Search results

1

Fenomenologia i psychologia lęku

100%

Błaszczyk M.

|

vol. XXVII

|

issue 1

101-115

PL

Celem artykułu jest fenomenologiczno-psychologiczna analiza lęku, jednego z najważniejszych, a zarazem najbardziej dokuczliwych problemów naszych czasów. Ukażemy mechanizm powstawania lęku, jego wpływ na ludzkie życie oraz subiektywne poczucie szczęścia. Przedstawimy także praktyczne strategie, metody i narzędzia niezbędne do jego „oswojenia” i przezwyciężenia.

2

Środowisko człowieka i jego percepcja- kształtowanie przyjaznych oraz nieprzyjaznych przestrzeni mieszkalnych

75%

Kocki W., Bogucki J., Tuszyńska-Bogucka W., Pełka J., Kwiatkowski B.

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2016

|

issue 3

3

Podejście psychologiczne w terapii jąkania

63%

Błachnio A., Przepiórka A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2013

|

vol. 13

|

issue 2

121-125

EN

The presented article concerns the issue of stuttering therapy and takes into account the psychological approach. Stuttering is not only a speech fluency disorder, but the symptoms occur on several levels: neurophysiological, social and psychological. Considering the complexity of this disorder, stuttering therapy requires an interdisciplinary approach that focuses particularly on dealing with the patient’s emotions and reducing the related pathological anxiety – logophobia. This article aims to discuss the methods used in the treatment of stuttering, and assess their effectiveness. The main division of methods assumes the existence of two approaches: direct and indirect methods. Methods of direct impact on speech are aimed at reducing speech disfluencies. Among them are: rhythmisation of speech, supporting movements of hands while speaking, and extension of statements. On the other hand, indirect methods are complementary and are aimed at reducing anxiety and tension appearing in stuttering individuals. Various relaxation techniques, visualization and autogenic training may be enumerated here. These methods focus on stuttering patients’ emotions. In addition, techniques such as music therapy, psychodrama, hippotherapy, desensitization and desensibilisation are effective ways to improve the psychosocial functioning of stuttering individuals. This is a review article, so it may be used as a basis for the development and implementation of therapeutic programs with participation of a speech therapist and psychologist.

PL

Praca omawia różne metody stosowane w terapii jąkania z uwzględnieniem podejścia psychologicznego. Jąkanie jest nie tylko zaburzeniem płynności mówienia, objawy występują bowiem na kilku płaszczyznach: neurofizjologicznej, społecznej i psychologicznej. Terapia jąkania ze względu na złożoność tego zaburzenia wymaga podejścia interdyscyplinarnego, w tym szczególnie koncentracji na radzeniu sobie z emocjami pacjenta i obniżeniu związanych z tym zaburzeniem patologicznych reakcji lękowych – logofobii. Celem artykułu jest omówienie metod stosowanych w terapii jąkania oraz ocena ich skuteczności. Główny podział metod zakłada istnienie dwóch podejść: pośrednie i bezpośrednie metody. Metody bezpośrednie oddziałują na akt mowy i mają na celu zmniejszenie niepłynności mowy. Wśród nich można wymienić: rytmizację mówienia, wspomaganie wypowiedzi ruchem ręki czy wydłużenie wypowiedzi. Natomiast metody pośrednie stanowią ich uzupełnienie i koncentrują się na obniżeniu lęku oraz redukcji napięcia pojawiającego się u osoby jąkającej się. Należą do nich różnego rodzaju techniki relaksacyjne, metody oparte na wizualizacji czy treningi autogenne. Zwracają one uwagę na emocje przeżywane przez osoby jąkające się. Ponadto techniki takie jak muzykoterapia, psychodrama, hipoterapia, desentyzacja i desensybilizacja są skutecznymi sposobami polepszenia funkcjonowania psychospołecznego osób jąkających się. Prezentowany artykuł ma charakter przeglądowy, może zatem służyć jako podstawa do opracowania i wdrożenia programów terapeutycznych z udziałem logopedy i psychologa.

4

Poczucie koherencji i radzenie sobie ze stresem przez młodych dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym/ Sense of coherence and coping in young adults with cerebral palsy

63%

Dąbrowska-Zimakowska A.

Advances in Rehabilitation

|

2015

|

vol. 29

|

issue 1

5-12

EN

Introduction: The period of early adulthood brings in the life various developmental tasks. People need to have a well-developed coping skills to successfully implement them. Congenital disability is related to additional challenges which often interfere with the process of entering in adulthood. The aim of the study is an analyzing the sense of coherence and strategies cope with stress by young adults with cerebral palsy. Materials and methods: 30 people with cerebral palsy at the age of 20-35 years, and 30 non-disabled people were invited to this study. The SOC-29 to measure the level of sense of coherence and WCQ to define a coping strategies were used. Results: Young adults with cerebral palsy showed lower level of a sense of coherence than persons with typical development. In the area of coping strategies people with disability rarely seeking a social support. Correlation analysis showed the relationship between the social support and a global sense of coherence and its three components. Conclusions: There is a need to pay more attention for a developing general resources in patients and an ability to seeking social support.

5

Społeczne i kulturowe następstwa uznania „Hipotezy o wspołudziale ludzi w nawrotowym odtwarzania się Wszechświata”

51%

Brodziak A., Kutnohorska J., Muc-Wierzgoń M., Ziółko E.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2009

|

vol. 63

|

issue 2

40-47

EN

Authors consider the social and cultural consequences of the recognition of the Hypothesis of People’s Participation in Recurrent Reconstruction of the Sub - universe, presented over the last few years by many authors. They discuss the possible implications in the fi eld of religion, metaphysical refl ection and research. They consider also the possible economic and political consequences. The authors argue that the most important would be the psychological repercussions relevant to every human being, considering that hypothesis. They believe that the consequences would be benefi cial to the average well-being and patterns of action. According to the authors these consequences would be even benefi cial to public health.

PL

Autorzy, zastanawiają się w pracy jakie będą konsekwencje społeczne i kulturowe uznania za wysoce prawdopodobną prezentowanej na przestrzeni kilku ostatnich lat, przez wielu już autorów „Hipotezy o współudziale ludzi w nawrotowym odtwarzaniu się Wszechświata”. Omawiają następstwa jakie przejawiłyby się wtedy na polu religii, rozważań metafi zycznych i badań naukowych. Zastanawiają się również nad ewentualnymi następstwami ekonomicznymi i politycznymi. Autorzy sadzą, iż najważniejsze byłyby jednak następstwa psychologiczne, istotne dla każdego człowieka, rozważającego tą hipotezę. Sądzą oni iż następstwa te byłyby korzystne dla przeciętnego samopoczucia i wzorców działania. Zdaniem autorów pracy, w skali całej populacji następstwa te, byłyby wręcz korzystne dla poziomu zdrowia publicznego.

Refine search results

1 Advances in Rehabilitation

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Polskie Forum Psychologiczne

1 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

1 2022

1 2016

1 2015

1 2013

1 2009

1 Bogucki J.

1 Brodziak A.

1 Błachnio A.

1 Błaszczyk M.

1 Dąbrowska-Zimakowska A.

1 Kocki W.

1 Kutnohorska J.

1 Kwiatkowski B.

1 Muc-Wierzgoń M.

1 Pełka J.

1 Przepiórka A.

1 Tuszyńska-Bogucka W.

1 Ziółko E.

Fenomenologia i psychologia lęku

Środowisko człowieka i jego percepcja- kształtowanie przyjaznych oraz nieprzyjaznych przestrzeni mieszkalnych

Podejście psychologiczne w terapii jąkania

Poczucie koherencji i radzenie sobie ze stresem przez młodych dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym/ Sense of coherence and coping in young adults with cerebral palsy

Społeczne i kulturowe następstwa uznania „Hipotezy o wspołudziale ludzi w nawrotowym odtwarzania się Wszechświata”