Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 8

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  przewlekłe zapalenie zatok
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Głównym celem niniejszej pracy było określenie zasadności śródoperacyjnego leczenia antyseptycznego w trakcie endoskopowej operacji zatok przynosowych oraz ocena wpływu takiego leczenia na wyniki pooperacyjne. Do badania włączono 55 chorych na przewlekłe zapalenie zatok, zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego. Jest to prospektywne badanie randomizowane, zaślepione. Zabiegi chirurgiczne wykonywano obustronnie, w tym samym zakresie. W kolejnym etapie, po otwarciu zatoki przynosowej, jedną stronę płukano roztworem soli, a drugą roztworem oktenidyny. Analiza wykazała istotną statystycznie redukcję strupienia pooperacyjnego mierzonego w skali Lund-Kennedy między grupą badaną a kontrolną. Zarówno w grupie kontrolnej, jak i badanej, wykazano większy wpływ śródoperacyjnego płukania zatok przynosowych na zmniejszenie ogólnej liczby dodatnich wyników posiewów pooperacyjnych w stosunku do płukania przedoperacyjnego. Badanie wykazało korzystny wpływ zabiegu polegającego na płukaniu Octeniseptem na redukcję strupienia w ocenie pooperacyjnej.
EN
Cysteinyl leukotrienes (CysLTs) have been implicated in the pathogenesis of chronic rhinosinusitis (CRS). This study was undertaken to better understand the role of CysLTs in the development of CRS through 1). assessment of the pattern of expression of CysLT1 receptor in nasal polyps from patients with CRS and 2). correlation of expression of CysLT1 receptor with clinical features. Expression of CysLT1 receptor was evaluated immunohistochemically in nasal polyps from 20 patients with CRS and nasal mucosa from 10 control subject undergoing plastic surgery of the nose. Patients with CRS showed significantly higher expression of CysLT1 receptor as compared with the control group (p<0.05). The expression of CysLT1 receptor in sub-epithelial inflammatory infiltrates tended to be higher in patients with CRS and allergy as compared with patients with CRS but without allergy (p=0.07). In particular, the expression of CysLT1 receptor in sub-epithelial inflammatory infiltrates was significantly greater in 3 patients with CRS and drug allergy as compared with patients with CRS but without drug allergy (p=0.03). Increased expression of CysLT1 receptor in inflamed mucosa of nasal polyps in patients with allergy might suggest particular role of CysLTs in the pathogenesis of nasal polyps in this group of patients.
PL
Wstęp: Przewlekłe zapalenie zatok (PZZP) stanowi jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych i dotyka ok. 15% populacji. Ostatnie doniesienia potwierdzają udział narządów zmysłów w procesie obrony przed patogennymi mikroorganizmami. Receptor smaku gorzkiego TAS2R38, zlokalizowany w górnych drogach oddechowych, związany jest z mechanizmami obrony przeciwbakteryjnej. Cel: Celem tego badania była ocena funkcji receptora smaku gorzkiego w korelacji z: nasileniem PZZP, zaburzeniami narządów zmysłów i reakcją alergiczną. Materiał i metoda: Badaniem objęto 100 pacjentów podzielonych na dwie grupy badane, do których należeli chorzy na PZZP z i bez polipów nosa. Grupę kontrolną stanowili pacjenci skierowani do septoplastyki bez zmian zapalnych w zatokach. Materiałem były fragmenty błony śluzowej nosa uzyskane podczas operacji nosa i zatok, w których oceniano ekspresję receptora TAS2R38 metodą immunohistochemiczną. U każdego badanego oznaczano poziom IgE w surowicy krwi oraz wykonywano badanie olfaktometryczne metodą Sniffin’ Sticks test. Wyniki: U pacjentów z PZZP stwierdzono wyższą ekspresję receptora TAS2R38 w porównaniu do pacjentów kontrolnych (p = 0,0175). Znamiennie statystycznie wyższy indeks H-score receptora TAS2Rsub>38 w błonie śluzowej nosa występował u chorych: z większym nasileniem zmian zapalnych w CT zatok (p = 0,001), wyższym poziomem IgE w surowicy (p = 0,04) oraz nieprawidłowym wynikiem Sniffin’ Sticks test. Wnioski: U pacjentów z PZZP występuje nadekspresja receptora TAS2R38 korelująca z: nasileniem zmian zapalnych, nieprawidłowym odczuwaniem zapachów oraz poziomem IgE. Stwierdzono łączny wpływ: nasilenia zmian zapalnych, odchyleń w Sniffin’ Sticks test oraz nasilenia subiektywnych objawów PZZP (wg EPOS) na (index H-score).
EN
Cysteinyl leukotrienes (CysLTs) have been implicated in the pathogenesis of chronic rhinosinusitis (CRS). This study was undertaken to better understand the role of CysLTs in the development of CRS through 1). assessment of the pattern of expression of CysLT1 receptor in nasal polyps from patients with CRS and 2). correlation of expression of CysLT1 receptor with clinical features. Expression of CysLT1 receptor was evaluated immunohistochemically in nasal polyps from 20 patients with CRS and nasal mucosa from 10 control subject undergoing plastic surgery of the nose. Patients with CRS showed significantly higher expression of CysLT1 receptor as compared with the control group (p<0.05). The expression of CysLT1 receptor in sub-epithelial inflammatory infiltrates tended to be higher in patients with CRS and allergy as compared with patients with CRS but without allergy (p=0.07). In particular, the expression of CysLT1 receptor in sub-epithelial inflammatory infiltrates was significantly greater in 3 patients with CRS and drug allergy as compared with patients with CRS but without drug allergy (p=0.03). Increased expression of CysLT1 receptor in inflamed mucosa of nasal polyps in patients with allergy might suggest particular role of CysLTs in the pathogenesis of nasal polyps in this group of patients.
PL
Wstęp: Pojawienie się oporności na wiele środków przeciwdrobnoustrojowych u bakterii chorobotwórczych stało się znaczącym zagrożeniem dla zdrowia publicznego. Szczególnie niebezpieczne są wielooporne szczepy: MDR, XDR, PDR. Materiały i metody: Analizie bakteriologicznej poddano materiał w postaci aspiratów z zatok przynosowych, pobranych w czasie zabiegu operacyjnego FESS od pacjentów Centrum Medycznego MML w Warszawie, leczonych z powodu przewlekłego zapalenia zatok. Przeprowadzono izolację i identyfikację szczepów do gatunku oraz określono ich lekooporność wraz z wartościami minimalnego stężenia hamującego (MIC). Wyniki: Wśród wyizolowanych szczepów gronkowców koagulazo-ujemnych przeważała oporność na makrolidy, aminoglikozydy i tetracyklinę. Dziewięć spośród wyizolowanych szczepów wykazywało oporność wielolekową. Dyskusja: Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wzrasta w przypadku bakterii powodujących przewlekłe zapalenie zatok. Jeśli chodzi o CNS, zbyt często proces diagnostyczny zamyka się na etapie identyfikacji gatunku, a nawet rodzaju bakterii. Szczepy te są traktowane jako bakterie niechorobotwórcze i nie podlegają eradykacji. Może to prowadzić do błędnych decyzji terapeutycznych, a tym samym do generowania oporności na antybiotyki. Szczepy CNS są zaliczane do zakażeń szpitalnych, dlatego niezbędne jest podjęcie właściwych procedur epidemiologicznych. Autorzy zwracają uwagę na konieczność oznaczania wartości MIC dla antybiotyków oraz wprowadzenia leczenia spersonalizowanego dla pacjentów.
PL
Wstęp: Pojawienie się oporności na wiele środków przeciwdrobnoustrojowych u bakterii chorobotwórczych stało się znaczącym zagrożeniem dla zdrowia publicznego. Szczególnie niebezpieczne są wielooporne szczepy: MDR, XDR, PDR. Materiały i metody: Analizie bakteriologicznej poddano materiał w postaci aspiratów z zatok przynosowych, pobranych w czasie zabiegu operacyjnego FESS od pacjentów Centrum Medycznego MML w Warszawie, leczonych z powodu przewlekłego zapalenia zatok. Przeprowadzono izolację i identyfikację szczepów do gatunku oraz określono ich lekooporność wraz z wartościami minimalnego stężenia hamującego (MIC). Wyniki: Wśród wyizolowanych szczepów gronkowców koagulazo-ujemnych przeważała oporność na makrolidy, aminoglikozydy i tetracyklinę. Dziewięć spośród wyizolowanych szczepów wykazywało oporność wielolekową. Dyskusja: Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wzrasta w przypadku bakterii powodujących przewlekłe zapalenie zatok. Jeśli chodzi o CNS, zbyt często proces diagnostyczny zamyka się na etapie identyfikacji gatunku, a nawet rodzaju bakterii. Szczepy te są traktowane jako bakterie niechorobotwórcze i nie podlegają eradykacji. Może to prowadzić do błędnych decyzji terapeutycznych, a tym samym do generowania oporności na antybiotyki. Szczepy CNS są zaliczane do zakażeń szpitalnych, dlatego niezbędne jest podjęcie właściwych procedur epidemiologicznych. Autorzy zwracają uwagę na konieczność oznaczania wartości MIC dla antybiotyków oraz wprowadzenia leczenia spersonalizowanego dla pacjentów.
PL
Wprowadzenie. Istnieje potrzeba, aby dowolna konfiguracja opieki zdrowotnej była w stanie dokonać szybkiej identyfikacji pacjentów z zatokowym bólem głowy w innych przypadkach bólów głowy (neurologicznych i pierwotnych), takich jak migreny i przewlekły ból głowy. Materiały i metody. Dokonano oceny 117 przypadków potwierdzonych przypadków zapalenia zatok przynosowych, które wykazały cechy wspólne, mogące pomóc w przyśpieszeniu diagnozy zapalenia zatok. Wyniki. Najczęstszym wzorem obserwowanym w badaniu jest jednostronny, głuchy ból głowy i ból twarzy, zmiana intensywności, trwająca codziennie przez średnio 4-6 godzin, z krótką historią przeziębienia w ostrym zapaleniu zatok. Dyskusja. Jednostronne, głuche bóle głowy i bóle twarzy, o zmiennej intensywności, trwające codziennie przez średnio 4-6 godzin, wraz z wysoce wrażliwym kryterium (91%) w diagnostyce ostrego zapalenia zatok. Wspomniane informacje, wraz z historią poprzedniego zakażenia górnych dróg oddechowych są użyteczne dla szybkiej diagnozy pacjentów z ostrym zapaleniem zatok (wrażliwość 95%). Jednakże, w przypadkach tych dochodzi do występowania podzbioru innych przykładów bólu głowy, dlatego też we wspomnianych pozytywnych przypadkach należy przeprowadzić badanie obrazowe lub endoskopię w celu zwiększenia specyficzności kryteriów diagnostycznych.
8
63%
PL
Europejskie wytyczne na temat zapalenia zatok przynosowych i polipów nosa 2020 (ang. European Position Paper on Rhinosinusitis and Nasal Polyps 2020; EPOS2020), zwane w skrócie EPOS2020, to kolejna edycja europejskiego dokumentu poświęconego szeroko pojętej tematyce stanów zapalnych błony śluzowej nosa i zatok przynosowych. Pierwsze wydanie ukazało się w 2005 r., kolejne w latach: 2007 i 2012. W lutym 2020 r. otrzymaliśmy wersję najnowszą, rozbudowaną, w pewnej mierze zmienioną, poszerzoną o najnowsze badania i metaanalizy w dziedzinach: rynologii, rynochirurgii, epidemiologii oraz doniesienia z zakresu chorób współistniejących. Przedstawiono całkowicie nowy podział przewlekłych zapaleń zatok. Rekomendacje oparte o najwyższej jakości dowody, wynikające z publikacji ostatnich ośmiu lat, wprowadzają również system oparty na zintegrowanych ścieżkach opieki (ang. integrated care pathways; ICP) w zapaleniach zatok. Rozszerzono rozdziały poświęcone aspektom pediatrycznym oraz chirurgii zatok przynosowych. EPOS2020 adresowany jest nie tylko do lekarzy, ale również do: pielęgniarek, farmaceutów, innych pracowników opieki medycznej, a także samych pacjentów, którzy często podejmują pierwsze próby leczenia za pomocą preparatów OTC, nierzadko na podstawie rekomendacji farmaceutów. Najnowszy EPOS wskazuje także kierunki dalszych badań w szeroko pojętej tematyce rhinosinusitis.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.