Search results

Search:
in the keywords: rotavirus

Sort By:

Limit search:

Ostra biegunka u dzieci

100%

Buda P., Książyk J.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2010

vol. 6

issue 4

275-282

Acute diarrhea is one of the most frequent problems faced by paediatricians. While it usually takes a benign clinical course, on a global scale is still remains one of the leading causes of infantile mortality and is a frequent indication for hospitalisation. Many children are affected, mainly during their first 3 years of life. The commonest type of paediatric acute diarrhea is infective – viral or bacterial (or caused by intoxication by bacterial exotoxins). Rare causes thereof include protozoons, fungi and parasites. The aim of this paper is to review diagnostic and therapeutic approach to paediatric acute diarrhea, based on ESPGHAN and ESPEN 2008 guidelines. Clinical course of acute diarrhea depends mainly on its aetiology. The usual cause of severe diarrhea is rotaviral infection. The principal clinical problem in this setting is dehydration. Its severity is an important prognostic factor and determines the therapeutic approach. First-line treatment includes rehydration by oral route using oral hydrating and hypoosmotic agents. Principles of intravenous rehydration are also discussed. In mild or moderate dehydration, following a brief (4-6 hours) course of intensive rehydration, children should return to their premorbid dietary habits. In most cases, acute infectious diarrhea (both viral and bacterial) resolves spontaneously and does not require, apart from rehydration, any other treatment. The paper presents current ESPGHAN and ESPEN recommendations concerning additional pharmacotherapy and preventive measures.

Ostra biegunka należy do najczęstszych problemów, z jakimi spotyka się pediatra. Mimo że jest to choroba o zwykle łagodnym przebiegu, w skali światowej wciąż pozostaje jedną z głównych przyczyn śmiertelności i jest częstą przyczyną hospitalizacji. Choruje na nią wiele dzieci, zwłaszcza w ciągu pierwszych 3 lat życia. Najczęstszy rodzaj ostrej biegunki u dzieci stanowi biegunka infekcyjna – wirusowa i bakteryjna (lub spowodowana zatruciem egzotoksynami bakterii), rzadziej jest ona wynikiem infekcji wywołanej przez pierwotniaki, grzyby, pasożyty. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie postępowania diagnostycznego i leczniczego w ostrej biegunce u dzieci w oparciu o wytyczne ESPGHAN i ESPEN (2008 r.). Przebieg kliniczny zależy głównie od etiologii – najczęstszą przyczyną biegunki o ciężkim przebiegu są zakażenia rotawirusowe. Głównym objawem klinicznym ostrej biegunki jest odwodnienie, jego stopień nasilenia ma charakter rokowniczy i determinuje wybór postępowania. Leczeniem pierwszego wyboru jest nawadnianie doustne za pomocą doustnych płynów nawadniających (DPN) hipoosmolarnych. W poniższym artykule rozszerzono zasady nawadniania dożylnego. W przypadku lekkiego lub umiarkowanego odwodnienia po krótkim (około 4-6-godzinnym) okresie intensywnego nawadniania dzieci powinny być żywione tak jak przed zachorowaniem. W większości przypadków ostra biegunka infekcyjna (zarówno wirusowa, jak i bakteryjna) ustępuje samoistnie i nie wymaga, poza nawadnianiem, dodatkowego leczenia. W pracy przedstawiono aktualne stanowisko ESPGHAN i ESPEN dotyczące dodatkowego postępowania farmakologicznego oraz profilaktyki.

Najczęstsze zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego u niemowląt i ich związek z żywieniem Część II. Biegunki ostre i zaparcia

100%

Rustecka A., Kalicki B., Maślany A., Jung A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2010

vol. 6

issue 3

198-203

Disorders of defecation (constipation and diarrhoea) are very common in the paediatric population. Diarrhoea is one of the most common symptoms in paediatric practice. Almost every child under 3 years of age will be suffering from acute diarrhoea. Rotaviral infections are responsible for most acute gastrointestinal infections. This disease is a mild disorder, with watery stools, accompanied by vomits (in 90% cases) and infections of upper respiratory tract (20-40% cases). Blood in the stool that comes up in these patients demonstrates the concomitant bacterial infection. Different mechanism of invasion in bacterial diarrhoea are leading to mucosal injury of the intestine and symptoms of diarrhoea. Bacterial aetiology correlate with age of children. In children from infantile time to 4 years old Salmonella infections dominate. Above 5 years old, the most often bacterial cause of acute diarrhoea is Campylobacter jejuni (4-13%). Primary methods of treatment in diarrhoea include vascular filling with the use of oral rehydration fluids, indications for antibiotics are very rare. In some cases, hospital treatment is required. Constipation refers to bowel movements that are hard to pass or appear more rarely than typical for given age. They are deteriorating quality of life of young patients and are the cause of frequent visits to the paediatrician’s office. Functional abnormalities of unknown origin constitute 95% causes of constipation. In the thesis we present the aetiological factors, diagnostic procedures and treatment of these disorders.

Zaburzenia rytmu wypróżnień (zaparcia i biegunki) są bardzo częste w populacji dziecięcej. Biegunka należy do najczęstszych objawów, z jakimi styka się w swojej praktyce lekarz pediatra. Na ostrą biegunkę zachoruje praktycznie każde dziecko poniżej 3. roku życia. Zakażenia rotawirusowe są odpowiedzialne za większość ostrych nieżytów żołądkowo-jelitowych. Jest to choroba o łagodnym przebiegu, charakteryzuje się wodnistymi stolcami, współwystępowaniem wymiotów (90%) oraz nieżytem górnych dróg oddechowych (20-40%). Krew w stolcu pojawiająca się u tych chorych świadczy o współistniejącym zakażeniu bakteryjnym. W biegunkach bakteryjnych w następstwie różnych mechanizmów dochodzi do uszkodzenia śluzówki jelita i objawów biegunki. Etiologia bakteryjna koreluje z wiekiem dziecka. U dzieci od okresu niemowlęcego do 4. roku życia dominuje zakażenie pałeczkami Salmonella, powyżej 5. roku życia najczęstszą bakteryjną przyczyną ostrych biegunek jest Campylobacter jejuni (4-13%). Podstawą leczenia w biegunkach jest wypełnienie łożyska naczyniowego za pomocą doustnych płynów nawadniających, wskazania do włączenia antybiotykoterapii są bardzo wąskie. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie w warunkach szpitalnych. Zaparcia to utrudnione, wymagające wysiłku oddawanie stolca lub wypróżnienia rzadziej niż typowo dla danego wieku. Pogarszają one jakość życia małych pacjentów, są przyczyną częstych wizyt w gabinecie lekarza pediatry. Zaburzenia czynnościowe o nieustalonej etiologii stanowią 95% przyczyn zaparć. W pracy przedstawiono czynniki etiologiczne, postępowanie diagnostyczne oraz leczenie tych zaburzeń.

Refine search results

2 Pediatria i Medycyna Rodzinna

2 2010

1 Buda P.

1 Jung A.

1 Kalicki B.

1 Książyk J.

1 Maślany A.

1 Rustecka A.

Search results

Ostra biegunka u dzieci

Najczęstsze zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego u niemowląt i ich związek z żywieniem Część II. Biegunki ostre i zaparcia