Search results

Search:
in the keywords: pyridinoline

Sort By:

Limit search:

The influence of cadmium exposure on excretion of pyridinoline and deoxypyridinoline in urine

100%

Prokopowicz A., Ochota P., Szuła M., Kurek J., Sobczak A.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

2012

vol. 15

issue 4

17-23

Background: Osteoporosis is a growing health concern across the world. Some epidemiological data suggest that cadmium increases risk for development of osteoporosis and lead to higher rate of fracture incidents even on low environmental exposure level. Material and methods: Cadmium in urine and bone resorption markers – total fraction of the urinary pyridynoline (Pyr) and deoxypyridinoline (DPyr) – were determined in 36 patients, who were examined for toxic effects of cadmium exposure. Additionally calcium in urine was determined. Associations between cadmium exposure and factors related to bone metabolism were estimated and Pyr and DPyr excretion were compared in three groups categorized across cadmium concentrations. Results: In the investigated group there were significant positive correlations between cadmium levels in urine and Pyr and DPyr excretion. None of the other variables correlated significantly with examined bone resorption markers excluding calcium excretion in urine. Excretion of Pyr and DPyr differed significantly between group with the lowest cadmium concentration (<1.2 μg/g creatinine) and group with the highest cadmium concentration (>1.9 μg/g creatinine), where median values of Pyr and DPyr increased by 49.8% and 37.5%, respectively. Conclusion: The results suggest that cadmium increases bone resorption processes and induce osteotoxic effects in environmental exposure level.

Wstęp: Osteoporoza jest rosnącym problemem na świecie. Niektóre badania epidemiologiczne sugerują, że kadm zwiększa ryzyko rozwoju tej choroby i prowadzi do zwiększenia ryzyka złamań kości nawet przy niskim narażeniu środowiskowym. Materiał i metody: Kadm w moczu oraz biomarkery resorpcji kostnej – całkowite frakcje pirydynoliny (Pyr) i dezoksypirydynoliny (DPyr) w moczu – były oznaczane u 36 pacjentów badanych pod kątem toksycznego działania kadmu. Dodatkowo oznaczano zawartość wapnia w moczu. Oszacowano zależności pomiędzy narażeniem na kadm a czynnikami powiązanymi z metabolizmem kości oraz porównano stężenia Pyr oraz DPyr pomiędzy grupami skategoryzowanymi względem stężenia kadmu w moczu. Wyniki: W badanej grupie wykazano statystycznie istotną pozytywną korelację pomiędzy poziomem kadmu w moczu, a ilością wydalanej Pyr i DPyr z moczem. Żadna z innych badanych zmiennych nie korelowała znacząco z markerami resorpcji kości oprócz wydalania wapnia z moczem. Zróżnicowanie wydalania Pyr i DPyr było statystycznie istotne pomiędzy grupami o najniższym (<1.2 μg/g kreatyniny) i najwyższym stężeniu kadmu w moczu (>1.9 μg/g kreatyniny), w której mediany wartości stężeń Pyr i DPyr wzrosły odpowiednio o 49,8% i 37,5%. Wnioski: Wyniki badań sugerują, że kadm wzmaga procesy resorpcji kości i działa osteotoksycznie również w narażeniu środowiskowym.

Refine search results

1 Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

1 2012

1 Kurek J.

1 Ochota P.

1 Prokopowicz A.

1 Sobczak A.

1 Szuła M.

Search results

The influence of cadmium exposure on excretion of pyridinoline and deoxypyridinoline in urine