Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  qualification
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
ntroduction: The surgeon’s viewpoint on a patient with cystic fibrosis differs from that of a pediatrician or internist. The problems a cystic fibrosis specialist encounters are different from those faced by the surgeon who takes over the patient in a very advanced, often terminal stage of the disease. Hence, the main problem for the surgeon is the decision concerning the surgery (lung transplantation, pneumonectomy, lobectomy). It is, therefore, important to lay down fundamental and appropriate rules concerning the indications and contraindications for lung transplantation, especially in patients with cystic fibrosis. Aim: The aim of this study was to analyze the methods of qualifying and preparing patients for surgery, as well as carrying out the procedure of transplantation and postoperative short and long-term care. Material and methods: The investigation was carried out on 16 patients with cystic fibrosis. Three were operated on and 10 were on the waiting list for transplantation. Two patients on the waiting list died, one patient was disqualified from transplantation. During qualification for lung transplantation, strict indications, contraindications and other factors (such as blood type, patient’s height, coexisting complications) were taken under consideration. Results: All the 3 patients after lung transplantation are alive and under our constant surveillance. Ten patients await transplantation, though four of them are suspended due to hepatitis C infection. Two patients on the waiting list died: one from respiratory insufficiency and the other in the course of bridgeto-transplant veno-venous extracorporeal membrane oxygenation due to hepatic failure. One patient has been disqualified because of cachexia. Conclusions: Since lung transplantation is the final treatment of the end-stage pulmonary insufficiency in cystic fibrosis patients, the number of such procedures in cystic fibrosis is still too low in Poland. The fast development of these procedures is highly needed. It is necessary to develop better cooperation between different disciplines and specialists, especially between pediatricians and surgeons. The correct choice of the suitable moment for lung transplantation is crucial for the success of the procedure.
PL
Wstęp: Punt widzenia chirurga odnośnie leczenia pacjenta z mukowiscydozą różni się od spojrzenia pediatry czy internisty. Duży jest bagaż zadań lekarza specjalisty w zakresie leczenia chorego z mukowiscydozą w różnych okresach choroby, a inny chirurga, który przejmuje go w bardzo zaawansowanym, a nierzadko w terminalnym stadium. Stąd dla chirurga głównym problemem jest podjęcie decyzji odnośnie leczenia operacyjnego (transplantacja płuc, pneumonektomia, lobektomia). Dlatego tak ważne jest sformułowanie podstawowych i właściwych zasad dotyczących wskazań i przeciwwskazań do transplantacji płuc zwłaszcza w odniesieniu do pacjentów z mukowiscydozą. Cel: Celem pracy była analiza metod kwalifikacji i przygotowania, a także przeprowadzenia transplantacji oraz pooperacyjnej opieki krótko- i długoterminowej. Materiał i metody: W niniejszej pracy przedstawiamy 3 przypadki pacjentów z mukowiscydozą po zabiegu transplantacji płuc oraz 10 kandydatów, którzy w chwili obecnej są potencjalnymi biorcami narządu i oczekują na jej przeprowadzenie. Dwóch pacjentów nie doczekało przeszczepienia, jedna pacjentka została zdyskwalifikowana z zabiegu. W toku kwalifikacji do transplantacji płuc omawiane są istniejące wskazania, przeciwwskazania i szereg innych czynników (takich jak grupa krwi, wysokość ciała pacjenta, istniejące powikłania choroby podstawowej, choroby współistniejące). Wyniki: Wszyscy (troje) pacjenci po przeprowadzonej transplantacji żyją i są pod stałą kontrolą naszego ośrodka. Z dziesięciu kandydatów oczekujących na przeszczepienie, czterech jest zawieszonych na liście oczekujących z powodu infekcji (wirusowe zapalenie wątroby typu C). Dwóch pacjentów nie doczekało przeszczepienia: pierwszy zmarł z powodu niewydolności oddechowej, adrugi kwalifikowany do przeszczepienia płuc iwątroby pozostający na pozaustrojowym natlenianiu membranowym żylno-żylnym, zmarł wskutek niewydolności wątroby. Jedna pacjentka została zdyskwalifikowana z zabiegu z powodu skrajnego niedoboru masy ciała. Wnioski: Biorąc pod uwagę, że transplantacja płuc jest ostatecznym leczeniem schyłkowej niewydolności oddechowej w mukowiscydozie. Liczba wykonywanych w Polsce przeszczepień płuc u chorych z mukowiscydozą jest ciągle za mała, o czym świadczy los oczekujących pacjentów. Konieczny jest więc szybki rozwój placówek zajmujących się przeszczepieniami płuc u tych chorych. Wybór odpowiedniego momentu przeprowadzenia transplantacji płuc, ma zasadnicze znaczenie dla powodzenia procedury.
EN
The publication presents the latest trends in indications for cochlear implantation in children. The principles of early detection of hearing loss in children as well as the detailed methodology and tools for diagnosis of a child before cochlear implant were discussed. Based on a review of publications from recent years, reference was made to the latest trends in implantation, taking into account: electroacoustic stimulation, electronatural stimulation, unilateral deafness, asymmetric sensorineural hearing loss, early implantation in children under 12 months of age and indications for brainstem implants in children with inner ear malformations . The significance of residual hearing in patients with cochlear implants as well as the use of appropriate electrodes for a specific clinical situation were also discussed. These factors may influence future development of speech and hearing.
EN
Withholding or withdrawing renal replacement therapy consist one of most cumbersome and difficult decision for nephrologists. There are no current guidelines in Poland concerning this issue. Thus, physicians make their decisions based on personal experience and literature data. The aim of this multicentre nationwide study (conducted under auspices of Polish Society for Paediatric Nephrology in 12 paediatric nephrology/ dialysis units) was to reveal the attitude of Polish physicians dealing with qualification to chronic dialysis (nephrologists, neonatologists and intensivists) to chronic dialysis withholding or withdrawal in children. The study was addressed to whole population of nephrologists, intensivists and neonatologists dealing with chronic renal replacement therapy for children from key paediatric nephrology centres in Poland. The response rate was 56%. The study revealed that despite the specialty most of respondents accept chronic dialysis withholding or withdrawal as the alternative in selected clinical situations. Physicians reported that comorbidities, long-term prognosis and parents’ opinion had have highest impact on their opinion. The decision process should be conducted by a multidisciplinary team made up of treating physician, head of the department and consulting nephrologists. Most of respondents suggested implementing national guidelines concerning qualification, withholding or withdrawal of chronic dialysis therapy in children. Physicians of longer professional experience and higher professional position (managing) significantly more often opted for this solution.
PL
Podejmowanie decyzji o zastosowaniu lub nie leczenia nerkozastępczego u dziecka należy do ważniejszych dylematów, przed jakimi staje nefrolog. Nie ma obecnie w Polsce zaleceń co do takiego postępowania, a lekarze podejmują takie wyzwanie w oparciu o swoje doświadczenie i dostępne dane z piśmiennictwa zagranicznego. Celem badania przeprowadzonego pod patronatem Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej było poznanie na ten trudny temat opinii lekarzy mających styczność z dializoterapią, czyli nefrologów, anestezjologów oraz neonatologów z 12 ośrodków w Polsce, prowadzących terapię dializami. Badanie przeprowadzono w formie anonimowej ankiety skierowanej do całej polskiej populacji lekarzy leczących dializami w kluczowych ośrodkach. Uzyskano wysoki wskaźnik odpowiedzi (56%). Badanie wykazało, że polscy lekarze (bez względu na specjalizację) zdecydowanie opowiadają się za istnieniem sytuacji uzasadniających powstrzymanie się od leczenia nerkozastępczego w przewlekłej niewydolności nerek. Czynnikami o kluczowym znaczeniu dla lekarzy były: choroby współistniejące, odległe rokowanie, opinia rodziców. Decyzja o powstrzymaniu się od dializ powinna być podejmowana przez zespół wielodyscyplinarny, w skład którego mają wchodzić lekarz prowadzący, szef oddziału i konsultujący nefrolog. Ogromna większość lekarzy, którzy mają do czynienia z takimi sytuacjami, wskazała na konieczność istnienia krajowych wytycznych dotyczących zastosowania u dzieci przewlekłego leczenia nerkozastępczego. Częściej potrzebę opracowania takich wytycznych sygnalizowali lekarze zajmujący stanowiska kierownicze oraz o większym doświadczeniu klinicznym.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.