Celem artykułu jest opisanie procesu konstrukcji kwestionariusza SR3S (Strategie Radzenia Sobie ze Stresem w Sporcie). Przedstawione zostaną również dane dotyczące właściwości psychometrycznych kwestionariusza. Rezultaty pochodzą z dwóch badań – pilotażowego oraz głównego, obejmujących łącznie ok. 320 zawodników trenujących różne dyscypliny sportowe (zespołowe i indywidualne). Przeprowadzone badania pozwoliły na zastosowanie analizy czynnikowej. Na jej podstawie zaproponowano wstępny podział na podskale obejmujące grupy strategii radzenia sobie (nastawienie na cele/zwycięstwo, poszukiwanie wsparcia, stosowanie technik mentalnych, planowanie/działanie). Badani sportowcy najczęściej stosowali zadaniowe metody radzenia sobie ze stresem. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że kwestionariusz SR3S charakteryzuje się przynajmniej zadowalającymi parametrami psychometrycznymi.
Celem badań było ustalenie siły i istotności związków pomiędzy wypaleniem zawodowym a stresogennością warunków pracy i strategiami radzenia sobie ze stresem wśród pracowników zakładów gastronomii. Zastosowano narzędzia: Kwestionariusz do Subiektywnej Oceny Pracy (KSOP), Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE) oraz Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (LBQ). Przebadano 60 osób, w tym 30 przedstawicieli kadry zarządzającej oraz 30 kadry podstawowej. Wyniki badań wskazują na wysoki poziom stresu oraz wypalenia zawodowego wśród osób badanych. Kadra zarządzająca istotnie silniej niż kadra podstawowa doświadcza braku wsparcia oraz poczucia psychicznego obciążenia związanego ze złożonością pracy, poczucia zagrożenia oraz braku kontroli nad przebiegiem oraz efektami własnej pracy.Stres zawodowy pozostaje w silnym związku z wypaleniem, choć istotnie bardziej wśród pracowników kadry podstawowej. Strategie aktywne radzenia sobie ze stresem istotnie częściej wykorzystują pracownicy z grupy zarządzającej, a strategie unikowe – kadra podstawowa.
Introduction: Anxiety and depressive disorders belong to the most prevalent mental diseases. Concomitance of anxiety and depression is very strongly correlated with increased sense of guilt, low self-esteem and hopelessness, which significantly contributes to worse social functioning. The sense of coherence (SOC) is a factor which influences the ability to cope with stress and is inseparably related with health. A high level of SOC makes people more self-confident and gives them strength to fight with the disease. Aim: Defining the correlation between the level of the sense of coherence and the level of depression in people treated for anxiety disorders, as a determinant having an influence on maintaining the optimal health. Material and methods: The research was carried out among 96 patients treated in the Anxiety and Affective Disorders Ward in Bydgoszcz. The sense of coherence was assessed using Antonovsky’s Orientation to Life Questionnaire (SOC-29) and the level of depression was assessed using the Beck Depression Inventory. Results: People suffering from anxiety disorders have a low level of the sense of coherence and a high level of depression. A strong negative correlation was found between the level of the sense of coherence and the level of depression: with a lower level of the sense of coherence the level of depression grows and vice versa. Conclusions: The obtained results may significantly affect the level of understanding and accepting the people with anxiety disorders. Determining the level of the sense of coherence and the level of depression may have a signif
PL
Wstęp: Zaburzenia lękowe oraz depresyjne należą do najczęściej występujących zaburzeń psychicznych. Współwystępowanie lęku i depresji ma silny związek z nasileniem poczucia winy, niskiego poczucia własnej wartości i beznadziejności, a to znacząco wpływa na gorsze funkcjonowanie społeczne. Poczucie koherencji (SOC) jest czynnikiem wpływającym na umiejętność radzenia sobie ze stresem i jest nierozerwalnie związane ze zdrowiem. Wysoki poziom SOC sprawia, że ludzie czują się bardziej pewni siebie i mają siłę do walki z chorobą. Cel: Określenie związku pomiędzy poziomem poczucia koherencji a stopniem depresji u osób leczonych z powodu zaburzeń lękowych, jako czynnika wpływającego na utrzymanie optymalnego stanu zdrowia. Materiał i metody: Badaniem objęto 96 pacjentów Oddziału Zaburzeń Lękowych i Afektywnych Collegium Medicum w Bydgoszczy. Poczucie koherencji określono za pomocą Kwestionariusza Orientacji Życiowej (SOC-29) autorstwa Aarona Antonovsky’ego, a stopień depresji oceniono skalą Aarona Becka. Wyniki: Chorzy na zaburzenia lękowe mają niski poziom poczucia koherencji i wysoki stopień depresji. Stwierdzono silny ujemny związek pomiędzy poziomem poczucia koherencji a stopniem depresji – wraz ze spadkiem poziomu poczucia koherencji wzrasta poziom depresji, i odwrotnie. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą mieć znaczący wpływ na poziom zrozumienia i akceptacji choroby u osób z zaburzeniami lękowymi. Określenie poziomu poczucia koherencji i stopnia występowania depresji może znacząco wpływać na terapię i posłużyć jako wykładnik w przewidywaniu i planowaniu opieki nad pacjentem.
In this study the author referred to the complete mental health model by Keyes and Lopez. In this model quality different forms of psychical health are distinguished. They are based on such dimensions as psychopathology (which indicator is higher level of anxiety) and well-being (life satisfaction). The author also concentrates on coping with stress. The aim of this study is to show the relation between quality different forms of mental health and the type of coping with stress. The author investigated English and Polish philology students of Maria Curie-Skłodowska University. They were 22-42 years old. Satisfaction with Life Scale (SWLS), State-Trait Anxiety Inventory (STAI) and Coping Orientations to Problems Experienced (COPE) were used in this study. The results indicates that it is possible to distinguish groups of people with different forms of mental health. There are two groups with two main forms of mental health: “prosperous” and “fearful” people. In the group of “fearful” people there is correlation between factors that decide about the form of mental health (life satisfaction and the level of anxiety) and the ways of coping with stress. In the group of “prosperous” people factors that decide about mental health are not connected with the ways of coping.
PL
W niniejszym opracowaniu autor nawiązał do modelu kompletnego zdrowia psychicznego Keyesa i Lopez, który daje podstawy do wyodrębnienia jakościowo odmiennych form zdrowia psychicznego, wyznaczonych przez wymiary psychopatologii (której wskaźnikiem jest podwyższony poziom lęku) i dobrostanu (sprowadzonego do satysfakcji z życia). Autor ponadto koncentrował się na adaptacyjności zaradczej, której wskaźnikami są podejmowane sposoby radzenia sobie ze stresem. Celem przeprowadzonych badań było określenie zależności zachodzących pomiędzy jakościowo odmiennymi formami zdrowia psychicznego a rodzajem stosowanych sposobów radzenia sobie ze stresem. Badania zostały przeprowadzone na studentach lubelskiej uczelni (UMCS), na kierunkach: filologia polska i filologia angielska. Wiek badanych mieścił się w przedziale 22-42 lat. Do pomiaru zmiennych zastosowano następujące narzędzia badawcze: Skala Satysfakcji z Życia – SWLS, Inwentarz Stanu i Cechy Lęku – STAI oraz Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem – COPE. Wyniki badań wskazują, że wśród badanych można wyodrębnić grupy osób z różnymi formami zdrowia psychicznego. Autor wyłonił grupy odznaczające się dwiema dominującymi formami zdrowia psychicznego – osoby „prosperujące” i „lękliwe”. W grupie osób „lękliwych” istnieją związki między czynnikami decydującymi o formie zdrowia psychicznego (satysfakcją z życia i poziomem lęku) a sposobami radzenia sobie ze stresem Natomiast w grupie osób „prosperujących” czynniki decydujące o formie zdrowia psychicznego nie są istotnie powiązane ze stosowanymi sposobami zaradczymi.
Introduction: Menopause is a condition, which significantly affects woman’s life in many aspects. Accepting this new situation is a complicated, multi-stage process. Sense of coherence developed over lifetime appears to be a predictor of dealing with menopause. Aim: The aim of the study is to assess the correlation between sense of coherence and healthy behaviors among women in menopausal period as a decisive factor for optimal health maintenance. Material and methods: The study was performed on one hundred women in menopausal period treated in the local Health Centre in Iława (Warmia and Mazury province). In order to assess the sense of coherence, respondents were questioned using the Life Orientation Questionnaire (SOC-29) and healthy behaviors were evaluated with Health Behavior Inventory (IZZ). Results: The study group of menopausal women is characterized by average level of sense of coherence as well as average level of healthy behaviors. Research shows a relationship between global SOC score and healthy behaviors. It was proven that women with high SOC level reached a higher preferred level of healthy behaviors and they overcome symptoms of menopause period with greater ease. Moreover, the extent of healthy behaviors is correlated with social and demographic variables. Women under 50 years old and those who had received tertiary education also achieved higher scores on IZZ questionnaire. Conclusions: The level of sense of coherence significantly influences the extent of healthy behaviors in the menopausal period. Women with a strong sense of coherence are characterized by a greater level of healthy behaviors. Educating women in a professional way requires recognition of individual conditions of each patient.
PL
Wstęp: Menopauza znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie kobiet. Zaakceptowanie nowej sytuacji jest trudnym, wieloetapowym procesem. Predyktorem radzenia sobie z tym stanem może być poczucie koherencji wykształcone w ciągu życia. Cel pracy: Ocena zależności między poziomem poczucia koherencji a preferowanymi zachowaniami zdrowotnymi – jako wykładnika utrzymania optymalnego stanu zdrowia – wśród kobiet w okresie menopauzalnym. Materiał i metody: Badaniem objęto 100 kobiet w okresie menopauzalnym będących pod opieką Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Iławie (województwo warmińsko-mazurskie). Poziom poczucia koherencji określono za pomocą Kwestionariusza orientacji życiowej (SOC-29), a zachowania zdrowotne – za pomocą Inwentarza zachowań zdrowotnych (IZZ). Wyniki: Kobiety w okresie menopauzalnym charakteryzuje przeciętny poziom poczucia koherencji i stopień zachowań zdrowotnych. Wykazano związek między globalnym wynikiem poczucia koherencji a zachowaniami zdrowotnymi: kobiety cechujące się wysokim poziomem poczucia koherencji uzyskały wyższe wyniki dotyczące zachowań prozdrowotnych. Badane z większym poczuciem koherencji lepiej radzą sobie z objawami menopauzy. Stopień zachowań prozdrowotnych warunkują zmienne socjodemograficzne: wyższy wynik uzyskały respondentki w wieku do 50 lat, z wykształceniem wyższym. Wnioski: Poziom poczucia koherencji w znacznym stopniu wpływa na zachowania zdrowotne w okresie menopauzy. Osoby z silnym poczuciem koherencji cechuje wyższy stopnień zachowań prozdrowotnych. W procesie profesjonalnej edukacji kobiet i sprawowania opieki nad nimi należy uwzględniać indywidualne uwarunkowania każdej pacjentki.
Introduction: Schizophrenia is a mental disorder. The course of this medical condition and its treatment depend to a large extent on the patients. The ability to overcome difficult situations, related to such disorder and ways of coping with stress, is influenced by a factor called Sense of Coherence (SOC). The Sense of Coherence (SOC) explains the correlation between support and health. A high level of SOC gives faith in the meaning of life, the way in which life is arranged, life’s predictability – all that makes us eager to be fit and healthy. Social support is an external resource that influences health. Aim: Identification of the relationship between the need for support and the level of the Sense of Coherence as an exponent of the effectiveness of the treatment of schizophrenia. Material and methods: The study was conducted on a group of 102 patients hospitalized for schizophrenia in the psychiatric ward in the Provincial Hospital for the Mentally Ill “Dziekanka” in Gniezno. Sense of Coherence was assessed using Antonovsky SOC-29 and the measurement of social support was assessed against the Kmiecik-Baran scale. Result: The subjects had an average level of Sense of Coherence and social support. Emotional support received from relatives and medical staff was perceived the highest. The performance support increased along with Sense of Coherence. Conclusions: Assessing the level of Sense of Coherence and support received by patients with schizophrenia will help to determine the need for social support and its well-adjusted types, which may have a significant impact on patients’ social functioning and finding more efficient ways of coping with the symptoms of the disease.
PL
Wstęp: Schizofrenia jest chorobą psychiczną. Przebieg zaburzenia i jego leczenie w znacznym stopniu zależą od samych chorych. Czynnikiem wpływającym na umiejętność pokonywania trudnych sytuacji związanych z chorobą oraz radzenia sobie ze stresem jest poczucie koherencji (SOC). Wyjaśnia ono związek wsparcia ze zdrowiem. Wysokie SOC daje wiarę w sens życia, jego uporządkowanie, przewidywalność, co sprawia, że chce się być zdrowym i sprawnie funkcjonować. Zasobem zewnętrznym mającym wpływ na stan zdrowia jest wsparcie społeczne. Celem pracy było określenie związku pomiędzy zapotrzebowaniem na wsparcie a poziomem poczucia koherencji, jako wykładnika skuteczności terapii schizofrenii. Materiał i metoda: Badania przeprowadzono na grupie 102 chorych hospitalizowanych z powodu schizofrenii na oddziale psychiatrycznym w Wojewódzkim Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych „Dziekanka” w Gnieźnie. Poczucie koherencji oceniono za pomocą kwestionariusza Antonovsky’ego SOC-29, a pomiar wsparcia społecznego skalą Kmiecik-Baran. Wyniki: Badani to osoby o przeciętnym poziomie poczucia koherencji i wsparcia społecznego. Najwyżej odczuwane było wsparcie emocjonalne otrzymywane od bliskich i personelu medycznego. Wraz ze zwiększaniem się poczucia koherencji wzrastały wyniki wsparcia. Wnioski: Określenie poziomu poczucia koherencji i otrzymywanego wsparcia przez chorych na schizofrenię pozwoli na ustalenie zapotrzebowania na wsparcie społeczne oraz dostosowanie jego rodzajów, co może mieć znaczący wpływ na lepsze funkcjonowanie społeczne pacjentów oraz skuteczniejsze radzenie sobie z następstwami choroby.
Introduction: Breast cancer is the most frequent malignant neoplasm in women. This illness often makes women withdraw from their family life and work. They do not believe in a return to health and they cannot accept the fact of being ill. This is why social support is crucial to aid the patient in their struggle with the disease. Aim: The aim of this paper was to show a connection between the level and degree of social support and preferable health behaviors as an indicator of maintaining the optimal health condition. Material and methods: The study was carried out among 105 women with breast cancer treated on the Department of Radiotherapy and Department of Breast Diseases and Reconstructive Surgery of the Oncology Center in Bydgoszcz, Poland. Health behaviors were assessed with the use of the questionnaire of Health Behavior Inventory by Juczyński, and the level of support was evaluated with the Scale of Social Support by Kmiecik-Baran. Results: The examined women show a high level of health behaviors. Proper nutrition obtained the lowest score. The main source of support was their family and friends. The therapeutic team provided mainly information support. Of four types of support, the emotional type was assessed as the most effective, and the tangible one as the least effective. Conclusions: The results of the study may contribute to the deeper understanding of problems and needs of women suffering from breast cancer and enhance their motivation to combat the disease. The results may also influence patients’ health behaviors, which might cause faster convalescence or even help avoid the disease.
PL
Wstęp: Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym występującym u kobiet. Diagnoza często sprawia, że pacjentka wycofuje się z życia rodzinnego i zawodowego. Nie potrafi pogodzić się ze schorzeniem, nie wierzy w powrót do zdrowia. W takich chwilach niezwykle ważne okazuje się wsparcie, które podnosi na duchu i dodaje sił do walki z chorobą. Cel: Określenie związku między poziomem i zakresem wsparcia społecznego a preferowanymi zachowaniami zdrowotnymi – jako wykładnika utrzymania optymalnego stanu zdrowia. Materiał i metoda: Przebadano 105 pacjentek z rakiem piersi hospitalizowanych w Centrum Onkologii w Bydgoszczy, na Oddziale Radioterapii oraz Oddziale Klinicznym Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej. Zachowania zdrowotne oceniono Inwentarzem zachowań zdrowotnych (IZZ) Juczyńskiego, a poziom wsparcia – Skalą wsparcia społecznego (SWS) Kmiecik-Baran. Wyniki: Badane jako grupa prezentują wysoki poziom zachowań zdrowotnych. Najniżej oceniły prawidłowe nawyki żywieniowe. Głównym źródłem wsparcia dla kobiet byli członkowie rodziny i przyjaciele. Zespół terapeutyczny udzielał głównie wsparcia informacyjnego. Spośród czterech rodzajów wsparcia najwyżej oceniono wsparcie emocjonalne, najniżej – instrumentalne. Wnioski: Otrzymane wyniki mogą się przyczynić do głębszego zrozumienia problemów i potrzeb kobiet z rakiem piersi i zwiększyć motywację do walki z chorobą. Znajdą także odzwierciedlenie w zachowaniach zdrowotnych pacjentek, co będzie wpływać na szybszy powrót do zdrowia bądź uniknięcie choroby.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.