Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  proton pump inhibitors
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Combined Esophageal Multichannel Intraluminal Impedance and pH Monitoring (MII -pH) in the Diagnostics and Treatment of Gastroesophageal Reflux Disease and its Complications

100%
Masiak W., Wallner G., Wallner J., Pedowski T., Solecki M.
Polish Journal of Surgery
|
2011
|
vol. 83
|
issue 9
488-496
EN
The technique of 24-hour esophageal multichannel intraluminal impedance monitoring combined with pH-metry (MII-pH) is currently considered to be the golden standard in the diagnostics of gastroesophageal reflux disease (GERD). The technique allows for differentiation of gas and liquid reflux as well as detection of non-acid reflux, which cannot be detected with other techniques that are based only on measuring the pH of gastric contents.The aim of the study was to assess the usefulness of MII-pH in the diagnostics and treatment of GERD and its complications.Material and methods. A group of 213 patients referred to II Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Nowotworów Układu Pokarmowego Uniwersytetu Medycznego w Lublinie [the Second Faculty and Clinic of General and Gastrointestinal Surgery and Gastrointestinal Oncology at Medical University of Lublin] due to persistent symptoms of GERD and 21 volunteers without any clinical evidence of GERD underwent esophageal monitoring via MII-pH. The results were correlated with those of upper gastrointestinal tract endoscopy. The data gathered during MII-pH and endoscopy as well as information from questionnaires were entered into an MS Excel spreadsheet and subsequently analyzed with STATISTICA PL software.Results and conclusions. MII-pH proved to be considerably more useful than conventional pHmetry in recording acid reflux. The sensitivity of pH-metry based on the MII-pH technique was established at 74%. GERD-induced changes in the esophageal mucosa result in decreased impedance baseline. The presence and severity of inflammatory esophageal lesions was proven to be associated with acid reflux episodes and proximal reflux episodes. No direct relationship between the grade of GERD and the occurrence of non-acid reflux episodes was confirmed. Non-acid reflux episodes were shown to predispose to non-erosive reflux disease (NERD). The results of this study confirm that MIIpH is an essential technique in the diagnostics, as well as in assessment of the course of treatment and the severity of GERD.
2
Publication available in full text mode
Content available

Laryngological symptoms of gastroesophageal reflux disease

88%
Mierzwa G., Sinkiewicz A.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(2)
70-75
EN
The artical presents a case of a 32 years old men with extraoesophagal symptoms of gastroesohagal reflux disease and laryngopharyngeal reflux. He was by ph-impedance monitoring, stroboskopy and gastrointestinal endoscopy with biopsy diagnosed. PPI therapy with dexlansoprasole was most efficient.
3
Publication available in full text mode
Content available

Odpowiedzi gastroenterologa i reumatologa na pytania lekarzy POZ dotyczące stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych

63%
Dyrla P., Gil J., Kwiatkowska B.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2016
|
vol. 12
|
issue 1
28-41
EN
Non-steroidal anti-inflammatory drugs are drugs of choice for chronic pain, which is most common in chronic conditions, rheumatism in particular. According to current recommendations, these medications should be used continuously or intermittently, and their choice should be tailored to each patient. Unfortunately, non-steroidal anti-inflammatory drugs have multiple adverse effects ranging from the most insignificant dyspepsia to severe upper gastrointestinal bleeding. Therefore, gastroscopy and, in the case of confirmed Helicobacter pylori infection, eradication is advisable for planned long-term treatment with these agents. Long-term use of proton pump inhibitors is recommended in rheumatic patients chronically receiving non-selective non-steroidal anti-inflammatory drugs, while celecoxib (a selective COX-2 inhibitor) combined with proton pump inhibitor should be administered in patients at high risk of gastrointestinal complications. In rheumatic patients, the type of non-steroidal anti-inflammatory drug and the route of its administration should be tailored to each patient in terms of strength and duration of drug action, the type of disease and comorbidities as well as contraindications. Adverse gastrointestinal effects are due to the mechanism of action of non-steroidal anti-inflammatory drugs, and therefore independent of the route of administration. The use of proton pump inhibitors with cardioprotective doses of aspirin should be limited to patients with risk factors for gastrointestinal complications. High non-steroidal anti-inflammatory drug doses are limited to gout attack, acute pain and axial spondyloarthropathy showing high clinical activity. In other cases, the lowest effective non-steroidal anti-inflammatory drug dose is recommended. Advancing age is characterised by impairment in the function of all organs, therefore elderly patients should receive lower non-steroidal anti-inflammatory drug doses. Concomitant use of two or more non-steroidal anti-inflammatory drugs in rheumatic diseases is not recommended. According to the latest recommendations, non-steroidal anti-inflammatory drugs can be combined with paracetamol and medicinal products with different mechanisms of action.
PL
Niesteroidowe leki przeciwzapalne są lekami z wyboru w leczeniu bólu przewlekłego, który najczęściej występuje w chorobach przewlekłych, a zwłaszcza reumatycznych. Zgodnie z obowiązującymi rekomendacjami leki te powinny być stosowane w sposób ciągły lub z przerwami, a ich dobór powinien być indywidualny dla każdego pacjenta. Niestety, wywołują one szereg działań niepożądanych – od najbardziej błahych dyspepsji do ciężkiego krwotoku z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Wobec powyższego w przypadku planowanego długotrwałego leczenia tymi lekami wskazane jest wykonanie gastroskopii, a w razie potwierdzenia infekcji Helicobacter pylori – eradykacji. W chorobach reumatycznych przy przewlekłym przyjmowaniu nieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych zaleca się stosowanie przewlekle inhibitora pompy protonowej, a u chorych z wysokim ryzykiem powikłań ze strony przewodu pokarmowego – celekoksybu (selektywny inhibitor COX-2) wraz z inhibitorem pompy protonowej. W chorobie reumatycznej niesteroidowy lek przeciwzapalny oraz jego droga podania powinny być dobierane indywidualnie dla każdego pacjenta pod kątem siły i czasu działania leku, rodzaju choroby oraz schorzeń współistniejących i ewentualnych przeciwwskazań. Objawy niepożądane ze strony przewodu pokarmowego są wynikiem mechanizmu działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, a te są niezależne od drogi ich podania. Stosowanie inhibitora pompy protonowej przy zażywaniu tylko kardioprotekcyjnych dawek aspiryny powinno być ograniczone do chorych, u których występują czynniki ryzyka powikłań ze strony przewodu pokarmowego. Stosowanie dużych dawek niesteroidowych leków przeciwzapalnych jest ograniczone do przerwania ataku dny moczanowej, ostrego bólu oraz spondyloartropatii osiowej o dużej aktywności klinicznej. W pozostałych przypadkach zaleca się najmniejszą skuteczną dawkę niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Z wiekiem dochodzi do upośledzenia funkcji wszystkich narządów w ustroju, w związku z czym u osób w wieku podeszłym stosowane dawki niesteroidowych leków przeciwzapalnych powinny być niższe. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej niesteroidowych leków przeciwzapalnych w chorobach reumatycznych. Według najnowszej rekomendacji leki te można łączyć z paracetamolem i z lekami o innym mechanizmie działania.
4
Publication available in full text mode
Content available

Rola preparatów osłonowych w farmakoterapii – ocena świadomości pacjentów

63%
Słaby D., Szewczyk S., Beberok A., Wrześniok D. M.
Farmacja Polska
|
2019
|
vol. 75
|
issue 11
591-598
EN
SUBJECT OF THE STUDY: The use of medication is associated with the risk of side effects. In the view of the fact that the consumption of Nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) and antibiotics is growing constantly, it is necessary to apply appropriate protection strategies to prevent side-effects of those drugs. AIM OF THE STUDY: The aim of the study is to asses patients' knowledge about protective agents: drugs that reduce the production of hydrochloric acid from the group of proton pump inhibitors and probiotics in the terms of effectiveness and safety of, respectively, inflammations and the bacterial infections pharmacotherapy. MATERIAL AND METHODS: The research was carried out since October 2018 to February 2019 on the random group of people from Poland, using an original, anonymous questionnaire. The data was collected via Internet and direct contact with the respondents participating classes at the University of Third Age of the Medical University of Silesia. The statistical analysis of the collected results was performed with the use of Microsoft Excel 2010. RESULTS: Almost everyone of the respondents (about 95.0%) think that they understand the concept of a protective agents. Many of them only associates them with antibiotic therapy, not being aware of the broader meaning of this concept. 82.0% of respondents believe that they know the concept of a probiotic, but as many as 64.6 % of patients mistakenly think, that probiotics protect the stomach. About 50.0% of people are aware of the need to protect the stomach with chronic Nonsteroidal anti-inflammatory drugs therapy. CONCLUCIONS: The obtained results show that patients have basic information about gastro-enteroprotective agents (including drugs that reduce the production of hydrochloric acid from the group of proton pump inhibitors and probiotics) however their knowledge is still insufficient to guarantee the effectiveness of therapy. The further education is necessary, which could be improved by introducing the Pharmaceutical Care.
PL
PRZEDMIOT BADAŃ: Stosowanie każdego rodzaju leków wiąże się z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych. W świetle rosnącego spożycia leków przeciwbólowych i antybiotyków konieczne staje się stosowanie właściwych strategii ochronnych, zapobiegających ubocznym skutkom działania tych leków. CEL BADAŃ: Celem pracy jest zbadanie wiedzy pacjentów na temat preparatów osłonowych, w szczególności leków zmniejszających produkcję kwasu solnego z grupy inhibitorów pompy protonowej oraz probiotyków. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono od października 2018 do lutego 2019 na losowej grupie 582 mieszkańców Polski za pomocą autorskiego, anonimowego kwestionariusza ankiety. Analizę statystyczną zebranego materiału, wykonano za pomocą programu Microsoft Excel 2010. WYNIKI: W badaniu 94,5% ankietowanych zadeklarowało, że rozumie pojęcie preparatu osłonowego. Duży odsetek grupy badanej wiąże je jedynie z antybiotykoterapią, nie mając świadomości szerszego znaczenia tego pojęcia. 82,0% respondentów uważa, że zna pojęcie probiotyku, jednak aż 64,6% z nich niewłaściwie zastosowałoby probiotyk jako osłonę żołądka. Niespełna 50,0% osób ma świadomość konieczności ochrony żołądka przy przewlekłej terapii lekami z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. WNIOSKI: Przeprowadzone badanie wykazało, że ankietowani posiadają podstawową wiedzę na temat preparatów osłonowych jednak nie jest ona wystarczająca, by w każdym przypadku zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność terapii. Konieczne jest zatem edukacja pacjentów poprzez wdrożenie szeroko dyskutowanej obecnie Opieki Farmaceutycznej.
5
Publication available in full text mode
Content available

O czym warto pamiętać, stosując przewlekle inhibitory pompy protonowej?

63%
Wocial T.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2013
|
vol. 9
|
issue 2
126-132
EN
Proton pump inhibitors (PPI) are widely used to treat patients with acid-related disorders because they are generally perceived to be safe and effective. However, as with any pharmacologic agent, they have the potential for side effects. Most of them are a direct consequence of inhibition of acid production by parietal cells (hypochlorhydria or reflex hypergastrinemia), but idiosyncratic effects, immunosuppression and other effects have also been proposed. Potential adverse events associated with PPI therapy include vitamin and mineral deficiencies, association with community-acquired infections including pneumonia and diarrhoea, hip or vertebral fractures and osteoporosis. Many studies have examined the side effects of long-term exposure. Almost all the existing data in this regard are based on observational studies that are susceptible to bias and confounding. It is important to remember that all drugs carry risk and PPI should not be denied to patients who are likely to benefit from them because of concerns about putative side effects. They should only be prescribed when there is an appropriate clinical indication and clinical guidelines can help. The lowest effective dose of PPI should be used. In event of drug-induced hypomagnesaemia or acute interstitial nephritis discontinuation of PPI is crucial. A number of simple and potentially effective preventive measures can be recommended for some of the safety concerns, even if we do not fully understand the mechanisms of most PPI-related safety issues.
PL
Inhibitory pompy protonowej (proton pump inhibitors, PPI) powszechnie uznawane są za skuteczną i bezpieczną grupę leków i znajdują szerokie zastosowanie w leczeniu chorób zależnych od wydzielania kwasu solnego w żołądku. Jednak podobnie jak inne leki mogą powodować istotne skutki uboczne. Większość z nich wynika bezpośrednio z zahamowania produkcji kwasu solnego przez komórki okładzinowe, hipochlorhydrii i wtórnej hipergastrynemii, ale możliwe są także objawy wynikające z immunosupresji i nadwrażliwości na leki. Potencjalne efekty uboczne stosowania PPI obejmują niedobór witamin i składników mineralnych, powikłania infekcyjne pod postacią pozaszpitalnego zapalenia płuc i biegunki bakteryjnej, złamania szyjki kości udowej i kości kręgosłupa oraz rozwój osteoporozy. Wiele badań oceniało do tej pory efekty uboczne powstające w trakcie przewlekłego leczenia za pomocą PPI, jednak większość z nich miało jedynie charakter obserwacyjny, a ich wyniki były niejednorodne i narażone na istotne błędy. Mimo potencjalnego ryzyka z leczenia za pomocą PPI nie należy rezygnować u osób, u których może ono przynieść korzyści kliniczne. Leki te powinny być stosowane zgodnie ze wskazaniami i wypracowanymi algorytmami postępowania. W leczeniu przewlekłym stosuje się najmniejszą skuteczną dawkę PPI. W przypadku wystąpienia hipomagnezemii lub śródmiąższowego zapalenia nerek leki te powinny być odstawione. Warto pamiętać, że szereg prostych zaleceń może istotnie poprawić bezpieczeństwo leczenia, mimo że mechanizmy, poprzez które PPI wywołują efekty uboczne, nie są do końca poznane.
6
Publication available in full text mode
Content available

Farmakoterapia krwawienia pochodzenia nieżylakowego z górnego odcinka przewodu pokarmowego

63%
Kurek K., Dąbrowski A.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2013
|
vol. 9
|
issue 1
15-24
EN
Upper gastrointestinal bleeding is a common gastroenterological emergency requiring proper management and urgent treatment. The vast majority of these haemorrhages are due to peptic ulcers, erosive gastritis and esophagitis as well as oesophageal and gastric varices. Diagnostic and/or therapeutic endoscopy is recommended within 24 h of presentation in all patients with symptoms of upper gastrointestinal bleeding. Initial pharmacological treatment includes volume resuscitation, hemodynamic stabilization and proton pump inhibitor (PPI) (bolus 80 mg) administration prior to endoscopy to downstage the bleeding lesion. In patients on anticoagulants correction of coagulopathy is recommended prior to endoscopy. High-doses of PPI (8 mg/h for at least 3 days) administration after endoscopic haemostasis promote clot stability by sustaining intragastric pH above 6. H. pylori is the key factor in peptic ulcer development and eradication is recommended immediately after feeding is restarted. Presented management reduces rebleeding rate. Despite this upper gastrointestinal bleeding still carries considerable rates of complications and mortality. To aim of this work was to review the currently available guidelines and recommendations in pharmacological managing in patients with non-variceal upper gastrointestinal bleeding.
PL
Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego jest powszechnym stanem nagłym w gastroenterologii, wymagającym szybkiego wdrożenia właściwego postępowania. Do najczęstszych przyczyn omawianej grupy krwawień zalicza się chorobę wrzodową, nadżerkowe zapalenie błony śluzowej żołądka i przełyku oraz żylaki żołądka i przełyku. U wszystkich chorych z objawami krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego zalecane jest wykonanie diagnostycznej i/lub terapeutycznej gastroskopii w ciągu 24 godzin od przyjęcia do szpitala. Początkowe leczenie farmakologiczne obejmuje resuscytację płynową, stabilizację hemodynamiczną chorego oraz podanie inhibitora pompy protonowej (proton pump inhibitors, PPI) (80 mg w bolusie) przed wykonaniem gastroskopii, co zmniejsza aktywność znamion krwawienia. Chorzy przyjmujący doustne antykoagulanty przed wykonaniem endoskopii wymagają ponadto wyrównania parametrów krzepnięcia. Stosowanie dużych dawek PPI (8 mg/godz. przez co najmniej 72 godziny) po uzyskaniu endoskopowej hemostazy warunkuje utrzymanie pH w żołądku powyżej 6, co umożliwia stabilizację skrzepu. H. pylori jest udokumentowanym czynnikiem ryzyka rozwoju wrzodów trawiennych, dlatego zaleca się przeprowadzenie terapii eradykacyjnej już w momencie wznowienia żywienia doustnego. Powyższe postępowanie obniża częstość nawrotu krwawienia nieżylakowego z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Pomimo tego krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego ciągle obarczone jest znacznym ryzykiem powikłań i zgonu chorego. Celem niniejszej pracy był przegląd obecnie dostępnych zaleceń i wytycznych postępowania w krwawieniu z górnego odcinka przewodu pokarmowego pochodzenia nieżylakowego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.