Results found: 3

Number of results on page

Search results

Search:
in the keywords: rehabilitacja pulmonologiczna

Sort By:

Limit search:

Ambulatory pulmonary rehabilitation programme in patients suffering from chronic obstructive pulmonary disease (COPD): a preliminary study

100%

Majewski M., Rożek K., Alawale O.

2010

vol. 18

issue 4

11-20

Celem pracy było przedstawienie ambulatoryjnego programu rehabilitacji pulmonologicznej, opartego na formie stacyjnej oraz wstępna ocena jego skuteczności na wybrane parametry wydolności fizycznej i jakości życia chorych na POChP. Siedmiu pacjentów z ciężkim i bardzo ciężkim stadium POChP ukończyło program rehabilitacji pulmonologicznej. W programie pacjenci wykonywali 9 ćwiczeń w systemie stacyjnym i 10-minutowy marsz. Wykorzystano następujące metody pomiaru: Kwestionariusz Szpitala Św. Jerzego (SGRQ), Chronic Respiratory Questionnaire (CRQ), London Chest Activities of Daily Living Scale, skalę HADS, a także narastający i wytrzymałościowy wahadłowy test chodu (ISWT i ESWT). HR, SaO2 i stopień duszności (wg skali Borga) oceniono przed i po testach chodu. Zbyt mała liczba badanych i zbyt mała częstość zajęć nie pozwoliły na uzyskanie istotnej statystycznie poprawy badanych parametrów.

The aim of the study was to present an ambulatory pulmonary rehabilitation programme, based on a circuit form and a preliminary evaluation in order to verify whether such a programme has an impact on exercise capacity and quality of life in patients suffering from COPD. Seven patients with severe and very severe COPD completed the rehabilitation programme. In each training session patients performed 9 circuit exercises and a 10-minute walk. In this study following assessments were used: St. George Respiratory Questionnaire (SGRQ), Chronic Respiratory Questionnaire (CRQ), London Chest Activities of Daily Living Scale, HAD scale, Incremental and Endurance Shuttle Walk Tests (ISWT & ESWT). HR, SaO2 and dyspnoea (Borg scale) were measured by means of pre- and post-exercise tests. A small number of patients who finished this programme and a little frequency of training sessions a week resulted in a lack of statistically significant outcomes.

Postoperative exercise-based rehabilitation in lung cancer – aspects of kinesiotherapy

100%

Bernacka M. L., Kużdżał J., Pieniążek M., Sarota M.

Medical Rehabilitation

2016

vol. 20(1)

23-32

Wstęp: Leczenie operacyjne jest podstawową metodą postępowania w przypadku niedrobnokomórkowego raka płuca (NSCLC) w I, II i częściowo w III stopniu zaawansowania. Niemniej resekcja miąższu płuca oraz możliwe powikłania pooperacyjne mogą pogorszyć wydolność układu oddechowego i powodować ograniczenia funkcjonalne w zakresie narządu ruchu. Pooperacyjna rehabilitacja chorych na raka płuca wymaga uwzględnienia skuteczności, bezpieczeństwa, ograniczeń i aspektów multidyscyplinarnego leczenia tej grupy pacjentów. Cel: Nadrzędnym celem tego przeglądu narracyjnego była analiza praktycznego aspektu opublikowanych badań, a zwłaszcza rodzaju i skuteczności interwencji rehabilitacyjnej oraz rokowniczego znaczenia obranych punktów końcowych. Metoda: Przeszukano elektroniczne bazy danych Medline, PubMed, CINAHL, Embase, Scopus oraz ScienceDirect do czerwca 2015. Do przeglądu włączono artykuły opisujące efekty rehabilitacji pooperacyjnej w NSCLC, a zwłaszcza kinezyterapii. Wyniki: Połączenie treningu wytrzymałościowego średniej i wysokiej intensywności z submaksymalnym treningiem ze wzrastającym oporem wykazało wymierną skuteczność w zwiększeniu VO2peak oraz 6MWT u operowanych z powodu raka płuca. Może się to wiązać z poprawą jakości i długości życia pacjentów. FEV1 nie wydaje się być wiarygodnym parametrem oceny skuteczności rehabilitacji pooperacyjnej w tej grupie chorych. W przypadku pacjentów poddawanych chemioterapii adjuwantowej wyniki rehabilitacji są gorsze. Ta grupa chorych może wymagać odrębnego programu ćwiczeń. Większą skuteczność rehabilitacji wykazują badania z zastosowaniem treningu nadzorowanego. Wnioski: Wyniki tego przeglądu narracyjnego sugerują dobrą tolerancję, bezpieczeństwo i skuteczność kinezyterapii u chorych na NCLSC. Niemniej istnieje pilna potrzeba potwierdzenia znaczącej roli tej formy rehabilitacji w dużych randomizowanych, kontrolowanych badaniach klinicznych.

Surgery is the main modality for treatment of patients with stage I, II and, partly, III Non-Small Cell Lung Cancer (NSCLC). However, lung parenchyma resection and possible postoperative complications may impair respiratory and motor functions. Postoperative rehabilitation of patients with lung cancer requires the consideration of benefi t-risk assessment, specifi c limitations and all aspects of multidisciplinary treatment. The main aim of this narrative review was to analyze practical aspects of the published studies, especially the type and effi ciency of rehabilitation and prognostic value of the end-points used. Online literature databases: Medline, PubMed, CINAHL, Embase, Scopus and ScienceDirect were searched up to June 2015. Included papers consider postoperative rehabilitation in NSCLC, focused on kinesiotherapy. Combination of moderate to high-intensity aerobic training with submaximal progressive resistance training is reportedly associated with a measurable increase in VO2peak and 6MWT in patients operated on for lung cancer. This mixed method of training may improve quality of life and lengthen life expectancy. FEV1 seems to be an unreliable parameter in the assessment of rehabilitation efficiency of in lung cancer patients. Patients who underwent adjuvant chemotherapy have worse results of postoperative rehabilitation and may require special training program. Efficiency of supervised training is better. The findings of this narrative review suggest that postoperative exercise-based rehabilitation in patients with NSCLC appears to be well tolerated, safe and effective. Although there is an urgent need to confirm the great importance of this field of rehabilitation in larger randomized controlled clinical trials. Cite this article as: Bernacka M.L., Kużdżał J., Pieniążek M., Sarota M. Postoperative exercise-based rehabilitation in lung cancer – aspects of kinesiotherapy. Med Rehabil 2016; 20(1): 23-32.

Methodologies of inspiratory muscle training techniques in obstructive lung diseases

80%

Kaszuba M., Śliwka A., Piliński R., Nowobilski R., Wloch T.

Medical Rehabilitation

2018

vol. 22(4)

49-57

WSTĘP: Trening mięśni oddechowych (IMT) należy do niefarmakologicznych, nieinwazyjnych metod terapeutycznych, które mogą prowadzić do poprawy jakości życia pacjentów z chorobami układu oddechowego. Skuteczność IMT może zależeć od rodzaju urządzenia użytego do treningu oraz parametrów programu treningowego. CELE: Celem przeglądu było przedstawienie różnych technik i protokołów IMT stosowanych u pacjentów z obturacyjnymi chorobami płuc. METODY: W celu zidentyfikowania publikacji z ostatnich 5 lat potencjalnie kwalifikujących się do analizy przeszukano elektroniczne bazy MEDLINE i EMBASE. Szczegółowo przeanalizowano i opisano protokoły IMT stosowane w różnych pracach badawczych. WYNIKI: W efekcie wyszukiwania w bazie danych zidentyfikowano 333 rekordy, z których 23 zostały włączone do ostatecznej analizy. Wszystkie finalnie przeanalizowane badania zrealizowano u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Protokoły IMT stosowane w badaniach różniły się rodzajem stosowanego urządzenia, czasem trwania programu treningowego, liczbą i czasem trwania sesji treningowych, początkowym obciążeniem oraz szybkością zmiany obciążenia podczas treningu. WNIOSKI: IMT jest ostatnio stosowany głównie w badaniach nad pacjentami z POChP, a nie z astmą. Nie istnieje jeden zatwierdzony program treningowy dla IMT. Najczęściej stosowanym rodzajem IMT jest trening z obciążeniem progowym. Najbardziej rozpowszechnionymi urządzeniami do IMT są POWERbreath i Threshold IMT. Protokoły IMT wykorzystywane w badaniach naukowych są bardzo zróżnicowane.

Background: Inspiratory muscle training (IMT) is a non-pharmacological, non-invasive therapeutic method that can improve the quality of life in patients with obstructive lung diseases. The effectiveness of IMT may depends on the type of the device used in the training and the parameters of the training programme. Objectives: The aim of the review was to present different techniques and protocols of IMT used in patients with obstructive lung diseases. Methods: The MEDLINE and EMBASE were searched to identify the potentially eligible publications from the previous 5 years. The various protocols of IMT used in different studies were analysed and described in detail. Results: A database search identified 333 records, of which 22 were included into the final analysis. All of the finally analysed studies were conducted in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD). The protocols of IMT used in the studies differed in the type of the device used, the duration of the training programme, the number and the duration of training sessions, the initial load, and the rate at which the load was changed during the training. Conclusions: IMT is used mainly in studies on patients with COPD and not with asthma. There is no one approved training programme for IMT. The most predominant type of IMT is a training with threshold loading. The most frequently used devices for IMT are POWERbreath and Threshold IMT. The protocols of IMT used in the studies are very diverse.

Refine search results

2 Medical Rehabilitation

1 Physiotherapy

1 2019

1 2016

1 2010

1 Alawale O.

1 Bernacka M. L.

1 Kaszuba M.

1 Kużdżał J.

1 Majewski M.

1 Nowobilski R.

1 Pieniążek M.

1 Piliński R.

1 Rożek K.

1 Sarota M.

1 Wloch T.

1 Śliwka A.

Search results

Ambulatory pulmonary rehabilitation programme in patients suffering from chronic obstructive pulmonary disease (COPD): a preliminary study

Postoperative exercise-based rehabilitation in lung cancer – aspects of kinesiotherapy

Methodologies of inspiratory muscle training techniques in obstructive lung diseases