki: 48-letni mężczyzna od 5 lat diagnozowany jest z powodu dysfonii. Rozpoznano u niego przewlekłe przerostowe zapalenie krtani. Próba empirycznego leczenia metypredem przyniosła krótkotrwałą poprawę. Ze względu na towarzyszące zmiany skórne był badany w kierunku alergii. W CT klatki piersiowej uwidoczniono umiarkowanie powiększone węzły chłonne śródpiersia i wnęk oraz obustronnie rozsiane guzki w okolicach okołownękowych. W badaniu bioptatów z drzewa oskrzelowego nie wykazano obecności ziarniniaków. Bioptaty pobrane podczas mikrolaryngoskopii wykazały nacieki sarkoidalne. Wnioski i dyskusja: Nie istnieje jednoznaczne badanie potwierdzające rozpoznanie sarkoidozy. Jest to typowy przykład diagnostyki z wykluczenia. Zajęcie krtani jest wyjątkowo rzadkie, występuje w 1,2% przypadków SURT. Przebieg kliniczny choroby jest często trudny do przewidzenia. U wielu chorych zmiany mogą ulegać samoistnej regresji. U pacjentów słabo odpowiadających na sterydoterapię bądź w celu redukcji efektów ubocznych tego leczenia można rozważyć włączenie leków cytotoksycznych.

2

Rumień guzowaty – jeden objaw, wiele przyczyn?

88%

Potempa-Jeziorowska M., Sedlaczek K., Jonczyk P., Kucharzewski M.

|

vol. 14

|

issue 4

381-385

EN

Erythema nodosum is a skin lesion most often located on the anterior surface of the lower extremities. It initially appears as rounded nodules with a vivid red or purplish colour. Erythema nodosum may often be a predictive sign of systemic infectious or autoimmune diseases. Group A streptococcal infections, virological infections (cytomegalovirus and Epstein–Barr virus) and sarcoidosis are the most common aetiological factors of erythema nodosum. Certain drugs also may be the cause, whereas erythema nodosum is often idiopathic in clinical practice. It is more common in women. Erythema nodosum rarely affects children, but with equal prevalence in both sexes. It is important to note that basic diagnostic process should be performed in all cases of erythema nodosum. The diagnosis involves laboratory tests (complete blood count with differential, C-reactive protein levels, presence of rheumatoid factor, hepatic enzyme level) and medical imaging (chest radiograph, abdominal and thyroid ultrasound). Depending on the suspected etiological factor, the diagnostic process should be extended to include other, additional laboratory investigations. Erythema nodosum is caused by type IV delayed hypersensitivity reaction to a wide variety of possible stimuli. Additionally, circulating immune complexes cause complement activation in patients with erythema nodosum. The histopathological picture of skin lesions shows septal panniculitis (inflammation of subcutaneous fat tissue) with associated Miescher’s radial granulomas – aggregates of small histiocytes arranged around a central cleft. The most important therapeutic approach in erythema nodosum is the treatment of underlying disorders, if identified. If this is not possible, less potent topical corticosteroids and heparinoid ointments are used.

PL

Rumień guzowaty jest zmianą skórną występującą głównie na przedniej powierzchni podudzi w postaci małych guzków o barwie początkowo czerwonofioletowej. Jego pojawienie się jest często objawem predykcyjnym w kierunku rozpoznania wielu różnych chorób, najczęściej o podłożu infekcyjnym lub autoimmunologicznym. Do najczęstszych przyczyn występowania rumienia guzowatego należą infekcja paciorkowcowa typu A, infekcje wirusowe (cytomegalowirus i wirus Epsteina–Barr) oraz sarkoidoza. Wystąpienie rumienia guzowatego niejednokrotnie wiąże się także z przyjmowaniem różnych leków. Jednak w praktyce klinicznej występowanie rumienia guzowatego o nieustalonej etiologii nie należy do rzadkości. Zmiana ta zdecydowanie częściej występuje u kobiet. U dzieci pojawia się z równą częstością u obu płci, lecz znacznie rzadziej niż u dorosłych. W przypadku pojawienia się rumienia guzowatego obowiązkowo należy przeprowadzić podstawową diagnostykę, obejmującą badania laboratoryjne (morfologia z rozmazem ręcznym, pomiar stężenia białka ostrej fazy, czynnika reumatoidalnego, stężenia enzymów wątrobowych) oraz obrazowe (radiologiczne klatki piersiowej, ultrasonograficzne jamy brzusznej oraz gruczołu tarczowego). W zależności od podejrzewanego czynnika etiologicznego diagnostykę należy poszerzyć o badania dodatkowe. Rumień guzowaty powstaje w wyniku reakcji nadwrażliwości typu IV wg Coombsa, tj. komórkowej odpowiedzi na szeroki wachlarz antygenów. Dochodzi także do aktywacji układu dopełniacza przez krążące we krwi kompleksy immunologiczne. Badanie histopatologiczne zmian skórnych charakteryzuje się odczynem zapalnym przegród łącznotkankowych zrazików tłuszczowych w tkance podskórnej z występowaniem w ich centralnej części skupisk histiocytów, tzw. ziarniniaków Mieschera. W terapii najważniejsze jest leczenie choroby podstawowej. Jeżeli nie uda się znaleźć przyczyny pojawienia się rumienia guzowatego, stosuje się leczenie miejscowe przy użyciu glikokortykosteroidów o słabej sile działania oraz maści z heparynoidów.

3

Cardiac sarcoidosis

63%

Niemiec M., Gruchlik B., Niemiec J., Balwierz M., Mizia-Stec K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 77

226-239

EN

Cardiac sarcoidosis (CS) is a rare and difficult-to-diagnose condition that leads to conduction disorders, arrhythmias, and sudden cardiac death. Diagnosing CS is extremely difficult because it can be asymptomatic in its early stages and often mimics other conditions. The diagnostic tools used in the diagnosis of CS are: echocardiography, magnetic resonance imaging, positron emission tomography and biopsy of the affected tissue. Treatment involves the use of drugs that suppress the immune system. Some of the arrhythmias and conduction disturbances associated with CS may be reversible, but more often they require protection with devices such as pacemakers or defibrillators. More research is needed to develop more effective diagnostic strategies to improve the detection and treatment of this condition.

PL

Sarkoidoza serca (cardiac sarcoidosis – CS) jest rzadkim i trudnym do zdiagnozowania schorzeniem prowadzącym do zaburzeń przewodzenia, rytmu i nagłej śmierci sercowej. Rozpoznanie CS jest niezwykle trudne, ponieważ we wczesnych stadiach może nie dawać objawów i często imituje inne stany. Narzędziami diagnostycznymi wykorzystywanymi w diagnostyce CS są: echokardiografia, rezonans magnetyczny, pozytonowa tomografia emisyjna oraz biopsja zmienionej tkanki. Leczenie polega na zastosowaniu leków hamujących układ odpornościowy. Niektóre zaburzenia rytmu serca i przewodzenia zwią-zane z CS mogą mieć charakter odwracalny, jednak częściej wymagają one zabezpieczenia urządzeniami takimi jak rozruszniki serca czy defibrylatory. Konieczne są dalsze badania w celu opracowania skuteczniejszych strategii diagnostycznych dla poprawy wykrywania i leczenia tego stanu.

4

Cardiac sarcoidosis

63%

Niemiec M., Gruchlik B., Niemiec J., Balwierz M., Mizia-Stec K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 77

PL

Sarkoidoza serca (cardiac sarcoidosis – CS) jest rzadkim i trudnym do zdiagnozowania schorzeniem prowadzącym do zaburzeń przewodzenia, rytmu i nagłej śmierci sercowej. Rozpoznanie CS jest niezwykle trudne, ponieważ we wczesnych stadiach może nie dawać objawów i często imituje inne stany. Narzędziami diagnostycznymi wykorzystywanymi w diagnostyce CS są: echokardiografia, rezonans magnetyczny, pozytonowa tomografia emisyjna oraz biopsja zmienionej tkanki. Leczenie polega na zastosowaniu leków hamujących układ odpornościowy. Niektóre zaburzenia rytmu serca i przewodzenia związane z CS mogą mieć charakter odwracalny, jednak częściej wymagają one zabezpieczenia urządzeniami takimi jak rozruszniki serca czy defibrylatory. Konieczne są dalsze badania w celu opracowania skuteczniejszych strategii diagnostycznych dla poprawy wykrywania i leczenia tego stanu.

EN

Cardiac sarcoidosis (CS) is a rare and difficult-to-diagnose condition that leads to conduction disorders, arrhythmias, and sudden cardiac death. Diagnosing CS is extremely difficult because it can be asymptomatic in its early stages and often mimics other conditions. The diagnostic tools used in the diagnosis of CS are: echocardiography, magnetic resonance imaging, positron emission tomography and biopsy of the affected tissue. Treatment involves the use of drugs that suppress the immune system. Some of the arrhythmias and conduction disturbances associated with CS may be reversible, but more often they require protection with devices such as pacemakers or defibrillators. More research is needed to develop more effective diagnostic strategies to improve the detection and treatment of this condition.

5

Multiple pulmonary cavitating nodules in female with endometrium adenocarcinoma history – difficulties in differentiation between metastases, sarcoidosis and sarcoid-like reaction. Case report

51%

Gałeczka-Turkiewicz A., Galle D., Goryczka A., Zarzecka M., Jastrzębski D., Ziora D.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2023

|

issue 77

1-6

EN

Pulmonary cavitary lesions visible on a chest radiograph can be a diagnostic challenge. It is necessary to take into consideration a wide differential diagnosis and to conduct a wide range of examinations to confirm their exact cause. A 44-year-old woman with a history of endometrial adenocarcinoma was admitted to the pulmonology department to diagnose mediastinal lymphadenopathy with coexisting nodules in the lung parenchyma. The X-ray and positron emission tomography (PET) showed cavitating lesions in the lungs, which could correspond to metastases, but the laboratory and histopathological tests did not confirm any neoplastic features. In specimens obtained by endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration (EBUS-TBNA) and video-assisted thoracoscopic surgery (VATs) non-caseating granulomas were found, which suggested sarcoidosis or a sarcoid-like reaction. At an advanced stage of pulmonary changes, the presence of neoplastic cells was revealed in the sputum. Despite chemotherapy the patient died. Multiple pulmonary metastases were confirmed in the post-mortem examination. This case is an example of a rare sarcoid-like reaction in the mediastinum and lung parenchyma due to cancer located below the diaphragm. Differentiating between sarcoidosis, a sarcoid-like reaction and lung metastases in similar cases may be difficult. For this reason, it should be advisable to repeat diagnostic procedures in patients with malignancies in the past, including EBUS-TBNA and VATs.

PL

Zmiany kawitujące w płucach obrazowane na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej mogą być diagnostycznym wyzwaniem. W celu dokładnego ustalenia ich przyczyny konieczne jest wzięcie pod uwagę szerokiej diagnostyki różnicowej i przeprowadzenie licznych badań. Kobieta, 44-letnia, z gruczolakiem endometrium w wywiadzie została przyjęta na oddział pulmonologiczny w celu diagnostyki powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia i współwystępujących w miąższu płuc guzków. Zdjęcie rentgenowskie i pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography – PET) uwidoczniły zmiany kawitujące w płucach, które mogły stanowić przerzuty płucne; jednakże badania laboratoryjne i histopatologiczne nie potwierdziły obecności zmian nowotworowych. W materiale pobranym w trakcie przezoskrzelowej biopsji węzłów chłonnych pod kontrolą ultrasonografii wewnątrzoskrzelowej w czasie rzeczywistym (endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration – EBUS-TBNA) oraz wideotorakoskopii (video-assisted thoracoscopic surgery – VATs) zostały znalezione nieserowaciejące ziarniniaki, które sugerowały rozpoznanie sarkoidozy lub reakcji sarkoidalnej. Dopiero w zaawansowanym stadium zmian płucnych komórki nowotworowe zostały ujawnione w plwocinie. Pomimo wdrożenia chemioterapii pacjentka zmarła. Liczne przerzuty płucne zostały potwierdzone w badaniu post-mortem. Opisany przypadek jest przykładem rzadkiego zjawiska reakcji sarkoidalnej w śródpiersiu i miąższu płuc w wyniku nowotworu zlokalizowanego poniżej przepony. Różnicowanie pomiędzy sarkoidozą, reakcją sarkoidalną i przerzutami do płuc w podobnych przypadkach może stanowić trudność diagnostyczną. Dlatego powinno się powtarzać procedury diagnostyczne takie jak EBUS-TBNA lub VATs u pacjentów z wywiadem onkologicznym.

Refine search results

3 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

3 2023

1 2019

1 2018

2 Balwierz M.

2 Gruchlik B.

2 Mizia-Stec K.

2 Niemiec J.

2 Niemiec M.

1 Dobrzyński P.

1 Galle D.

1 Gałeczka-Turkiewicz A.

1 Goryczka A.

1 Jastrzębski D.

1 Jonczyk P.

1 Kucharzewski M.

1 Michałkowska-Pędzisz M.

1 Potempa-Jeziorowska M.

1 Raczkowska-Łabuda K.

1 Sedlaczek K.

1 Zarzecka M.

1 Ziora D.

Sarkoidoza krtani – opis przypadku

Rumień guzowaty – jeden objaw, wiele przyczyn?

Cardiac sarcoidosis

Cardiac sarcoidosis

Multiple pulmonary cavitating nodules in female with endometrium adenocarcinoma history – difficulties in differentiation between metastases, sarcoidosis and sarcoid-like reaction. Case report