Search results

1

REBOA – new era of bleeding control, literature review

100%

Marciniuk P., Pawlaczyk R., Rogowski J., Wojciechowski J., Znaniecki Ł.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(2)

54-59

EN

It is extremely difficult to provide non-compressible torso hemorrhage control particularly in trauma setting. A vast majority of cases present inability of successful exsanguination arrest, leading to cardiovascular collapse, myocardial and cerebral hypoperfusion and death eventually. The only possible treatment for these patients is prompt bleeding control, either open or endovascular. Aortic occlusion seems to be the most rapid and convenient way to restrain blood loss and possibly increase survival. However, it is not proven yet. Traditional aortic occlusion for trauma consisted of supradiaphragmatic thoracic aorta cross-clamping through resuscitative thoracotomy (RT). This complicated and devastating procedure triggered the necessity to work on a simpler, less invasive resuscitation bridge which can be implemented in emergency departments or even in prehospital setting. Resuscitative balloon occlusion of the aorta (REBOA) provides a novel method of hemorrhagic shock stabilization in bleeding below the diaphragm. The mechanism lies in improving myocardial and cerebral perfusion and ceasing major bleeding itself. This method together with invasive endovascular and surgical procedures creates a new approach of choice for trauma patients. It is called Endovascular Hybrid Trauma and Resuscitation Management (EVTM) and introduces this concept to modern clinical practice. Through a detailed review, this article aims to introduce REBOA procedure to a broader recipient and present REBOA details, benefits and limitations.

2

Changes Related to the First Aid in Water Lifesaving in Poland (1962-2020)

100%

Tabaczek-Bejster I., Kiszka J., Konieczny G.

Central European Journal of Sport Sciences and Medicine

|

2021

|

vol. 36

45-55

EN

In 1962, Water Volunteer Rescue Service (WOPR) was established. From the beginning of its activity, this organization has established cooperation with the Polish Society of Anaesthesiology. In 1997, the regulation of the Council of Ministers was published in the Journal of Laws of the Republic of Poland, defining the safety conditions for people who are swimming, bathing and practicing water sports. WOPR was authorized to perform tasks related to the safety of persons staying at the body of water. In 2007, a breakthrough in the development of the first aid in water rescue took place in Poland. On January 1, 2007, the Law on State Emergency Medical Services entered into force. On its basis, the system of State Emergency Medical Services was created. WOPR has become one of the units cooperating with this system. On January 1, 2012, the new act on the safety of people staying in water areas was introduced. On its basis, radical changes in lifesaving have been made. The study analyzed the evolution of the first aid rules for lifesavers in Poland. It presents changes in ways of conduct in artificial lung ventilation and chest compressions in drowning people.

3

Comparison of resuscitation techniques using pocket-mask in tactical medicine.

100%

Osiński H., St Cyr A.

Critical Care Innovations

|

2019

|

vol. 2

|

issue 3

37-45

EN

INTRODUCTION: The technique of resuscitating or supporting inefficient breathing on the battlefield can be carried out using the soldier's mask. However, carrying out this activity by one rescuer requires the use of the appropriate techniques. The study aims to assess the effectiveness of selected resuscitation methods using mouth-mask ventilation. MATERIAL AND METHODS: The research tool was a Pocket Mask type artificial respiration kit. The study covered the resuscitation technique from behind the patient's head and from the side of the patient, performed by one soldier. The study group underwent standardized training on the application of the package. The parameters were evaluated before the training, immediately after the training and three days after the completed instruction. The statistical T-Student test and Mann-Whitney U test were used to analyze statistical results. All results were considered significant at p <0.05. RESULTS: Significantly higher quality of ventilation from behind the head was shown compared to ventilation from the side of the patient (minute volume: p=0.000; inspiration rate: p=0.015; breath volume: p=0.017) in the long-term assessment. A brief instruction on tactical rescuers can be an effective way to teach ventilation using the Pocket Mask package. CONCLUSIONS: Cardiopulmonary resuscitation conducted by one person from the head method guarantees a higher quality of rescue operations compared to the technique from the side. A brief briefing of soldiers on how to use a ventilation mask can be effective. The Pocket Mask package that is included in the tactical lifeguard is an effective tool for conducting ventilation using the mouth-mask method in battlefield conditions.

PL

WSTĘP: Technika resuscytacji lub wspomagania niewydolnego oddechu na polu walki może być prowadzona za pomocą dostępnej w wyposażeniu żołnierza maski. Przeprowadzenie tej czynności przez jednego ratownika wymaga jednak zastosowania odpowiedniej techniki. Celem badania jest ocena efektywności wybranych metod resuscytacji z zastosowaniem wentylacji usta-maska. MATERIAŁ I METODY: Narzędzie badawcze stanowił zestaw do sztucznego oddychania typu „Pocket Mask”. Badaniem objęto technikę resuscytacji „zza głowy” oraz „z boku” wykonywaną przez jednego żołnierza. Grupa badana przeszła ujednolicone szkolenie z zastosowania pakietu. Oceny parametrów dokonano przed szkoleniem, bezpośrednio po szkoleniu oraz trzy dni po zakończonym instruktażu. Do analizy wyników statystycznych posłużono się testem parametrycznym T-Studenta oraz testem U Manna-Whitney'a. Wszystkie wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: Wykazano istotnie wyższą jakość wentylacji zza głowy w porównaniu z wentylacją od boku (objętość minutowa: p=0,000; częstość wdechów: p=0,015; objętość oddechu: p=0,017) w ocenie długoterminowej. Krótki instruktaż ratowników taktycznych może być efektywną formą nauczania wentylacji za pomocą pakietu Pocket Mask. WNIOSKI: Resuscytacja krążeniowo-oddechowa prowadzona przez jedną osobę metodą zza głowy gwarantuje wyższą jakość prowadzonych działań ratunkowych w porównaniu z techniką od boku. Krótki instruktaż żołnierzy z użycia maski do wentylacji jest może być efektywny. Pakiet Pocket Mask będący na wyposażeniu ratownika taktycznego stanowi skuteczne narzędzie do prowadzenia wentylacji zastępszej metodą usta-maska w warunkach pola walki.

4

Diagnosis and treatment of post-traumatic hypothermia in hospitals – a pilot study

100%

Podsiadło P., Kosiński S., Darocha T., Zerebiec K., Wolak P., Kielczewski S., Plewa S., Głuszek S.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(2)

25-29

EN

Background: An unintentional drop in core body temperature of trauma victims is associated with increased mortality. Thermoregulation is impaired in these patients, especially when treated with opioids or anesthetics. Careful thermal insulation and active warming are necessary to maintain normothermia. The aim of the study was to assess the equipment and procedures for diagnosing and managing post-traumatic hypothermia in Polish hospitals. Methods: Survey forms regarding equipment and procedures on monitoring of core temperature (Tc) and active warming were distributed to every hospital that admits trauma victims in the Holy Cross Province. Questionnaires were addressed to surgery departments, intensive care units (ICUs), and operating rooms (ORs). Results: 92% of surgery departments did not have equipment to measure core body temperature and 85% did not have equipment to rewarm patients. Every ICU had equipment to measure Tc and 83% had active warming devices. In 50% of ICUs, there were no rewarming protocols based on Tc and the initiation of rewarming was left to the physician’s discretion. In 58% of ORs, Tc was not monitored and in 33% the patients were not actively warmed. Conclusions: The majority of surveyed ICUs and ORs are adequately equipped to identify and treat hypothermia, however the criteria for initiating Tc monitoring and rewarming remain unstandardized. Surgery departments are not prepared to manage post-traumatic hypothermia.

5

Knowledge of the in-hospital resuscitation algorithm among medical staff of selected hospital departments.

100%

Klejne T., Jayamaha A. R.

Critical Care Innovations

|

2019

|

vol. 2

|

issue 2

9-16

EN

INTRODUCTION: The hospitalized patient has a potentially greater chance of surviving sudden cardiac arrest compared to pre-hospital conditions. This, however, requires proper preparation of medical personnel who should recognize and treat reversible causes of cardiac arrest. The authors make an attempt to assess the state of knowledge of doctors, nurses and paramedics in the field of in-hospital resuscitation algorithm. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted in 2018 among medical staff of hospitals in central Poland. To determine the relationship between variables, the Chi-square test and one-way Kruskal-Wallis variance analysis were used. The results were considered significant at p <0.05, and values of 0.05 < p <0.10 were considered significant only at the level of statistical tendency. RESULTS: Sixty people participated in the study (20 women and 40 men). The average work experience was 3.7 years (SD = 2.6). The leading places of work were: Hospital Emergency Department (50%), Internal Medicine Department (9%), Surgical Ward (8%), Intensive Care Unit (8%). The average test result for all respondents will reach 73.6% (doctors: 100%, paramedics: 74.6, nurses: 56%). There was no correlation between the result and the sex of patients (p = 0.622), workplace (p = 0.107), seniority (p = 0.063). There were significant differences between particular occupational groups (p = 0.01). CONCLUSIONS: The highest level of knowledge in hospital resuscitation is provided by doctors, and the lowest level of nursing staff. Adequate lifelong learning in the field of advanced life support for medical staff should be implemented in order to improve the quality of healthcare services provided to healthcare entities.

PL

WSTĘP: Pacjent hospitalizowany ma potencjalnie większe szanse przeżycia nagłego zatrzymania krążenia, w porównaniu z warunkami przedszpitalnymi. To jednak wymaga odpowiedniego przygotowania personelu medycznego, który powinien rozpoznać i leczyć odwracalne przyczyny zatrzymania krążenia. Autorzy podejmują próbę oceny stanu wiedzy lekarzy, pielęgniarek i ratowników medycznych w zakresie algorytmu wewnątrzszpitalnej resuscytacji. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono w 2018 roku wśród personelu medycznego szpitali w centralnej Polsce. W celu określenia zależności między zmiennymi zastosowano Test chi-kwadrat oraz jednoczynnikową analizę wariancji Kruskala-Wallisa. Wyniki uznano za istotne przy p < 0,05, zaś wartości 0,05 < p < 0,10 uznawano za istotne jedynie na poziomie tendencji statystycznej. WYNIKI: W badaniu uczestniczyło sześćdziesiąt osób (20 kobiet i 40 mężczyzn). Średnia stażu pracy wyniosła 3,7 lat (SD=2,6). Wiodącymi miejscami pracy był: Szpitalny Oddział Ratunkowy (50%), Oddział chorób wewnętrznych (9%), Oddział chirurgiczny (8%), Oddział intensywnej terapii (8%). Średni wynik testu dla wszystkich ankietowanych osiągną 73,6% (lekarze: 100%; ratownicy medyczni: 74,6; pielęgniarki: 56%). Nie wykazano zależności wyniku od płci (p=0,622), miejsca pracy (p=0,107), stażu pracy (p=0,063). Wykazano istotne różnice między poszczególnymi grupami zawodowymi (p=0,01). WNIOSKI: Najwyższy poziom wiedzy w zakresie wewnątrzszpitalnej resuscytacji wykazują lekarze, zaś najniższy personel pielęgniarski. Należy wdrożyć adekwatne kształcenie ustawiczne w zakresie advanced life support dla personelu medycznego, aby podnieść jakość udzielanych świadczeń zdrowotnych w podmiotach leczniczych.

6

Assessment of teachers' knowledge about first aid.

86%

Bakalarski P.

Critical Care Innovations

|

2020

|

vol. 3

|

issue 1

18-23

EN

INTRODUCTION: Knowledge and skills of correct providing first aid by witnesses of an incident are crucial in the Chain of Survival. Ones of the places of increased risk of occur a state of emergency health risk are large groups of people, such as schools. For this reason, teachers working in them should demonstrate a high level of knowledge in the field of first aid for both adults and children. The aim of the study was to assess of teachers' knowledge about first aid. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted in central Poland in June 2018 among 80 teachers of various specialties. The research tool was the author's questionnaire consisting of 20 questions, of which 4 were sociodemographic questions. The statistical results were analyzed with use of the rho-Spearman test. The significance level was assumed at p<0.05. RESULTS: In the study involved 68 women and 12 men. The average age was 44 years (SD ± 9.54). The average result obtained by all surveyed pedagogues was 8.99 points (SD ± 3.40) on a scale of 0 to 16, giving just 56.19%. Teachers coped with questions related to resuscitation in adults the best, giving 69% of correct answers, while the worst with resuscitation in children - 34% of correct answers. The statistical analysis showed correlations between the level of knowledge and age (rho-Spearman= -0.238; p=0.034) and gender (rho-Spearman=0.315; p=0.004). No impact of residence was demonstrated (rho-Spearman= -0.073; p=0.519). The author showed a strong correlation of the test result with the field of science conducted by teachers school subject (rho-Spearman= 1; p=0.003). Teachers of natural and technical sciences were below the pass rate (51%). CONCLUSIONS:The examined teachers show significant gaps of knowledge in the field of first aid. They should undergo cyclically training on how to deal with various health or life threatening situations. There is a strong correlation between the level of first aid knowledge and the school subject that teachers teach.

PL

WSTĘP: Wiedza i umiejętności poprawnego udzielania pierwszej pomocy przez świadków zdarzenia są kluczowe w łańcuchu przeżycia. Jednym z miejsc podwyższonego ryzyka wystąpienia stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego są duże skupiska ludzkie, takie jak szkoły. Z tego powodu, pracujący w nich nauczyciele powinni wykazywać wysoki poziom wiedzy w zakresie postępowania w ramach pierwszej pomocy zarówno dorosłym jak i dzieciom. Celem badania była ocena wiedzy kadry pedagogicznej w zakresie udzielania pierwszej pomocy. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono w centralnej Polsce w czerwcu 2018 roku wśród 80 nauczycieli różnych specjalności. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety składający się z 20 pytań, z czego 4 były pytaniami socjodemograficznymi. Do analizy statystycznej wykorzystano test rho-Spearman’a. Poziom istotności przyjęto dla p < 0,05. WYNIKI: W badaniu wzięło udział 68 kobiet oraz 12 mężczyzn. Średnia wieku wyniosła 44 lata (SD ± 9,54). Średni wynik jaki uzyskali wszyscy przebadani pedagodzy wyniósł 8,99 pkt. (SD ± 3,40) w skali od 0 do 16, dając zaledwie poziom 56,19%. Nauczyciele najlepiej poradzili sobie z pytaniami związanymi z resuscytacją osób dorosłych udzielając 69% poprawnych odpowiedzi, z kolei najgorzej z resuscytacją dzieci – 34% prawidłowych odpowiedzi. W analizie statystycznej wykazano korelacje pomiędzy poziomem wiedzy, a wiekiem (rho-Spearman= -0,238; p=0,034) oraz płcią (rho-Spearman=0,315; p=0,004). Nie wykazano wpływu miejsca zamieszkania (rho-Spearman= -0,073; p=0,519).Autorzy wykazali silną korelację wyniku testu z dziedziną nauk prowadzonego przez nauczycieli przedmiotu (rho-Spearman= -1; p=0,003). Poniżej progu zdawalności (51%) znaleźli się nauczyciele nauk przyrodniczych i technicznych. WNIOSKI: Przebadani nauczyciele wykazują znaczne braki wiedzy w zakresie pierwszej pomocy. Powinni oni odbywać cykliczne szkolenia dotyczące postępowania w różnych sytuacjach zagrożenia zdrowia lub życia. Istnieje wśród pedagogów silna zależność poziomu wiedzy z pierwszej pomocy od nauczanego przez nich przedmiotu.

7

Mortality in OHCA during resuscitation by rescue teams without a doctor.

86%

Szymczuk P.

Critical Care Innovations

|

2019

|

vol. 2

|

issue 4

1-10

EN

INTRODUCTION: Out-of-hospital cardiac arrest (OHCA) is a condition that requires immediate intervention by a medical emergency team. CPR is usually based on current scientific guidelines. In Poland, medical response teams are divided into specialist emergency medical services with a doctor (S-EMS) and basic emergency medical services with a paramedic or emergency nurse (B-EMS). The aim of the study is to assess the differences in resuscitation management between two types of teams and to determine the mortality rate for each of them. MATERIAL AND METHODS: The study covered 75 emergency ambulance interventions performed in 2017 in central Poland, out of which calls directly to OHCA were selected. The patient's profile, resuscitation and mortality rate were analyzed, taking into account the division into types of emergence response teams. Mann-Whitney U test, chi-squared and Spearman-rho correlation were applied. All results at p<0.05 were deemed significant. RESULTS: The emergency teams were sent 54 times directly to OHCA (n=28; B-EMS vs. n=26; S-EMS). There were no significant differences between the teams in terms of arrival (Mann-Whitney U test: Z=0.43; p=0.668), nor between the profile of the patient. B-EMS more frequently applied fluid therapy (Spearman-rho =0.312; p=0.022). More often resuscitation was discontinued in medical teams than in B-EMS (46.2% vs. 22.2%). There was a statistically significant correlation between the type of the emergency response team and the outcome of resuscitation (x2=10.6834, p=0.001). Comparable often (52.6% vs. 47.4%), the doctor helping the B-EMS pronounced death and undertook transport to hospital. CONCLUSIONS: There are few differences in resuscitation performed by S-EMS and B-EMS. Teams accompanied by a doctor called upon to assist B-EMS with resuscitation do not increase the chance of ROSC (return of spontaneous circulation). New systemic and legal solutions should be considered, taking into account the qualifications of paramedics.

PL

WSTĘP: Pozaszpitalne nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) jest stanem wymagającym szybkiej interwencji zespołu ratownictwa medycznego. Czynności resuscytacyjne opierają się zazwyczaj na aktualnych naukowych wytycznych. W Polsce zespoły ratownictwa medycznego dzielą się na specjalistyczne z lekarzem (S-ZRM) i podstawowe z ratownikiem medycznym lub pielęgniarką ratunkową (P-ZRM). Celem pracy jest próba oceny różnic w postępowaniu resuscytacyjnym między dwoma typami zespołów oraz określenie dla każdego z nich odsetka śmiertelności. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 75 interwencji pogotowia ratunkowego w 2017 roku w centralnej Polsce, z których wyselekcjonowano wezwania bezpośrednio do NZK. Analizie poddano profil pacjenta, postępowanie resuscytacyjne oraz wskaźnik śmiertelności z uwzględnieniem podziału na rodzaj ZRM. Posłużono się testem U Manna-Whitney’a, Chi kwadrat oraz korelacją Rho-Spearmana. Wszystkie wyniki uznano za istotne przy p<0.05. WYNIKI: Zespoły dysponowano 54 razy bezpośrednio do NZK (n=28; P-ZRM vs. n=26; S-ZRM). Nie wykazano istotnych różnić między zespołami w czasie dojazdu (test U Manna-Whitneya: Z=0.43; p=0.668), ani profilem pecjenta. P-ZRM częściej stosowały płynoterapię (rho-Spearmana=0.312 ; p=0.022). Istotnie częściej przerywano resuscytację w zespołach lekarskich niż P-ZRM (46.2% vs. 22.2%). Wykazano zależność istotną statystycznie pomiędzy rodzajami ZRM a wynikiem resuscytacji (x2=10.6834, p=0.001). Porównywalnie często (52.6% vs. 47.4%) lekarz pomagający P-ZRM stwierdzał zgon, jak i podejmował transport do szpitala. WNIOSKI: Istnieją nieliczne różnice w postępowaniu resuscytacyjnym pomiędzy S-ZRM, a P-ZRM. Zespoły z lekarzem wezwane do pomocy w resuscytacji prowadzonej przez P-ZRM nie zwiększają szansy na ROSC. Należy rozważyć nowe rozwiązania systemowe i prawne uwzględniające kwalifikacje ratowników medycznych.

8

Comparison of the level of knowledge in the field of first aid amongst residents of urban and rural areas

86%

Jastrzębska A., Gałczyński K.

Critical Care Innovations

|

2019

|

vol. 2

|

issue 4

11-16

EN

INTRODUCTION: Knowledge of the principles of providing first aid is essential in the event of a sudden threat to both health and life. Proper implementation of resuscitation can improve survival rates by up to 50-70%. The aim of the study was to assess the level of first aid knowledge among the inhabitants of urban agglomerations and rural areas. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted in the years 2018-2019 in Poland. The research tool included a test questionnaire covering 10 thematic categories: cardiopulmonary resuscitation (CPR), automated external defibrillation (AED), choking, convulsions, external bleeding, diabetes, shock, thermal burns, position of the victim, chest pain. The statistical results were analyzed with the use of Pearson’s chi-squared test and percentage calculations. The results at p<0.05 were deemed significant. RESULTS: The study was conducted on a group of 379 people, out of whom women accounted for 58.6% (n=222) and men - 41.4% (n=157). In terms of residence, 157 inhabitants came from rural areas while 222 participants came from the city. Both the inhabitants of rural areas (n=140; 89.17%) and urban agglomerations (n=195; 87.84%) considered their preparation to be either very good or satisfactory. The average result of the knowledge test for all respondents amounted to 76.59% of correct answers. The final result was not found to be dependent on the place of residence (p=0.736). The lowest level of knowledge was found in questions on the treatment of shock (54.78% vs. 52.25%) and burns (59.87% vs. 59.46%). CONCLUSIONS: There was no statistically significant difference in the level of knowledge between the inhabitants of cities and villages. Despite first aid training and high self-esteem, the surveyed group requires increase in the level of knowledge through new educational programs. Particular attention should be paid to improving the preparation in the field of cardiopulmonary resuscitation amongst inhabitants of rural areas.

PL

WSTĘP: Wiedza dotycząca zasad udzielania pierwszej pomocy jest kluczowa w przypadku wystąpienia nagłego zagrożenia zdrowia lub życia. Prawidłowe wdrożenie czynności resuscytacyjnych może w efekcie poprawić wskaźnik przeżywalności nawet do 50-70%. Celem badania była ocena poziomu wiedzy w zakresie pierwszej pomocy wśród mieszkańców aglomeracji miejskich oraz wsi. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono w latach 2018-2019 roku w Polsce. Narzędzie badawcze stanowił kwestionariusz testowy obejmujący 10 kategorii tematycznych: resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO), zautomatyzowaną defibrylację zewnętrzną (AED), zadławienia, drgawki, krwotoki zewnętrzne, cukrzycę, wstrząs, oparzenia termiczne, ułożenia poszkodowanego, ból w klatce piersiowej). Do analizy wyników statystycznych posłużono się testem zgodności Chi - kwadrat Pearsona oraz wyliczeniami procentowymi ilości badanych. Wyniki uznano za istotne przy p<0.05. WYNIKI: W badaniu uczestniczyło 379 osób w tym 58.6% (n = 222) kobiet i 41.4% (n = 157) mężczyzn. Pod względem zamieszkania 157 mieszkańców pochodziło z obszaru wiejskiego, 222 osoby pochodziły z miasta. Zarówno mieszkańcy wsi (n = 140; 89.17%), jak i aglomeracji miejskich (n = 195; 87.84%) uznali swoje przygotowanie jako bardzo dobre lub zadowalające. Średni wynik testu wiedzy dla wszystkich badanych wyniósł 76.59% poprawnych odpowiedzi. Nie wykazano zależności końcowego wyniku od miejsca zamieszkania (p=0.736). Najniższy poziom wiedzy grupy wykazały w pytaniu dotyczącym postępowania w przypadku wstrząsu (54.78% vs. 52.25%) oraz oparzeń (59.87% vs. 59.46%). WNIOSKI: Nie wykazano istotnej statystycznie różnicy w poziomie wiedzy między mieszkańcami miast i wsi. Grupa badana pomimo realizowanych szkoleń z pierwszej pomocy i wysokiej samooceny wymaga podniesienia poziomu wiedzy poprzez nowe programy edukacyjne. Należy zwrócić szczególną uwagę na poprawę przygotowania mieszkańców wsi w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

9

Postawy pielęgniarek wobec nieskutecznej reanimacji z powodu nagłego zatrzymania krążenia

72%

Pokorniecka D.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2022

|

vol. 7

|

issue 2

40-58

EN

Introduction. Sudden cardiac arrest by definition is the unexpected cessation of heart function. The characteristic features are: no reaction to stimuli, no perceptible pulse and apnea or agonal breathing. Some sources also consider a significant reduction in the work of the heart as SCA. Immediate and appropriate help is essential in dealing with this serious medical problem. Aim. The main aim of the work is to analyse the attitudes of nursing staff towards ineffective resuscitation. Material and methods. The subject of the research is the attitudes of nurses towards ineffective resuscitation due to sudden cardiac arrest. For the purposes of the study, the method of diagnostic survey, proprietary questionnaire, standardized Mini COPE questionnaire and statistical methods were used. Results. The analysis of the collected data showed the attitudes towards ineffective resuscitation. There was no significant correlation between age, work experience, education, gender and the attitude of the respondents. The hypothesis about the most frequent attitude of seeking support in a stressful situation, which is ineffective resuscitation, has also not been confirmed. In the study, the strategy of active coping and acceptance was the dominant. Conclusions. Active coping was the dominant one among all attitudes represented by the nursing staff towards ineffective resuscitation. As research proves that age, education or work experience do not significantly affect the way of coping with the stress resulting from ineffective resuscitation, there is a real need to deepen the issue and create tools to support emotional and instrumental personnel dealing with the problem.

PL

Wstęp. Nagłe zatrzymanie krążenia to według definicji nieoczekiwane ustanie funkcji serca. Cechami charakterystycznymi są: brak reakcji na bodźce, brak wyczuwalnego tętna i bezdech bądź oddech agonalny. Niektóre źródła, za NZK, uznają również znaczne upośledzenie pracy serca. Kluczowe znaczenie w przypadku tego poważnego problemu medycznego ma natychmiastowa i odpowiednia pomoc. Cel. Głównym celem pracy jest analiza postaw personelu pielęgniarskiego wobec nieskutecznej reanimacji. Materiał i metody. Przedmiotem badań są postawy pielęgniarek wobec nieskutecznej reanimacji z powodu nagłego zatrzymania krążenia. Dla potrzeb pracy skorzystano z metody sondażu diagnostycznego, autorskiego kwestionariusza ankiety, standaryzowanego kwestionariusza Mini COPE oraz metod statystycznych. Wyniki. Analiza zebranych danych dała wyniki ukazujące postawy wobec nieskutecznej reanimacji. Nie potwierdzono istotnej zależności pomiędzy wiekiem, stażem pracy, wykształceniem i płcią a postawą prezentowaną przez badanych. Nie potwierdzono również hipotezy o najczęstszym występowaniu postawy poszukiwania wsparcia w sytuacji stresowej jaką jest nieskuteczna reanimacja. W badaniu strategia aktywnego radzenia sobie i akceptacji była dominująca. Wnioski. Spośród wszystkich postaw reprezentowanych przez personel pielęgniarski wobec nieskutecznej reanimacji dominującą była postawa aktywnego radzenia sobie. Ponieważ badania dowodzą, że wiek, wykształcenie, czy staż pracy nie wpływają istotnie na sposób radzenia sobie ze stresem wynikłym z nieskutecznej reanimacji, powstaje realna potrzeba pogłębienia zagadnienia i stworzenia narzędzi do wsparcia emocjonalnego i instrumentalnego personelu stykającego się z problemem.

10

Nowe media a ultrasonografia w stanach nagłych

72%

Pawlak M.

Journal of Ultrasonography

|

2014

|

vol. 14

|

issue 59

402-405

EN

The paper discusses the issue of spreading medical knowledge, connected particularly with ultrasonography, by the social media. Such a way of sharing knowledge and experience results from the needs of recipients – physicians who daily have limited free time. The paper presents the phenomenon of the free open access medical education (FOAM) along with its genesis, an open and global nature as well as the main communication channels. It is emphasized that education via the social media is becoming an element of the mainstream medical didactics. The aforementioned phenomenon is depicted in greater detail in the context of emergency ultrasonography. US imaging is one of the more popular issues in the FOAM community. The paper focuses on the Ultrasound Podcast and the initiative associated with it. Our native (Polish) project, CriticalUSG, is also presented together with its numerous editions. Apart from these two projects, other initiatives, which are equally important not only due to ultrasonography, are also briefly mentioned. The aim of the paper is to interest the reader with the FOAM phenomenon as an open access, free and global medical discussion.

PL

W artykule poruszono temat szerzenia wiedzy medycznej, a szczególnie ultrasonografii, przez media społecznościowe. Taki sposób dzielenia się wiedzą i doświadczeniem wynika z potrzeb odbiorców – lekarzy, na co dzień dysponujących ograniczonym czasem wolnym. Przedstawiono zjawisko free open access medical education (FOAM), jego genezę, otwarty i globalny charakter oraz główne kanały komunikacji. Zaznaczono, że nauka przez media społecznościowe staje się elementem głównonurtowej dydaktyki medycznej. Zarysowano bardziej szczegółowo wspomniane zjawisko w kontekście nauki ultrasonografii stanów nagłych. Obrazowanie USG jest jednym z popularniejszych tematów poruszanych w środowisku FOAM. W artykule zaprezentowano bardziej szczegółowo audycję Ultrasound Podcast i skupione wokół niej inicjatywy. Przedstawiony został również rodzimy projekt CriticalUSG z jego licznymi odsłonami. Poza tymi dwoma projektami wymieniono krótko inne, równie ważne, nie tylko ze względu na ultrasonografię. Celem artykułu jest zainteresowanie czytelnika zjawiskiem FOAM – wolną, darmową i globalną dyskusją medyczną.

11

Triathlon – czy jest bezpieczny dla każdego?

72%

Kabat-Koperska J.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2020

|

vol. 36(4)

153-157

EN

Triathlon has become an increasingly popular endurance activity in Poland, particularly among adult recreational athletes. It is connected with healthy lifestyle including such benefits as regular exercise, change in nutrition and, as a consequence, reduction of body mass and better wellbeing. Unfortunately the number of race-related fatalities during triathlon seems to be twice higher comparing to running competition but efficiency of resuscitation significantly lower. The article presents identified cases of race-related deaths occurring during triathlons in Poland between 2014 and 2020. Current regulations in Poland do not protect older recreational athletes from loss of life and health because medical screening before taking part in competition is voluntary, not obligatory. Health professionals should be responsible for education of athletes and informing about an existing danger and importance of medical screening before taking part in competition.

PL

Triathlon zyskuje coraz więcej entuzjastów wśród osób uprawiających sport na poziomie amatorskim w naszym kraju. Uprawianie triathlonu wiąże się z korzystną prozdrowotną zmianą stylu życia- włączając regularny wysiłek fizyczny, zmianę niewłaściwych nawyków dietetycznych pociągające za sobą redukcję masy ciała i lepsze samopoczucie. Niestety ryzyko zgonu podczas zawodów triathlonowych może być około 2 razy większe niż podczas biegu ulicznego, zaś skuteczność reanimacji znacząco mniejsza. Dokonano przeglądu przypadków zakończonych zgonem podczas imprez triathlonowych w ostatnich latach w Polsce (2014-2020r). Aktualnie obowiązujące przepisy nie chronią starszych sportowców amatorów przed ryzykiem utraty zdrowia i życia, gdyż wykonanie badań lekarskich pozostawia się do dobrowolnej decyzji każdego uczestnika imprezy sportowej. Obowiązkiem środowiska medycznego powinno być uświadamianie sportowców amatorów o istniejącym zagrożeniu i konieczności wykonania wstępnych badań lekarskich przed planowanym startem w triathlonie.

Refine search results

REBOA – new era of bleeding control, literature review

Changes Related to the First Aid in Water Lifesaving in Poland (1962-2020)

Comparison of resuscitation techniques using pocket-mask in tactical medicine.

Diagnosis and treatment of post-traumatic hypothermia in hospitals – a pilot study

Knowledge of the in-hospital resuscitation algorithm among medical staff of selected hospital departments.

Assessment of teachers' knowledge about first aid.

Mortality in OHCA during resuscitation by rescue teams without a doctor.

Comparison of the level of knowledge in the field of first aid amongst residents of urban and rural areas

Postawy pielęgniarek wobec nieskutecznej reanimacji z powodu nagłego zatrzymania krążenia

Nowe media a ultrasonografia w stanach nagłych

Triathlon – czy jest bezpieczny dla każdego?