Search results

Search:
in the keywords: rozrost endometrium

Sort By:

Limit search:

Diagnostyka histopatologiczna rozrostów błony śluzowej trzonu macicy. Część I

100%

Nasierowska-Guttmejer A., Grajkowska W., Bardadin K.

Current Gynecologic Oncology

2009

vol. 7

issue 3

154-160

Bleeding from uterine cavity in peri- or postmenopausal women is usually the first symptom of endometrial hyperplasia. Endometrial cells are very sensitive to estrogen stimulation. Endo- or exogenous estrogen stimulation results in simple endometrial hyperplasia without atypia, hyperplasia with atypia (precancerous condition) to endometrial cancer. The key issue in histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is differentiation between hyperplasia and precancerous condition and frank cancer. Widely used WHO classification of endometrial hyperplasia not always enables selection of relatively homogenous groups of patients with a similar prognosis. Therefore, an alternative clinically useful classification has been developed, distinguishing between benign endometrial hyperplasia justifying hormonal therapy and endometrial intraepithelial neoplasia (EIN), which is a precancerous condition warranting both hormonal and surgical treatment. The product of suppressor gene PTEN is considered a biological marker of precancerous cellular clone. In some cases, to improve objectivism of interpretation of microscopic images, histopathological study may be supplemented by immunohistochemical assay of PTEN expression. From the clinical point of view, an important point is that subdivision of EIN has significant practical implications. It enables sorting out of groups of patients depending on prognosis and risk of development of cancer, and also helps to determine the best treatment modality. An indispensable prerequisite for a correct histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is a close cooperation between pathologists and gynecologists. Clinical data concerning the patient’s age, date of last menses and hormonal status have a significant influence on interpretation of microscopic image of endometrial biopsy.

Krwawienie z jamy macicy u kobiet w okresie okołomenopauzalnym lub pomenopauzalnym jest najczęściej pierwszym objawem rozrostu błony śluzowej trzonu macicy. Komórki nabłonka endometrium cechuje duża wrażliwość na estrogeny. Stymulacja estrogenowa (endo- lub egzogenna) prowadzi do rozrostu prostego endometrium bez atypii, przez rozrost z atypią (stan przedrakowy) do raka endometrioidnego. Punktem krytycznym w diagnostyce histopatologicznej rozrostów endometrium jest odróżnienie hiperplazji od stanu przedrakowego i raka. Ponieważ powszechnie stosowana klasyfikacja WHO rozrostów błony śluzowej trzonu macicy nie zawsze dzieli pacjentki na jednorodne grupy o tym samym rokowaniu, powstała alternatywna klasyfikacja przydatna klinicznie, wyróżniająca łagodny rozrost endometrium, upoważniający do leczenia hormonalnego, i śródnabłonkową neoplazję endometrium (EIN), która jest stanem przedrakowym i może być leczona hormonalnie i operacyjnie. Biomarkerem klonu komórek o charakterze przedrakowym może być produkt genu supresorowego PTEN. W części przypadków, celem obiektywizacji interpretacji obrazu mikroskopowego, badanie histopatologiczne można poszerzyć o immunohistochemiczną ekspresję PTEN. Z klinicznego punktu widzenia istotne jest, iż podział EIN ma implikacje kliniczne. Dzieli on chorych na grupy w zależności od rokowania i ryzyka rozwoju raka oraz determinuje metodę leczenia. Nieodzowny warunek prawidłowej diagnostyki histopatologicznej rozrostów błony śluzowej trzonu macicy stanowi współpraca między patologiem i ginekologiem. Dane kliniczne dotyczące wieku pacjentki, daty ostatniej miesiączki i stanu hormonalnego mają istotny wpływ na interpretację obrazu mikroskopowego biopsji endometrialnej.

Refine search results

1 Current Gynecologic Oncology

1 2009

1 Bardadin K.

1 Grajkowska W.

1 Nasierowska-Guttmejer A.

Search results

Diagnostyka histopatologiczna rozrostów błony śluzowej trzonu macicy. Część I