Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  resekcja płuca
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Many patients with lung cancer have concomitant chronic obstructive pulmonary disease and heart diseases. The planned anticancer therapy should be individualized in relationship of patient’s cardiac and pulmonary condition. Pulmonary rehabilitation is based on evidence, its main aim is to improve the quality of life by increasing physical fitness and optimal pattern of ventilation. It may prevent complications such as hypoxemia, respiratory infections, symptoms related to immobilization during hospitalization. Rehabilitation can be recommended both before and after lung resection. The most effective way to prevent post-operative complications is early respiratory physiotherapy before and after surgery. Properly rehabilitation can also be very useful in patients treated with palliative radio- or chemotherapy. The article is a summary of the available results and efficiency of the rehabilitation in patients with lung cancer.
PL
Większość chorych na raka płuca ma współistniejącą przewlekłą obturacyjną chorobę płuc oraz chorobę serca. Zakres planowanego leczenia przeciwnowotworowego zawsze musi uwzględniać stan kardiologiczny i pneumonologiczny pacjenta. Rehabilitacja oddechowa jest opartym na faktach, wielokierunkowym i wszechstronnym postępowaniem, którego celem jest poprawa jakości życia przez zwiększenie wydolności fizycznej i optymalizację wysiłkowej wentylacji, a także zapobieganie występowaniu powikłań takich jak: hipoksemia, infekcje układu oddechowego, dolegliwości wynikające z unieruchomienia. Rehabilitację można zalecać zarówno przed resekcją płuca, jak i po niej. Najskuteczniejszym sposobem zapobieżenia pooperacyjnym powikłaniom jest wczesne usprawnianie przed- i pooperacyjne, zwłaszcza stosowanie fizjoterapii oddechowej. Odpowiednio przeprowadzona rehabilitacja może być również bardzo przydatna w fazie leczenia paliatywnego radio- lub chemioterapią. Artykuł stanowi podsumowanie dostępnych badań dotyczących rehabilitacji chorych na nowotwory układu oddechowego.
EN
Introduction: Pulmonary resections result in permanent impairment of the respiratory function due to reduction of the gas-exchange surface. Most of these procedures are elective, which makes it possible to implement a preoperative rehabilitation programme, aimed at increasing general fitness, improving chest and diaphragm mobility, muscle strength and lung ventilation, and also at training the proper breathing pattern, effective coughing and pain-relief techniques. Improvement of patients’ respiratory function and general fitness may contribute to the limitation of postoperative functional impairment, and therefore morbidity. Objectives: The aim of this systematic review was analysis of the effect of the preoperative rehabilitation on the postoperative course following pulmonary resections in lung cancer patients. Method: Systematic review of the literature published within the last 15 years was performed using PubMed and Worldcat databases. Methodological quality of selected papers was assessed using the PEDro scale. Results: Eight out of the 236 initially retrieved papers met the pre-set criteria, and search of the attached references found an additional 2 papers. In 9 of the papers included in the final analysis positive impact of the preoperative rehabilitation was shown, and no effect was found in one of them. There were no studies showing any negative effect of the preoperative rehabilitation. Conclusions: Preoperative rehabilitation may be beneficial, and its effects may last for several months after surgery. Rehabilitation programmes longer than 2 weeks were associated with functional improvement.
PL
Wprowadzenie: Operacje resekcji miąższu płucnego prowadzą do nieodwracalnych zaburzeń oddechowych na skutek zmniejszenia powierzchni wymiany gazowej. Większość operacji, to zabiegi planowe, dzięki czemu możliwe jest wprowadzenie przedoperacyjnej rehabilitacji. Ma ona na celu zwiększenie sprawności fizycznej chorego, poprawę ruchomości klatki piersiowej i przepony, zwiększenie siły mięśni oddechowych oraz poprawę wentylacji płuc a także nauczenie pacjenta prawidłowego oddychania, efektywnego kaszlu oraz sposobów zmniejszania bólu. Poprawa wydolności oddechowej i wysiłkowej pacjenta przed operacją może zmniejszyć ograniczenie wydolności pooperacyjnej, a co za tym idzie również częstotliwość powikłań. Cel: Celem pracy była ocena wpływu rehabilitacji przedoperacyjnej u chorych poddawanych resekcjom miąższu płucnego z powodu NSCLC. Metoda: W celu zidentyfikowania publikacji z ostatnich 15 lat związanych z tematyką tego przeglądu przeszukano elektroniczne bazy danych: PubMed i Worldcat. Użyto także skali PEDro do oceny jakości metodologicznej wybranych artykułów. Wyniki: Spośród 236 otrzymanych publikacji 8 spełniło wszystkie kryteria, a po przeanalizowaniu ich piśmiennictwa znaleziono 2 dodatkowe artykuły spełniające kryteria przyjęte w tej pracy. W 9 wykazano pozytywny wpływ przedoperacyjnej rehabilitacji na stan pacjenta po operacji resekcji miąższu płucnego, w jednej wykazano wynik neutralny, a w żadnym z badań nie wykazano wpływu negatywnego. Wnioski: Przedoperacyjna rehabilitacja może przynieść korzystne efekty, które mogą utrzymywać się nawet do kilku miesięcy po operacji. Programy trwające ponad 2 tygodnie zwiększały wydolność pacjentów i zmniejszały częstość występowania powikłań pooperacyjnych.
PL
Wprowadzenie: Operacje resekcji miąższu płucnego prowadzą do nieodwracalnych zaburzeń oddechowych na skutek zmniejszenia powierzchni wymiany gazowej. Większość operacji, to zabiegi planowe, dzięki czemu możliwe jest wprowadzenie przedoperacyjnej rehabilitacji. Ma ona na celu zwiększenie sprawności fizycznej chorego, poprawę ruchomości klatki piersiowej i przepony, zwiększenie siły mięśni oddechowych oraz poprawę wentylacji płuc a także nauczenie pacjenta prawidłowego oddychania, efektywnego kaszlu oraz sposobów zmniejszania bólu. Poprawa wydolności oddechowej i wysiłkowej pacjenta przed operacją może zmniejszyć ograniczenie wydolności pooperacyjnej, a co za tym idzie również częstotliwość powikłań. Cel: Celem pracy była ocena wpływu rehabilitacji przedoperacyjnej u chorych poddawanych resekcjom miąższu płucnego z powodu NSCLC. Metoda: W celu zidentyfikowania publikacji z ostatnich 15 lat związanych z tematyką tego przeglądu przeszukano elektroniczne bazy danych: PubMed i Worldcat. Użyto także skali PEDro do oceny jakości metodologicznej wybranych artykułów. Wyniki: Spośród 236 otrzymanych publikacji 8 spełniło wszystkie kryteria, a po przeanalizowaniu ich piśmiennictwa znaleziono 2 dodatkowe artykuły spełniające kryteria przyjęte w tej pracy. W 9 wykazano pozytywny wpływ przedoperacyjnej rehabilitacji na stan pacjenta po operacji resekcji miąższu płucnego, w jednej wykazano wynik neutralny, a w żadnym z badań nie wykazano wpływu negatywnego. Wnioski: Przedoperacyjna rehabilitacja może przynieść korzystne efekty, które mogą utrzymywać się nawet do kilku miesięcy po operacji. Programy trwające ponad 2 tygodnie zwiększały wydolność pacjentów i zmniejszały częstość występowania powikłań pooperacyjnych.
EN
Introduction: Pulmonary resections result in permanent impairment of the respiratory function due to reduction of the gas-exchange surface. Most of these procedures are elective, which makes it possible to implement a preoperative rehabilitation programme, aimed at increasing general fitness, improving chest and diaphragm mobility, muscle strength and lung ventilation, and also at training the proper breathing pattern, effective coughing and pain-relief techniques. Improvement of patients' respiratory function and general fitness may contribute to the limitation of postoperative functional impairment, and therefore morbidity. Objectives: The aim of this systematic review was analysis of the effect of the preoperative rehabilitation on the postoperative course following pulmonary resections in lung cancer patients. Method: Systematic review of the literature published within the last 15 years was performed using PubMed and Worldcat databases. Methodological quality of selected papers was assessed using the PEDro scale. Results: Eight out of the 236 initially retrieved papers met the pre-set criteria, and search of the attached references found an additional 2 papers. In 9 of the papers included in the final analysis positive impact of the preoperative rehabilitation was shown, and no effect was found in one of them. There were no studies showing any negative effect of the preoperative rehabilitation. Conclusions: Preoperative rehabilitation may be beneficial, and its effects may last for several months after surgery. Rehabilitation programmes longer than 2 weeks were associated with functional improvement.
EN
Gestational trophoblastic disease (GTD) is a rare, potentially malignant condition, originating in the fetal tissue and developing inside maternal organism. Treatment of gestational trophoblastic neoplasia, a worse form of GTD, is based on chemotherapy administered as single- or multi-drug protocols, selected depending on the presence of significant risk factors, while in some clinical situations surgical treatment may play a significant role. In particular, surgery is resorted to in cases of persistent disease, developing as a result of primary or secondary chemoresistance of the original pathology. In such a setting, adjuvant surgery, e.g. hysterectomy or excision of a single pulmonary GTD focus, considerably improves expected remission rate. Standard procedure performed in patients with chemoresistant, residual form of GTD is hysterectomy. The second most frequently performed procedure in GTD is excision of a pulmonary metastasis. Furthermore, surgical intervention in an emergency setting (e.g. massive hemorrhage) is relatively frequent in GDT. Apart of hysterectomy, available surgical options include hemostatic suture of bleeding tissue, ligation of internal iliac arteries or interventional radiology aiming at selective embolization of uterine arteries. Therefore, surgery plays an important role in eradication of persistent and chemoresistant forms of GTD and may be life-saving in emergency situations.
PL
Ciążowa choroba trofoblastyczna (gestational trophoblastic disease, GTD) jest rzadką, czasem złośliwą chorobą wywodzącą się z tkanki płodowej, a powstającą w organizmie matczynym. Zasadnicze leczenie gorzej rokującej postaci tej choroby, zwanej ciążową trofoblastyczną neoplazją, oparte jest na chemioterapii stosowanej w postaci schematów mono- lub wielolekowych dobieranych w zależności od obecności istotnych czynników ryzyka, jednak w pewnych sytuacjach klinicznych istotną rolę odgrywa leczenie chirurgiczne. Stosuje się je w szczególności w przypadkach choroby przetrwałej rozwijającej się w wyniku pierwotnej lub wtórnej chemiooporności ogniska chorobowego. Zastosowanie wówczas chirurgii adiuwantowej, na ogół w postaci histerektomii lub resekcji pojedynczego ogniska GTN w płucach, znacznie poprawia szanse na uzyskanie remisji. Podstawowym zabiegiem operacyjnym wykonywanym u pacjentek z chemiooporną, przetrwałą postacią choroby trofoblastycznej jest usunięcie macicy. Drugi co do częstości wykonywania zabieg chirurgiczny w przypadku GTN stanowi usunięcie przerzutu do płuca poprzez jego resekcję. Również chirurgia interwencyjna w sytuacjach nagłych (np. masywnego krwotoku) ma relatywnie często miejsce w GTN. Do arsenału zabiegowego poza histerektomią zalicza się wówczas: hemostatyczne szycie krwawiącej tkanki, podwiązanie tętnic biodrowych wewnętrznych czy wreszcie wykorzystanie radiologii interwencyjnej w postaci angiograficznej selektywnej embolizacji tętnic macicznych. Chirurgia odgrywa zatem istotną rolę w eradykacji przetrwałych i chemioopornych postaci ciążowej choroby trofoblastycznej, a stosowana interwencyjnie ratuje życie chorej w stanach nagłych.
PL
Wstęp: Leczenie operacyjne jest podstawową metodą postępowania w przypadku niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC) w I, II i częściowo w III stopniu zaawansowania. Niemniej resekcja miąższu płuca oraz możliwe powikłania pooperacyjne mogą pogorszyć wydolność układu oddechowego i powodować ograniczenia funkcjonalne w zakresie narządu ruchu. Pooperacyjna rehabilitacja chorych na raka płuca wymaga uwzględnienia skuteczności, bezpieczeństwa, ograniczeń i aspektów multidyscyplinarnego leczenia tej grupy pacjentów. Cel: Nadrzędnym celem tego przeglądu narracyjnego była analiza praktycznego aspektu opublikowanych badań, a zwłaszcza rodzaju i skuteczności interwencji rehabilitacyjnej oraz rokowniczego znaczenia obranych punktów końcowych. Metoda: Przeszukano elektroniczne bazy danych Medline, PubMed, CINAHL, Embase, Scopus oraz ScienceDirect do czerwca 2015. Do przeglądu włączono artykuły opisujące efekty rehabilitacji pooperacyjnej w NSCLC, a zwłaszcza kinezyterapii. Wyniki: Połączenie treningu wytrzymałościowego średniej i wysokiej intensywności z submaksymalnym treningiem ze wzrastającym oporem wykazało wymierną skuteczność w zwiększeniu VO2peak oraz 6MWT u operowanych z powodu raka płuca. Może się to wiązać z poprawą jakości i długości życia pacjentów. FEV1 nie wydaje się być wiarygodnym parametrem oceny skuteczności rehabilitacji pooperacyjnej w tej grupie chorych. W przypadku pacjentów poddawanych chemioterapii adjuwantowej wyniki rehabilitacji są gorsze. Ta grupa chorych może wymagać odrębnego programu ćwiczeń. Większą skuteczność rehabilitacji wykazują badania z zastosowaniem treningu nadzorowanego. Wnioski: Wyniki tego przeglądu narracyjnego sugerują dobrą tolerancję, bezpieczeństwo i skuteczność kinezyterapii u chorych na NCLSC. Niemniej istnieje pilna potrzeba potwierdzenia znaczącej roli tej formy rehabilitacji w dużych randomizowanych, kontrolowanych badaniach klinicznych.
EN
Surgery is the main modality for treatment of patients with stage I, II and, partly, III Non-Small Cell Lung Cancer (NSCLC). However, lung parenchyma resection and possible postoperative complications may impair respiratory and motor functions. Postoperative rehabilitation of patients with lung cancer requires the consideration of benefi t-risk assessment, specifi c limitations and all aspects of multidisciplinary treatment. The main aim of this narrative review was to analyze practical aspects of the published studies, especially the type and effi ciency of rehabilitation and prognostic value of the end-points used. Online literature databases: Medline, PubMed, CINAHL, Embase, Scopus and ScienceDirect were searched up to June 2015. Included papers consider postoperative rehabilitation in NSCLC, focused on kinesiotherapy. Combination of moderate to high-intensity aerobic training with submaximal progressive resistance training is reportedly associated with a measurable increase in VO2peak and 6MWT in patients operated on for lung cancer. This mixed method of training may improve quality of life and lengthen life expectancy. FEV1 seems to be an unreliable parameter in the assessment of rehabilitation efficiency of in lung cancer patients. Patients who underwent adjuvant chemotherapy have worse results of postoperative rehabilitation and may require special training program. Efficiency of supervised training is better. The findings of this narrative review suggest that postoperative exercise-based rehabilitation in patients with NSCLC appears to be well tolerated, safe and effective. Although there is an urgent need to confirm the great importance of this field of rehabilitation in larger randomized controlled clinical trials. Cite this article as: Bernacka M.L., Kużdżał J., Pieniążek M., Sarota M. Postoperative exercise-based rehabilitation in lung cancer – aspects of kinesiotherapy. Med Rehabil 2016; 20(1): 23-32.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.