Search results

1

Kliniczno-patologiczne badanie nowotworów jamy nosowej i zatok przynosowych

100%

Joshi A., Behera S., Malik J.

|

vol. 10(1)

28-35

PL

Wprowadzenie: W praktyce klinicznej często napotyka się rozmaite łagodne i złośliwe nowotwory jamy nosowej i zatok przynosowych. Wszystkie masy w obrębie nosa i zatok charakteryzują się podobnym obrazem klinicznym i symptomatologią. W związku z tym nie jest możliwe określenie choroby podstawowej na podstawie obrazu klinicznego. Rozpoznanie wymaga: dokładnego wywiadu, badania klinicznego, odpowiednich badań obrazowych oraz szczegółowej oceny histopatologicznej.Cel: Celem niniejszego badania, prowadzonego w ośrodku trzeciego stopnia referencyjności w stanie Odisha, było sklasyfikowanie różnych rodzajów łagodnych i złośliwych zmian przyjmujących postać mas w jamie nosowej i zatokach przynosowych oraz scharakteryzowanie ich profilu kliniczno-patologicznego.Metody: Do badania prospektywnego, prowadzonego w ciągu 24 miesięcy (wrzesień 2013–wrzesień 2015), włączono 120 przypadków mas nowotworowych w obrębie jamy nosowej i zatok. Wszystkie przypadki poddano analizie kliniczno-patologicznej. Wstępne rozpoznanie formułowano po przeprowadzeniu oceny klinicznej i badań radiologicznych, zaś ostatecznego rozpoznania dokonywano w oparciu o badanie histopatologiczne.Wyniki: Liczba zmian łagodnych była większa niż złośliwych (odpowiednio: 66,66% i 33,33%). W grupie badanej znaleźli się pacjenci ze wszystkich grup wiekowych, przy czym średnia wieku w momencie prezentacji wynosiła 29,5 lat dla nowotworów łagodnych i 50,25 lat dla nowotworów złośliwych. Stosunek mężczyzn do kobiet to 3:1 w przypadku nowotworów łagodnych i 1,7:1 w przypadku nowotworów złośliwych. Wśród łagodnych zmian obserwowanych w naszym badaniu największą częstością występowania charakteryzowały się naczyniakowłókniaki, które stanowiły 37,5%. W przypadku zmian złośliwych najczęściej obserwowano raka płaskonabłonkowego, który stanowił 67,5%. Rak jamy nosowej stanowił 70% wszystkich zmian złośliwych. Dolegliwościami najczęściej zgłaszanymi przy prezentacji były: niedrożność nosa (91,6%), okresowe krwawienie (69,16%) i wysięk z nosa (58,3%).Wniosek: Stwierdziliśmy, że w celu prawidłowej oceny patologicznej masy w obrębie jamy nosowej i zatok przynosowych konieczne jest jednoczesne wykonanie badania klinicznego, radiologicznego i histopatologicznego. Choć badanie histopatologiczne we wszystkich przypadkach zapewnia potwierdzenie rozpoznania, techniką diagnostyczną umożliwiającą prawidłową i szybką interwencję staje się badanie immunohistocytochemiczne.

2

Histopatologia i zmiany przedrakowe w raku krtani

100%

Kaczmarczyk D., Bruzgielewicz A., Osuch-Wójcikiewicz E.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2014

|

vol. 3(3)

132-139

PL

Carcinoma of the larynx is the one of the most common malignant deaseases. Squamouscell carcinoma are 95% of the laryngeal malignancy, the other malignant neoplasmsconsist only 5% of them. In this study we present morphological and histopathologicaltypes of the SSC of the larynx, the clinical and histopathological menagement of theprecancerous lesion and the treatment recomendations.

3

Wykorzystanie techniki biopsji węzła wartowniczego w laryngologii onkologicznej

100%

Krawczyk P. H., Marcin B., Kaczmarczyk D., Morawiec-Sztandera A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2017

|

vol. 6(2)

42-49

PL

Nowotwory głowy i szyi zajmują 6 miejsce pod względem zachorowalności na nowotwory złośliwe na świecie. Skuteczność leczenia tej heterogennej grupy chorób zależy od radykalności zabiegu chirurgicznego oraz obecności przerzutów do węzłów chłonnych, których wykrycie w trakcie postępowania diagnostycznego bywa niemożliwe. Rutynowe wykonywanie elektywnej dysekcji szyi u pacjentów bez klinicznych cech limfadenopatii (cN0) sprzyja wystąpieniu powikłań związanych z zabiegiem i wydaje się być postępowaniem zbyt inwazyjnym u pacjentów z guzami o niskim stopniu zaawansowania (cT1-2). Biopsja węzła wartowniczego jest zabiegiem diagnostycznym pozwalającym na wykluczenie obecności przerzutów do węzłów chłonnych zbierających bezpośredni spływ chłonki z guza pierwotnego. Metoda ta sprzyja ograniczeniu inwazyjności zabiegu operacyjnego, pozwalając na mikroskopową ocenę obecności komórek nowotworowych w układzie chłonnym. Biopsja węzła wartowniczego jest rutynowo wykorzystywana u chorych z czerniakiem skóry i rakiem sutka, a liczne badania potwierdzają jej zastosowanie w leczeniu raka regionu głowy i szyi.

4

Związek stadium zaawansowania klinicznego raka jamy ustnej z ekspresją markerów immunohistochemicznych

100%

Świątkowski W., Rahnama M., Tomaszewski T., Bigas M., Świątkowska A., Łobacz M., Wallner J.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(6)

17-22

PL

Cel. Celem pracy jest ocena zależności pomiędzy ekspresją wybranych markerów białkowych: p53, EGFR, PCNA, p44/42 a stopniem zaawansowania klinicznego nowotworów jamy ustnej. Materiał. 48 pacjentów z Katedry i Kliniki Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, ze zdiagnozowanym nowotworem jamy ustnej. Grupę kontrolną stanowiło 10 pacjentów ze zdiagnozowaną leukoplakią jamy ustnej. Metody. Analizę immunohistochemiczną wykonano z użyciem systemu DAKO K5007 Cat - Dako REAL ™ Detection System, Peroxidase DAB +, Rabbit / Mouse. Wyniki. Na podstawie analizy statystycznej wykazano znamienne korelacje pomiędzy ekspresją białka p53 oraz stopniem zaawansowania klinicznego nowotworu. Nie stwierdzono istotnej korelacji pomiędzy pozostałymi badanymi markerami a stopniem zaawansowania klinicznego nowotworu jamy ustnej. Wnioski. Poszukiwanie markerów nowotworowych raka jamy ustnej pozostaje wciąż zasadne. Rozpoznanie miarodajnych markerów związanych z rozwojem raka jamy ustnej, mogłoby umożliwić zastosowanie badań przesiewowych populacji w celu wcześniejszego diagnozowania i leczenia nowotworów jamy ustnej.

5

Trudności w ocenie zaawansowania raka przewodu słuchowego zewnętrznego – opis przypadku

100%

Żurek M., Rzepakowska A., Niemczyk K.

|

PL

Nowotwory przewodu słuchowego zewnętrznego (PSZ) są niezwykle rzadkie, występują z częstotliwością 1–6 przypadków na 1 000 000 pacjentów. Zazwyczaj dotykają osoby w średnim wieku (50–60 lat), równie często kobiety, jak i mężczyzn. Najczęstszym typem histologicznym jest rak płaskonabłonkowy. Celem pracy jest omówienie przypadku raka PSZ u 56-letniej pacjentki leczonej w Klinice Otolaryngologii WUM. Pacjentka zgłosiła się z powodu trwającego od ponad 5 miesięcy szumu w prawym uchu, stopniowego pogorszenia słuchu i okresowego wycieku z prawego ucha. W badaniu otoskopowym uwidoczniono guz w PSZ całkowicie wypełniający jego światło. Wykonano biopsję tkanek guza. Rozpoznano raka płaskonabłonkowego. Następnie wykonano tomografię komputerową kości skroniowych, rezonans magnetyczny głowy i badanie ultrasonograficzne szyi. Na ich podstawie ustalono stopień zaawansowania guza na T3 N0. Zaplanowano zabieg petrosektomii bocznej z elektywną operacją węzłów chłonnych szyi. W czasie resekcji śródoperacyjne badania histopatologiczne potwierdziły naciekanie przez raka przedniej ściany PSZ, jamy bębenkowej, szczytu piramidy kości skroniowej, torebki stawu skroniowo-żuchwowego oraz ślinianki przyusznej. Poszerzono resekcję o staw żuchwowo-skroniowy wraz z głową żuchwy oraz śliniankę przyuszną. Przypadek pokazuje, że badania obrazowe są niezbędne przed planowanym leczeniem operacyjnym, ale rozległość nacieku raka często jest niedoszacowana. Dostępne w literaturze wyniki badań sugerują, że najlepsze rokowania mają chorzy poddani rozległej resekcji, uzupełnionej radioterapią, choć dokładny schemat leczenia nie został do tej pory w pełni ustalony.

Refine search results

4 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

1 Polish Journal of Surgery

1 2021

1 2018

2 2017

1 2014

2 Kaczmarczyk D.

1 Behera S.

1 Bigas M.

1 Bruzgielewicz A.

1 Joshi A.

1 Krawczyk P. H.

1 Malik J.

1 Marcin B.

1 Morawiec-Sztandera A.

1 Niemczyk K.

1 Osuch-Wójcikiewicz E.

1 Rahnama M.

1 Rzepakowska A.

1 Tomaszewski T.

1 Wallner J.

1 Łobacz M.

1 Świątkowska A.

1 Świątkowski W.

1 Żurek M.

Kliniczno-patologiczne badanie nowotworów jamy nosowej i zatok przynosowych

Histopatologia i zmiany przedrakowe w raku krtani

Wykorzystanie techniki biopsji węzła wartowniczego w laryngologii onkologicznej

Związek stadium zaawansowania klinicznego raka jamy ustnej z ekspresją markerów immunohistochemicznych

Trudności w ocenie zaawansowania raka przewodu słuchowego zewnętrznego – opis przypadku