Results found: 3

Number of results on page

Search results

Search:
in the keywords: right ventricle

Sort By:

Limit search:

Ocena funkcji prawej komory serca za pomocą dopplera tkankowego oraz metody śledzenia markerów akustycznych

100%

Pietrzak R., Werner B.

Journal of Ultrasonography

2014

vol. 14

issue 58

328-338

Modern echocardiographic techniques, i.e. tissue Doppler imaging and speckle tracking echocardiography, allow for an assessment of global and regional right ventricular function. The right ventricular myocardial performance index and tricuspid annulus motion are used in the assessment of global right ventricular function, whereas duration of the cardiac cycle phases and myocardial velocities are used in the assessment of regional function. Strain and strain rate allow for an evaluation of both regional and global myocardial function. Literature reports provide data on the usefulness of these methods in patients with pressure and volume overload as well as with direct myocardial damage involving the right ventricle. In pulmonary hypertension, S’ wave assessment may be used for therapeutic efficacy evaluation. Longitudinal strain reduction indicates an increased risk of vascular events, while an increased value of myocardial performance index is a predictor for a survival in pulmonary hypertension. A decreased S’ wave velocity is associated with limited pulmonary vascular flow in patients with pulmonary embolism. In patients after atrial baffle repair for transposition of the great arteries, decreased longitudinal strain was an independent predictor for heart failure. A statistically significant decrease in both the S’ wave as well as acceleration during isovolumic contraction were observed in arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy. S’ wave and global right ventricular longitudinal strain values were lower in patients in the acute phase of myocardial infarction involving the right ventricle compared to the corresponding parameters in healthy individuals. In the case of tetralogy of Fallot correction, the evaluation of S’ wave velocity may prove useful in identifying patients with reduced cardiac systolic reserve; a good correlation was also found between the global right ventricular longitudinal strain and right ventricular ejection fraction in MRI.

Nowoczesne techniki obrazowania echokardiograficznego – tkankowa echokardiografia dopplerowska i metoda śledzenia markerów akustycznych – umożliwiają ocenę globalnej i regionalnej funkcji mięśnia prawej komory serca. Do oceny globalnej funkcji prawej komory serca wykorzystuje się: wskaźnik funkcji prawej komory oraz ruch pierścienia zastawki trójdzielnej, a do oceny funkcji regionalnej: pomiary czasów trwania faz cyklu pracy serca i prędkości miokardialnych. Określenie odkształcenia i szybkości odkształcenia umożliwia ocenę zarówno czynności regionalnej, jak i globalnej miokardium. W piśmiennictwie istnieją doniesienia o przydatności tych metod u pacjentów z przeciążeniem ciśnieniowym i objętościowym, jak i bezpośrednim uszkodzeniem miokardium prawej komory serca. W nadciśnieniu płucnym ocena fali S’ może służyć monitorowaniu skuteczności terapii. Obniżenie odkształcenia podłużnego wskazuje na zwiększone ryzyko zdarzeń naczyniowych, natomiast wzrost wartości wskaźnika funkcji prawej komory jest czynnikiem predykcyjnym przeżywalności w nadciśnieniu płucnym. U pacjentów z zatorowością płucną spadek prędkości fali S’ ma związek z ograniczeniem przepływu przez łożysko płucne. W przypadku osób po chirurgicznej korekcji czynnościowej przełożenia wielkich pni tętniczych obniżenie odkształcenia podłużnego było niezależnym czynnikiem rokowniczym wystąpienia niewydolności serca. W arytmogennej kardiomiopatii prawej komory stwierdzano statystycznie istotne zmniejszenie wartości fali S’ i przyspieszenia w fazie izowolumetrycznego skurczu. W okresie ostrym zawału obejmującego prawą komorę wartości fali S’ i globalnej wielkości odkształcenia podłużnego prawej komory były niższe w porównaniu do analogicznych parametrów u osób zdrowych. Po operacji tetralogii Fallota ocena prędkości fali S’ może być przydatna w identyfikacji pacjentów z obniżoną rezerwą skurczową; stwierdzono też dobrą korelację pomiędzy globalną wielkością odkształcenia podłużnego prawej komory serca a jej frakcją wyrzutową ocenianą rezonansem magnetycznym.

Struny ścięgniste rzekome w prawej komorze serca człowieka - obraz mikroskopowy

84%

Kosiński A., Dubaniewicz A., Kuta W., Makarewicz W., Grzybiak M., Kozłowski D.

Geriatria

2012

vol. 6

issue 4

212-218

Introduction. False chordae tendineae are described in the literature as fibrous-muscular bundles present in ventricles, not interconnecting, unlike „true” chordae, with atrioventricular valves. In the literature there are numerous reports suggesting significant influence of the structures on electromechanical processes in the heart. Objective. The aim of this study was to evaluate an ultrastructure of the false chordae tendineae in the right ventricle of the heart, mainly in terms of the presence of conduction system elements within their area. Material and methods. Material for research consisted of 40 human adults’ hearts of both sexes (24♂, 16♀), aged from 18 to 59. 114 chordae in total were examined. Location of muscle tissue, fibrous elements and the presence of blood vessels were studied. Special attention was paid to the observation of the type of muscle tissue in chordae tendineae (due to reports, concerning presence within their elements of cardiac conduction system). Results. Basic scheme of the build of false chordae tendineae in the right ventricle of a human heart presents as follows: it constitutes of a muscle bundle consisting of working muscle tissue of the ventricles surrounded by a layer of connective tissue and from the outside covered by endocardium. In the examined material, obvious bifurcation of the right branch of the bundle of His transiting into false chordae tendineae, was not found. However, single muscle fibers were observed running in the connective tissue, being a continuation of the deepest layer of the endocardium (22 cases – 19,3% of false chordae endineae). This location is typical for Purkinje fibers. Morphology of these structures in some cases could correspond with distal segments of conductive system of the heart (lack of striations, brightness around the nuclei). Conclusions. Obvious bifurcations of the right branch of the bundle of His were not observed, however ingle muscle fibers were seen, which may correspond with Purkinje fibers. Geriatria 2012; 6: 212-218

Wstęp. Mianem strun ścięgnistych rzekomych, określane są pasma włóknisto-mięśniowe przebiegające w komorach serca, niełączące się w odróżnieniu od strun „prawdziwych" z zastawkami przedsionkowo-komorowymi. Większość opisów tych elementów dotyczy lokalizacji lewokomorowej, analizy strun komory prawej należą do rzadkości. Cel pracy. Celem pracy była mikroskopowa ocena strun ścięgnistych rzekomych w prawej komorze serca, głównie w aspekcie obecności elementów układu przewodzącego. Materiał i metody. Materiał do badań stanowiło 40 serc ludzi dorosłych, obojga płci (24♂, 16♀) w wieku od 18 do 59 lat. W sumie zbadano 114 struny. Po wstępnej obróbce utrwalonych skrawków, były one cięte co 10 μm, a następnie barwione metodą Massona w modyfikacji Goldnera. Pomiary przeprowadzono przy użyciu oprogramowania Motic Images 2.0 Plus, natomiast analizę statystyczną z wykorzystaniem programu Statistica 9.1 (testy chi-kwadrat, Kruskal-Wallis).Wyniki. Wszystkie badane struny miały podobną budowę histologiczną z niewielkimi odchyleniami, uwarunkowanymi głównie wielkością, a mniejszym stopniu lokalizacją. Mięśniówka występowała w postaci dwóch form: 1) jednolitego pasma z niewielką ilością zrębu łącznotkankowego, lub 2) kilku cienkich pasemek o zmiennym przekroju połączonych większą ilością tkanki łącznej. Mięśniówka stanowiła największą objętościowo składową strun ścięgnistych rzekomych. Nie stwierdzono istotnej zależności pomiędzy zawartością tkanki mięśniowej a płcią i wiekiem. W większości badanych preparatów można było prześledzić przejście pasma mięśniowego struny do podwsierdziowej mięśniówki sąsiadujących struktur. Tkanka łączna, występowała głównie w postaci dobrze rozbudowanej warstwy podwsierdziowej. Naczynia krwionośne, można było stwierdzić na całej długości przebiegu strun. W badanym materiale nie znaleziono wyraźnych rozgałęzień prawej odnogi pęczka Hisa, wnikających do strun ścięgnistych rzekomych. Wnioski. Stwierdzono zbliżoną budowę histologiczną wszystkich badanych strun – zawsze obecne były: pasmo mięśniowe, zrąb łącznotkankowy oraz pojedyncze lub mnogie naczynia krwionośne. Nie znaleziono wyraźnych rozgałęzień prawej odnogi pęczka Hisa, były jednak widoczne pojedyncze włókna mięśniowe, mogące odpowiadać włóknom Purkinjego. Geriatria 2012; 6: 212-218.

Correct human cardiac nomenclature

67%

Szczepanek E., Jasińska K. A., Godula D., Kucharska E., Walocha J., Mazur M., Szczepanek E., Jasińska K. A., Godula D., Kucharska E., Walocha J., Mazur M.

Folia Medica Cracoviensia

2020

vol. 60

issue 1

Refine search results

1 Folia Medica Cracoviensia

1 Geriatria

1 Journal of Ultrasonography

1 2020

1 2014

1 2012

1 Dubaniewicz A.

1 Godula D.

1 Grzybiak M.

1 Jasińska K. A.

1 Kosiński A.

1 Kozłowski D.

1 Kucharska E.

1 Kuta W.

1 Makarewicz W.

1 Mazur M.

1 Pietrzak R.

1 Szczepanek E.

1 Walocha J.

1 Werner B.

Search results

Ocena funkcji prawej komory serca za pomocą dopplera tkankowego oraz metody śledzenia markerów akustycznych

Struny ścięgniste rzekome w prawej komorze serca człowieka - obraz mikroskopowy

Correct human cardiac nomenclature